장음표시 사용
21쪽
ut philologium decet obseruabat et expendebat, et maxime abhorrebat ab illa interpolandi libidine fluam tum uulgo meu-dationem putabant. Quod tam ex Miscellaneis eius discimus, quam ex subscriptionibus librorum non uulloruni qu0 aut ipse aut familiares eius iussu cuin antiquis codicibus contulo runt. Velut in fine editionis principis Catonis et Varronis de re rustica librorum liae adscripsit 'Contuli ego Ang. Politianus
Catonis h0s ac Varronis rerum rusticarum libellos cum uetustissimo codice exilii Mari, Florentina bibliotheca sic ut ne ea quidem non adscriberi. m, Si qua deprauatiora uiderentur. Hoc enim nobis emendandi nou0s 0dices institutuli placuit, ne quid e nostro temere adicere inus neu quid omitteremus, quod in antiquior ilius exemplari ius iuuenissemus leuiod si hoc priores librarii institutum probasse ut non tantum profecto negotii laboris iue posteris reli piissent. Si e ubi ergo nostrum ad hi huimus iudicium relictis anien antiquae luetionis uestigiis aliquibus Suum cuti pie liberum relinquimus.' Henricus quidem Keilius nou semper in hac conlati in Politianum ea suae
pollicitiis esset praestitisse, Sed in ud raro lagna cum neglegentia uersatu in esse putat. Sed cum non ipsius Politiani autographo u Su Sit, Sed apographo tantum notarum a Brenti manno consecto, non Satis certum Si tu utrum culpa Sit transserenda, et multa quidem eorum quae Keilius enumerat uitia a Brenkm anno esse commissa mihi persuasum est. Aliam subscriptionem Melius in praelatione ad epist. Ambrosii Trauersarii p. XLIV sq. adfert. Petro Matthaeo beri familiari P0liti
anus Celsi codicem eum antiquo quodam conserendum mandauerat in cuius fine ille addidit ceterum antiquia is
liber cum quo hunc Politiani contuli mendatus et ipse fuerat
3- Bandini agionamento istorico sopra a collagione delle florentine pandette satia da Angelo Polla iani p. 67 H. ei obseruat criticae in Cat. Varr. Halle 1849 p. 4.
aut certe collatu cum codice alter uetu Sti SSim . . . . ego
itaque ex praescripto Politiani hoc obseruaui ut quidquid erat nouae emendationis ex antiquo tamen ut apparet odiee, Subdita uirgula notarem, quasique plane ad exemplar quod uetus habebam redigerem, ne mutatis quide ui quae liquid falsa apparebant, ut liberum Politiano iudicium relinquerem. Sperari igitur debebat haud spernendunt auxilium ad crisin Stati aliam adlaturas esse has Politia ut notas dolebantque uiri docti sepultas eas iacere 'Τj. Atilia in haec Spes inanis suis euidebatur cum ludiosius uir de Statio optime meritus 90St- quam librum quo usus est Politianus excutienduin curauit centum tantum esse loeos in luilius manifestam depreheriderit Poggii 3 manum contendisset 'neque eliciorem multo Selare, quicunque postea librum illum Sit pervestigaturus, pro certo adfirmasset is cui in hostis h0 iniunxerat munus. Attamen nimis conlidenter ille locutias est, multi enim melius
res cessit uiris doctis Adolpho Eies si in et Viri eo Koeliter, qui in Haupti gratiam Summa cum diligentiatinues Politiani notas exscripserunt. Hi qu0que quam illicitis res fuerit queruntur cum propter ilistus libri condicionem, tum pr0pter S0lem
aestus au Sa uelis exclusum, at sue sere pollicentur, ut
siquis hieme codicum inspicere uelit, nonnulla addere possit. Sed plus mille ducentis l0cis Politiani manum deprehenderunt et eius additamenta Xscrip Serunt, quae ab aliorum manu prosecta erant aut omiserunt aut nota insigni-uerunt se uam conlationem eum liberaliter Hauptius mihi permisisset, equidem id egi ut primum quaererem, quae interce' deret necessitudo inter P0ggianum codicem deperditum et eum quem integerrimum eorum, qui ad 0Stram aetatem peruenerunt, esse demonstrauit Imliosus, Rhedigeranum deinde quem
33 0. uelle quaestiones Statianae P. 4.
