장음표시 사용
551쪽
DE SERVORUM DEI BEATIFICATIONE
rum omnium pretium . adhibita debita proportione, participent etiam Beneficiarii, necnon Clerici Beneficiarii, qui choro intersunt . Insuper in solemnitate Canonietationis Romanus Ponti sex ut plurimum MisIam canit, sicut alibi dictum est, aut saltem Millae assistit cantatae: cumque a Postulatoribus pretiosae supellectiles, & integrum Pontificaele ornamentum comparentur ; altaris pallium , super quo sacrificium offertur, prouis ejusdem altaris conservatur in sacrario basilicae , ceterae autem pretiosae vestes pro Missa cantanda. & universum Pontificale ornamentum ad summum ipsum spectat Pontificem, qui id postea vel donat sacrario aut palatii Apollolici, aut S. Petri, vel ad aliam ecclesiam intra Urbem . aut
etiam extra Urbem muneris titulo mittit. Paris nimirum de Crassis in allegatis diariis testatur , se , ut certum faceret Leonem X. Pontificalia ornamenta occasione Canonizationis cum magna recenter fieri impensa . aD
serri curas te ex sacrario palatii planetam, & impluviam cum imaginibus S. Bernardini saetas sub Nicolao V. qui eum inter Sanctos solemniter retulerat: & ita quidem in Bononiensi Metropolitana Ecclesia conservantur adhuc sacra indumenta , quibus usus est Gregorius XV. in Canoni ratione a se facta plurium Sanctorum ; utpote quae ab eodem Ecclesiae ipsi donata, cui plurium annorum spatio ut Archiepiscopus laudabiliter praefuerat. o Magna proiecto est pro his omnibus peragendis & comparandis
impensa; sed Romani Pontifices ejus moderationi maximopere studuerunt. nedum rejecta nimia superfluitate dc abundantia , verum etiam facta conjunctione plurium Sanctorum , quos unica Canonizatione comprehendere consueverunt: quo nempe in casu cum unum sit tabulatum . unica tantum Missa cantetur , funales cerei & candelae non multiplicentur . saeta, &miracula Canonigandorum sic depicta exponantur, ut ea unius ex Caenonizandis in una tabula , alterius autem in alia tabula repraesententur, partitio propterea expensarum , quae tunc fit inter plures Postulatores, eastem reddit tolerabiles . Neque enim inficiari quis poterit maximam esse expensarum moderationem , si & ad ea, quae modo dicta sunt, sedulo advertere velit; & ad alia. quae in superiori paragrapho relata suerunt, de pretio videlicet unius vestis ossicialibus & Familiuibus Papae persolvendo, etiamsi plures Sancti simul canoni etentur . Paris de Crassis haec refert de
ornamentis , quae comparabantur pro solemnitate Canonizationis: Omnia requisita paramenta . vestimenta , ornamenta tam sacra , quam non sacra, emus
tur G fiunt nota . Primo quid/m solebant Papa donari octo ct decem petiatdα
cortina tam pro camisiis , racchettis . amictu, aIba , mappis altaris, ct mappuli ἐqvam pro caligis rubris una , aut duapetia de panno scarlato pro di Oidibria etiam quatuor, aut sex petia ex serico damasco , ct tabino , ct ex veluto. Item Testis ulta . sive foderata ex pellibus Iu rum remorum . sive lyncum , ct debellis rum , est martorum , ct similium . Item pro mappis, ct mappulis viginti. Utvi glari quinque tela Ortigina ; praeter paramenta sacra omnia nova ex auro purissim
pertincntia ad processonem, ad Missam G ad actum non solum Ponscii , sci
552쪽
ET BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. XLVI. 7 s
εtiam pro persena cujusque Cardinalis Commissarii erc. prater mitram Papa expersis mediiseribus, ct praeter calicem cum patena , ct ampullas , ct candelabra n vem aingentea, videlicet septem pro altari, se duo pro credentia , ae etiam prater pallium altaris , ct mappas, in pallium pu*iti pro Euangelio per Cardinalem eam tando , s praeter baldachinum novum, ct alia , qua regulariter ει ordinario sunt praeparanda pro complemento actus . At hodie sola sacra dantur a Postu latoribus ornamenta necessaria summo Pontifici celebranti, Diacono, ae Subdiacono tum Latino , tum Graeco, & Presbytero assissenti; datur mitra pretiosa; datur calix cum patena aurea; dantur mappae, & mappulae; datur pallium altaris: sed nec candelabra novem argentea, nec alia supra recensita dantur in Sanctorum Canonizationibus .
