Spicilegium bibliographicum ex bibliotheca regia Hauniensi. Fasciculus 1. Describitur in tribus speciminibus semicenturia monumentor. typogr. rarissimor. quae annalium typogr. autori Cl. M. Maittairio ignota fuere, per Erasmum Nyerup Spicilegii bibli

31쪽

wnis reipsa Iohannis de Gariandria, sed quae Johannes Chappuis, ut ipse in editione paris allata is asserere non veretur, aliqua sedibus is a priscis in alias transtulit, & pro ingenioliis capacitate castigata singula lub alphabetiis serie collocavit: & quae Felix ille impressoris diligentissimus sublimi feriens sidera verticeis imprimenda curavit. Ad mare ne videar latices deferre: camino nitulum e frondes densetis addere sicis Hospitibus ealabris pira mittere: Dina leo 2 Aut tereri frugere apibus mel, vel thyma pratis: Poma veI althynos: DeI mollia thura fabeo: Nil veterum dictis euro superaddere multis., Sed dare lae teneris proponens duIte labellis, . Sermonis tribuam pueris elementa latini: vos solum docuit vernacula lingva profari.

Ex allatis jam abunde patet Ρseudobri'tonem & Johannem de Gariandria esse unum cundemque. Johannes Chappuis ex Bibli0 theca , victoris Parisiensis edidit talummo do

32쪽

do textum; in editione vero, quam manibus jam tractamus, absque indicio loci & anni procurata, simul adest commentum: speciminis laeo quaedam sic habeto : Vagor ungaris idem es quod errare Del ambulare. Inde vagabundus , Pagus vagi es mimus veI t phator qui solet eurrere per diversa loea ad

mensas dominorum unde.

Quisua dat mimis fallitur ille nimis. Musta canes mimi junt ad convivia primi Non invitati veniunt prandere Parati. psellam dieitur proprie illud vas in quo reliquie sauctorumjunt reposse.

Ad textum sequentem:

Die anachoritas inclusas ae heremitasAb heremo venit hoc sed ab ana nascitur iliud reve anachorite quasscorde suprema

colentes. Non

33쪽

non minus iuepte sic incipit commentum: si Hie autor ponit con novima illitis nomi- inis sinachorita. Pro quo sciendum quod axa-

chorita dicitur ab ava quod es sursian re cor

Mimi balatrones taupones ετ meretriees vos laudare solent hos poliarestident.

Denique ultimum transscribam textum lSynoni morum; nec verbum amplius addam. i atrior ex puris vitam ducunt elementis AElee unda fovet, gavialeon tu aere vitris, Talpam nutrit humus , sitamme pascunt suis

Conclusio operis sic sonati Cujus op tunsumatione benedictum si ens entium nostra devotione. AMEM

J. C. H.

Sub his, ut opinor, literis latet nomen. artificis, qui jam deleripta impressit opust fuli ι

intima

34쪽

la; illud vero nondum mihi contigit indagare: locus impressionis line dubio est Daven- tria, ibi enim seculo XV in scolis praelegebatur Johannes de Gariandria, ut constat ex Vita Eranni Roterod. TOin. I. Operum Erasmi edit. Lugdun: praemissa; adde, quod in opusculis occurrant Brugi, Daventris, ma-hantia, item quod in folii pagina anterioriante Verha Deponent alia ligno incisus conspiciatur Sctus tibianus altera manu librum

& altera crucem tenens, hic vero Lebninas Libitinus vel Livinus Gandavi Flandriae capi.

tis apoctolus & patronus audit in Antonii de Macedo Divi Tutelares orbis Christiani. pag. 442 : qVibus plane evincitur librum alicubi in

inseriori Germania esse excusem.

Quod ad nostram de Britone & Johan.

ne de Gariandria, ut uno & eodem, propositam sententiam attinet, neminem morari PO-

to; Johannem Cnappuis Pratellum Synonimorum 1 96 Pariliis edentem inscium, ut ex dedicatione patet, fuisse editionis Sunoni-

morum jam I 49o Coloniae adornatae, cum G a nulla '

a sitiam by. Corale

35쪽

nulla istis temporibus darentur diaria erudita vel annales litterarii, nec ullum t. te, uti nunc. inter Eruditos in diversis regionibus Intercederet commercium.

XXVIII. ΗΕssARION CONTRA

TURCOS. Quarto. Opusculuna forma typorum gOllaica in charinta candida, cum compendiis scribendi quibusdam, excussim insfructum est signaturis, sed

nec reclamantibus, nec ciphris. Folium primum sequentem prolixum praesert titutum. Bestivi non minus eligantes qumn utiles Res arionis Cardinalis Niceni episole re orationes de arcendis immanibus tureis a Uus chrisianorum: generosis Chri- si salutis potis alictoris militibus ac priu- ejibus magna sedulitate, turaque I gende re interpretande ut ea citatis nil nudo sensibus evigilant f ffralem antichrisi jectam etiam

36쪽

nune eervicibus fuis immia vetem repellant. Besia κune enormem rictuM aperuit Π:t pavuonias, it alias, germanos, galitas. hiberiam,

re brytanniens infulas de glutiat, Paginfello insuavis, infavsique nominis tyranno sue impietatis sto minifro F e.

