장음표시 사용
141쪽
Diraque ub dulci toxica melli latent loquamstonsi enum mentitur saepe coloremi Illyrica perant e lora,srajicem. Scorpim a lex e obuia brachia tendit, Nec invi in cauda cuspis Uirm habet. Si i hic arim, hic illas exere neruos, Prudentis proprios quos Epicharmm ait. Blanditi s memor esto, memor infidere fuso;
Damnarique tua credulitate cave.
Hoc nuper didicimaoni mercede laboris: I potes exemplo cautior se meo. Iudicium Henrici Rangoui de ira principum.
Violenta res ira principit icui si incomodo resistas, yrauiores Xcitant tumultus Equi quemadmodum feroces no vise poppismate leniuntur Et nauthno Puponant aduersus impotetem tempestatem sed vel ouiete vel obliquis cursibus utentes expectant caelucommodius Multis rebus medetur tempus, quas nulla vi mendare possis: Res humanae semper qui dem fluctuant, sed quoties incidit insignis, aut fata
lis rerum mutatio, multi periclitantur, qui non cedunt turbini. . .
Idem Versibus Her QKIS. Rogratris est Regum commota 'seronis ira,
142쪽
Dant modo malores, ac mistem mycta tumultu:
o mo blandore itur mmate o is, ecn aeseῖituum emus erbe diram ob ut declinant m mm a men' a 'ii sirca, totam Musea adeo longo curantur temporis aeuo Virgm in melim qua sis intere nullis: Sors incerta quidem semper mortalia mersat: Sed quoties rerum iniri mutati mis gruit, in amsanis strimen aguntur Cedere qui dura ignorant ratione procelli. Aliterversibus Elegiacis haerois Regum est, cui vi si fori repugiles, Insano rurbant cunctasurore magis. Visonipes non Di, sed ictus ab arte domatur, Nauta nec in mento irrita bella mouet. Sta agit obliquis Borealia murmura melis, In tuta lacrim mel latione manet. I fulti pe dies atque aetas loria medetur Miusia in melius mi retulisse queas. Cassibin incertis mortalia cun a rotantur, Praesint reborae ix adhibenda es.
143쪽
Sed tamen ille sopi,qui in tempore cedere notait, Cum fatale lo fulmen is arce cadit. Persi s obduratolique re fleresatis; Tempus erit tibi Amproderit i te odor. Di citofortunam placide sperarestrenis,
Atque animum sorti l emenoris ale. Fg re ingenum animo tolerantia Uires: Tmare alidis te ratione docet. VOTUM HENRICI RANTO VII AD
O immense Dei is da mihi meis ite integram fanitatena in agendo in thistriam in ciliciendo celari tatem,in dicedo authoritatem, laborem in negotiis, fortitudinem in periculis, inconsultando piam prudentiam contra hostes mitem yictorianari in maioribus gratiae constantia facul rates honestas,senectu tem iustam, in religiosis maiorum minuimentis re quiem,d in eXtremo aduentus tui iudicio gloriosam resurrectionem ac beatam mmortalitatem.
Aliud votuis octasicho expressiim. Si mihi pro motis Ibat traducin iram, Sectarii animisquod mihi suadet itcr: Mesim ego ri tam pecorm de re vitam uuam mita illastris mille pericla equi.
At proniam Uri par sibi vendo orta
144쪽
I; EPIGRAMMATUM Pinica res,partem picis amicitia. Me curis expono lubens, ube labores.
Da Christe et facta rata tibi Smpatria.
Elegion in quo de seipso Ioquitur
Vo sunt humana gratifima muneri ita Contes Domini dextera larga mihi. M mibi namque domischarogenitor relicta rimino antiquo sat bene culta . Hanc ego re rico duo regna tenente Fecundo,
Ut par est, auxi sum ibin, e meis. inguis ast iumentis pabula fundens, seor suo praemia digna ferens.
Nec desiunt libri, non hortula arbore cultus, V stant animogaudia multa meo. libris iterum historias ε' a latrorum, Ex horto miridi dulciapoma lego. - lituit bonis 1 iucundisamicin, Iucundis tra lans seriam a iocis. Me me destismigrat opinigno rennis; Ad quem me recreans facta metunsa loquor. Praemia nec desunt, sancta mirtutis honores hiantes in disti mihi Magna Urisum haec, non cunctis obuia dona,
145쪽
Id mihi larga rici xtera plura dedit.
Erientu excesiens, claros quo sertitera lis Antiquae numerat nobilitatis Mos. Est mihi cohnitio mariarum ,rima rerum, Et et iram animo,quam decet esse miro.
Gartia magnorum , sese est lubrica, Paegum Arridet cunctisnon Detissa auris. Qua quo Vrnum nobis apparet fonte serena, inuidiams necat saepe robata fides. 4 mihi adhuc con or lecti, mali que ulti Isis,
Pessin is curis miraque docta meis. uuam iuuat ambarumgrata audire loquelas,
Tadiaspe qui fustere nostra solenti
Est mihi nunc oboles mea per et eligia tendens; Virtutisproperum tollit ad ahagradum. Sunt quoque boli, nec deflant 'sique nγt C, risunt corda quidem delicia senum. Hos ego mirtutissidos ε honoris auiti Custodes roposceor mihi. Ne mihi iampoterit quicquam iucunilim esse, V m qu lavita refert arauis oram os. Et modo charameo circumdat brachia con, Et modo das labris sutigrata meis.