22쪽
srii etiam ad einenda iida haec carmina ex his Politiani notis percipere possemus. Sed prius luam ad ipsam luaeStionem transeo de Politiani conlatione pauca sunt diesenda. Ipse Politi uini ut alibi ita in ioc quo tu libro summa cum diligentia
et fide hoc e classe rondi munere e functum Sse asseuerat. Scribit enim in situ eodicis: quare cautio milii suit ne quid in corrigendo lio e nostro ab illo mutarem, ne ne mi ut adsolet diligἈ ntia aut milii aut et oris studiosis noceret Quem si modum tenerent ceteri librorum emendatores tenuissentque priorses minus multo laboris in hac re nam nunc habemus
halteri mus. Vale qui logi et quod sedulo secimus quaeso boni consule Quam enim aliam dicit nimiam diligentiam quam quae propria inuenta intermiscendo quia nimis uult agere, nihil agit 3 uua uti suam ne Politiano quidem omnia neglegere in animo erat, quae aut ipse aut alii ad emendanda poetae uerba inuenerant. sed id curauit ut optiuis statim intellegeret, quid coniectura ortum, quae meteris codicis lectioeSSet. Eis enim spiae propria Marte tentauit addidit litteras cf aut ego es quadragies sere, etiam in minimis rebus, Domitii Calderi ni inuentis quae saepissime adfert adscripsit Do Semel cum cui deberetur emendatio nesciret, adiecto e quod est quidam hoc significauit Ne pie id egisse eum ut quam emendatissimum poetam hoc odie adiutus restitueret, Sed ut, cum quanti sit pretii ille cognouisset, quam dissimam eius imaginem repraesentaret docent saepissime adscriptae lectiones aperte corruptae mel Si, qua usus est, editio Veneta recte emendata poetae uerba exhibebat Cuius rei nonnulla adseram
rogatae II 1 48 doleres dolores Ilo; b sinit siuit II 6, 10b amorem am0ri III l, 69 grauati grauatis III 5 46 iliacas iliacos IV 4, 67 paras pares IV 5, 17 alant at cod.
lauant V I, 3 siccatam siccatum l.
Neque praetereundum uidetur aliud testimonium fidei et diligentiae Politiani illo tenipore in tali re satis mirandae, qui ad armen septimum libri oculi di adscripsit inueni hoc genethliacon in libro suodam uetusto in suo erat .... litterae nonnullae evanuerunt M. nni Hypsi et contuli . erat in pagina . . . tueant ad Ulil iam . signatur littora A quod notabimus. Itaque notauit sex gr. u. 49 reducis A, u. 55 ludes Δ, v. l proseretur A, cum X POggiano ita corrigeret . 49 e-
ducis . 55 laudes u. 6l proseretur. - uae cum ita sint credibile non esse existimo undem hominem, qui scripsit V 3, 98
tenuere ' tenuare, odem u0rsu iliai mutasse in quis sua
coniectura non indicata aut cum V 6 90 diligenter notasset tirynthia ' tirynthie' egregiam mendationem III 5, 80 Dionaea columba non sibi uindicasse, sed tamquam oggiani libri lectionem exhibuisse, nisi in eo inuenisset. Talis prosecto inconstantia satis mira esset. Quare etsi tantum octagies sero p0ggiani codicis disertis uerbis Politianus mentionem fecit, atque id quidem ubi ille aut exiluisitam aut aperte corruptam praeberet lectionem, nullus equidem dubito, quin omnia, quae nullo sunt insignita additamento, in eodem uetusto codice inuenerit.
Iam cum codicem nostrorun archetypum, qualem e Politiani notis restituere licet, cum Rhedigerano comparamus, elucet in hos sententiam hunc ex illo depictum magis esse quam descriptum' gi stare nullo modo posse. Seruauit enim, ut
primo loco ea quae prorsus certa sunt respiciam, nempe Octoginta illas lectiones quibus Politianus uetusti libri notam adscripsit, hedigerania quinquies tantum et quinquagies genui num. Nonnulla proseram exempla, quae non meros librarii errores sed interpolationem prodere mihi uidentur. ἶβὶ
δ de Stati siluarum condicione critica Halis 1859 p. 39. 40. 4 Signabo littera Marchetypum a editionem principem R. Rhedigeranum.