I Impensa pro tabulato, luminibus, & pretiosis supellectilibus internecessarias computatae fuerunt & enumeratae in Congregatione antea enuntiata, id est dei inata pro moderatione expensarum , quae fiunt in Ca- non ietationibus; & quidem merito. Maiestas quippe solemnitati deesset , si tabulatum, ut de eo primum dicamus, non fieret, atque adeo sine eo pauci solemnitatem videre possent . & caeremonias , ritusque, quibus peragitur. Porro, ut alibi visum est, olim in Caenonizationibus alta voce legebantur miracula Canoni Eandorum : sed, cum prae magna hominum multitudine nemo profecto esset, qui legentem audire posset; ut hominum pietati nihilominus satisfieret, pictura . quae ab omnibus videri potis est . in lectionis locum ideo est substituta . Celebrantem vero Romanum Pontificem, aut Missae adeo solemni in tanta re assistentem, ecquis est qui asserere audeat, pretiosam dedecere supellectilem ; cum, serventibus e iam in Christianam Religionem Ethnicorum persecutionibus , pretiosa similiter supellectili uteretur Ecclesia, teste S. Augustino lib. 3. contra Cresconium cap. 29. num. 3. tom. 9. Oper. ubi haec profert ex gestis Proconsularibus : Consantino Maximo Auru , ct Consantino Iuniore Nob. Cas. CVs cte. Poseaquam perventum es in bibliothecam, inventa sunt ibi armaria inania . Ibi
protulit Silvanus capitulatam argenteam , o lacomam argenteam . Antea quoque scripserat idem Augustinus, eatices duos aureos . itemque calices sex amgenteos ab eodem Silvano traditos; ut evinceret, eum Persecutionis tempore fuisse traditorem . In libro itidem Pontificali, qui Anastasii nomine
inscribitur, rom. a. in Silvestra par. 278. , praeter alia Vasa aurea, & argentea ibi memorata, sic de eo legitur : Donavit patenam argenteam pensantem libras viginti .... si hos argenteos duos, qui pensa --πsinguli Iibras denas .... amas argenteas duas dic. ct pag. 3o7. Obtulit eandelabra aurichalca septem ante altaria, qua sunt in pedibus decem. Quin & alia plura ex eodem libro Pontificali desumpta, ad rem, de qua agimus, facientia, collecta legi possunt tom. I. de litvrg. Rom. Pontis cap. a 9. disquisit. desac. miniser. eruditi
viri Dominici Georgii Praesecti bibliothecae Cardinalis Iosephi Renati Imperialis . Quatenus autem aliquis subdere petulanter vellet, non dedecere utique pretiosam supellectilem Romanum Pontificem celebrantem, i in O o o a m
553쪽
76 DE sERVORUM DEI BEATIFICATIONE
movero ei maxime convenire. sed ea uti posse, quam jam habet in sacrario sui Ponti fieti sacelli, sublata Postulatorum impensa; haec tamen nimis audax objectio sua non careret responsione : nec enim habet praedictum sacrarium tot pretiosas vestes, quot sorte putatur habere . Habuit nempe, sed temporum injuria perierunt; & quotidie AEdituus sacri palatii aut aritiquas restituere, aut novas ex palatii reditibus cogitur instaurare, ne desint necessaria . Praeterquamquod, si id fieret, quod postulatur, non pota
sent, expleta Canon iratione, Romani Pontifices planetam , calicem, eccetera Pontificalia ornamenta aliis ecclesiis, ut eorum mos est, dono dare . a Funalium denique cereorum , aliorumque luminum incensioni in adeo magna celebritate ille solum adversari poterit, qui cereorum usum tantum nincturno tempore censet in ecclesiam admittendum; sacra idcirco contempta antiquitate, cum Paulinus de S. Felice natae. 3. haec habeat: Clara coronantur densis altaria IFebris , Lumina ceratis adolantur odora papyris:
Ne dieque micant; β no , splendore diei Fulget. θ ipsa dies calesi illustris honore
Plus mirat innumeris lucem geminata Iucernis .
