장음표시 사용
101쪽
Quod quidem ' Quid vero illud inois bis
quidem, ut videtur, Pro malum Dorim poni tur sed perperam omnino. Neque enim κωθι - eum cama genitivo em accusativo opula tur neque τὸ θαν oriensium dialent i est, sed αἰνῶν. In prima quidem et secunda nonis sanum deesinatione genitisu Doricus exit in orii ceteris unime. Non sum nescius haud pauo apud The ritum loca e intrarium docere AEt
Epicharmi illud a Scasigero et Grotio sic editunuNαφε καὶ μέρμασ' πιστεῖν, ωρα ταλα
Sed tamen probe scio ista omnia loca esse me dosa Iam illud, quod sequitur, Μαθίμασο quod Latine vertitur simisit, fidem tuam, Vir Μagne, hoccine ut ego scribere possem καλ- ριῆν nunquam notat dimittere, sed demittere, et quidem per sinem et lorum. At quid, m Ium, Cyclopi cum lane, nisi de se longam Iia teram sacere vellet. Non corripit autem ullabam mediam quod corrector iste opinatu est,
102쪽
Qdic, si onmis Mee, quae in verbis culpandaifu bene se haberent; quam inem tamen sodes sententiar quam meque teque et eleganti hac oditione indignat at olim sorte erit, quia inficetam hanc coniecturam stylam in me aenet, et morda sale bene defrictuin titeratosa - Mendum propinabit. ἰάλλοὶ - μὸν προ- τε ἄπο - ἐ- - Illud laudo, quod in eadem maiation novum Epigr-ma Frenensi nostin indicas. omnino enim, ut vere dicis, Cassimachi genium indolemque respirati Vocabulum ibi primum K θιδες in mendo cubat Quippe a recto μαῖς esset - ίδες, media vllaba Mevi. M a Kυνους, Κυνθιος, non dicitur K- imo sed κυνδι- Legendum itaque μνθω-δες θαρσεῖτε. Et ic plane extat apud Sui dam 4 K-θ. et apud trum Cadimachum Hymn. Apoll. v. 61. Nαρήατα --χως αἰ--- ψιάδων Unde etiam firmatur veteris Cod autoritas qui Epigramma istud Callimacho
adserit,it sesellit te memoria, cum Versic iam istum, Συν δ αμυδις πυτον τε κω πινι λυροαν
abesse a stamentis nostris credidisti Extat enim Num sis, et apud Annam etiam Fabram.
103쪽
In Illustrissimi petuabemii Fragminatis mitque reperio, vig. V. H. IX. XLIX. 1,IX. Pine ego praetemiserat L Sed ex his M. quod quin μversibus nonstat, non est Callimachi; sed ex Megis Dionysi του λαλ-λ -- sentiesino, si pagina isAegram leges Athe ei 66s Vidi hoc et caω onus in Notis; cuius emundatioviem his sequitur Vir In trissimus sed, - me maria fassu't, perperam. .ic enim l 95
Σ μυωρε, δαου τηνδε προπιν μενον - Ἀμου ποιησιν θω δ' ἐπιδέδεω πέμ- Σοὶ πρωτε, λαρίτων, ἐγκεράσας καριτας. 'heodorus isto quod et senesco nomen misse, sive serio, sive dicis caussa dicit hia Democi tua erat Symposiarchus tu inius honorem Dionysius Chalous cantilenam incipit quod et
omnes deinceps eonvivae sacere debebant; o in his primus Charito, qui Dionysio proximas a e uerat ad dextram charito, nomen viri.
