장음표시 사용
191쪽
192쪽
193쪽
πω αν μάθοι ποθ' ουτο αποφευξιν δικηση κλῆσιν χαυνα)σιν ἀναπειστηριαν; 8 5καιτοι γε ταλάντου τουτ εμαθεν Πτερβολοσ. mP. ἀμελει, διδασκε θυμοσοφοίἐστιν φυσει ευθυ γε τοι παιδάριον ον τυννουτονὶ επλαττεν ενδον οἰκιαιναυετ εγλυφεν,
ἀμαξιδα τε σκυτινα ειργάζετο, 88o
τον κρειττον , στι εστι, καὶ τον ήττονα, ο τἀδικα λεγων ἀνατρεπε τον κρειττονα Jεὰν δε μη, τον γουν ἀδικον πάση τεχνη. 885αυτο μαθ ήOεται παρ αυτοιν τοῖν λογοιν. εγω δ' ἀπεσομαι. 2 TR τουτο νυν μεμνη οπωσ
194쪽
195쪽
AIX. λεξε τοίνυν την ἀρχαίαν παιδείαν, ωσ διεκειτο,οτ εγω τὰ δίκαια λεγων ήνθουν καὶ σα)φροσυνη
196쪽
εἷτα βαδίζειν ἐν ταίσιν οδοῖ ευτακτω εἰ κιθαριστουτου κωμήτα γυμνου αθροουσ, κεἰ κριμνωδη
ει δέ τι αυτων βελ)μολοχευσαι καμψειέν τινα καμπην, οιαιοίνυν τα κατα ρυνιν ταυτα τα δυσκολο-
κάμπτουσ, OTI ἐπετριβετο τυπτομενο πολλὰ ώ τὰ μυσασἀφανιζων. ἐν παιδοτριβο δε καθίζοντα τὰ μηρον δειπροβαλέσθαι του παῖδασ, πω τοῖ εξωθεν μηδεν δειξειαν ἀπην - εἷτ', πάλιν αυθι ἀνιστάμενον συμapῆσαι, καὶ προνοεῖσθαι *5ειδωλον τοῖσιν ἐρασταῖσιν τῆ ήβη μη καταλει-
197쪽
προ ταυτ α μειράκιον, θαρρων ἐμὲ τόν κρειττωλογον αιρου soa ἀπιστησε μιοεῖν ἀγοραν καὶ βαλανείων ἀπε- χεσθαι καὶ τοῖ αἰσχροῖ αἰσχυνεσθαι, κἀν σκέDπτη τίσσε φλεγεσθαι καὶ των θάκων τοῖ πρεσβυτεροι υ τανίστασθαι προσιουσιν,
198쪽
χροιαν λευκην, μου μεγάλουσ, γλωτταν βαιάν, πυγὴν μεγάλην,
199쪽
ώμου μικρουσ, στῆθοσ λεπτον, γλῶτταν μεγάλην, πυγην μικραν, κωλῆν μεγάλην, βήφισμα μακρον, καί. ἀναπεισειτο μεν αἰσχρον απαν καλὴν ηγεῖσθαι, 62oτο καλον δ' αισχρον καὶ προ τουτοιετῆ 'Aντιμάχου καταπυγοσυνη ἀναπλησει. P. ω καλλιπυργον σοφίαν κλεινοτάτην επασκῶν,Io2 ωξηδυ σου τοῖσι λογοι σωφρον επεστιν ἀνθοσ.ευδαίμονε δ' ησαν ἀίαι ζωντε τοτ επὶ των
ἀπαντα ταυτ εναντίαι γνώμαισι συνταράξαι. εγω γαρ ήττων μὲν λογο δι αυτ τουτ κληθην εν τοιοι φροντισταισιν , τι πρώτιστο επενόη( ατοισιν νόμοι καὶ ταῖ δίκαι τἀναντι ἀντιλε ξαι. Iogo καὶ τουτο πλειν, μυρίων εστ αξιον στατηρων, αιρουμενον του ῆττονα λόγου ἔπειτα νικαν. σκε*μαι δε την παίδευσιν ὴ πεποιθεν ωξελεγξω οστι σε θερμ φησι λουσθαι πρῶτον ουίεάσειν.
200쪽
καί μοι φράσον, τῶν του Λιοεπαίδων τίν' ανδρ'
α των νεανισκcDν ἀενδι ημερα λαλουντων πλῆρε το βαλανεῖον ποιεῖ, κενὰ δε τὰ παλαί
ἀνειμι δῆτ' εντευθεν εἰξτην γλωτταν ὴν οδὶ μενου φησι χρῆναι του νεου ἀσκεῖν, εγω δε φημ καὶ σωφρονειν α φησὶ χρῆναι δυο κακω μεγίστω. Io6oεπε συ δια τὰ σωφρονεῖν φ πώποτ' εἰδε ήδη ἀγαθον τι γενομενον, φρασον, καί δι ξελεγξον