Epigrammatum historicus liber, continens encomia heroum, imperatorum, & ducum, superioribus , & nostro seculo, virtute bellica maxime illustrium, quos in arce sua Bredenberga depingi, & versibus partim a seipso compositis, partim hinc inde collectis

발행: 1581년

분량: 175페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

HISTORI CV LIBER III

Cum latroabgEido marmore Metta iacet. Dum parat exe qam coniunx moestissima Paulo, Mox tiam e ri filia morte cadit: Filia Virginei flos no gloria coetus, Cui rostem sedem xerat ore Pudor. Cui Pasias mentem Iuno edit in ta mores: Contulit 'forma munerapulchra Venin. hac matris erat duplicat mors morae Morem, Dum turbatgemino mere Pana domum. Amborum exuuim dulces,nato atque marini, Huic dat cum lachvmis mater mxor humo. certa tamen Eo itam praestar perenncm, Optat trumquepolo, maesta Beata sequi. Vna dies tumulo pariter natisquepur sim Intubi, tumulo reddet S in dies. In obitum eiusdem.

Ver erat aetatis cum Vere sequutaparent m,

Sub dura ouit frigida mole pedem,

Aleti apuellarum decorans, ceu stella,cohortem, Et comites ibant,forma, pudo simul: cumper odoriferos. ub mere,incederet hortos; Carperet Uiolas, uvareά quem M.

Ver erit aterno cum mere secuta parcntem,

Strina dilis ponet in arce e em.

122쪽

Tir Nineos inter, Metta recepa, choros.

Con ficieis Deum, dabitur I corona capilis, Nobilior missis purpureia rosis Gerhardus RanZouius,ad cuius bustum haec sequentia marmori incisa

videntur. EI R A NUM Vro, Pauli filio, Ioannis nepoti,qui cu in hoc oppido desee,a Rege Daniae, Frederico II. Ducatus Sthsuicensis principibus Hol satiae Ioannivi Adolpho in seudum concederetur, singulari certamine comisso, cum alio nobili oti sato,quem rursus grauiter vulnerauit,ense traiectus, ac hic praesente rege,ac ducibus,nec non proceribus Daniae ac Holsatiae sepulturae honorifice mandatus ab Henrico Ragouio patruo: Beata mater,quae maritum, filiam,d iam hunc filium natu maiorem fere spacio unius anni amisit moerens non sine luctu, dolore, ac lachrymis posuit Disccssit anno Domitini 13 8 ci die ' Mah, anno aetatis 26.

Epitaphium. D sita ana vi tu losunt si Grbar G. g tm Paulo patre 3 claris se. fingenam puerum mens ta rebat in artes, is animi gentris signa sima dedit

123쪽

HISTORICU LIBER . Is

Et Latio, Sm Graio noueris ore loqm. D sui capidum Pallas quoque traxit amorem: Penioriseu miram sebdidit alta faces. Hanc colit Sm factis nitigaudet ne iis, Necgeneris audem en uitis suam: At labor Is cordi peregrinas tuis ad oras:

Vidi rus inclyta regna playis.

Iam tirum I berim, istieris si a Ra maCon ficit, Italia quicquid ora tenet. Regna fragrauit bellis ardentia Gasii, Raegna cadauergin pene repleta suis. Hic morti trepim, Germanis salum in oris S itur H lutti BIDat arua oli. Arce redux patria, pulchra minuterestu et Fingeneris, patrias es mira, dulce duae. I ximi iuuenem Rex Eridericisin aulam: interea hune terris fata siuera iocant. tu qua magna cadunt,non magna impulsa ruina: duores inopinatas Iulpat auara fores. Saepe dedit morti causeam lis parua cruenta: Rix turbata concita mentesiuit.

124쪽

II EPIGRAMMATUM

O certamen atrox,serram o crudite,quod sum Scrutari immeriim pectoris est iste rin, Pectoris, in terra diuinis dotiati audii,

arsem in leno sanguine ij it humum. init at hostiles ut bere malvite es, Taim nota soci quam cecidis manu.

λιι arios caseus, cim aperta pericula vita Euasit toties, hoc rit isse loco. Distite non temere iuuenes confligere dextra, Mortim pro ludo Mars quia dirm habet. Non inhonorm humo tegem sed laudis adepa, Post tuit sequitur fata, G arde, de . Luxere ad mutum, te morae duce questepulchrum, Danias, , didis Cimbria maestasenis. am cor in humo mors rami humus cruor Hausit 3 exutum hic caua tumba tenet: Mens tamen astra colit mirim F diuitis artes Ingeni , famae munere in orbe molant. Huc mos nobilium sanguis, date candida busto Lilia: mire obiit mere resurget humo.

Aliud. Hoc*m est tumulo Gnar in nomine Ranaata, Magnanimo Paulo quilatrenaim erat. Cimbria quem genuit, rapuit Elonia, qui cui

125쪽

HISTORICUS LIBER.

Dum numerat et ita lastra tracta M. I t. si it hic iuuenis mersim in oris,' sc minus huic etiam Gallia notaset. AEquaturi erat imili mirtute arentem, si ra Ussetflamina Parca manu. mm ob interitumplanxit rex Danicvi, atqWNon minis Holseati condoluere duces. Quod i ante diem miserando bilis ictu Dum nimis undis dimipat inste,cadit. Henrici Manetoui elegia in obitum Gerhardi Ran ZOvij. iterum nobis dulci 'me Parie, dolendum, Uuo tam fit natusors inimica tuis.

Dum tecumgnata mors tubintra tua.