Dum in eo est autor, ut Principes Christianos ad mutuam exhortetur concordiam, eitat Homerum de Discordia :

Principis parva es, terram sed protinus imis Covtingens pedibus eaput inter nubila condit. Alio loco extant versus sequentes: Cappadoces, Phrygii: virides ubi flumine ripas Curvat, re argutos audit meander holores Et veteres Eneti, Cares ubi dieitur ortum

Augurium, Lycii, ponthus, Bithynia dives Hanibalis tumulo in nis, Lydipue vetusum

viri genus Tuscis, Iulvas ahi volvit harenas Divitibus Pactolas aquis: hae omnia nosris Bosthus, re rigido parent invita tyrauno. Sub finem libri legitur: Ex officina GDidonis mereatoris anno Grisi II CCCC octo

37쪽

petenda es Cui si honor, decus D' imperium

Injecula. Amen. - Locus impressionis, qui hic non nominatur, sunt Parisii, ibi enim inde ab anno 149o ossicinam typographicam possidebat Guido Mereator vel Guy du Mar-ohand , v. de la Casiis Histoire de l' Ιmprim. pag. 66. De aliis opusculi nostri editionibus le- .gantur partim Maista ire Tom. I. ed. 2 pag. 294, partim de Bure Bibliogr. bell. Lettr. Tom. I. pag. I 8 6, ut & CDinent Bibl. crit. Tom. III. Pag. 2 . Complechitur editio nostra primo omnia, quae Nie. Reusnervs Orationum S Consultationum de bello turcico volumini II. pag. 17s - 235 inseruit, ad quem Lector remittitur :hoc tantum monemus Imo quod Reusverus

istolam Card. Bestarionis ad Abbatem Bellarionem male ornaverit titulo orationis; ad O ea, quae Rensuerus edidit inter notas parentheseos literis minoribus vel Cursivis expressa, in nostra editione margini sint adjecta; alio in oratione secunda, vel, si pra fixa epistola ad Abb. Bessarionem orationibus annumeretur, in

38쪽

. . - . .

in eratione tertia citetur proverbialis locutio συν τε Ου ἐοχομ ενω ex HomeWi Iliad, E), ubi , Diomedes iturus exploratum, quid agant Trojani, comitem postulat. Id enim fore tum jucundius, tum tutius. V. Erasmi Adagia edit HanOV. 1617 pag. 91. Citat vero editio Reusneri ita: συν τε δυ' μεγααλληλοισιν ονῆια , ut i is canit. Quis canat,

nescio : homericus nempe locus sic sonat: ι, τε Ῥη τε προ ο του ne σεν

'O-ως κερδος ε=1: editio Guidonis habet: ni ille inquit his vocibus ita dispositis, ut graeca homerica συν τε λι' εμομενου anteirent, sequerentur post ut ille inquit εχεγα, ἀλληλοι πιν ρνειαρ: sed spatium relictum est vacuum, ossicina Guidonis typis forsan nondum graecis instructa. e t

Continet et do Editio Guidonis Maho metis II ad principes ct populos diversos epistolas cum hac nota in margine se prece oris tureisunt e sese. I aedem epistota auctiores prodiere impresse eraeovis impensis sepectabilis

fDigiti sed by Corale

39쪽

uiri domini Iohannis Halter e) eivis eratolii-evis per Hortamini Vi Ierium. Anno domini Ista. in forma chartarum ta sub hocce in fronte titulo: Disolarum Turci Magni per Laudinum Libellus sententiarum gravisate refertiffinus additis nonnullis Iectu dignis epi-soID. Limatius denique edebantur hae epistolae ab Hermanno Vasielabo Marpurgi I 6o 8vo. Ex Hermanni dedicatione haec excerpsi: is Ad interpretem epistolarum f) quod attinet, si is est Laudin ius Eques Hierosolymitanus, ad

is quem non minor laus ex versione redundat, is quam ad autorem ipsum ex compositione:

is Etenim sensum peregrini sermonis adeo is pulchre & significanter expressit, ut Tulliari nae orationis elegantiam ct suavitatem pror- is sus

e Hie Johannes Hail erus patria Northergensis primus Cimeoviae typograptius, ubi tandem ad consularem evectus est diguitatem literar idius I pag. 29 S. cons. J. D. Hominan de Typographiis Poloniae pag. 3 S seqq. Lingua originalis epistolarum fuit Sa ra & Grae-

ea, partim etiam Scytica, ut putat editor in argumento praefixo.

40쪽

h sus redoleat. Unde superiorum temporum ,, quidam doctrina ct judicio praecellentes viriis hoc opusculum latinae facundiae tyronibus is Proponere non erubuerunt. Nam oppido is intelligebant praeter linguam hie etiam ,, Pectus multarum . rerum historiarumqueri cognitione informari & perpoliri. g Specimen dabitur & laeonicae brevitatis, quam in literis suis amare fingitur Maliometes, & eorrectionis Vastelabianae tantum non

semper felicis. TuR Us VENETIS.

Ad patras ingenti eam exerritu veni, vidi, re vici: hae vobis eum maximo reipublica δε-

drimento nunciamus.