장음표시 사용
11쪽
callini aetas. 5Bis maxime rebus nisus, nisi fallor, Odostedus mellerinitium invasionis Cimmeriorum simulque Callini positae vitam in medio ponit septimo a Chr. saeculo ), neglectis eterorum sententiis, qui multo antiquiorem esse putant Callinum. Sed nemo est qui ignoret, quam . incerta atque exigua ea sint, quae Herodotus de antiquiore Lydorum historia tradit, ut, si quid erit invenire velimus, aliis subsidiis uti nos neeesse siti Quid quod vel annorum numeri, qui singulorum regum imperio tribuuntur, aliquid offensionis habent An Gyges et Arus per nonaginta septem regnasse annos turbulentis illis temporibus putandi sunt Itaque quae ceteri scriptores, imprimis Strabo, tradunt, comparemus necesse est eum his, quae Herodotus narrat, ut ex omnibus certa rei de qua agimus offitiatur imago. Duo maxime sunt loci, quibus Strabo memorat de cimmeriis irruentibus et simul mentionem aes Callini γεtae. Callisthenis auctoritatem Mentus ' tradit ter expugnatas esse
uit disse Meignisse uim nun allinos Leben et so Mammen, Maa e dea erannahens de surchinare Κimmerier und de gerat6run vo Sardis duro dieses ossi edachte, aber agnesia oohala lison ege mi Ephesos videritis boschrieb, Me ohier auo da Borannisen de Trerer schon em nte. Cum his maxime comparanda sunt, quae Baehiua l. l. disputat, qui quidem longe aliter de aetate Canini iudicat; os p. 13. 8 XIII 627 Φησὶ δὲ καλλισθένης ἀ-- τας Σάρδεις ὐπὸ κιμ- ρορι- πρῶτον, εἶθ' υπο Τρηρῶν καὶ Ῥυκων, Ἀπερ καὶ καλλῖνον
12쪽
17쪽
B sallini flagiarum seriptoris astara
tae aetate varie disputatum est, tamen nos denuo eandem rem tractare conati sumus, cum recentissimorum temporum
labori nova debeamus auxilia, quibus uti illis non ieebat quaeque ad hanc quaestionem si non plane, at aliqua ex parte diiudieandam vel ad aliorum de hac re sententias novis doeumentis confirmandas aliquo esse possunt momento antiquas die inscriptiones uneatas ab Assyriorum regibus compositas, quas inter Babylonis maxime urbis parietinas de- laetas nuper viri doetissimi, velut estemaard Rauli on, opperi, Sohrader, explicare et enodare studuerunt. Quamquam multa adhuc in his insoriptionibus satis sunt obsonra atque incerta, tamen, quae illi inquirendo invenerunt certissima, in usum nostrum conferre possumus, sed reservemus ea ad summam quasi rem decernendam eongestis ante eis, quae ex ipsius Mesae ramentis et ex meois rerum scriptoribus minus obscura depromi possunt.
bemus tria fragmenta positae, quae ad usum possunt converti. Atque e primo fragmento:
1 Conserenda sunt haec: Bemhardy Grundris de Grieoh Utterat Maehitate II p. 488 sqq. Nilneri Grieoh. Litterat machictis 4 180 sqq. R. Nicolai Grieoh. Litteraturgesctictis D p.rab. κ;W. 'ebor: Die elegiachen mehis de Hellenen p. 41 sqq.; Bais callivi Ephesii, Tyrtaei Aphidnaei, ait Samii artana quae supersunt p. 3 sqq. -- Iabellua a Franinio eo ominat callinus sive de origine arminis elegiaci mihi praesto non lait.
18쪽
ἁ νέοι οοδ' αἰδεῖσθ' ἀμφιπερικτίονας ωδε λίην μεθιέντες, ἐν ειρήνη δε δοκειτεῆσθαι, ἀταρ πολεμος γαιαν πασαν χει;
illud quidem cognoscimus, Callini temporibus regiones circa Ephesum nam phesius sui poetah vehementi atque atroci
bello vexatas fuisse et positam cives suos adhortari, ne tutos sese esse putent, sed, dum liceat, periculum ab urbe defendant ). Multo plus proficiunt ad definiendam Callini aetatem
stamenta tertium et quartum, e quibus perspicuum est)ο- ruisse positam eodem tempore, quo minoris Asiae gentes immeriorum et rerum sedes suas mutantium invasionibus vexabantur. Sunt illa fragmenta haec: Nον δ' ἐπὶ Κιμμερίων πρατος ερχεται βριμοεργῶν et Πήρεας ανδρας αγων ). Itaque ut quaestionem de Callini aetate institutam disceptare possimus, recurrere nos opus est ad illas barbarorum irruptiones, quae quidem et ipsae satis dubiam ad difficilem habent quaestionem. Atque ex ordine andiamus quae de hae re tradant Graeci scriptores Herodotus, Strabo, ceteri.
2 Qui in prim fragmento sequuntur versus, hi utrum Callini sint necne, adhuc inter se dissentiunt viri docti sunt qui a Tyrtaeo conscriptos esse putent; cs Tyrtaei quae supersunt omnia d. h. A. Κlotet 1767 p. 99; ero. Poet. Lyr Graec IL p. 389. 390 Har-tung. Die gr. Εlegikeres 33. 34. quidem hanc controversiam omnino non decem posse arbitror; nam etsi negari non potest multa, quae insunt in hoc carmine, Tyrtaeum redolere, tamen, quae exstant Callini fragmenta, ea tam exigua sunt, ut ex eis vix, qui fuerit huius pogiae animus atque ingenium et quibus in rebus ab illo recesserit, cognosci possit. Itaque ne hoc quidem diiudicari potest, utrum hi versus Callini esse possint necne, sed acquiescamus oportet in eo, quod a veteribus hi versus tamquam Callini traditi sunt Ad id autem, de quo quaerimus, haec controversia non pertinet; nam nihil inest in illis versibus, quod proposito nostro conducat.