43 Qui vero plura de hoc argumento addiscere cupit, legere poterit opera celebrium virorum, qui, congesta undique sacra eruditione, argumentum ipsum solidissime pertractarunt; Ludovici videlicet Antonii Muratorii rem. I .anecd. dissere. I 6. quam rursus edidit in recensione operum ejusdem S. Paulini: Vincentii Ludovici Gotti amplissimi Cardinalis tom. I. de vera Ecessa Chrisi cap. II. g. 6. num. ς a. Auctoris demum anonymi tractatum Parisiis editum anno Ira I. de vero EccIesia spiritu m Uι sacrar. carem n.
V inseris excitata, Galliam , Hispaniam . Angliam , Germaniam,& Italiam foedarunt. Inter cetera autem eorum dogmata satis iniqua erat& illud, ornatum ecclesiae este peccatum, teste Fr. Ra inerio Ord. Praed. rom. 2s. biblioth. PP. pag. 266. cap. s. Verum in Concilio Oxoniensi , quod habitum est anno praedicto , tum illud , tum alia eorumdem dogmata su Tunt Condemnata . Dicitur enim psalm. 2ς. v. 8. Dilexi decorem domus μηνθ Iocum habitationis eloria tua . Cardinalis item Baronius vir aeternum lau dandus ad an. ς .' 8. ecclesias pluribus , iisque splendidissimis ae ditise fimis ornamentis antiquitus resertas fuisse demonstravit: cumque Io. Hen
554쪽
ET BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. XLVI. I
tieus Ottius Cal vin illa in libro, cui titulus,examen perpetuum resorie Theologicum in Cardi Iis Baronii anniaes, eum arrodere ausus esset, Baronium Muratorius strenue vindicavit dissert. I 6. supra euat. Consuli quoque potest Joannes Tomaeus Episcopus Bois ensis in oratione pro ecclesia ornamentis . 4ς Pio itaque spiritu duehi Romani Pontifices, templorum utique ornatui universe prospexerunt: at aciem tamen cogitationum suarum in basilicam Principis Apostolorum diligentius intenderunt; ut in arce videlicet Religionis, hoc est in Urbe , sacrum & conspicuum B. Petri templum erigeretur; idque non suum , nec cujusque proprium , sed omnium Christianarum nationum commune , positum quippe in honorem ejus , &cui, & cujus Successoribus a Deo , ejusque Filio data est potestas super
6 Templum praedictum egregia forma & magnitudine a landamentis
a Constantino aedificatum inter reliquas Urbis ecclesias magna subinde reparatione indigebat. Iulius hinc Papa II. manum operi admovere tentavit. Leo X. & Hadrianus VI. variis occurrentibus impedimentis, non potuerunt perficere , quod suerant meditati . Ceteris autem felicior Clemens VII. magnum opus aggressus est; cujus deinceps vestigiis plerique
ex Successoribus institerunt . Quare &Sixtus V. & Paulus V. &Urbanus VIII. & Alexander VII. tholum insignissimum construxerunt, basilicam amplificarunt augustissimis porticibus exterioribus, & Confessionem ,
ut vocant, & sublime cathedrae altare aere instruxerunt atque ornarunt. Nimirum, etsi sciamus, Deum non in manufactis templis habitare, nec manibus humanis coli, aut aliquo indigere. uti legitur Actaram I7. as. scimus etiam , voluisse magna auri profusione templum a Salomone fabricari 3. 'gum cap. s. θ 6. Quidni ergo Romani Pontifices ex universis orbis subsidiis potuerunt Iaudabiliter templum omnium , ut diximus , nationum attollere, idque Deo dicare in honorem Petri Principis Apostolorum, necnon, ex iisdem subsidiis, ut pariter supra vidimus, aliquid aliquando desumere pro Christianae rei publieae bono & euiticine8 Quapropter S. Ambrosius in libro de O iis relatus in ean. Aurum: Ia. quaes. a. inquit: Aurum