23쪽
Sescenties autem lio digeranus conspirat cum editi0ue principe ubi Politianus aliam exhiliet lectionem, meliorem Saepe nonnunquam peiorem liaud dubie ut uidimus, ex P0ggii libro petitam etsi eius mentionem non facit. Quarum liue perscribam quae uerae milii uidentur necdum uulgo leguntur:
PQ 2 produxi et saeuos lim i ac I 6 Q η arpitllt 3, 4 famulaturli 4 4 ueterisque I 2 2 Aenean 4 22 iugenii ne IV 6, 7 at haec V 2 8 quid 2 l42 Caledonicis 3 25 iudex Apertissima deuiisue interpolatrix manus deprehenditur his locis, ubi coniecturae in Rhedigerano leguntur, quas Politianus aut se ipsum secisse, aut in D 0mitii Calderint editione extare
Iam quae adhue disserui, Satis do ent nec uerba archetypi nec litterarum ductus et quaecun pie propria ei ueruui' in Rhedigerano relirat sentari, eum uero non e ipso Poggiano libro descriptum esse. Sed unum saltem codicem inter illum et hunc interponendum esse . nec Rhedigerant uitia uincunt:
2 18 trabeque et rami Ichabes enim in his confusas duas et 'tiones, alteram quam O- de ille e quo Bhedigeranus deseriptus est, in linea Scriptam exhibebat, alteralia. suam aut it se eius librarius aut corrector aliqui Supraserit serat et orta sunt haec monstra tali modo
neque dissimile est quod legitur III l l l ardeo, ortum enim
esve ad eo, cum is qui descripsit, non satis animum aduerteret quo l0e r supra scriptum esset inserendum Editio princeps omnia haec: uerba ita sere exhibet, ut secundo loco in linea
24쪽
Scripsi perit aclinare, recte, ili, trabe et enli S, adeo eum Politianus archetypia in tabuisse testetur repit adclinare sq. Alia uitia in Ritedigerano inueniuntur, suae quasi medium tenent gradum inter libruui P0ggianum et editi0nem principem, uelut
PQ, 20 raptus R raptos a raptolidii palaris
Dubium igitur non relin luitur, is uin c0dices e quibus editio princeps expressa est et Rhedigerantis e communi quodam sonte, pii non erat ipsum archetypum, uxerint. Ad hunc autem ut reseramus, quae in I leguntur interp0lata, suadet ignorantia eius qui R Scripsit, cui lartasse debemus quae Ieguntur II 2, 33. l34 erit, diripient, et similia, n0 uero emendationes quales sunt inultae Domitii et Politiani, quae tamen in eo extant. Juiu etiam hoc ortasse dicere licet, cum illae emendati0nes non transierint in codices, e quibus VenetaeSt XpreSSa, Dei sue uero a librario qui scripsit profectaeeSSe possint, hedigeranum non statim ex codice X deseriptum esse. Ceterum alio quoque d0cumento mihi persuasum est intercidisse aut alicubi latere eo licem ex P0ggiano descriptum, e quo omnes vostri auauerint. Mirum enim esset admodum, uel potius plane incredibile uitium quale est II 5 80 Dioneae columbae liuod in omnibus nostris libris legitur ' , in oggiano n0 extabat, a diuersis librariis e SSe commiS-
sum. Dolui quod non e0rum quoque codicum, quibus Im-hosius secundit in Rhedigeranum maximam tribuit auctoritatem, conlationes mihi suppetebant. Sed quoniam in hos teste rariusquami genuina p0etae uerba Seruauerunt, illo quoque nou ex ipso', Sed ex eius ap0grapho luodam propagatos eSSe existimo. Quae culi ita sint, suturo siluaru in editori id iniungitur munus, ut Politi aut notis fundamento uerae lectionis restituenda utatur iisque sunt niam habeat fidein Sed id non contenderim, ubi P0litianus nilii adscripserit editionem principem instar uetusti codicis tui bendani esse, nam culi propter infelicem illum h0iniuem, pii tu i , litiani notas Spongia saeuieus haud paucas nobis eripuit, tu i ii propter imperitu ni bibliope-gum, qui in religando odice nonnullas notas marginales abscidit denique propterea, luod saciliu neglegi quaedam p0tuerunt, quam perperam mutari, haud ita in agnum pretium illi coii-eeSSerim. Itaque alia luidein subsidia conquirenda sunt, sed ut mihi uidetur supersedere p0ssianius sarragine uariarunt lectionum ex omnibus qui extant ap0graphi colligenda, tuae obruit lect0ris iudiciunt non adiuuat. δ' Iinh0fius demonStrauit, proxime ab archetypo abesse Rhedigeranum et Vindebonensem siue udensem, horum igitur opem ad reconcinnandam archetypi memoriam petemus, horuin testiinonia integra exhibebimus. Reliqui libri et uetusta editiones tu in tantum nominanda erunt, ubi coniecturis de sanandis poetae uerbis
bene merita Sunt. δῖ Hanc rigitur codicis db originem esse luto Al
