장음표시 사용
3쪽
5쪽
Quibus fontibus linius in Naturali historia usus sit in vestigare volentibus viam et monstravit et, quantum quidem ad Vitruvium attinos, praseivit Henricus Brunnius dissertatione Sagogica, quam de auctorum indidibus Plinianis odidit Bonnae anno 1856. Con renda sunt qua ii hoe libollo iudieia Deserunt Urlielisius in Fl00k0isoni Annal. phil. t. LXXV
a. 1857 p. 336 sqq. et utleffenus Philologi t. XXVIII a
1869 p. 701 sqq. Qui quamquam non negaVerunt, Uae Γ 0rit Brunnius satis firma, quibus novae meditatione Super-Struerentur, fundamenta esse', tamen non modo de singulis r0bus quid sit aut comprobandum aut Orrigendum emondandumque, id quod voluit Brunnius, Demodum Subtilitor quae sivit, sed ne fruetum quidem ullum vel vix ullum o illa disputatione pere0pium esse video nisi a Leopolito Brunnio, qui indidum illorum ration habita de C. Lieinio uoiano' dissertationem composuit ipsine a '870 proditum. Quamobrem quoniam in hoc campo nonnulla, de quibus utiliter diei posse videatur, superSunt, propOSuimus Obis insontes inquirere, quos Plinius in componendis libris chorographicis III. IV. V. I secutus si primarios. Sud quos
illo oonsuluisse videtur, quominus ud unum Omne recenniuS, CUM Osin permagna prohibuerit. do duobus tantume illorum uetorum numero dicere Statuimus, de M. Varrone
set Isidoro Characeno. De auctorum vero indicibus libroruin III t IV, quippe qui in hae quaestione vel maximi sint momenti, uni distero visum est. Quare hunc disseri u itonum divisimus in eapii: tria primo enim, quales sint indidos librorum III 0 IV videbimus altero de Varrone, tortio se Isidoro disSeremUS.
6쪽
praefixit, disputabimus, tabulae eorum esse Xhibendae identur, sicut a Brunni sunt constituta0: Ex auctoribus III
Turranio Gracile Cornutio Nepote
Catone Censorio M. AgriΡΡ . . .
Divo AuguSi . . Varrone facino Antiate Hygino
Licinio Muciano Fabricio TuSCO L. Ateio
V0rrio luce . . L. Pisonin . . . . Golliano Valerianin . . . .
13259131108 108 132125 1281325398114116 124 125330
7쪽
EudoXO Dicaearcho Timosthene . . . Eratosthene Ephoro
64120 Cratete grammatico Serapione Antio
s illiphane Moti odoro Timagene
8쪽
in prima operi recenSione nullum Varroni usum fuisse.
Has duas quas modo exhibui tabulas qui diligenter inspeXerit atque inter Se Omparaverit, eum non fugiet simili iudo. Et Romanorum quidum indicom libri IV optimo iuro Brunnius docuit breviatam ess 0 indie libri III. Addo Gra0eorum in die0m libri IV a Plinio in esse decuriatum, ut ires innium illorum auctorum in indie libri III supersint:
Artumidorus, 24 leXander Polyhistor, Thucydidus', itaque e uno duos libros esse effectos. Id etiamsi primo ad Spectu vi eredendum videatur, amen veri Simillimum futurum 8Se Spero allatis quae in promptu habeo argumeni S.
