Rheinisches Museum für Philologie

발행: 1833년

분량: 663페이지

출처: archive.org

분류: 문학

541쪽

Catalepton. 521 mutarint ea quam religer dictarat orthographia unam Atilii filiam Noofuiniis petierat, duas habeat necesse eas, ni ducit non

iratorem sed 'irneam, fixqv. notabatur Veneris nimius usus

aut nullus, mas impotens ut immoderatus hoc proverbio bynὰ-dui ' χηλῆ c, obscaena iraea vitio existit effrenatae ac dissoluta libidinis, id cum medicorum libri tum epigrammata utriusque linguae declarant, Querolus p. 18, 1T . dari sibi voltus trias et concubinulas, Lar dare paratus est ita ut accipiat ille etiam quod consequens sit, me ophie obtinere Briseidem, Sed cum pondere ratoris, Nestoris hirnea ut Iuvenalis dixerat VI 326. vel una mulier laseiviens viri ramides rumpit Varro sat.182), Noctuinus cui duae puellae dantur quo modo avebit ab hirnea in errorem interpretes fluctuans eius vocabuli scriptura induxisse videtur, hirnea propior ab ira et hillis a quibus nomen

traxit, et hemio commodior pronuntiantibus quia e cum Cooit saepius, similiter Mircurium antiquiores vocarant, Mercurium posteriores membranas et glossas veteres qui onsuluerit, quod

solet inter hiraeam et hereiain a plerisque discrimen statui, id nimis futtile esse sciet. redeo ad podum XIII V in quo oditores plus peccarens quam librarii, lorum tamen culpa tria etiamnum restant loca depravari, ex quibus unum mihi videor in ordinem posse redigero.5 valont, valent mihi ira et antiqua furor et lingua, qua adsim tibi

et prostitutae turpo oontuberatum sororis quid me incitas placuit editoribus quam omnino repudiare debebant levissima coniectura quia dctiem tibi incredibilis ob sermonem, nam Plauti aetate abolitum verbum non potuit horum temporum poeta adhibere novae ac severae artis sectator quin ipse se traduceret, improbabilis ob melium, neque enim dilambo huius figurae finitur versus nisi unus 1 an tota dolanerisque trimeter et ita laetus ut cum orationis comprehensione numerorum dissolutio compensetur, nam minime grata fuisse Mibus romanis graecas istas deliciasse Abium iugo, paene odiosas in breviore versu tardis edaei s locveliorati epodi demonstrant, et quod inventor metri latinus ipsius artificii ostentandi causa ausus est, ausus pudenter nec sine lege, idem num alius artifex sibi sumpserit exquirendum est ab ipso denique ex illa coniectura turbare coaeti sunt insequentem versum in quo nihil non bene ac recte soriptum est apparet enim insimulari adversarium et prostitutae sororis of ut quondam

542쪽

522 Bue cheler Clodium a Cicerone incesti cum ea facti ab ipso vos legite, ad mem iui, id est qua notam etiam sororium tuum stuprum, non modo inpudioitiam et furta Gioero Attico X d 6 sive vera sunt crimina sive falsa, nihil adsisnobis nec aeris nee viri.

suerunt hi in arohetypo credatis fuisse ad nem, eum deterior latinitas intim immant pronuntiare a scribere, cante, mi fere solita sit, itaque m litterae similitudine interceptam syllabam. tingam etiam etera quae depravata dixi, ut vestrum aliorumve ingenium irritem, mois enim diffido commentis non mes agis inquit stilem se comitia ad feriaim Sum , ne deinde

te morem lamhocin rati myrmiscindebo inciri a pulcra proefecto ista puerorum pulcellorum orgia fuere, modis omnibus, vel

uno hoo quod adesse Eupolia scribit cis tu rum C metvice

vel hoo quod putore eonvenit improbis inaedis' non debebat suspicio moveri de salsissimo dicto narratur per bella hae saera vir mollis ut Baptae Iuvenalis II sis saltasse habitu modoque muliebri, uno indirerent extremae versus 21 syllabae similitera saturae illius vorsus Ma vel 12. tolerabile opinor ire liga, nam haec convenit mulieri a matronae et religioni quam patiaeus saltator etfingit, viderint alii num aeque aptum expiscari possint vocabulum si formatum ut nuptulam ad gravissimum deinde opprobrium poeta versura pervenis: Maiam ad Morem redis ea tuante dote misia ponitere Moviisque lambis minis, nolite dubitare quin dicatur unnilingus inter inguina iacente pantice ditum specum Tibullus in Priapoo, capacis alvi tartareum specum Phaedras vocavit, tamen non censeo esse veram vecti me.