3 Servavit fragmentum do immoriis Strabo IV 647, quo deloo infra disputabimus. Quod est de Tremus fragmentum, invenitur apud Stephan. Byg. p. 422 ed. Dind.
19쪽
II. De Cimmeriis in Asiam iuvadentidiis quae tradant
rerum seriptore Graeci. Omittam primum Herodoti loeam' ubi de immeriorum irruptione dieit, unde nihil sere nisi illud ognosci potest, laesam eam iam ante Croesi aetatem esse, et statim transeam ad ea, quae I 16 16ε tradit de Lydorum regno a Cimmeriis perturbato Ardye in Lydia regnante Cimmeriorum gentem in ano invasisse terram et Sardes urbem, regni caput, excepta arce expugnasse Alyatti demum contigisse, ut hostes ex Asia expelleret. An clim antem, per quos Lydorum reges imperium tenuerunt, si Herodotum spectamus, hae est eomputatio h): Regnaverunt Gyges ab a ante Chri nati 1 678
Itaque Herodoti fidem si sequeris, Cimmeriorum invasiones medio sere septimo a Chr. n. saeculo saetas esse et per quinquaginta troiter annos durasse statues Mo eum re
optime eongruere videntur, quae tradit idem Herodotus ' de
ἀρχομένους πάντας ἐστρατευετο ἐπὶ την πινον τιμυρέων τε την πατρὶ καὶ την πολιν ταυτ ν ἐθέλων ἐξελεῖν καὶ I, ιυς συμβαλιον ἐνίκησε τους Ἀσσυρίους, περικατημένην την πινον ἐπῆλθε Σκυθέων στρατος μνας, ησε δὲ avrob βασιλευς ὁ Σκυθέων Μαδυης Πρωτοθυεω παῖς es ἐσέβαλον μὲν ἐς την μίην πιμπιρίους ἐκβαλοντες ἐκ τῆς Εὐρωπης, τουτοισι δὲ ἐπισπομενοι νευρομνι ovτω ἐς την Μηδικην χώρην ἀπι- κοντο. In vite entesimo quarto incipit Herodotus ara oribendo Cimmeriorum itinere et ita porgit ἐνταυ - μὰν Μῆδοι συμβαλοντες Disjtigod by IOO JIC
20쪽
Scytharum irruptione inmediam laeta Scythas expulsis sedibus Cimmeriis inter montem Caucasum et mare Caspium iter laetentes in Asiam irrupisse Medis, quos primo aggressi essent, tunc praesuisse Cyaxarem quem ipsi ersae in inscriptionibus cuneatis vocant , Uvahhsatara os Spiegel Die estpersischen ellinschristis, Glossar s. v.); eum bello cum Assyriis, quod tum gereret, intermisso contra Scythas profectum, sed ab his susum fugatumque esse. Itaque Scythas per multos annos Asiam dicioni suae subiectam tenuisse, done Cyaxare dolo terram ab hostibus liberasset. In Herodoti narratione quamqnam multa sunt quae dubitationem moveant, velut itineris Scytharum sane mirabilis descriptio, tamen haec ad id, quod quaerimus, non Valent; illud certe pro explorat habere possumus, Scythas in e-diam invasisse et Cyaxarem devicisse. Et quoniam inter viros doctos, quod sciam, constat illam pugnam, qua edirieti imperio privati sunt, ponendam esse in anno a Chr. n. 632 s. Baehr. ad Herod. I 103 p. 228 ed. ali. , hoc ex duobus Herodoti locis a nobis allatis efficitur, pulsos e sedibus suis a Scythis Cimmerios in Asiam
invasisse et circa medium septimum a Chr. saeculum ardes Lydorum caput cepisse; factum hoc esse Αrdye in Lydia regnanto;quindecim fere annis post Scythas Cimmerios secutos Asiam ingressos esse et Medos debellasse, quibustum praeesset Cymares; eundem Cyaxarem postea Scythas e Media expulisse, qui per duodetriginta annosissim oppressam tenerent; Cimmerios ab Alyatte demum e Lydia deturbatos esse
circa annum sexcente8imum a Chr. n.
τοῖσι Σκυθησι καὶ ἐσσωθέντες ν μων τῆς αρχης κατελυθησαν, οἱ δὲ Σκυθαι την υσίην πασαν ἐπέσχον. . . . c. 10 'πιθευτεν δὲ εισαν ἐπ Αἴγυπτον. . . c. 106 Ἐπὶ μέν νυν κrcia καὶ εἴκοσι ἔτεα ρχον τῆς 2σίης- Σκυθαι καὶ τα πάντα σφι πο τε βριος καὶ λιγωρίης ἀνάστατα ἡκ μέγαν μὲν γὰρ φορον ἔπρησσον παρ ἐκάστων τον ἐκα-στοισι ἐπέβαλλον, χωρὶς δὲ οὐ φορου ἡρπαζον περιήλαυνοντες τουτο, τι ἔχοιεν ἔκαστος καὶ τουτων μὲν του πλευνας Κυαξάρης τε καὶ Μῆδοι ξεινίσαντες καὶ καταμεθυσαντες κατεφόνευσαν , καὶ Ουτο ἀνε-