Comoedias; edidit Theodorus Bergk.

154쪽

TIρεσβυτη τι Στρε μιαδη υπο δανείων καταπονουμενοσδια τηψίπποτροφίαν του παιδοσώδειται τουτου, φοιτησαντα ωστον Σωκρατην μαθεῖν τὴν ηττονα λογον ει πω δυναιτο, αδικα λέγων ἐν τῶ δικαστηρίφ του χρηστα νικὰ καὶ μηδενὶ των δανειστων μηδεν ποδουναι. ου βουλομένου δε του μειρακίσκου, διαγνου αυτό ελθων μανθανειν, μιαθητην του Σωκρατουσἐκκαλεσα τινα διαλέγεται. κλυθείση δε τῆσ διατριβῆσ, οι τε μαθηταὶ κυκλι καθημενοι πιναροὶ συνορωνται καὶ αυτο Σωκρατησἐπὶ κρεμάθρα αἰωρουμενο καὶ ποσκοπων τα μετέωρα θεωρεῖται μετα ταυτα τελεῖ παραλαβων τον πρεσβυτην, καὶ τονσ νομιζομιένου παρ αυτωθεουσ, 'Aέρα, προσέτι δε καὶ ἰθέρακα Aεφέλασκατακαλεῖται προ δε την ευχην εἰσέρχSνται φέλαι ἐν σχηματι χορου καὶ φυσιολογήσαντο ουκ απιθανω του Σωκρατου ἀποκαταστὰσαι πρό τουσ θεατα περιπλειονων δια

λέγονται μετά δε ταυτί με πρεσβυτη διδασκομενο ε τω φανερε τινὰ των μαθωχάτων γελωτοποιεῖ καὶ ἐπειδη διὰ την ἀμαθία εκ του φροντιστηρίου κβάλλεται, ἀγων πρὶ βίαν τ)ν τῶν συνίστησι τω Σωκράτει τουτου δὲ εξαγαγoντοσ αυτ εν φθεάτρι τὴν ἀδικον καὶ τὴν δίκαιον λόγον, διαγωνισθεὶ ο δι- κο πρό τὴν δίκαιον λογον, καὶ παραλαβων αυτον ο αδικοιλο- γο εκδιδάσκει κομισάμενο δε αυτόν ό πατηρ εκπεπονημένo επηρεάζει τοῖ χρησταισ, καὶ ω -τωρθωκωσώευωχεῖ παραλα- βων γενομένη δε περιτην ευωχίαν ἀντιλoγίασ, πληγα λαβων

ωπό του παιδδ βοην στησι, καὶ προσκαταλαλουμενο υπο του παιδοι, τι δίκαιον του πατέρα υπο τωλυίων αντιτυπτεσθαι,

υπεραλγων δια την πρό τὴν α συγκρουσιν, γέρων, κατα-

σκάπτει καὶ εμπίπρησι τ φροντιστήριον των Σωκρατικῶν το δε δραμα των πάνυ δυνατω πεποιημένων.

158쪽

πάντα τά τoῖ φονευσι προσοντα καταναλωσαντι, και μαλιστα

160쪽

α αυδ' - χρηστὴ ουτοσὶ νεανίασεγείρεται τῆσ νυκτοσ, αλλα πέρδεταιεν πέντε σισυραι εγκεκορδυλημένοσ- ioαλλ' εἰ δοκεῖ ψέγκωμεν ἐγκεκαλυμμένοι. ἀλλ' ο δυναμαι δείλαιο ευδειν δακνόμενοσ υπὰ τη δαπάνη - τῆσ)pατνη και των χρεων, δια τουτονὶ τον ἐν δ δε κόμην εχων πάζεταί τε καὶ ξυνωρικευεται . 15ονειροπολει θ' ιππουσ εγαδ απόλλυμαι, δρωναγουσαν την σεληνην εἰκάδασ οί γὰρ τόκοι χωρουσιν απτε, παῖ, λυχνον,

κἀκφερε το γραμματειον, ν ἀναγνω λαβωνδπόσοι οφείλω καὶ λογίσωμαι του τόκουσ. D

ο ἐπριάμην τον κοππατίαν. -οι ταλασ, εἰ θ εξεκόπην πρότερον τον φθαλμόν λίθω. ων, ἀδικείσ ελαυνε τὴν σαυτου δρόμον. 25