Opera, graeca et latine; post Tiberium Hemsterhusium et Joh. Fredericum Reitzium denuo castigata, cum varietate lectionis, scholiis graecis, adnotationibus et indicibus edidit Johannes Theophilus Lehmann

211쪽

confirmavit Aug. Vii Jg. γαρ pro quo Schm et Matth. e 2956. scripserunt δέ ii δε oo κται ex G. V. neque aliteri. St. Phan. edi iis sit. Edcl. reliquae perperam so orat. Iems .i καὶ inseruimus Cum chm e 295s k τοιαῶτα ταυ- τα Sola Junt.

esse proloquendi fructum stitutum est nobis, ne risum videmus silere igitur, et insuper debeamuS, quemadferre ac tolerare casum oti modum tu, talia PlanteS.

ΘWrι m. Miratir Diogones Cynicus, quod Herculem, Iovis filium, irridemque ipsum Deum, inter mortuos videat. Omnino Ilueo est admodum e Dida dis outatio do duplici Herculis persona, in qua ad absurdum perducitur Homerica de Hercule heroe fictio.

Diog i on merculex est sit Quaeso te, Pulcherrimis hic ce haud sane alius me victorii in Clyte, mortuUSno Hercule Parcus, clava, leoni es at ego tibi in terris sa- Napellis, Staturari plane ipso cra faciebam, tanquam Deo. Hercules est. Et diom obiit Merc. Merito quidem supremum, Iovis filius qui etenim ipse verus HercuIes

212쪽

κλεο 295 . Minu eloganter, etsi placeat Leiano ii ἐκεῖνο ς Jahos ab Aug. i καὶ quod iam II. Vn , i desideraverat, re stituimus Cum Solon e 2956. k παρα περὶ A. I. 2. H. I. vitiose επὶ Arg. Lips non magis Tecte.

in coelo cum Dii VerSBtur, et habet somnosam pedibus Hebon ego autem ejuS Sum

Diog. Quomodo is 2 simulacrum Deis fieri nepotest, ut aliquis dimidia luir te

sit Deus, mortuus altero

dimidio 2

ero. Iane non enim ille mortuus est Sed ego ejus effigies. Diog. Rem teneo te iα carium Plutoni tradidit pro se itique unc ejus vice

m ortu US ES.

Merc. Sic fere se res habet. Diog. Qui ergo factum,

ut . Uantiam vis diligentissimam curam adhibeat, Aeacus non animadverterit te non esse istUm, et receperit suppositum Herculem huc advenientema Merc. Exacte scilicet si milis eram. Diog. Vera Iouiderisu exacte quidem, ut ille ipsus

cules, illud aute in simia lacrii ita duxeiit Heben apud De OS.

213쪽

erc. laudaculus is, it ille ad eos evolavit, tu loquax: quod si Dori desti simia lacrum, ut in errit, teris cavillari me, jam oti diu ad inferox advonisti P

tis a Vita postquam vero Diog. Plane nunc inteI- mortem obiistis, Segregati, ligo : Quos , inqui8, pepeIit

214쪽

ειπερ Aug. g εἰ γαρ ὁ μὲν Letivus tradit in z95ti Iegi δε lcmena . sub idem tempus tibi videntia componi ex hi-Herctiles, hunc e Amplii Dis anima et corpore 2 quid tryone Concept Um, ill Umi igitur impedit, quo minus Iove: quippe nobis latiae anima sit in coelis, quae

Tat, geminos esse VOS eadem orat χX Jove ego mutemni atre prognatos mortalis illa pars apud mor

ero die UtiqUam, inop tuos 2 te is ipse ambo eramus. Diog. Sed optime Amphi-Diος Haudquaquam est tryoniades, ter cista com-ad intelligendum facile, mode diκisses diceres), Si

duo osse Hercules , eosque corpus fores nunc incor- in unum conflatos nisi forte poreum e Simulacrum , adeo quasi Hippocentaurus inli ut periculaim sit, ne tripli quis eratis, in unum coaliti cem jam conficias Herculem.

homo et Deus Herc. Quid ita triplicem' ero. Non ergo omnes sic Diog. Hunc fere in mo-

215쪽

ίτοις ανύρων, vi tolerabiliter in Aug. τοι βελτίστοις νεκροῖς ἀνδρων συνων, καὶ et C. Silae' ιηρου, male. I UUZρολογίας Ita Hem 4 l. m. . . . . et V 2 in reliquis Vett. Edd. ψευδολογίας.

dum D si uniis aliqυis in coe cem et sophistam L quis tan- Io sit, alter tu scilicet, qui dem sanobiscum versaris, illius simulacrυm tum corpus in Diog. Diogonis Sinopen-

Oeta jam in cineres solutiam, sis umbra: ipse autem montria Dimirum ista habentur profecto inter Deos immoratque adeo vide, Uem ter tales, sρd Um manium PTBetium patrem inventurus sis stantissimis versor , Home-

corpori. Tum namque frigidas ejus Hero Te hominem auda fabulationes deridens.