sic enim poeta non scripsisset lambis, aut utlaoncedam, quia tum lingendi verbum iam aversaretur sermo cultior, ideo illum ne in his quidem nequitiis ponere voluisse verbum proprium, certe non adiecisset mina in hoontaminari videtur antiqua scriptura admcitamento interpretis qui Oseula substituero voluerit intempestive, usque aut hora que ceteri libri habent, dubito an vero odit iste uxorem dotatam ut in comoediis mariti solent, saviatur tamen, ita subigere lingum eius fingitur fluor salivarum quas ex meta popina secum abstulerit domum lambis quos solvit pantices uxoris, qui quoniam ventrem laxum cum infestinis totum significant, etiam veneri usus loca muliebria comprehendunt. - vel rem etsi

Servii temporibus abhorruit a consuetudine Aen. V 68T , interim enim diem provenerat, satis munitum est auctoritate et exemplis Disitiassob COOste

543쪽

Catalephon. 523 antiquitatis iam bene inter se respondent morsumque venenatum acuunt odium et avia, iovi vix q. nunc laede, nunc lacesse, is quaequom olec labda.

Carmen XIV VI pleriquo Vergilio ipsi adtribuunt ad finem

perduetur Aeneidem editor Parisiensi a. 182 haud malo: sedit ultimum distichum, rem Caesar ipse et ora Campaniae pro Aeneide felicitor absolvenda vota adore dicantur, ut potius ab amico aliquo Maronis quam ab ipso poeta prodiosum illud iudicem egone Varium quidem aut Tuccam prius quam libros ab amico relictos ederet, sed potius aliquanto post cultorem Aeneidis et admiratorem lusisse ista arbitror, qui moro Oholastio induerit perisonam Vergili summa arminis magis eius aetatis hominem dedet quae iam legebat Aeneidem legendoque erudiebatur ad mores placidos ac mansuetudinem imperii, quam seniorem libera re publica natum

informaturum eam opinionem quae in carmine hoc corroborata confirmataque exstat, magis quam Vergilium decet Propertium vel Ovidium vel Lollium Bassum APQ. IX 236 . si Propertius Venerem Aeneamque et Caesarem opulare admoson in libris ultimis 'arma deus Caesar dites meditatur ad Indos, ipsa tuam serva prolem, Venus, hoc si in aevum, emis ab Aenea quod superesse aput . cuius elogiae III 3 montionem fodi ut tritam fuisse ostenderem eorum usu qui de Aeneide Vergiliana fabulas doeantarunt. nam quod Propertius ibi dixit e re romanae remisia historiae catalepton umorivio mortuo romanam Moi uchistoriam, id arripuit Sulpicius Carthaginiensis narrans iussisse poetam Oomburi libros et si rettulit tu, moisme aream, non Simcet taliae constitis historiae in viis Donati, p. T3s ohol. Bern Bageni . tum

votum quod in armine nuncupatur non privatum est, domesticum,oottidianum, sed sollemne a propositum in publicum, ut caliger ait, suspensum pro templo Veneris Surrentinae nam in postremo versu reos libri meliores Surrentini littoris ora, male editum est oro aedem Veneris titulus Surrentinus V X 688 memora aram poeta appellat, humilis hos focos se amplissinus sacris et maximis victimis conoelebraturum vovet videntur eum ara hae sive aede veneris Vergili et Caesaris nomina aliqua memoria fuisse conciliata, doremento sit Venus eum Amore in Sinuessano littore ab Elon Drusi et Antoniae deliciis onsecrata quam Iunior graecis

versibus ornavit epigr. 1 Κaibal aus orcules Surrentinus consecratus a Pollio nobilitatus a Statio deinde looutiones in hoc carmine repetuntur Vergilianae, in modi, integra illa rex