Ecclam habet, non ut servet, sed ut eruet er subveniat in necissitatibus die. Nemo potest queri, quia captivi redempti sunt; nemo potes accusare, quia templum Dei adimatum es. 7 Nonnulla nempe supra tetigimus de eximiis subsidiis a san. mem. Clemente XI. pro Christianae reipublicae defensione inde suppeditatis; nunc autem aliquid indicandum est de liberalitate venerabilis Dei servi Innocentii XI. erga Viennam Austriae, cum ab immani Turcarum Tyran no obsidione cingeretur: auis enim verba sunt Auctoris tractatus de Iibertat. Ecclis. GaIlic. lib. 6. eap. II. num. 6. obsessa a Turcis Vienna , toti fere Ecclesia non metuebat exitium I deuis Othomanica potentia in Germaniam , Ita-ιiam , ae remotiores deinde provincias irrumpenti Obsitisset, Chrsianis Principi-
555쪽
78 DE SERVORUM DEI BEATIFICATIONE
s m feessam Iiberalissmi . suis confliis, vigiliis , ae curis assiduis e sam thesauri sui largitionem adjunxisset; quo Principes ad communem Chrisiani nominis hsem repellendum armatos juvaret, ac , cum propriis ipsum manibus pugnare non deceret, emum pecuniis vinceret 8 & ante eum sese scripserat D minicus Berninus in suis memoriis hisoricis pari. a. pag. 6 s . G seqq. 8 Porro, ut ad rem redeamus, aulaea Vaticani templi majestati congruentia adhuc deerant, quae universam usquequaque basilicam ornarent. Cum igitur Alexander Papa VII. Conspicua summa aeris alieni Fatabricam S. Petri pro eis parandis gravasset, pro seciliori postea ejus dis Iutione statuit, ut in unaquaque Canonizatione, & pro unoquoque Cano-nietando centussum monetae Romanae sex millia eam in causam eroganda solverentur . Quia vero ex aliis Fabricae reditibus. & partim etiam ex modo memoratis solutionibus subinde faetum est, ut aere alieno Fabri ex ipsa levata fuerit; quamvis aulaea etiamnum re vera persecta non sint, &serica villosa desint auro intexta , quae pro eorumdem aulaeorum Complemento requirerentur, & quae sane majorem exposcerent impensam ; ab opere nihilominus perficiendo cessatum est , atque adeo exinde Romani Pontifices aut aliquando Postulatoribus omnino liberaliter summam praedictam condonarunt; aut, si eam quidem receperunt, diminutam tamendari passi sunt, hoc est centussium tantummodo quatuor millium , vel etiam duntaxat trium millium ; quam pecuniam in causas deinde pias , ut puta in alia ornamenta ejusdem Vaticani templi, aut aliarum ccclesiarum sive in Urbe, sive extra Urbem, impenderunt: ita ut aptari posse videantur Pontificibus Romanis, quae S. Cyrillus Hierosolymitanus cateches I mιm. I 4. scribit de Imperatoribus, qui religionis gratia ecclesiam ornaverant : Hujus temporis Imperatores substitue : Romanos Pontifices sanctam hanc , in qua sumus Salvatoris Dei resurrectionis eccIsam sussice: has sanctas ecclesias , in quibus nunc sumus argento inductam, θ auro infuse disinetam extruxerunt, di pretiosis ex argento, auro, ac gemmis . donariis exornamur.