216쪽

P 06. XVII.

A gum Poenam Tantali, aeternum in Orgo sitientis, ut ah- surdam d ridet en ippus.

IIen. Quid ploras, Tantale' aut mihil juvat, si pro- quid Te temet ipse com nil nus procumbam fugit enim se raris ad Iacum adstans aqua, ibi accedentem he

iant. Uuia. Meuippe eno cor siti. bRUSCI O, Oraque nil movero, simul ac rigavi κtrema la-M Ir. Itane Piger es, ut hia, statim per digitos Mi-1i Corpor quidem inclinato lapsa mescio quomodo ite- tribas, si Vo magis otiam hau rum destituit . siccam mari endo cava manua num naeiam.

217쪽

a an tibi contingit, Tantale. Verum dic niihi, Uid tantopere indiges potes etenim Corpu non habes qui illud in Lydia alicubi lium utatum St, Cui et esuriendi Et sitiendi facultas inerat tu vero jam anima quo tandem pacto amplius aut sitias aut

bibas 2

Tant. Ea ipsa re constat Supplicium reum , Ut siti adficiatur anima mea Velut

Men. Sed id quidem ita

esse crede mus , quandoquidem is sitim poenam SSea

impositam : quid tamen hinc tibi molesti accidet 2 an metuis, ne inopia potia moriare equidem non video alium post huncce Orcum, But mortem,ritia functi hino alteria in in locum migremu S. P int. Recte tu quidem loquere: at illud ipsum est Par Poenae, ut desiderem bibere nullius potus indi-gUS. Men. Ineptis, Tantale, et re Vera potu indigere Vi deris, mero scilicet, ita moJupiter amet, helleboro, qui Contrὼria ratione atque illi, quos rabiosi canes momorderint, adfectus sis, non aquam sed sitim abhorrens.

218쪽

Tant Nehelleborum qui alius quisquam bibet mor- dein, Menippe, renues hi tuorum hoc enim fieri ne- heroes hoc mihi modo con quit IIaud omne sane, tingat quemadmodum tu, e cin-men. Bono esto animo, sicia poena sitiunt, ' aqua Tantale: iu'm nec tu, neque eos fugiente.

Argum. Quam stulta sit fabula Homerica de pulchritussine Helenae, ob quam tantum hellum itioverint Graeci, ostendit enippus, Postquam, erCurio morastrante, singulas quasdam, formositate olim con Spicuas umbras lustravit.

Men. Ubi autem pulchri quippe hospiti et novo adsunt et pulchrae, Mercuri venae. viae ducem te mihi praebe, Mero. otium mihi noti

219쪽

DIALOGI MORTUORUM. 209

παντα.

απασης τῆς Ἐλλαδος καὶ το ςουτοι πεσον Ἐλληνές τε και βαρβαροι, καὶ τ0ςαυται π0λεις αναστατοι γεγονασιν; EPM 'Aλλ' υκ εἶδες, ω Μένιππε, ζῶσαν την γυναῖκα ἔφης γαρ αν καὶ συ ἀνεμέσητον εἰναι

mis risus fuerat.

est Menippe attamen eo Men. Attamen Helenam respice, quasi ad deκtram mihi monstra: et enim ego ibi Hyacinthus est, et Nar quid sem non dignoverim. Cissus, et Nireus, et Achilles, Mere. Istud cranium est et Tyro, et Helena, et Ledaa Helena. Summatim, Vetustae formae Me ι. E mille navium omne S. classis propter illud instru-Men. Ego is si tantum cia fuit χα tota Graecia,

video et rania a ibus Du totque ceciderunt Graeci et data, similia item au Ue barbari, urbiumque tantus 2 Lero Arqui illa starit quae numerus internecione Per Omne poetae admirantur, ita OSSI, qUOrUni tu Contemtum Merc. at non vidisti. Prae te ferre videris. Dippe, mulierem Vivam: Lucian. Vol. II. M

220쪽

To ιν δ' μφὶ γυναικὶ πολυν χρόνον αλγεα

scilicet ipse dixisses diceres non indignum fuisse

nec vitio vertendum, talem ob feminam multum tempus Rerumna pati enimverosiores arefactos si quis intueatur amisso colore, forma nimirum ipsi carere videbuntur; at quando forent, Coloremque nativum habent, Pulcheriimi sunt. Men. Atqui illud, ercuri, demiror, non intellexisse Achivos de re tam brevis aetatis tamque facile deflorescente se laborare. Merc. tium mihi non

est, Menippo, philosophari

tecum quare delecto loco, ubicunque velis, ac prο- Strat Corpore : ego VOTO Iios mortuos jam arceSsam.