Spicilegium bibliographicum ex bibliotheca regia Hauniensi. Fasciculus 1. Describitur in tribus speciminibus semicenturia monumentor. typogr. rarissimor. quae annalium typogr. autori Cl. M. Maittairio ignota fuere, per Erasmum Nyerup Spicilegii bibli

21쪽

quatuor: distingviro t opera in quattro libri, qVorum quatuor librorum argumenta potiora etiam in prooemio proponuntur. NiceronMemoires Tom. XXV scribit librum quintam primo adjectum fuisse tu editione Veneta anni I 543, Goze autem Ererctaeurd. Ioc. cit. invenit illum jam exstare in editione Venet. 15I7-Εditionem nostram, quae nec in Annalibus Maiitatrianis, nec apud Clement occur rit, cognovit Maazuctelii Seritiori d' Italie Tom. II. Pars 4

XXVI. SYNONIMA BRITONIS. Quarto

U . . . .

x ditio libri rarissima, & a nullo, quod eqVidem sciam, descripta Bibliographo: Vetu stissima apud mittatrium est ab anno I 498-

22쪽

Constat opella hae e foliis 8; character estgothicus, caret eustode & ciphris. non vero signaturis: primum folium duas repraesentat simias, arbori assidentes, aeri incisas una cum

nomine Typographi Felix & infra hoe di

stichon. q.

Sedulus abstrusum Felix opus edidit: in quo Nomina discussa plurima nube patent.

In ejusdem solii pagina altera. Iohannes eha uis Magistrum Simonem heuritum Issi eum vicinitate, tum amicitia conjunctu mutn ptarima impertit falate. - Cogitanti mi-

ehi quid juvenibus in rem stiturum in medium evolare pollet, voluminaque in sancti victoris parisienses hibliotheca revolventi musta innumeri squidem pene sunt, quos Deus ille complectitur libellos) oecurrit eodicilius cognitu facilis e quem notule veteres britoni cuidam ad- fribentes synonimorum Pratellum recte votitaverunt. Seposta jactantia quacunque asserere verebimur minime e nos Θ aliqua sedibus a

23쪽

paritate eastigata sinenla diminuenses nichil: Flertimque austinenti nonnichil apponentes: sub alphabeti serie - eolioense. Quod tandem opusculum mea sententia juvenibus accomodum Felix ille impressor diligentissimussublimi feri.

ens sidera vertitesuis optimis taracteribvs -- primendum curavit. Et sane literae non invenustat, ct charta quoque candida di laevis. In fine solii sexti:

Pratellum Synonimorum Britonis dat juvenibus Multorum dogmata morum Pro texendis tarminibus. Infra:

Prodiit in Deem felice premente libellus Squem scripsi britonis ingeniosa manus.

Et in fronte i lii septimi: Duodecimia deeades IIohannis de eaIlandia; totum vero opusculum verbis clauditur sequentibus : Expliciunt synonima britonis nee non duodecim derades Iohannis de gallandia, qua diligenter

24쪽

ter re eorrecte transferipsi pari s Felix Fab avst vir auisicutisimus in eoinnio eoAegii remenses quarto nonas sextiles. Anno a naiasi falsisto Mille o quadriagentemno nonagesmo sexto.

Typographus, quem de is mille Hi. . stoire de l' Imprim. pag. 7o nominat Baliagant propria sui ipsius laude mire delectabatur, hine saepius libris suis subscripsit: mirotaracter e , & sequentibus versibus ad suum. alludebat nomen.

Felix quem Detunt aliena perieula lautum Feliei monumenta die felleia Hlix Pressit: ροhee vitii dant retinentve nichil. Brito, quod nomen Synonima in no- stra praeferunt editione, ut & in Maillatriana anni i498 Ann. Typ. Tom. I. ed. a pag,683, minime est nomen proprium viri, sed est no-

men gentile: nec nomen proprium scripti hujus autoris, natione Britonis V. Britanni,

erat Gilielmus Camber quidam ordinis M,

25쪽

norum seculo XIV clarus) ut opinantureherus Lex. Erud. pag. Is 88, Fabritius Bibl. med. & in . Lat. ed. Maus pag. 282, Dumnete in praefat. ad Glossar. med. &ins. Lar. pag. 46, sed est Iohannes de. Garlandia, qui quidem Anglus, Grammaticuς & Poeta insignis, seculo florebat XI. Sed hae de re plura sub No. leqVenti.

DE GARLANDRIA. Quarto. Autor apud Tannerim Biooaph. Britann: Iohannes Garlandius. apud Drι cinge in praef. pag. 43 S in Dissertatione de Lexieis Latinis Gesneri praefixa Thesauro Johannes de Gariandia vocatur. Synonima ejus, qVae in medio aevo in scholis vulgo praelegebantur,

ct quorum apud Mailiniritim nullam inveni' mentionem, prodiere sub ejus nomine Co- , Ioniae 1 9o & Londini 1 96 Quarto. vid.