49 Ecclesia corpus est, sicuti scribit Apostolus ad Ephef eap. I. s 4.
Fideles autem omnes sunt membra illius, ut habetur I. Corinth. I 2. v. II. quare , si quid patitur unum membrum, compatiuntur omnia membra ; & si gloriatur unum membrum , congaudent omnia membra , quemadmodum eXtaim eadem I. s. ad Grinth. II. v. 26. Scilicet hinc
fit, ut egenti Capiti, hoc est Romano Pontifici, ditiora membra largius debeant subvenire : quamobrem & ipse ceteris membris , hoc est aliis Fidelibus, & inferioribus Ecclesiis. inopia laborantibus valeat in omnem eventum ferre suppetias . Sic Christianis Hierosolymitanis magna pressa egestate ceteri succurrerunt effusa cum liberalitate; quia secundum virtutem resimonium illis reddo, ct supra virtutem voluntarii fuerunt, inquit Apost
Ius a. ad Grint, . 8. v. 3. ideoque hunc modum ipse praescripsit v. 13. ct I Non enim ut aliis sit remissio, vobis autem tribulatio, sed ex aqualitate . In πα- senti tempore vestra abundantia illorum in iam suppleat, ut o illoram abundan
556쪽
ΕT BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. XLVI. 479.
so Omnia itaque in unum redigendo, ex huc usque dictis unusquisque facile sibi suadere poterit, expensas utique esse necessarias ad pertractandas , atque ad exitum perducendas Beatificationum , & Canonizationum causas, sed & Romanos Pontifices earum moderationi studuisse ac studeare , & plerasque immodicas ac superfluas, quae paulatim irrepserant, fu, latas fuisse ; atque adeo aliquas, quae remanserunt. necessitati, ac solemnitati congruentes & debitas esse: quibus porro omnibus si insuper Ud tur , pecunias ut plurimum conflari ex eleemosynis, quae universo ex orbe colliguntur , nec modicas eas esse , quae a Romana pietate subministrantur, nulla profecto apparebit vis expensarum tanta, quae tolerari non
possit. Saepe citatus Paris de Crassis ait, se legisse in libris Rabioli, &Augus ini Patritii Magistrorum caeremoniarum , erogatam fuisse in Cano-nietationem S. Bonaventurae summam ducatorum auri a ooo. in libris autem ejusdem Augustini, & Ioannis Burchardi, in Canonietationem S. Le pol di erogatam fuisse summam ducatorum auri a socio. Item Dominicus Cappellus ad calcem Actorum Canonietationis S. Francisci de Sales, qui solus fuit inter Sanctos relatus ab Alexandro VII. indicem profert expensarum , quae fuerunt Centussium monetae Romanae 3 I9o 3. Verum , sublatis deinde ab Innocentio XI. sportulis , ne non aliis moderationibus su inde pariter introductis, si quidem una eademque Canonigatione plures Beati comprehendantur, expensa minime excedit summam centussium circiter I 4ooo. Huc usque deducta a nobis scripta sunt, antequaem suerimus ad summum Pontificatum evelli: cumque nonnulla dixerimus indecusa remanere , sacrorumque rituum Congregationis judicio nonnulla esse
definienda, quae ad expensas, quae fiunt in Beatificationibus servorum Dei pertinent. in ipso nostri Pontificatus initio manum admovimus ad novam expensarum taxam statuendam , quam di Deo dante, non sine magno Iabore statuimus in posterum observandam. Haec datur in Appendicibus, &in ea, ut lector advertere poterit, superflua resecantur, incerta determinantur . aequa pro laborantibus contributio reservatur . nec aliquid operis magnitudini & magnificentiae subtrahitur : quantitas autem illa seu torum, de qua superiori num. 48. quaeque pro quolibet Canonizando in majori summa aliquando persolvebatur, redacta est in nova taxa ad quantitatem scutorum trium millium a Romano Pontifice expendendam in usus sacrarum Missionum, ob quam causam a nobis applicata est sacrae Congregationi de propaganda Fide, quae sacris Missionibus praeest.