Atque ut faeilius intoll0gatur, quomodo Plinius ab initio
indice SUOS COD SeripSerii, ea partes, quae Secundi euriS debeantur indagari necesse St. Quas res esse breviter iam
Prima sepseritur in indie libri V inde a Timosthun usqu0 ad Ephorum. Et dein uetores in teXtu, ad quem pertinent, hoc ordine recensentur: Timosthenes Isidorus, Artemiclorus, Philonidos, Xenagoras, Eratosthenes, Staphylus, DionySiuS, Aristoeritus, Ephorus, Metr0dorus, Cluobulus'. In indie igitur, cui fer primi inserti Sunt, eodem Ordine commemora rid0bebant, quoniam Plinium eodem ordine, quo in Componendis libris usus est, etiam auctores in indices rettulisse Brunnius demonstravit. Desiderantur Isidorus, Artemidorus, Eratosthenes, Metrodorus, Cleobulus, qui OS illo recensentur. Qua in diei perturbatio quo modo explicari OSSit, non ideo,
nisi illos, qui in indices indu a imosthene usque ad EphO-
9쪽
rum enumerantur, iam constituto iudici adiectos esse putemus, hos, qui in indice non Ominantur, eam ob nuSam SSe OmiSSOS, quod antequam pii retraetaretur, essent relati. Neque abhorret conteXtus ab in Sententia. Auctores enim illi in describundis insulis ut Gra0eia Asiaeque et externi maris ita recenSentur ut, quo nomine insula praeter cetera Selaras singuli appellaverint, tradatur. Id si ubique uno eodemque modo faetum 8Set, non SSet cur miraremur. Sed ponuntur nomina partim nute insulae descriptionem, ut V, 1290 130 0 135 e porro IV, 58 de quibus insulis idem valer0 atque se his infra videbimus), partim postea, ut V, 32;IV, 4. Quare si contendas et hanc Omenelaturam et insularum deseriptionem X uno fonte fluxisse, non facile habeas quemquam a SSentientem; in nomina inSularum X alio font0d0sumpta reliquae descriptioni postea adiecta SSe mecum putabis, non modo nihil obstat, sed etiam ipsa verba uiosententiae sat commode favent. Nam ieetis nominibus quae restant verba aptissim inter Se neX Sunt. Verum quaerat quiSpiam forta 880, qua de causa Plinius nova nomina non in fine adscripserit, sed m0dio indie inserueris. Certum quidem responSum non habeo, sed qua ea de offensione Sentiam, fere haec sunt. E Graueis
auetoribus qui in indicibus librorum V. V. VI primi pr0duntur, neSeio an catalogum geographorum inde ab Hoenia eo usque ad Eratosthenem pertinentem effecerint, quem Plinium non ab sese compOSitum, Sed alicunde desumptum Uxhibur non infitiabitur, qui vel leviter Brunnii commontationem pereurrerit Auetores autem inde a V, 29 comm0-
morato S, quorum niSi in retraetando opere nullii in Sum fuisse Supra monstravi inuS, Omne ante Eratosthenem fuisse
fere constat. Eam igitur Ob causam et quod primum locunt Timosthenes obtinebat, serium illam a Plinio inter Timosthenum et Eratosthenem insertam esse arbitror Quod si ita Si, ut hoc quoque addam, negandum esse videtur imO- Sthenem, quippe quem in catalogo illo Oeum aut Eratosthelu ni Obtinuisse ex indicibus librorum I et VI apparent, in retraetando deniunt opere a Plini in indicem esse relatum. Quare indicis tabula sic est e0mponenda:
10쪽
Altera Series auctorii 1 IV, 58 exstat, ubi nil a Dosia dousque ad Isidorum Hefore iuSi ordine proferuntur. Hanc IormulΛNI OSten adiecta 111 SSe, quamquam ex ipso in die0 nillil in anno rem Olligitur, tamen perSpicuum ut per erit, ubi hanc Seriem comparaveri eum altera de qua modo dixi, textuque ad quem utraque pertinent. Nam uetoreS, qui uia O-que loco perhibentur, fere perinde ignoti sunt atque ei, quibus nomina tantum insularum Graecarum debentur. Nec aliud quicquam interest, nisi quod aliora series in no indicis se eundum ordinem posita est, ali0ra medio in die inserta, id quod Plinius, ut supra dixi, non satis firma ratione Sus disse videtur. Tertia Series comploctitur auctores in in die libri III inde a Thoophrasto laudatos. Namque is, nisi in loco postea i inserto, non reeensetur quod es Brunnium p. 5. Cum uisem veri simile sit Plinium, si illum iam in prima operi recen Sione attigiSSet, plura X O Xcerpturum fuiSSe, non esse dubitandum videtur quin, niSi in retraetando opere, non sit in usum Oeatus. Quod idem in Theopompum cadere quominu putemus, nihil est Obstaculi. Nam qua traduntur, adaeque a si postea adiecta esse videntur. uetores ver postea adhibitos eum linius in fine iudicis adscrib0r0 Solent, eumque non it cur hos duos auctores modi iudici inSerios esse arbitremur, etiam qui eo SubSecuntur SeeundiScuris obori videntur. Has igitur indicum partes, ut quae in retractat domum oper a Plinio addita sint, resecanda eSSe arbitror, Si, quomodo illo in constitu0ndis indicibus versatus Sit, perspicere voluerimus. sed cum nihil aliud agatur, nisi ut, quid de iudidibus librorum III DIV statuendum Sit, eruumUS, Ortam quos linius in V libro adiudii ratio non est habenda nec de ei supra dixissem, nisi illa ratiocination ad explicandum indico libri IV opus esse vidissum. Omissi igitur, qui in indie libri IV inci a Dosiad enumerantur, reStant B UCtoreSundeviginti, e quibus nullus in ipso operi conteXtu laudatur.