cf. Imhos eclog ad ux0rem adnotat critic. 3d Id fecit Inaliosius cum quintii in tertii libri carmen ederet neque tamen filii constitit, nam uiles erro res editionis principis saepissime adtulit terdeciens Rneglexit item hedigerant uitia orthographica partim
25쪽
si uoti nisi fullo et tuin in ea cudit quae in iii argine codicis Parisiensis te untur. I uiliosus sui dena sun una ui liis leetio uibus auctoritatorii triliuit, Hasi prii eunte, et e uetu Sto aliutuo ut praestanti Xeniplari eas liaristas esse existimat. Sed nisi Stun re uel inuis, uetus tu in illud e Xeniplar ait aliani sani illam pertinuis niuile oggian uni luod lati non est credibile, tuna uniri plura inundas Set et prae Serti in litati te in orationem saepius expleuisset librarius eo usus citaec sententia stare nou Ote St. ii uni nil utilia igitur non gauerim. iunc correctorem non solum ingenio, Sed etiam nonnulli tua incit iro alii tuo nantiu Cripto usum esse u. c. praes It si ii iii iter), omnia tam n. suae contra os uiani auctoritate in in margine Parisiensis libri loguntur e coniectura orta esse existimo. Nobis Politia ui diligentia adtulis contundere licet noStrorunt codicum archetyli ulli habuisse
δ:' Ubi illa ne non intellego cur inhosius id qui est in I, interpolat ire qui dam Profectu in esse censeat, cum etiam in Budens in Urbinate legatur, Rhedigoran ei intra legis interpis latrice tu manum risdat.
Denique V 2, 2 testatur Politianus, in antiquo sic esse: nitet multa, non argine Parisi sensis libri adscriptum est
stat'. Elegantes quidem saetae sunt coniecturae. Sed quibus naviorem auctoritatem istiani aliorum uirorum doctorii in inuentis concedere non licet, admittantur si nocessaria aut ueri sunt simile S.
Atque haec is uidem lati litiani conlatione in uniuersum, iana ad ea ni conuerto quae inde ad mendanda singula uerba discimus 'on rarin contra di iudi gerant a uetoritatem mera lectio adhue rostituenda est lia I l. li liber oggianus habebat Ide sua forma uti solo Statius, h. il l 96 25 3Thob. IV 04 785 Ne suo a in multum a uero aberrauerat R in quo legitur Iden sed tamen . uechius cum saeculi illi inti decimi librariis errare ni aluit, suam eum dandi poetae Suum restituere me et graecam sorinam retinuit RIV 4, U5 Priamiden V 5 3 Aeaciden ill iri ne me V l, 60 abylon0s, oblitterauit i ulli poeta Scripsit Aenean, ut IV 2, 25 aetheros et I 7, 45 Thybrii siue Thymbri v. Etiam IV b, 8 nisi fallor poeta graecanica usus est terminatione, ubi traditum est A. Rhiam Zephyros aquilone si aetos Quod qui tu margine codicis Parisie usis ita emendauit iam Zephyris aquilone racto' quamquam Otto uelle ei ad stili utatur, niihi non persuadet, ita Statium Scripsisse. Nam cum parum ueri est similis haec mutatio, uni disti licet repetitum uni si non noui aliquid adfertur, Sed causa tantum praecede ut is additur leponendum
iam Zephyros aquilone racto et subintellegendum uerbum substantivum, plane ut in iis quae
Statim Sequuntur nunc uolucrum noui questus inexpertumque carmen.
26쪽
Iam patet, 'tiam fuerit obuium ut librarius rivi scripserat Zephyros, ad hanc uoce iii adcomodaret id suod est Dacto. Non recte editores sermum quae est L lixis in Statio ubique extirpaverunt, A eam alui isse II 7, 49 Politia ui testimonio constat, i R et hoc loco et II 6 5 legitur ut Ulixem IV 2, 4.
Praef. libr. I u. Lora praebet in meo ne,in mimeone, apparet Statium seripsisse iiii eo te. I 2, η'. e corruptela Rhe- digerant ptate ut si Passo uius exquisitani lectionum elicere ibi uisus est praesulsi', sed frustra, tu relie typo erat praeluXi, unde primum actum est irae hi si ita a obuia permutatione litterarum X et S in R deinde transpositis litteris praeutSi. 4, 3 cui uersu antea desperato inhosius lucem adtulit,
tamen non uerum uidisse Sed iam tali tum monstra SSe eum existimo. um primum si poeta Scripsisset uos aeque X O diu collo consi emite, intellegi pii ibunt tost. ii modo librariu Scriliserit Doseque ut ii R I. gitur sed isti id eum adduxerit ut etiam sei luentia uerba mutaret, pia re nihil enSum adiuuat at non uideo. Tum haud facile aliorum librorum lectione HOSeeisle nocte pie OSteque explicantur. Iam accedit archetypi auctoritas, in quo Politiano teste erat n0Sterque', ut contendam Statium Scripsisse uo temple e ordine colles consi emite.
