Richardi Bentleii et doctorum virorum Epistolae, partim mutuae

81쪽

cum eius annotationibus in Orationem primam Augusti nuper . credo, ec me intellexisti. 66EL hae duliani editione, forte mondum eam vidistis, tecum communicandam iutavi Spa emit servationem de loco thilostrati, ubi tui inentionem facit. Is extat p. 19, ubi egit M varia notione vocis πλάσμα. Cum dixisset

eam quoque denotare moliem ac varium sive Vocis sive tibiae sonum, addit, hilostratum, ubi describat Amphionem Lib. I. Icon. p. 747, eum de pingere sedentem, pede quidem terram concinne quatientem, dextra vero citharae chordas PQ-santem, sinistra erecto habentem digitos, οπερώμαι πλαστικὴν παυθαδιεῖσθαι μόνην, quod verterit Interpres, quod solam plasticen aucturiam Puto πλαστικὴν ait hic non de statuaria, sed de arte vocem aut cautim emolliendi seu binaram ad 4onorum variet tem flectendi accipiendam esse quod fuerit olim V-- - nu Pnus rum, non vero sculptorum, suisse,

erectis sinistram manus digitis mentem: quod paullo ante des hac Amphionis manu dixisset Philostratus, ad lyram revocare καὶ ἡ ἔτερα χεὶρ τείνει τὸν νουν εἰς τὴν πηπτί Sed de hoc Philostrati loco subjicit, melior soke nos docebit, qui nova versione et hiculento OHunentario eundem austorum explanandum et illustran-

82쪽

dum suscepit, novum idemque jam lucidum-litoteratae Britanniae sidus. Richardus mentietas. 67maeo Spanhemius. Sed cui persuaderi poterit, Ρictorem aut voluisse aut potuisse suavem illum citharae sonum describere. An non potius viis detur esse Philostrati sententia, tanta arte gestum habitumquo Amphionis fidibus canentis descripsisse, ut nec statuarius audacius eum sustinuis . se exprimere Si tantum tibi otii est, ut illum Philostrati iocum velis expendere, et me de tua Sententia certiorem facere, laetabor. Sin tibi non licet vacare huic curae, rogo tantum, ut me Pergas amaro. Genovae prodeunt duo epi . tot rum volumina, quas docti iri scripsem ad Nicolaum Petrescium, inter qua non auma sunt Seldeni et Salmasii. Vale, Vir eximie.

Trajecti D. IX. Febr. ΙΘΙOCXCVII.

Ep. XX.

manissimo Adolescente CaroIo inne; pro qui-

83쪽

bus, ruti par et aequum est, gratia quam maximas habeo, praesertim ob Illustrissimi Span- hemii Observationem mecum Communieatam, quam antea non videram. M ad locum illum Philostrati attinet, de quo quid ego sentiam rogas; accedo equidem, id sententia tua, si ex duabus alteriuram serre oporteat, prae illa Spa hemii bona et probabilis esse videatur tamen erga Virum ΙΩ. paullo iniquior es, eum haec subiicis; Mod cui porsuaderi poterit Pi ctorem tit esui es aut potuisse a Mem a meitharas sonum describeres Non enim sonuiuipsum, quod sciam, pictum esse existimat Spaniu

quod in Epigrammate notatur, nanquam ἀδυνατον , sed signa illa et indicia tum sciendisoni tum intendendi vel molliendi Sed quid impedit, quo minus et meum hic judicium can-6sdides libereque interponam; quandoquidem Te Viro inmieissimo. In.que panhemio, qui insigni adeo me elogio honestavit, tam humaniterrogatus sum' aerior itaque locus p. 46, qui sententiae Spanhemianae landus est, Perperam Opi .nor ab eo accipitur NAH - τί φησι; τι αλλο γε ἡ φάλλει καὶ ἡ ἔτερα χεὶρ, τεινεοτον νουν εἰς τὴν πη- καὶ παροπήν τῶν ὀδόντων, ωοον αππρη τω ἡδοντι. Quae sic vertor Amphion autem, sui liae' quid

84쪽

Mnum Mia quam chorda pias 3 quod sempers manu dextra; male . interpres, a- , quodo laesam re astinet, animum is arcu ram irae B tantumquH veri dentiam, qua

grum canondi miis est Nihil hic proreus doelevationes digitorum Neque enim τδ τείνει

oum recto κε connectendum est, ut interpreti et Viro si visum, non magi quam Ο - --φαινει Quomodo enim manu 'ειν- των --Poterit, nisi ipsa mente praedita sit Siquidem τεινειν των νουν, si quicquam Graece intinuo, est animum Murn attendere et applicare monmentem ciatus viam revocare Quidnam itaque erit reliquum, quo referri poterit nominativus χεὶρ γ Dicam. Ea erat quorundam Atticistarum assectatio, et Philostrati in primis; ut orationis ὁ ἀνακολουθον καὶ σολοικοφωνὸς dedita opera sectarentur, tanquam Atticam et gantiam. Mi. Lucianum alicubi ridere -- ο σολοιμίζοντας Ἀττικῶς. Hujusmodi περαττι πισm exempla aliquot ponam ex Philostrato, .praesenti loco Plane gemina et gemma. Vita

85쪽

Sustinet a laeva, Renuit manus altera iecisum.

cisale iterum interpres canit) καὶ λιτέρα χεὶρ, ἐν ρθαι ταις των δακτυλων προβολαῖς, δα ροIμαι πλαστικὴν ἀπαι διεωθαε μονην. MOo est Manus ero iarem sive quod ad manum alteram spectat rectam Mibet admotionem 73guorum quod opinor es Ma λειωα gloris . rum με. Quorum verborum hie sensus est:

86쪽

Μanus. quidem sinistrae picturam Ianthi prae se serre artificii singularis quippe didigitis sic απιρώσω admotis sustineri tantum et' tharam; et propterea in ea Rute de status M'bitusque artiues quod in omni pictura prima laus est et Summa operis, non posse gloriari; sed de sola arte plastica sive formandi peritia; quod ad veram vivaeque manus similitudinem sit expressissima. Firmant hanc interpretationem, quae proxime sequuntur. EIεν. τί δὴ οἱ λιθοι; esto, ut manus laeva hanc solam habeat laudem, quod belle formata sit, mori quod aliquid δει' ποτητος prae se ferat in situ et actione quid

vero lapides πάντες ἐπὶ τον δὴν σ-θέουσι,

etc. enimvero isti adeo mira concinnitate positi sunt, ut quasi ilia sensuque praediti audire,

concurrere, et murum condere videanturi

-αυθαδιεισθμι την πλαστικὴν est μεγαφρονήσει ἐπὶ τῆ πλαστικὴ Hesychius Ἀτα- η διάζονται, μέγα φρονουν α. Idem Περοριαι δίζεται. ἐν περηφα - αναστρέφε μνῆ μεγαλοφρονει. Pro προβολαῖς, quod omnino a sentenua Iψῶ alienum lago προσβολαῖς plication e admotiones ut Cicero de Nat Deor. Au nemorum elicienso son , qa tibia rum, ut manu int, admotione digitorum. Et a ita laue habet Mius Oxoniensis, προσβολαῖς.

87쪽

ώνοις ἀπδ κολακείας. Sed haec olim fusius; cum hic Cantabrigiae Hesychius erit edendus;

nam ut alienae Curae notas meas committam

MDCXCVII.

Quas D. XXVI. Martii ad me dedistii XIX. Aprilis mihi sunt redditae. Nihil potuit

mihi reddi acceptius Sperabam me primo nun et tibi mittere posse Callimachum, quem tuomasti tantopere. uae omnes obserVationes, ut et fragmenta sunt typis descripta, sed de aliis

88쪽

totam etiamnum duo soli litteris publicis mamanda. Cis duas tresve hebdomades spero te unrum esse integrum Callimachum. Quamprum provoIabit in publicum, ad te quoque, quae prima suerit eria curandi illum saevitas, veniet. Nunc me subito et nec opinum deprehendit iste optimus adolescens Ridderus nomine, domo Norimbergensis, qui ad vos iter accelerat, et potiit sibi aditum ad te muniri. Non potui

non hanc veniam dare bonarum artium studioso homini. Nec tu invitus talibus ores tuas pan- 4 dis. De aliis alias inprimis epistola tua novissima, quae obscuro satis loco sacem illustrem accendit. Gaudeo quoque mirifice evinium tuum exerciturum proria Cantabrigiensia. Ubiacunque detur, edatur modo quam primum, gratus et desideratus nobis veniet. Vale, Vir magne, et me ama. Trajecti νς ταχιστα D.

XXII. April. Dionys. IOIOCXCVII.

London.

89쪽

63Ep. XXII.

Cum me compellassent hodie hi tres nobi. Ira iuvenes, domo Catti, petiissentque si quid vellem in Britanniam, sibi ut mandarem, Onstitueram multis tecum agere, et non modo tuis novissimis eruditissimis litteris aliquid reponere, sed et mittere soli tuarum annotationum in Epigrammata et Fragmenta Callimachi, quae dudum typis sunt descripta, etsi in aliis non nulla' desiderentur. Sed nec opina an corum exterorum turba, cum jam me scriptioni et illi Catti in itineri accinxissent, supervenit, et me ab hoc consilio perquam invitum avocat Typographus negat se soli edita hodie posse colligere. Hanc tamen librarioruin intempestivam moram correxi excisis chartis ex meo libro Eas tibi hi serent egregii juvenes, quos ut, qua es humanitate, comiter accipias rogo. Magno sibi honori ducent te tantum virum vidisse Breri, hoc est, Pau-76cos ititra dies, habebis totum Callimachum, quod jam adomabam, responsum. Interea gau de tuum Hesychium tu proeli Cantabrigiensi,

90쪽

7764

de his proxime plura. Nunc abrumpere me cogunt ures temporis vale, Vir magne, et me

ama. Trajecti D. XVII. Nau IOIOCXCVII.

Viro Summo Riohardo Bentia , Potentissimo Regi Britanniae ibibliotheca Londinum.

Ep. XXIII.

Persuasissimum mihi erat, per hunc nobilissimum juvenem me Callimachum ad te posse e rare omnia credebam iam esse ad umbilieum perducta. Nondum tamen ex tardissimorum eis bulonum manibus potuit extorqueri. In iudiciabus concinnandis et edendis etiamnunc tricantur, quam curam nescio cui terrae filio commisserunt, eum aliis districtus ei vacare ipse non possem. Itaque haec mora quoque concoquenda erit, licet non sine magna indignatione. Qui tibi has seret nobilissimus juvenis Getsius. domo Saxo, non est εις τῶν πολλων. Venit recens ex Gallia. siros omnes eruditos in illo regno, omnia visaea vidit, et quid illi moliantur ex eo cognosces Iam ad vos contendit, ut beatam vestram insulam perlustret, et te praecipuum