장음표시 사용
11쪽
hoc modo a Collis determinatur: tertia pars circitera sistote auricularuni temporis quatilitas aliquantulum
minor a quiete absoluta, reliquit in euit u a COIitractione ventriculorum OnSumitur.
PIIOENOMEN PATIIOLOGICA. Colli phoenomen a pathologica ab auscultatione deprompta in quatuor ordines separat: λ Oenomena respirationis athologicae 2 vocis 3 respirationis insimul et Ocis 4 coralis. Respiratis Buimor respiratorius variare potest quoad qua utitatem et qualitatem. Relate ad priorem potest esse major, ni tuor, et nullus si est major aemulatur respirationem puerilem sonus iste a laesione partis pulmonis exploratae non dependet, sed laesionem alteram partem ejusdem pulmonis assicere indicat sic in pu eumonite incipienti respiratio puerilis habetur in parte illa, quae congestione nondum laborat hoc Vmploma vix non sem- Per comitatur dispnoea. Si vero rumor iste major est et respirationem trachealem aemulatur et profunde auditur omiue respirationis bronchialis insignitur. Si respiratio ronclitatis in uno, aliove, aut in pluribus regionibus pulmonum, quae generatim Sunt Superiores, magis limitata auditur simulans aerem per cavernas circulantem, tunc respiratio caνernosa dicitur. Imminutio sonus agnosci non potest nisi partes diversas pulmonii in comparando, quoniam numquan omnes simul laborant ista a parva expansione vel coarctatione bronchiorum, vel a materichias excreandis in ipsis couleutis, aut effusionibus dependet.
12쪽
Desectus sonus ab impermeabilitate ni monum, uti in hae patisatione, producitur; sed in regione clavicula et axillae nunquam desideratur sonus. uoad qualitatem, Sonus respiratorius auditur semper cum aliis sonis a respiratorio diversis comis mixstus isti Qui anomali qui rarius in toto pulmone audiuntur vocantur Onchi ad sequentes redacti. 1 Ronchus sonorus, qui rumorem respirationisliominis dormieulis aemulatur.
2 Ronchus sibilosus; iste cum sibilo continuato comparari potest, semper sub fine aut uitio inspiratiouis vel expirationis auditur.3 Ronchus mucosus similis est sono fluidi ebullientis producitur ab aere per mucum iu rouchiis
4 Ronchias crepitans siccus cum sonitu producto a sale culinario, dum gui projicitur, comparari
5 Ronchus crepitans magnis ullis similis est
rumori vesci cae aridae dum acre inflatur. Vox Vox tria piaebet phoenomena Pectorii quia Egophonia et Bronch honia. Pectoriloquia habetur quando vox sat bene ai liculata videtur exire e loco, ubi stellioscopium adplicitur et per canalem istius ascendit quo acutior Stvox O in teu Sior pectori loquia ista a cavitatibus intextu pulmonum existentibus cum ronchiis communicantibus dependet cavitatum mediocritas illam perfectam reddit, avitates superficiales eam Sonoram sa-ciunt, et dubiam si tortuosae sunt et uter Se com-
13쪽
15muni crates quo minor est liquidi in avitate contenti copia, eo major pectori loquia animadvertitur. Egophonia est illa vocis resonantia acuta uti be- latus caprillus sonus egophoniae non videtur ascendere per tubum ut echo plerumque post loquelam auditur in parte media et in lateribus pectoris praecipue egophonia animadvertitur; si sola existit aciliter distinguitur, sed plerumque cum ronchophonia
conjungitur. Bronchophonia sonitus est vocis non articulatus
sed sortis auditur ad originem ronchiorum et in aliis regioni lius praecipue, quando ob haepatisationem
pulmo ad transmissiouem soni valde idoneus redditur. Respirationis insimul et ocis hoenomen ad respirationem metallicam, resonantiam metallicam, et tinnitum metallicum reducuntur ipsa exigerent longiorem expositionem Collin exactam descriptionem non solum, sed etiam morborum diagnusim in quibus
Cordis et asoriam majorum phoenomen pathologica uti naturalia jam exposita ad extensionem ictuum, ad impulsionem transmissam, ad rumorem Cum impulsione conjunctum, et ad rhythmum reducuntur. Precipuum phoenomenon est rumor foliis, qui juxta Genne distinctissimas varietates Osfert, quae ad tres reducuntur rumor tollis stricte dictus a rumor serrae; rumor ollis sibilantis Elian istorum ideam exactam praebent Laennec Collinis Armani qui in sua appendice omnia adplicat phoenomen in
diagnos statuenda omnium morborum cordis et vasorum majorum.
14쪽
IGAd domonstrandani liuius methodi explorandi horacem utilitatem et dignitatem de aliquibus morbiscordis et vasorum majorum, quorum diagnosis persecta stellioscopia dependet, dicam.
DIAGNOSIS GENERALIS MORBORUM CORDIS
Cordis morbi graves et frequentiores sunt dilationes et crassities parietum ventriculo uinta valvularum ossificatio excrescentiae, dilatatio, et hi pertros auricularum ecc. ad adsectiones, Practicis testantibus, rariores pertinent, et plerumque salutem laedunt solummodo cum ad gignendam ventriculorum dilatationem ex ipei trophiam idoneae redduntur. Generalia simplomata istarum adsectionum sunt: respiratio citata et dissicilis, sensus oppressionis ad pectus praecipue post cursum auimique patheinata, Somnia terrifica, pallor litoroticus angina pectoris uterdum cum istis symptomatibus conjuncta Observatur. Quum morbus jam a tempore persistit alia sumptomata graviora adnotantur decubitus non concessus, facies tumida colorem violaceum ostendens nunc dictusum, nunc ad locum restrictus, labia pariter x placea propter exalationem utensiorem cum absorptionis imminutione hydroperi cardia, hydrothorax, nec tion Scitis Oriuntur stases sanguineae in organis internis accidunt, ex quibus emoplitisis, dispnoea ad Ortopueam Ccedens, et poplexia. Igitur clare patet, circulum generalem in adsectionibus cordis paucis alterationibus subjici, et circulationem capillarem magis subverti. Laenne in mullis
15쪽
Tcardiopaticis pulsum sere normalem, et pulsationes Cordis vel regulares vel intensitatis mediocrae observatae asserit.