Cum suos tera lues in unam uocem coaluissent, uerba c0lles confremitu ita ut factu in est autecedentibus adcommodata Sunt. Ceterum onserenduin est Stat Achill L452. Silu. II 3,3ini legitur iucuruata nodis, neque facile uerum inuentum eSSere0r, nisi nos docuisset P0litianus iura suisse incuruata vadis. Qu0d a Statio prosectum esse, neque opus esse Politiani coniectura quam adscripsit accuruata mihi probabile uidetur.
Saeuu et e puppi caput in penetrabile
abnuesque qu0d optime a Gr0- noui est desens una corrupit R perperum corripuit ut 4,li 0 rapuerunt pro ruperuntis accipiet Ennaea, id eni in liti me elicuit Gronouius e c0rrupto aetnea ueti edd. . interpolat0rem Secutu e S ii ueckius cum hedigeran aeterna'
V 3 280 centauro Scyllae sue grege S. Nonnunquam igitur Politiani conlatione Bhedigerant libri auctoritas tollitur, muli tamen saepius elicissime confirmatur. Ita qu0d ad uerborum conlocationem adtinet in omnes sere editiones ex editione principe manaverunt haec: I 2 60 repserunt deprenso praef. lib. II u. 2 puero amisso II 7, 90 festa longa praef. lib. II u. 2 probandam diu III 2, 37 quotiens patriis II 6 6 uict0 semper V I, 183 te pridem, quae omnia ita correxit Politianus ut in I leguntur, nisi suo tui I 7, uersus inita corruptus est o nunquam data fata Summis cum in Messet 'o nunquam data longa est summiS.'Deinde haec adnotaui omisi si qua iam Iinhosus ex solo I restituere iussit, 2 84 fodi l03 ni erat II 1, 6 atque ipsos reuocabat ad oscula p0Stes i. e. ut uidit Politianus adque ipS0 Sq. I 6, 30 canentem ei Ach. I I94 praefat. III u. 5 expaueris
27쪽
3. . dii; a iiii nigeros ita Risti uinci . lib)5. ibi adisse 4. 103 cedet 6 8 comes ire
9, se luent 4 inihi V l. 4, nuptui sue l02 ex celsisI, 4 proturbat 236 tuli 258 ibi 2 27 silii curia 3, ii supremo 3, 275 sas utilii sic 282 supremus
4, 9 leuiter 5 58 rependis Polit. c. reprensi iSi 7 u. 0 sq. ubi p0eta Lucanum aduocat, unum uitium Sublatum est nuper egregia auptii emendatione scribentis u. t nosci pro eo piod egebatur neScis, restituendum adhuc est poetae suum in v. ill l 2 Nam piod ibi legitur
Seu pacis meritum nemus reclusae aut seu pacis merito nemus reclusum
felix elysiis tenes in oris codicum auctoritate aret. dii hedigerati enim est ' sicut Politiano teste in archetypo legebatur
Seu pacis merito nemus reclusi
felix olysii R helisi ira elisi i leues in oris. Etiam in titulis singularum eclogarum hedigeranus plerumque genuina urba seruauit, in editioitibus adhuc immanes illae interp0lationes deteriorum librorum seruntur. Sed mihi
H Ex Passi uti conlatione hi, non apparebat sed ipse codicem, MOInm- seno intercedente Berotinum missum contuli.