557쪽
48o DE SERVORUM DEI BEATIFICATIONE
De quibusdam eatitionitus necessariis ad custodiam , ct erogationem pecuniarum ex pia Fidelium largitate collectarum pro causis. Beatificationis . ct Canonidationis ἔ deque Mnntiliis quasionibus ad hane eamdem materiam pertinentibus . 1 a Liquae sunt Beatificationis , & Canonizationis causae, pro quarum subeundis expensis nonnulli pii Fideles loca montium , aut aliam
pecuniarum summam reliquerunt Cum onere eam multiplicandi, vel certam pecuniam in monte Pietatis, aut in aede nummularia S. Spiritus Urbis deposuerunt; ut ex reditibus scilicet Ioeorum monrium , aut ex multiplicatione . necnon , si serte majores occurrant expenta , ex venditione etiam, ac erogatione aut partis , aut totius capitis adimpleri posset, quidquid hac in re opus est. In harum nempe causarum numero recenseri poterunt causae Canoni Zationis S. Thuribii, S. Iulianae . Be lique Alexit de Falconeriis, S. Francisci Solani, servi Dei Ioseph a Cu- pertino , servi Dei Apparitii, & B. Hyacinthae de Marescottis .a Itaque quoad custodiam & erogationem pecuniarum modo praedicto a piis Fidelibus relictarum nihil, aut vix aliquid occurrit notatione
dignum ; cum totum negotium pendeat ab eorumdem arbitrio, necnona ratione, qua id ipsi vel inter vivos, vel in ultima voluntate constitue runt . Nimirum solum adnotasse fas si, maximopere expedire, ut ficto deposito pecuniarum aut in monte Pietatis, aut in nummularia S. Spiritus aede , vel locis montium comparatis, pii Fideles caveant, ne ulla unquam fiat impensa , multoque minus ulla unquam capitis erogatio sine notitia & subseriptione Fidei Promotoris, vel Subpromowris. Cum enim causae Beatificationis, & Canoni rationis in longissimum tempus protrahantur , ideoque non sit impossibile, ut vel inter heredes, vel inter illos, qui sancto huic operi absolvendo praeficiuntur, quis reperiatur, qui debitam in expensis minime adhibeat diligentiam , ne
dicam , fidelitatem ; nullum proinde possibili huic insertunio aptius remedium inveniri potest, quam si nihil erogetur sine subscriptione Fidei Proemotoris , aut Subpromotoris . ordo certe iste praescriptus fuit, atque servatus quoad expensas, quae factae sunt in causa S uribit. Nulla enim Contigit erogatio pecuniarum , quae non fuerit approbata a Fidei subpromotore , cum ita sane cautum sui siet in earumdem pecuniarum depolitis,
di occupationibus: tum ipsa etiam cautio praefinita & adhibita fuit in eX- pensis factis pro causa Beatificationis B. Hyacinthae de Marescottis; nihil siquidem de eis persolutum fuit ad eamdem pertinens causam . absque eo quod a me tunc Fidei Promotore subseriberetur & approbaretur, cum
id jussisset vir amplissimus clarae memoriae & qualibet laude major, C r dinalis
558쪽
ET BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. ULT. 48 I
dinalis Galeatius de Marescottis sedulus illius Postulator; qui videlicet.
praeter impensas a principio causae huc usque factas , reliquam insuper pecuniarum summam subministravit, ut cetera fierent ad exitum usque ejusdem causae necessaria.
3 Ea, inquam, quae modo dicta sunt, pendent, ut vidimus, a pia Fidelium voluntate. Quia vero non in omnibus Beatificationis. & Cano. nizationis calsis singularis praesto adest persona totm eam pecuniae summam suppeditans, quae pro causa requiritur, sed pleraeque sunt causae. in quibus summa pecuniarum constatur ex eleemostnis a pluribus diversisque personis subministratis, quae porro ad manus alicujus Postulatoris ex Religiosa quapiam samilia deveniunt, ut pro sua prudentia & arbitrio illas administret . prout exigit causae necessitas ; facta idcirco aliquando est discussio, ullus ne modus adinveniri posset, quo eleemosynae istae
caute custodirentur , & fideliter erogarentur : nimirum , non quia Postulatores, qui tunc in causas incumbebant, aliqua reprehensione vel minima digni unquam suerint visi; verum quia, cum tractu temporis aliquis esse posset causiarum Beatificationis , & Canonietationis Postulatorminus sollicitus , aut cautus in erogatione pecuniae , expedire visum suit , malum praevenire , regulam statuendo generalem , di ad hane ipsam rem opportunam.