μος mi At vero, κάρα, χαρέν- in Meversiculo stare u , potest; quia nullus hic ni tam est locus emendatio. illa emi merito te amo, in habeo gratiam. qui mmcedo ad aententiam tum, non ibi vis
104쪽
- σειρωκα intestigi. In in tantum a te illasenotio, quod nullum ver xii excidisse putem ita eispe loeum comvendtun Σειρῆν, ων δέσμην,
me ψιττα, me ast Ἀλι- - --. sativus, αναδεσμην imam, vectus, με λιττα, te Sexcenta huius generis apud hnne scriptorem occurrunt. Momerus elim, qui omnium sermo mumanarum v nm fundus est, 4 σωρὸν saepe hia ι casu accus. iniquam σει mare, ut opinor, an satis certa est linius Ioea scriptura Gratissimum est quod nuncias, in Cicerone mando te pergere, brevique ejus orationes lucem visuras Sparsa vero b c erat in vulgus fama, te Togatum istum de manibus deposuisse; dare autem operam Ser. Regis Gulie, mi A1malibus condendis Quaeso ut memineris
milosophieorum Exemplar, non mihi, sed Io Iianni oro Episcopo Norvi nsi acceptum re Rrre si sorte in praesitiuncula ejus eodicis mentionem seceris Olim enim, cum Alberti Bnheia libelliti inihi dedicares, multa habita vardi SMintimi mentione, cuius benescio eo- dicem illum habuisti, ut disertis verbis ta duxe-s viis potui ingere tua evolorum calam---. io rus sat in III de Oratore, e 55, mristi mendi compertus quod etsi omnes om- nitim edationes, quod iam, obsederit; mon
105쪽
Philoctetes Euripidis dixerat,
Hic autem, nempe Aristoteles, versum παρορ-
scito eam esse Anglice scriptam; nam ni ita e set, jamdudum exemplaria aliquot ad is misi aem. Edita est abhinc quinquennium inrciter a Gulielmo Temple Equite Disputatio, qua con tus est ostendere, vetustos scriptores in onuit scientiarum laude aetatis nostrae homini- prae ripere palmam. Sic Omerum, qui poema prismus composuit, sic Phalaris, qui Epistolas, Aesopum, qui Fabulas; si illos in suo seris
106쪽
80hendi genere caeteris omnibus praestare mire librum refutandum suscepit Gulielmus Wou mas amicus noster; qui cum sorte ex me a dierat Phalaridis Epistolas esse commentitias, Fabulasque, ut nunc quidem extant, Mose non esse Per veterem, quae sibi mecum inter elavit amicitiam obsecrans impetravit, ut Dissemtationem ea de re seriberem una eum libro suos6 erudito sane et bono Publicandam. Adiunxi tres alias dissertatiunculas, de Themistoclis, S eratis, Euripidisque Epistolis. Omnes has stinposititia esse tot docui argumentis, ut de haere postea ne Carneades quidem dubitare potu rit, si esset visis indis quoque lis in transcursu dicta sunt; quae, si Anglie siares, haud displicitura tibi ore satis scio. Da -- Hilo, anilloque, et sis vimnullis, quibus. Osim manus admovi, quid in futurum, sani neuae . Nunc quidem, ut ipse indies doctior eum vim, id ago sedula sed de libris edendis comissirim capere stultum esset, ob immanem in has reoonibus hartae caritatem. Vade, Vir m rime, et me ama.