non est dubium, quin non ab ipso Statio hi tituli sint prolaeti. Quid enim sibi uult enumeratio carminum in epiStuliS, quas Statius singulis libris iraefixit, si cuique carmini inscriptum suit,
ad quem et de quare Sset Scriptum Apparet enim, non eam tantum ob causam has praefati0nes poetam addidisse, ut ueniam sibi peteret Si qua minus limata uiderentur sed praecipue ut indicaret, quae carmina libro conlinerentur. Itaque praecipue primae quinti libri eclogae titulus ineptus est, cum huic carmini praemissa Sit ab ipso poeta elii stula pia Xponit, quae celebraturus Sit. Quomodo igitur opus erat inscriptione: l picedion tu Priscillam Abascauti uxorem 3' Neque mutuo illa aetate titulos ad singula carmina adicere moris erat, posteriori demum aeui gratiam uticis haec debetur iuuentio. Atque posteriore tempore ortos Se esse ipsi docent tituli. Quis enim Domitiano regnante haec scripsisset XVII consulatus Imp. Aug. Germanici, aut euellaristicon ad imp. Aug. Germanicum Domitianum, quis uiuo Vettio Crispiu 'Laudes Crispiui Votti Bolani filii Qua in ridicula dein do: de lyrica ad Septimium
Seuerum, de lyrica ad Uinium Maximum hendecasyllabi iocosi ad Plotium Grypum, quae FZantinorum poetarum memoriam adserunt. Alii tituli illane repetunt praelationis uerba, quam uerborum liaupertatem si ipse p0eta eos addidi Sset, sane miremur certiSsima recentioris originis indicia in his habes: epicedi0n in puerum suurn epicedion in patrem Suum. Neque emendanda haec sunt sed abicienda. Iam etsi hodiernam titulorum sormam recentem esse demon Straui, tamen non negauerim, ex uetusta traditione titulos
manaSSe, quippe qui suppeditent nomina Melioris Aledius Ursi Flauius sindicis Nouius), 0gnomen P0ssii Felix , quae
t Ita enim illum qui hanc inscriptionein addidit, scripsisse puto, cum in oggiani, fuerit epicedion in Priscillam uxorem quod magis corrupit Rhe- digerant librarius scribens epicedion in uxorem suam Priscillam'.
28쪽
non est cur commenticia habeamus. Inde docemur, grammaticos non multo post Statii mortem, cum de uiris, quibus ille carmina inscripserat, sciri aliquid etiamtum p0SSet, peram in his siluis conlocasse. Video inhosum εχ aliter sentire Sed unicum eius argumentum nihil valere existimo. Prouocatenim ad Apollinarem Sidonium, qui uti Saeculi 0etam, quo te Dipore iam has aut certe aliquas inscriptiones additas fuisse anilii quoque ei uidetur simile, qui tamen non ita ut nunc legimus titulos tirodit, sed ita uluitur, ut quiuis loqui debet, qui breuiter haec armina iudicare uult, dicit 'balueae Claudii Etrusci, Iercules Surrentinus, Cumae Flauii Sabini, Tibur
Vopisci' immo iude quod suo carmini inscripsit 'laurgus Pontii Leontii colligore dub0bat Imbosus tu Statio eum legisse Tibur Vopisci non ut nunc legitur illa Tiburtiua l.
Illud autem ludiolium recte contendisse puto, non Sollicitanda esse Sido ui uerba Cumae Flauii ablui'. Nam Comae Flauii Euri ut quod uiri docti Mari hin do adsentiente rep0Suerunt, non quadrat ad sententiam Sidonii. De descriptionibus enim lolluitur, Statii exemtilo carminis, quo ipse illam amici Burgi sitam descripsit, uerbositatem XcuSatur u S. Neque contendi pote St. onmes Siluarum eclogas nos p0Ssidere, oggiani enim libri nonnulla ut uidetur solia casu nescio quo uterciderant, quod cum Politiantis testatur, tum ipsa coudicio eius carminis luod ultimo legitur loco demonstrat, fine enim est
truncatum et multorum uersuum parte corrosae Sunt.
Atque si Georgio Vallae dem labemus, alius quoque Statii carminis reliquiae ad nostra peruenerunt tempora. Ille enim ad Iuvenalis satir. IV M haec adsert Acilius Glabrionis situs consul sub Domitiano fuit Papinii Statii carmine de bello Germanico, quod Domitianus egit, probatus:
lumina, Nestorei mitis prudentia Crispi et Fabius Veiento, potentem Signat utrumque
purpura, ter memore in i terunt nonatu fast0set pr0pe Caesareae confinis Acilius aulae. Unde haec raum laserit alia nou dicit, sed constat eum usum esse odice quodani qui phira continebat scholia uetera, quam Pithoeanus et Sangallelisis. sui nobis suptietunt. Ex illo quem dicit Probo haec quoi sue de Sumpta e S Se 90SSunt, etSi hoc loco eius niensi iuuii ion ducit Sed non uno m0ini ne Suspecti uidentur ii uersiis et suit cuin X ipsius iuuenalii Suerbis
Iuvenalis Crispi iucunda senectus )- mite ingenium et: Nestorei Crispi mitis prudentia. Quid enim Hine uersus probent Λcilium consulem fuisse sub Domitiano Ne possunt quidem si uere sunt Statii. 0ustat enim, Statium Domitiani expeditiones Germanicam et Dacicam in agone Alba uo celebrasse' ut ipse dicit Silii.