Vix hoc praterjt remitur mi pectore Q, Accidititu pim deteri malam Scilicet egresim iuuenis florentibin annis Orcidit instrux Olim e e t M. Elim istibi dilectior omni nin,

Om reisquis natu iam tibi major erat.

Er Vtiam licuit tibi mors truculenta Gerbardum Tollire qui longum uere dignm erat'

126쪽

Qui quid S GIn quam,sub ora morat. Non os hic iuuenum,non integra mirginutas, Fatorum dis era manet:

Sic etiam extincti ct crebar iCogimur, geta tradere membra sin inpoterat patriae claris Virtutilis ora, Ac animi donis utilis 6 seis: Dis ultra ero certe si cresse per annos, iura et Pylios uestoreola dies

A teneris ueraipulchras ad uetusa artes: Virtutem coluit, Pieridumque chorum.

Italiam Uidit, Didit quoque Gallica regnata Nota Palatini non minisaut uit. Doctrina μῶν, maria florebat S aevo, At nunc in cineres tersecertarde iaces. Corporeir viro, dulciproflamini sua Tristes hi mutum constitimm tumulum. Grata tua capimm tamen hae solatiasamae, Quod irim multis est notaplagis. in iuuene ipse etiam, quem rex Frideri amabat; Ornat S exequimpositu alatum:

Nobilitastruere Damarsque oli At urges terum, Ut et toti sus tempora meris

Assera

127쪽

HISTORICUS LIBER.

Ei dura Icet obit morsfalce peremit, Iam manet aeternum mita beata polo. His rit alma quies, hic pax, perpetuam mer, His titi cantus ostentaque Chori. Hic te compectar, tequem cum fratre laeso, Fons Ibi inexhausto distri amore ait. Mossit ossa cubent tumulo um terrea moles Huc redeunte animo it re mira, fluo. Caius Ran ZOuiu S.Caitas Rangotaius mortuo patre Paulo, a patruo Henrico Rangouio, Electori Saxoniae Augusto in familiam traditus,febri correptus ac extinctus est,ta Electoris iussu Dresidae sepultus,anno Domini J8o. Septembris, annum agens aetati i ,

128쪽

I2O EPIGRAMMATUM

Et quae mixpoterat facta probanda equi.

Ut cadit aprico moriens macinthisin agro, Ante diem Calvisi quoque morte cassit.

Principis hic magni tulit atro infunere luctum, Uu is it tumulo mo iter ossa tegi: Inclyta sua celsis decoratam turribis anem Agido a is re asalutat aquis. Hunc dolet ereptum properant funere Pallas, Cuim in hocpueros es erat ampla ea. Barbara non ig*b cordestrocia creuit;

Artita ingenium mite, piumquesivit. Col meprocul, hi procul S contage malorum , Innocum terris dum fuit, ille fuit. Stirlim therea gaudet nunc bber in aula, Tam cito quo plenam labe reliquit humum.

Querela Henrici RanZouis, de obitu Caii RanZOvij. ori querar,aut planga'nuqua mihi causa quereti Dum mist hic tristi versor in orbe deest:

Vix meis stati cum gnata conditis; rna, Vm natu maior enseperit. Ecce iteramnatum mors ustulit atra secundum

129쪽

HISTORI Cus LIBER Iaa Fraterna oboli mors inimica nimis.

En si hocprinceps celebrisi ceperat auia, Disceret et ii missortiafacta sequi Dijs iter misem, iridisu flore iuuenta

Interit, a Drola contumulatur humo.Querela Henrici Rangoui de morte su rum,addita consolatione in fine. Tristis eram memini,summo mictu a dolora CGeba lachryma combibere ipse mim: Gm pater expirans animalibi Christe eivor Mundatam ad iiij traderet et queside Tristis eram, memini, cumstatri trini Polo Lonsa me cendite orasata darent.

Non orbata iis compontre luminast v,

Tumpoteram fiscis. iam amore,genis. Tristis eram, memini tum mors ingrata sororem Cogeret extrema dicere a oce male.

I Io prater Thiodoriserat mihi im S lai mature isium sustulit atra dies. Tum quos tritas eram,quod mi imbrouis evolebato situm munm reddere facta Deo. γερῆ ηυνSic mihi semper reaigeneris a lura dolor', Infiixiti animo iu&ίra a meo. Nutamen inficior, quod Simmatura meorum

130쪽

IT EPIGRAMMATUM

Lat iia cauom fata dederi mihi. Scilictis aliquid, quod missi claudere et iram

in mera hos omnes agnitione Dei. A quepias direpreces mihicontigit horum, Se quibus Herno rite dedere DEO. se meis etiam motis, utristior astans, AEternum potui ilicitare 'DEVM Tt praesens mortis possitos in omi aret,

Et darri in rastia incere os de Epigramma de Fugacitate Vitae humane, Herining Curara lini. Hos cadit, aurora modo qaifulgebat ad ortum,

Praeterit exiliens fornice rium aqua.

imbre tume rauido, sed mox vaga tan residit, Frangitur leviter naeda massa vitri. Dubi abit 'ubito languenti risere omnin, Excita cum dio est mens nerosias : Da et elut eculo leuis manestis imago,

quota in m ntos mill ab ore onus: His trius cadit omnis homo Dei omnia lux Elos,aqua valla, Uitrum, omnM, imago, παD. Henricus HusanuS.

Mors homini certa est,nihil incertim hora, Quam ab leges avolat ilia suas. Sis

SEARCH

MENU NAVIGATION