544쪽

5ad Bueoheler duorum adeo versuum particulis nexa et maximo arumcinerima

v. 1 Mevltim iamrrere munus similia sunt dictis ad Maecenatemg. Uras isque adea ne tamque tino de aere lagorem talia imitatorem magis quam ipsum Vergilium produnt atque hiatum inversura, more que in metu milie iam a vereor no feoerit consilio qui videri se voluit Vergilium, quoniam hi in aesura identidem brevem esse ooalem aut hiare versum sit sequente eadem illa partioula denique quod in sex pentametris tres tantum disyllaba voce finiuntur, duo anapaestica, Vergilimn equidem dociliorem fuisse ad novam artis diseiplinam et exempla putredirima existimo quam post Tibulli os Properti in elegis processus brevi ante mortem ipsius spatio disticha composuisse credam non omni numerorum venustate referri immo alius fecit Ovidio foritasse non natu sed arte minor, tum qui divini olementa poetae eonquisivit, o quoquo tanquam Vergili armen huic libello inseruit locumque ei iure dedit postremum, quoniam cetera omnia prioribus temporibus scripta esse patebat.

In epodo XII odioes Italio inter vorsum 1 et 1 interposita habent duo distist quorum initium ita corruptum est ut probabilis adhu desit mendatio citi id maverati Aeo caeli Mimuris in . non longum eo grave id est sed absolutum epigramma quasi sepulcro incisum soriptoris primarii, quo Roma viro doctis oertare Athenis Vergilium si intellegi voluit auctor, Athenas aut minus proprie appellavit, quo modo Phoca in vita Vergiliana Italos eum Graeois oeriantes si inducis quis facunda tuos releraret, Maecia, fastus, aemula Vergilium tellus nisi Tusca dedisset , aut nimis docto seretus Aristarchum eosque qui Athenis ortum Atticique sermonis adsertorem omerum putarunt Diomedes gram. p. 335, 3 Κ.). ut ab epodo si a ceteris huius libent carminibus alienum epitaphium, quia in margine codicis extra ordinem paginarum adscriptum fueris, in illum quem dixi locum mirabili oribae alicuius odordia defrusum esse elucet deest in Bruxellens libro itaque qui adsoripsit primus, voluisse videtur subiungi libello in fine, ut catalepton qui perlegisset, deinceps

hoc epigramma legeres, adnectere enim scribas parvolo volumini poematia varia esse solitos deolarant omnes quotquot exstant Oo-

dices desinebat antiquitus catalepton in hoc armen metes racosis, in versum uno et rudis in sario armine in io . huic inquam

545쪽

o alvion. 525 versui subnecti iste voluit epuloriae armen sinde mos eqs., subscripturus opinor si suffecisset Oharta deserere ordinem coactus inlevis margini, unde ab altero scriba refractum est in locum non suum numerate vernus caminum ab epodi v. 1 ad finem voluminis Callime intervalla carminum addite versus singulos invenietis quadraginta duo eodem modo retrorsum numerate ab epodi v. 16 versus quadraginta duo pervenietis ad lacunam veterem quae est

in Sabino inferri. 18 et 2 quam et Catullianum exemplar vincitet sermo inoohatus rise utrum e me mi vimia re cere errora iuraretis, pro certo habete imia, ludiora defera). item hino retro, item aliquid lacunae occurrit, in Messallae laudatione hemistichium v. 3 a B sic descriptum castra foro custra, ab altero scriba expletum licenter coistra foro iactos elegorum horum et paginae in archetypo unum fuisse initium videtur quadragenum plus minus versuum paginae aut folia in eodicibus Vergilianis compluribus exstant rogatis numquid prosit hae dinumeratio nihil fortasse, vos quidem non opus est doceri quam perfectum et

plenum ait de morte Octavi epigramma XI XIV): perversi dieite orifici, hoc superesse inviolatum quae fuit invidia P

SEARCH

MENU NAVIGATION