talis longo li0st te inpore uenit tu mihi, Troianae qualis sub collibus Albae
cum modo Germanas acies modo Daca Sonantem proelia Palladio tua me manus induit auro. Nemo autem dubitabit tu in poeta Germana acie tum cecinerit, cum recens earum Sset memoria, iam cum bellunt
cum Cattis geStum sit usque ad annum 84, et ab unia fere 6uSque ad a. 90 cum Dacis pugnatum sit, carmen de bello
3 Hanc li,cutionem Iuvenali ualde adamatam esse constat, Statim Sequitur: Montani uenter. De his tantum armillibus in Albano recitatis cogitari posse puto, nam unquam poetam epico carmine res a Domitiano gestas seu potius non gestas
tractasse aut tractare sibi proposuisse, ut imperatori initio Thebaidis et Achilleidis et Silu. IV 4 9 pollicetur, mihi lucredibile uidetur.
29쪽
Gerii iani eo ut post anituita 86 a Statio c0mponi potuit. M' Aellius Glabrio filius auten consul fuit a. 9l, cui M. Ulpio Traiano, unde esse itur ut consuleti Glalirionein silium Statius comiti ni orare in eo carmine ii on potuerit. Hunc Glabrionem eos. a. H Diu istium iuuenalis concilio illo ridiculo sertio inlioli altito intorsuisse dicit filium suisse inde colligo, qu0d polia patrem aequa num Crispo Supta genario mortuus enim esse uidetur anno sere A ita genarius es. Quintiliau. l. li' dicit et ex Diouu XVII c. 1 ut, salsa protulit Dei inti rus. In ioc igitur uti fue errauit Plioli asta siue quisquis fuit, Aetlius ille si Stati hi uersu sunt later Sse debet, quod inde tuo illae esse uidui ur il uod una cum Crispo et Veientones ut aliut Iuvenalem iniur procere nominatur. Atque illec tu idem de is uario uersu Alturius initi iam alteri est corruptum Veientoni ni in non ubi sed tibricii nomen fuit. Sed suod Uttoni latinio in iis . liuii Vlli I 8b p. ficti reponetidum esse uisum Si Fabricio', deleto et, non erui nexistimo non enim debuit Fabricius Veiento pleno nomine apt)0llari cum Vibius 'rispus cogniti milie solo uocetur. Deinde cum Crispi mitis prudentia esset commemorata etia in Veientoni laudans alii luod pitlietu in additum esse XpectamUS. Denique de tribus coiisulatibus a Crispo o Veientone gestis plane illi constat Iuvenalis elicitiastam ad I 8 perperam
de C. Passieno Crispo loqui uidit Lipsius de Vibio Crispo id
tantum ScimuS, ante annuli si filii curator a piarum laetus est eunt consulem suisse de consulatu secundo et tertio nillil traditum est. e sue aliter in Fabricio res se liabet, quin etiam uerba Victoris iuem dicunt consulari bono te unctu erat apud Domitianum' epit. XIl demonstrare uidentur, ei non plus semel consulatum obtigisse. Quae omnia hos uersus ualde suspectos mihi uidentur reddere. Sed unde uenerint, utrum ipse Valla eos suxerit, atque mira quidem astutia tales
quales hodie exta ut initio truncatos an aliunde eos Sumpserit,
Sed ut in uiam uti de egressus limo deam nominum eo
rum, quibus Statius armi tui sua dedicauit, nonnulla emendatiora iraebet Politiani conlatio litorum iiii adsentiente Rhe- digerano tum tamen hodie errores editionis principi retineantur. Scribendum est Nouius index. Vinius Maximus Plotius Grypus Τ'). Abascanius Abascani ius in titulis nisi ualde suspectis non legitur . Deinde non salis iusta e usu mutasse uidentur uiri docti traditum formam Violent illa , nam tuam Martilandus adserre studet anal igia nulla e t iam cum nuS- quam haec uox in iis triptionibus inueniatur ae luiescenduluesse existimo tu aut ii sui codicis lectione. Ex iis quae exposui satis adparet, in paruis rebus nonnunquam nostros codici s h resie typi erit tura liberiaSSe grauiora autem menda si uilius Statii siluae sunt in sui natae iam in illo suisse. Quae praeterea di archetypo scimuS, admodum pauea sunt. In si allia a PogΩi iel tertiam SSe uulgo credunt, sed ne hoc tu idem mihi satis constat. Quanuiuam negari
non potest Poggium etiam in Gallia suisse ibique libros c0u quisiuisse: onium enim Marcellum Parisiis iuuenit et inde ad Nicolaum Nic0lum transmisit, ut ex epistula eius in edita discimus de qua tolluitur onelli, sui librum suem hepherd de P0ggii uitu anglice coli scripsit, in Italorum litiguam translatani edidit i 96 . et Mehiis in praes editi0nis epist. Ambrosii Trauersarii p. XXXVI l. Et ipse Poggius in oratione quam in funere Nidolui idoli habuit coinmemorat libros su0s e Germanoruin illor u rimae ergastulis sua diligentia eripuerit. Sed Politia-
Cod Gripus ut Modiceus in Tac. h. II 52 IV 39, ueram Mimau docemur tabula fratrum Arual apud Hengenum relagis n. p. 43 u. 65, quamquam eundem esse consulem anni Met hunc, cui Statius IV 9 scripsit, nouadmodum mihi uidetur probabile.