146쪽
ns EPIGRAMMATUM M qu si lius attenuata malis. Praer ea placidam tribuit X arva quietem,
Cata aestunt cura non sim chra mihi. Conscia mens recti, nullis 'dia dolores, Ergo me in timidasse natat, ni metu.
Dant laudem magi diam conciliant se mihi. Et quod, cui tero, pro sim simi omnibin aequin, Promissam Derbis aristiam' d m. mihi dona ni tribuit arbiter orbis: Littora non his quiparanda Tagi Diues his cedit celebrati regia Croesi Regia cultori misia beata uo. Si merito collo simplices inter haberi
Stemmate, Ortana , conis e. ob bonis. Sed cumlominum irae ista ilis, vervis beatin Ante obitum nemo dicitur se uum: Oro Deum, ut arest, estquo largitu', omne.
E lii propriam, perpetram mihi. Vs mihi quando bona uni linquenda caducat
Per eram donet Eua regna dem. O pater o potens.tem est 'aem mmatote , Arbitrio trado, me e to Iuc tuo. Si minor, oumme Dem rogope fore toto,
147쪽
HISTORICVS LIBER. 139Reptra mi erim triflmsita meis. At tulerint e quandograues aduersi dolores,
Des animum 'ma quifra ista fide.
Fas mea poli riim longos,r et in annos, Augeat 'gentem Ranzommique domum. De poenis diuinis D. Hen.
Iusta Dei merita quim clinat Vitiosos, De erit exutum en m ante uis. Aunctor mi ipse μου sideret esse ruina, Increpet inui sexitisque moras. Vndest, i talem mati tradat in Dia prona Omniseu in paenis maximaloen uror.
Hoc lacet sipri, cum mobis Vertere cunctas Propositum nostris erroribin addere crimem Gadibus irruimm,nocitura uel scimus arma. De Humanis considiis. H. R. Quo non humana tenetrat olertia mensis'
uid non tonstitis id citissa uis ZI lac latebris adto res mssa reconditur altas, Quas acies animi non netrare zeat.
Hac res euoluit Mim,penitu a Litantes Emit Em tuam cogit haberoram
148쪽
I O EPIGRAMMATVMQua tematara mi et, ira mi tractat: e re quae 'so praeteriere temt. Omnia ri natur, perpendit, verset, , sal, Linquit inexcussa sedati curamis Ea r in tamen lexu , Dacillato erril , Namsi tarbitrio cuncta, cadunti Dei Dedicto Neronis. H. R. Proditur historiis crebro dixisse Neronem
QMd Priamis selix se bHenam homo. Non iam ob causam qua quod cum Troialeriret,
ii quoque vidisset Marteperire suos. M so diaerso sit se componere paruis
Grandia silicem me reor se modo. quo ipsi meos, patria florente, nepotesCon siciam Huos, incolam que senex. Idem breuiUS. Om per se uos Troiaptreunte iideret Felium Primmam cen uis esse Nero. ego, quo aluos Qvideo florere nepotes, Propterea filix iure lutandus ero.
149쪽
HISTORICUS LIBER I IHenricus RanZOuius Joannis equitis aurati ilius in inaurati Christiano lio Regis Sama riderio secundi cum Levnacu aliis regniproceribus fideiussor in Baptismo adhiberetur cum hac inscript one dedit Lm natus es anno Domini 1 duba m sis prius hor.
min. Io. po meridiem. Deus trinus Minus largiatur huic Regio nato abavi sui Christiani felicitate S fortunam:Proau Fnderici pruni masuetudinem di beneuolentiam Aut Christiania pietatem , clementiam Ἐriderici se
cundi patris sui magnanunitatem & prudentiai . ac horum regum omnium suorum maiorum contra
hostes suos gloriosas victorias. Hae enim virtutes ex tot Regibus S paterno Regio sanguine nihil de- suxere,ialesque decent tot Regum prolem.
Idem senariis conuersum. sui trinisatque in Demisit omnia
150쪽
, EPIGRAMMATVM Patri pue magnum animum S paremim nam ri Eridericus hoc secun m nomine est. Donetque maiorum i mi torias, si iii Husa hostes subegerunt manu Fortes creantur fortibvi boni bonis: Virta I regia filo Regum decet. Tu Christj e nomenios abavi ac aui, Seruans eris felix, bonM, fortis, plin. Turire te cernat tens Se entrio.
De coniugio Osius exilio cylide. Coniugi decis sancti haud praestantiis disium
Dia casta miro coniunx est, mite leuamen rarum,alternm S alit concordia ammas: Alter ω alterim solamen ερο unicas es est, Donec mirumque enem non cura aut bte,sid annis I sectam placido componant ata pepulchro. D. Maio fiS.