장음표시 사용
271쪽
quae fecimus nosne. se cun dum
ini qui in tes no stras re tri buas
ae. Quia pauperes si sit se V '' . A G i
272쪽
D iuuanos De us saluta riS noster Et a plergloria nominis tui Do libe rarios Et propitius esto peccatis no
D iuva nos Deus salu in ris noster
273쪽
274쪽
Do decacia ordi Vltima eiusdem pars.
Cifierum ad uniuersa Modoru exempla qus hactenus acdein p)ρ nemus certius acexactius iudicanda annotatione dignu at Dy
Dcio admodu utile uisum est, intercaetera quae de Modis Oppi g i
275쪽
stist nus docuimus,hoc quo*Lectore admonere, Modorum occultam uinda esse cognatione & alius ex alio generatione, , d sane Symphon, ii uni ingenio quaesita,sed rerum natura id ita disponente. Hoc enim fierius demus, ties Hypodorii instituitur Tenor, ut eius Basis sit Dorius sirpe tiam Rotius, queadmodum exemplis cotinuo sequentibus perspicuum
si In qbus cum Tenor sit Hypodorius, Basis Dorri Systema habet, cum
Semiditono superne. Cantus ac AltisonaS, aliquando manent cum Tenore aliquado euariant. Rursus quoties Tenor Phrygius est, Rasis ac Catus sepe in Holtu incidunt, quod uidere licet in Threnis Diuae Magdalenes, quos postea in Phrygio reseremus. NonnunΦCantus in Hypophrygiuuenit. Item, cum Mixolydius in Tenore est Cantus ac Rasis, Hypomixo, lydii qd Dorri est, Systema habent. Item, cum Hypotonicus instituit, Ioanicus uenit in Basin. Denio si Tenor comunem habet duoru Modorum diapente, Modi ipsi integri in extremis sunt uocibus, ut Authetes in Basi, plagius in Catu. In uniuersum Baseos uox libeter in Authentas inclinat, Cantus in Plagios, naturali quada admirada magis cb explicabili ratione. Sed ut in Dor a ac Phrygi j Tenore Baiis in Holiti, Systema uno duntaxat semitonio a Dorio uariegatu, libeter incidit, ita saepe fit ut Rasis Ionica Tenore nanciscatur Lydiu, quemadmodu accidit Iodoco Pratesi in Agnus Dei Vis te Fortuna libet nunc ita loqui, quando aliter non possumus RcJtra Ionicus Tenor Rasin Lydia, qd usu saepe euenire Leetor ipse simul atq3 animum intenderit, facile uidebit. Neq; enim Catores hoc studio aut
suapte arte factu excidit eis hoc magis nature munere, *ipsorum uolun*tate. Nec tamen perpetuo,qd nunc dixi obseruatu est, sed ut plurimu, nam saepe contrarium reperias, maxime in tortis cantibus. Verum ad hoc mihi
haec dicula ut Ledioris ingentia excitem ad expedite iudicandu . Nesr em quiccbarque acuit Musicu ingenium imb nihil aeque est Musicum,atq3 de Modis erudite iudicare. Mihi quide hoc naturae miraculo fac tu uidet, qui Modoru ratione ignorarunt ab 's tam eleganter sepe seruatos esse Modorum limites ac eorunde uim expressam. Na qd ab eis aliquado deuiarunt,
dic natura secuti sunt, non miru,Quae enim naturae pars est,in qua non aliqRJdo incidat error Proinde partuu monstra uocare soleo Cantus eXtran dinatura praecipitatos,quales plurimos ubi inreperias. Nunc Triad S sane uetusta ponemus Catilcna, quae quantu mihi semp arriserit, imo qαζ ego illi arriserim dici no potest, adeo eius simplicitas simplice meum ydimu uelut fascinauit,ut nun*fatur eius faetus fuci im. Ledior hoc stulto pinydasse qui codonet etiam atq; etiam oro. In ea Terior uere Hypodorius basis Dorius cum semiditono superne, huic Modocti Dorio aciso Q comuni. Cantus Hypodorius est Phrasi ac fine sed propter cum Teno 'collusione descendit in cGmunem duoru Modoru diapente haud cum
hin diocri per Ioue gratia . Verba subtus non ab authore ipso, sed ab quos
pi/m alio postea addita sunt, pia quide sed haud scio stubicpsyllabis bene pIR, Nostru iudiciu de Harmonia Lit. Triados
276쪽
Eus meus ad teleuaui anima meam, Vi de ca la mi.
delaqueo uenantium. Deus meus,& Dominus nostrs salutis author. Cui sit gloria,& potestas honor,decus & Imperium.
humilitate mea. Ne dereliqsmeseritu.Deq. Libera oue tua delaquid
uenanti u. Oe' meus&Dns nostrae salutis author. Cui sit glori/,&potestas,honor,decus 8c Imperium.