26쪽

Primum in nostro volumine locum obistinet Textus equivocorum lcum eommento in foliis 76, absque reclamantibus &eiphris; habet signaturas non sub linea extrema sed ad extremae lineae latus positas, charta est susea, characteres monaehales V. gothici, i praesertim in commentatione minutiores valde abbreviati & lectu perdissiciles. Fontes, ex quibus hausit commentator, sunt Ebrardus Graecista, Huguitio, Floris aeaeterique abjessioris autores latinitatis: absurdissimis S insulsis sententiis & verborum explicationibus, lingva barbara propositis, totus Latet liber, V. c.

Ajectum carnis corruptio carnis ξν'

omne

Crimen homicidii peccatum sirps

cruor ta vis Talia ni fallor signantur nomine sanguis.

27쪽

De his commentator ita. Hie avforequivocat hoe nomen favgvis Nam primo signiscat carnalem colicupiscentiam, unde in evangelio: beatus esAmon balbona quia caro refungvis non revelavit tibi. Secundo I niteat curruptionem virginitatis, ut ibi: Quivon exsanguinibus neque ex voluntate carnis. Tertio signi ent crimen homicidii, unde in li-hro Regum: non e distabis mihi altare quin υir sanguis er i. e. homicidii. Quarto es petentum, unde psalmisae Libera me de sanguinibus. Quinto es progenies, ut ille es de meo sanguine. Sexto signiscat cruor emire hoe es ejus communis significatio. Ultimo es vis generativa, tinde Albertus: Homo leprosus generatur ex femine mulieris menservoso - Sed manum a tabula, puto enim lectorem exclamare: ohe, jam satis est lSub calcem haec tantum reperiuntur Ver bai Explieiunt equivocationes tum notabili expostione.

28쪽

Sequuntur in soliis set ejusdem sarinae Compostfoe verborum cum commento P char Ia Vero albior, typorumque gothicorum sigu-xa haud invenusta: verba & sententiae quae dam simul vertuntur in lingvam Belgicam

Diruo, rodo, paro remolior haee tria signat . Molior artis opus, molo grauum,

mollio ceram.

Molior i. e. tonari, tite hoe Nam es quod 'magno ere scire molior. Molere malen. MOLlio Demolior bret ii tit: quieq.d extruxi tu demolir7s. Rex demolitus est εὐ-bem. Secundo siqn eat tilagen d) ut enuisella demolitvr, tinea volem, erugo' ferrum. Tertio j nstat machinari, ut demoliebatur me seducere. Non is de ea demolitur i. e. cs-gitat. Amosior heiri doer flaten. Terennus eline vos amolimini qui mihi impedimento sis.

DPm facesse hiae flecti pii dori'.

Q Nostratium gnade. .

29쪽

Continet deinde volumen nostrum 'Nha Deponent alia in 15 exscripta foliis, quoad lingvas barbaram latinam ct vulgarem germanicam, typorumque formam cum proxime, praecedenti sectione convenientia. Ab initio Commentator in notis habet haec. Vt funt nonnulli Iohannes de Garlandia videns erro rem quam plurimorum non habentium disserentiam inter verba deponentalia re verba passiva hune libellum de verbis deponentalibus metrita collegit.

In hocce, ut vocat commentator, libello saepius citantur Ovidius, Horatius, Luca IPS. Ex. gr. Horatius in Epistolis: Metiri Ie quemque suo modulo ae pede verum es i. e. conveniens es. Versus permulti occurrunt ita dicti memorialeS, eX. gr. LMinum fari, bene scribere, ver eari mee tria nullus habet nisi creber eonferet usu.

30쪽

Denique in charta iterum susea, tenui ct rudi charactere excusa habentur Synouimumagi ri Iohannis de Gariandria cum notatis. Hic expresse indicatur autor hujus opusculi, quem etiam reliqVOrum praecedentium esse autorem nullus dubito: de proxime an. tecedenti libello eandem quoqVe commenta tor fovebat sententiam. Textus Synonimorum sic incipit: Ad mare ne videar latices deferre, camino

niculum, desis vel frondes addere silvis Hospitibusque pira talabris, dare vina lieo Aut cerei scereri) frugis, apibus mel, vel thima pratis. Poma DeI autumno, veI mollia thura fabeo Nil veterum eertis euro superaddere dictis . t Sed dare lac pueris propono, parva pusillis sti os solum ditant materne manera lingυe Sermouis tribuo pueris elimenta latini. Nunc simul audiendum est initium Synoni morum Britonis, vel potius Pseudobri-