De eadem itaque re actum fuit in sacrorum rituum Congregatione ordinaria die 7. Augusti 16ρ . & die a I. ejusdem mensis & anni. Sanctae hinc memoriae Innocentius Papa XII. Congregationem particularem destinavit Dominorum Cardinalium Carpinei, Casinatae . Colloredi, & Al-hani postea ad summum Pontificatum evecti: in qua quidem Congregatione habita subinde die ri. mensis Iulii anni sequentis I 69ς. cum ei praeter dictos Cardinales interfuissent etiam secretarius Congregationis sacrorum rituum , & Fidei Promotor , deliberatum fuit , ut Postulatores sexto
quoque mense conficerent indices expensarum , eosque pro obtinenda ein Tumdem approbatione omnino traderent Cardinali causae Relatori; ut hic,
acceptis iisdem indicibus, eisque mature discussis una cum Secretario , &Fidei Promotore pro tempore , expensas legitimas approbaret, inutiles autem & arbitrarias rejiceret; utque in redditione rationis nullae in posterum habendae essent expensae ipsae non approbatae , aut rejecta. Die quoque 6. mensis Septembris anni 1696. iterum habita suit eadem Congregatio , & in ea statutum fuit, ut Secretarius Congregationis sacrorum rituum a quocumque ex Postulatoribus , seu Procuratoribus causarum Beatificationis , & Canonizationis per juratum indicem ab iisdem tradendum e X-quireret numerum certum pecuniarum, quae pro unaquaque causa ad Urbem delatae tunc aderant, & insuper penes quas personas, seu depositarios , quibusque conditionibus , cautionibus , & fidejussionibus tunc essent depositae.
559쪽
8Σ DE. SERVORUM DEI BEATIFICATIONE
nus ad effectum perducta . eo quia sorte deprehensum est primo, indicem ipsum pecuniarum , qui dandus dicebatur Secretario sacrae Congregatio nis , dari a Postulatoribus, qui ut plurimum sunt Regulares, suis Superioribus; praeterea, cautionem deponendi pecunias ipsas in sacro monte Pietatis, vel occupandi in locis montium notissimam esse , 8c sere ab omnibus adhibitam ; demum , Superiores, quibus redditur ratio pecuniarum erogatarum , legendo eXpensarum taxationem jam typis im 'esiam, nullo negotio dignoscere posse, utrum saetae expensae justie suerint , an arbitra alae: quo nempe in casu novorum decretorum editio superflua quodammodo videri potuisset. Verumtameα, etsi nunquam promulgata, operae pretium existimavimus hic ea etiam indicare . ne quid intactum supersit. quod fuerit a sacrorum rituum Congregatione vel definitum , vel ex Cogitatum in his, quae ad praesens pertinent causarum Beatificationis, & C
6 Reliquae igitur tantummodo sunt quaestiones quaedam eadem super
re identidem occurrentes; quarum prima in eo versatur', an , absque eo
quod potestas data sit ab Apostolica Sede, permissum sit Capitulo . Mo.
nasterio, aut alii cuicumque loco Religioso alienare , vendere, aut obligare bona pro perserendis expensis ad aliquam Beatificationis, di Caenoni-2ationis causam necessariis , ubi scilicet Capitulum ipsum , aut Monasterium Procuratorem , vel Postulatorem constituerunt, ut illam suo nomine ageret. Assirmando quippe huic quaestioni respondit Rota decis 68. iiiiiii. I coram bon. mem. Ansaldo ; tum quia expenta huius generis sunt laudabiles. & finis . ad quem reseruntur . decus respicit Ecclesiae univem salis, praeter proprium & particulare; tum quia eaedem expenta fiunt ob oculos Romani Ponti scis, perinde quasi earumdem scientia approbati nem continuo praeseierat, approbatio autem ab Apostolica Sede continuo datam potestatem. Attamen, quidquid de caula sit, cum in alienatione honorum Ecclesiae , & in alio quocumque pacto . per quod eorum dominium transferatur, aut sit per illis obligatio imponatur . Causa utique praetermissa , necesLria adeo sit ab Apostolica Sede facultatis impetratio.