107쪽
Quid sit, quid agitur, amicorum dulcissime
M vales, bene est; ego quidem sic satis valeo; et ubi te bene valere et Benileium tuum amaro intellexero, tum demum me optime valere senutiam. Iam pridem est cum ad postremas tuas prolixam eisponsionem dedi, quum an acceperis, nescio, quia ex illo tempore nihil a te iktamen dubitare possum de tabellariorum fide et cura cum eadem vice lite a alias meas Amst Iodamum recte duratas fuisse, certo resciverim In ea epistola multis verbis egi de loco Ciceronis, aliisque, quae nunc mihi exciderunt Nemini tamen me illa crip*isse, in magna animi Commotione, quam malevoli quidam homines in me excitarant, mon plane liberum et qui tunivereor itaque, ne nonnulla in iis literis duris scule dicta sint, inde ossensiunculti aliqua oriri possit. Ea siqua sunt sed spero meliora, nain s8 Epistolae exemplum non habeo oro te atque obsecro per omnia fidelissimae amicitiae iura ut ventis Aquilonibus tu mare Atlanticum portanda tradas Sciunt enim omnes, qui me norunt;
108쪽
ot si vitam mihi Deus . . prorogaverit, scient etiam posteri, ut te et τον πάνυ Spanhemium, geminos hujus aevi Dioscuros lucida Literarum sidera, semper PraedicaVerim, Semper Veneratussim. Nunc quid tecum in praesentia velim, vir humanissime, paucis accipe. Anno superiore Dissertationem edidi de Epistolis halari . das, quas commentitias esse docui his et simistibus argumentis obitum Phalaridis, ecundum Eusebium et Suidam, incidere in Olymp. LVII. Iu pistola autem ultima mentionem esse Φιν-ων Phintiam vero urbem Olmp ndemum CXXV conditam, ab Agrigenti turanno Phintia nomen habuisse. Ibidem una cum nim usibus nominari ελώους, tanquam ab illis diversos atqui eosdem esse Phintienses I, qui ante Geloi dicti. pistbu XCIL ς Αλαισαν. Sed laesam primum conditam esse Olymp. XCIV. ' , In p' LXX. σωτηρ θηρικλεέων Pocula autem Thericlea a Thericle figula appellarii ) qui aequalis erat Aristophauis
109쪽
o LXXXIV. Μεσσηνιους Sed eosdem esso Zanclaeos, quin essenii vocat Olymp. LXXIII sub Anaisa Rhegii tyranno. p. XV. et alii Ἀρομενείτας, Taurominium' autem cond. Ohmp. V. p. XXXV. λπος εργου σκιά hujus ohsententiae autorem fuisse Democritum post Olynip. LXXX. Haec et alia multo plura
quanquam in ista Dissertatione fuse explicantur, nuper tamen exorti sunt, quos haec, istra arrodere, halarinque pro vero Epistolaruni autore dehu venditare non puduit. Quae inquies, haec insania est, in luce tam manifesta
tenebras persequi Scilicet id male urebat ho miti es, quod Epistolas illas, quas ipsi haud ita multo ante cui inagna pompa et ostentatione Oxonii ediderant, ego spuria, esse, et nullitis frugis, omnibus demonstraverim Collatis itaque operis Libellum Anglice scriptum consarcthanti non argiunentis, sed ineptis cavillasionibus e. ivi liis, alumniisque rem sirlinue agentes. 1nte lilia id etiam vitio mihi vertunt, uti exteλ- ruta, magis quam nostratium gratiati pρδωerhri
studeam. Et vix quidem a io et punMhiid
110쪽
maledicas linguas abstinent, quia me a vobis amari sciunc in me vero quam impudens mendacium conflaverint, jam audies. eministi, Mo opinor, me olim Alberti Rubenit de atilio Cos. Disputationem ab Mardo herburno Equite acceptam, tibi typis vestris edendam conunisisse te autem, me plane inscio, librum illum mihi dedicasse de Sherburno autem nubiam omnino quod magnopere seri optabam mentionem secisse. Narrant itaque hi alun1- ni tores, me data opera Sherburni beneficium silantio dissimaedasse, ut solidam illam Dedicationis gloriam in me transserrem. Quae quidem calumnia quam a vero aliena sit, tu, vir amicissime, et Deus ὁ παντοδαης testes mihi estis. Testis etiam est Iohannesmorus Episcopus Nor- vicensis, vir eruditione et humanitate insigni; qui literas ad me tuas legisse meminit, quibus
gratias eo nomine agebas herbuietio, ejusque ad anilium commentarium a me magnopere laudatum te emere velle memorabas. Sed nescio
quo casu periit mihi ista tua pistola, quam
nunc talento maguo redemptam Vellem . . . . . Cum ergo Superest, et a te, vir maxime, et per summam nostram amicitiam etiam atque etiam oro
te atque obtestor ut quam primum fieri poterit, Epistolae meae, in qua verba seci detherburno,