277쪽
Eus meus ad te leuaui anima mea,vide calamitate atque humilitate mea. Ne deri me seruu tuu
libera oue tuam dela lovenatiu. Des mes& Diis nostrae salu tis author Cua
sit,&potestas,honor, deci et impiu. Wrsequitur Cantio quatuor uocu Anton' a Vinea est Traiectensis in Belgis. In qua Tenor, quod eadem duorum Modorum dias pὸson est, perinde atq; Rotius esset,incedit,sed Hypodorium esse inferiordi pason,atq; adeo finalis clauis euincit.Basas autem festiuissime semiditoan0,huic,acat os duobus Modis, Dorio ac Rolio communi insurgit. Hasbetautem tota cantio natiuam gratiam in omnibus uocibus, ut dormienatem uere uigilare uideas. Cantus est simplex nullo magnopere quaesitus fuco,nullis lasciuies lenociniis: Ideo apud grauissimos quoscpplus authos ritutis merito habere debet, Sc Lectorem uel hac gratia allicere. Haec has Lienus de Hypodorio. Cui socius est Rotius in eadem diapason specie,auctore Heraclide apud Athenaeum lib. I . quemadmodum prisore ostendimus libro. Eius .folii exempla continuo, post ultimum hoc Hypodor' quatuor uocum exemplum,cum paruulapta satiuncula subnectemus.
278쪽
Antonio a Uinnea Godormio,&cormeu ui lat. Vox dile stim ipulsantis. Aperi mihi soror mea,amica me a,co lum bamea, immaculata me a Qtria caput meu plenum est rore, &cincinni mei guttis no isti um. Expoliavi me tu ni ca
mei pulsatis Aperi mihi soror mea amica mea coluba mea, immaculὸS cincinnimata mea. Quia caput meu plenum est rore guttis no ctium. Expoliavi me tunicam 'Laui pedes meos. Dilectus meus.
279쪽
Traiectia. Go dormio 8c cor meu uigilat. Vox dile sti mei pubsantis. A perimi hi soror mea. Coluba mea,immaculata
T cor meu uigi lat. Vox dilecti
dei pulsantis. Api mihi soror mea amica mea Coluba mea immacula
ta mea. Quia caput meu plenuestrore, Ni guttis noestium Quomodo in cincinni me
280쪽
ester huius Diapason speciei Modus est Solius, de quo libro L .riore fatis super diximus: Hic duntaXat empla eius tractandi ui dentur. Hic Modus sane excidit Symphonetis natura id monstrant ait propemodum cogente. Cum enim Dorium Per lasciuiam uariare uel lini in diates Laron superiore, imprudentes in folium inciderunt, perindeisque de Lydio diximus, quem eadem lasciuia in Ionicum postea torserunt ucrius quam flexerit t. Monados quatuor eXemPla ponam. Quore' tria priora Dyade in t Ionade habet, hoc est binas in singulis uoces. Qui tum etiam treis. Primum est lacobi Hobrechthi Symphonetar, 'uddai copiam attinet ac Carminis maiestatem D. Erasmi Rotero da mi praetoptoris nostri, atqtieadeb etiam nostro iudicio, nulli secundus. Fuit aui mpuero Erasmo in Musicis Praeceptor, ut ex Ore Erasmi ante multos annosipii audiuimus. In ea cantione Holi j Systema est cum Semiditono aut dii tessaron superne. Alterum exemplum est Iodoci Pratensis cum eodem St, midi tono superne. in quo phrasis quidem uere Hol' est, finis tamen lostici quod cupe Iodocus licentcr iacit, iucuditatem & gratiam ex raritatena, lens, quam ex Modi ratione ac natura. Tertium exemplum eiusdem tiIusquini ex Missa ad fugam facta, in quo acutior uox incipit, ac posiduo tempora sicquitur grauior in subdiatessaron ut uulgo loquuntur. Eilauti uerum Aeolin, non Dor j ut quidam scripsere, Systema, finitum etiam inima diapente chorda. Quartum exemplum Triadem in Monade habit,ia
certum cuiusnam authoris. In eo phrasis Aeolii in iρια πασῶν regra
sed post tertium tepus etiam Doria Systema apparet, porro deinde adi Rum regnat Phrygius, postremo & superiore es in seriore diapason eustylius. Hanc tres simul aequaliter intonare possunt, sed qui crassiore estuo si incipiat, sequaturqui acuta, denim ultimo succinat qui media est
uoce 8c in is ιρπασίν cantionem sedibus Aeoli j su perne ac in serne elegantissime concludent: Sed audiamus nunc primum