30쪽
nu ipse n0n delirate sciuisse uidetur, unde hic Statii codex in P0ggii in anus uenerit, cum Dini in ne conlationis suae dicat: incidi in exemplar Stati siluatiun quod ex Gallia Pog-gius Gallica scriptum manu in Italiam adtulerat , ad uerSum illum qui in carini neci 4 post octagesimum primum perperaminSertus est, adscripsit litu uersus deest iu libro uetustissimo P0ggi qui e Germania in Italiani relatus est. Neque quod Inaliosius adsert argumentum nostrorum codicum consensum in scribendis uocabulis planius intus docere, non in Germania archetypum scriptum fuisse, ullam uim habere existimo, haec uitia a librariis florentinis qui Oggii codicem describebant prosecta esse possunt, inueniuntur enim in aliis quoque carminibus piae in codice Rhedigerano ab eadem Scripta naanu extant, et haud raro Politianus hoc uitium
Sed utut haec res se habet, multa extant uestigia archetypum Satis uetustum fuisse, etsi haud pauca, quae ad orthographiam spectant, uti nostris codicibus oblitterata sunt, neque Politianus id egit, ut in his minutiis iu0 lue Semper Ueterem manum redueeret; cuius modi non uulla adtulit Imliosius, addam haec e ius lollutus adtollutio secuntur cohercet pr0Sequius harena cena erilis. ccusatiui pluralis in is exeuntis exempla plura in Rhedigerano conseruata sunt quam e PaSS0uii conlatione apparebat, et tamen nonnunquam es oecurrit, ubi Politianus ueterem formam in archetypi, fuisse teStatur. ConStanter sere legitur forma contracta in genetiuo singulari Dominum pr0priorum in ius exeuntium 3 ij Quo Scripturae genere fuerit exaratus uix reperiri poSSeput 0, nam qu0d interdum inter se commulantur g et c orieo, uincere . . iungere, ligarem pro dicarem . t et i et
de Poggiano c0dice certum iudicium non permittit. Sed illud non intellego, quo modo Imbosus, postquam ipse codicem inspexit, adfirmet archetypum saeculo nono uel decimo scriptum esse e con Siderata Rhedigerant in scripturae genere imitatione suspicari posse. Continet enim iste code praeter Statii siluas Vergilii catalecta et multa inseri0ris latinitatis earmina, omnia eadem scripta litterarum forma, ita ut, nisi haec quoque ex noni uel decimi Saeculi odice descripta esse contendere uelit concedat oportet, nihil hinc collegi posse.' ' Sed cum Otto ueller ' nos docuerit, Caroli Magni tempore uiris doctis Statii Siluas notas fuisse, ueri simile est, illud Saeculum ut ali 0 script0res ita etiam hane Statianae poesis partem Obi conseruasse, et Oggirinum librum aut ipsum illo tempore
Scriptum esse aut certe ex illius aetatis codice manaSSe.
β Ceterum non noni uel decinii sed dui,decimi uel tertii decimi saeculi scripturae formam edoctus erat is qui codicem scripsit admiscuit autem saepissime saeculi XV formas uelut ci,nstanter fere littera a ita est picta ut nos hodie scribimus).
datus sum Strombachii in paruo uic prope Coloniam Agrippinensem sito d. XVI m. Ian. a. h . . patre Hermanno dolis, matre Carolina e gente Bicheubachiana, quibus superstitibus laetor. Fidem profiteor euangelicam. Puerulo me adnuidum parentes sedem transtulerunt in urbem Millhelm ad Rhenum illam sitam. Patris ibi carissimi primum disciplina usus sum, deinde per biennium progymnasii Muthemiensis, per quadriennium gymnasii Coloniensis eius quod uocatur an Marcellen sui discipulus Aestate . h. s. LXVII maturitatis testimonio instructus uniuersitatem ridericiam Gulielmiam Rhe-