ut aliter contrahentes in anathema incurrant, juxta Textum in cap. Ambitisse: de reb. Eccles non alien. inter extr. comm. ; proinde maximopere dubitarem , ne vel ipsae supra relatae alienationes fieri possent, absque eo quod ab Apostolica eadem Sede expressa obtineatur facultas: multo autem magis , quia minime valet argumentatio a modo , quo fiunt expenta . ante oculos scilicet Romani Pontificis, ad conflandae pecuniae , perquam fiunt, approbationem, seu facultatem. Scit enim quidem summus Pontifex. Caulam Beatificationis, aut Canonizationis hujus , vel illius servi Dei pe tractari ; virtutes ac miracula , antequam ad causis approbationem dereniat . sedulo perscrutatur ἔ atque adeo expensarum necessitatem haud Ignorat: sed , cum ignoret, utrum ex penta ipsis fiant ex eleemos is Fidelium , an ex peculiari quopiam legato , an potius ex venditione bono
560쪽
rum ad aliquam Ecclesiam perqnentium , unusquisque facili negotio videre potest, approbationem Pontificiam vicem implentem potestatis ab Apostolicα Sede expresse concedendae in hoc rerum' statu adhue desiderari.
causa Beatificationis, dc Canoni rationis nedum obligare possit bona comstituentis pro necessariis expensis , verum etiam , urgente necessitate. comparare valeat pecunias foenore , ut necessario adimplenda adimplea tur . Porro, hac in re omnino assirmative respondendum esse . nobis videtur : primo scilicet, quia Procuratori permissa dici debent ea omnia, quae necessaria sunt ad rem mandatam gerendam ; quamobrem dicitur, quod praepositius emendis mercibus obligat praeponentem mutuanti pecunias eam ob causam, juxta Textum in 1. Finali. J. de exercit. act. idemque obligat pariter praeponentem , si pecunias acceperit pro solvenda pensione tabe nae, juxta Textum in I. uicumque g. Tamen. V. de insit. a I. Insuper autem, quia, cum perdissicile sit invenire, qui gratis pecuniam subministret, Procuratori intelligitur data secultas eam scenore sumendi. ne opus sibi commissum sine exitu sit deserendum ; ut apud Baldum estGL 383. num. s. Ii, 3.Mastrii l. decisaci . Sanselic. detis. I 8 I Rota coram Coccino decis Is I. num. S. ct seq. . Quae quidem omnia potiori adhuc jure sunt admittenda , quando in procurationis mandato adsunt clausulae hanc facultatem vel expressis, vel aequam virtutem praeselerentibus verbis Procuratori impertientes ; quemadmodum hoc super Beatificationis, & Canonigationis argumento , confirmando praecedentes decisiones editas coram Emerix juniore. late respondit Rota in Romana , seu Limana cambiorum Io. 'Decembris I 696. coram cla. mem. Cardinati La Trem ille , quae est deef. ς post Cardinalem Albitium de inress t. in judiciis , & in decis 68. coram bon. mem. Ansaldo : quae ipsa & docte de more resumuntur. & bene e plicantur ab Eminentissimo Cardinali Petra in comment. ad Consitvt. Apsol. to. . in notis ad Consit. 7. Ioannis XXII. feet.unica num. 8.&-G S8. 8 Tertia quaestio eo spectat. an peetiniae collaeis ex eleemosynis Fidelium post Beatificationem , ut transitus fiat ad CanoniΣationem , er
gari valeant in solutionem aeris alieni Beatificationis occasione contracti,4ta ut creditores super hisce pecuniis suum jus experiri valeant. Negatio autem Praesto est, quandoquidem pecuniae eo modo collectae non sunt inter bona debitoris; cumque fuerint a Fidelibus datae, ut a Beatificatione ad Canoni rationem transitus fiat, nequeunt in alium usum converti sine Sedis Apostolicae concessione, juxta Textum expressum in Clement. βvio confingit: tit. de relig. domib. uitque ut ad amussim respondit Rota in Romana revocarimis sequestri Φ. Mui 1 o 3. & in eam confirmante I s. Februarii IT .
9 Quarta quaestione inquiritur, quid faciendum si de residuis ele mosynis, quae collectae fuerunt, si sorte illarum pars supersit, postquam absoluta est causa Beatificationis, & Canonietationis. Hac in re, quoniam