DE DILATAHONE VENTRICUM SINISTRI CORDIS.
Iuxta Corvisar in individuis hoc morbo laborantibus pulsus est mollis et debilis, manus superposita ad pectus corpus sentit molle, a quo costae leviter sublevantur sub sorti pressione pulsationes valde debiliores redduntur, sensus oppressionis defatigat aegrotum. Genne aperte dicit in isto morbo pulsum uullum criterium prestare, et sere semper manum Pulsationes non persentire et statuit symptouia patho gnomonicum hujusce adsectionis consistere in sono claro et extenso producto a contractione ventriculi,
qui persentitur stellioscopi ope infra spatium a cartilaginibus quintae et septimae costae relictum; gra dus claritatis et extensionis soni gradum dilatationis indicat.
DE VENTRIcUM DEXTERI DILATATIONE.
Hujusce adsectionis phoenomena analogiam cum illa ventriculi sinistri habent, sed oppressionis sensus est major in hoc casu, et frequenter aegri emophtoe laborant, et colorem violaceum faciei demonstranti In individuis ipsa symptomata. tendentibus si stellio- seopia instituitur, et sonus clarus et sortis a contra
16쪽
8ctione ventriculi productus auditur ii parte inferiori sterni medicus non errabit declarando, agi de dilatatione ventriculi dexteri. Etiam tu hoc casu gradus rumoris et extensionis gradum dilatationis determinati Quanta sit stellioscopiae utilitas et dignitas clare patet etiam in diaguos per ipsam peractam morborum praecipue pleurae et pulmonum, quorum exitus
vati et decursus acutus indicationes terapeuticas certas exigentes, ab auscultatione recte statu utitui.
DE PLEURITIDΕ. Srmplomata ab auscultatione deprompta in hac adsectione variant in morbi decursu ineunte morbo, cum effusio seros vel plastica nondum facta est in ter pleuram et pulmonem debilis, sed purus rumor respiratorius auditur: at vero hocce morbi stadium praecipue ab aliis symptomatibus designatur, quae sunt: respiratio brevis frequens irregularis, profunda dolens, et obliqua si ad totam pleuram non extenditur adsectio percussio dolens sed sonora sicuti in statu salutis evadit. Cum enusio lacta est, sed pauca in quantitate, Sonus respiratorius in partibus thoracicis lateralibus et posterioribus inferioribus praecipue vel in aliis punctis, si morbus ad ea restringitur, redditur obscurus.
Illis in locis, in quibn essust colligitur, atque in
pu uctis, quae essusionis extensionem determinant, sonus ille vocis pathologicae percipitur, qui nomine egο-phoniae insignitur in hoc morbi stadio respiratio sere semper puerilis in partibus pulmonum superioribus
Servatur. Si exsudatio magna in quantitate adest per-
17쪽
fecte sonus respiratorius redditur obtusus, egophonia evanescit, spatia intercostalia sublevantur, dilatatur thorax et solum puerilis respiratio in superiori parte thoracis persentitur. Si liquidus ellosus absorbetur rudisvs Nophonia auditur solummodo vero, dum quanti inta liquid ad illam proportionem necessariam, ut hoc phoenomenon producatur, reducitur, et gradatim evanescit, cum integri liquid absorptio omnino enata sit. Hydrothorax incipiens morbum offert, qui facillime cum pleuritide in stadio exsudatiotiis confunditur, inprimis presente egophonia, quae symptoma constituit pathognomonicum uniuscujusque morbi sed isti distingui possunt per phoenomen alia propria universalia et localia. DE NEUMONITIDE. In morbi initio, in quo semper respiratio brevis
adparet, frequens, incompleta, nequalis, dissicilis, et
interdum laboriosa, rumor respiratorius debilis interdum cum roncho crepitanti in omnibus illis punctis, in quibus a percussione soni habentur praeternaturales, persentitur in partibus pulmonis morbo adhuc non laborantibus respiratio adest puerilis. Si morbus
resolvitur, ronchus crepitans sensim sensimque imminuitur, et ronchus mucosus levis prodit cum expectoratione conjunctus e contra, si pulmo ad haepati- sationem vergit, ronchus crepitans et rumor respiratorius
disparent, respiratio sit trachealis, et bronchophonia in regionibus parti pulmonis haepatisatione laboranti re-εpondentibus persentitur. Suppuratione jam inchoata,
18쪽
ronchus mucosus cum magnis ullis variis in uu-etis auditur; progrediente autem suppuratione ronchusia tota parte adsecta auditur, atque a cavitatibus, teriem purulentam continentibus respiratio cavernosa producitur tandem pectoriloquia ante obscura exinde sonora prodit, communicatione inter cavitates et tiro chia peracta. Ex istis bene distinctis phoenomenis casibus exitus lethalis morbi medicus extensionem et gradum laesionis pulmonum praedire potesti
19쪽
Plantae etiam ad maximas distantias faecundiantur.
Potentiae morbos videmicos roducentes non sunt absolute nocentes: in istis morbis di positi plerumque morbum Psumte misim Vel etiam Nerit.
Variola bis terque indruiduum ipsum a IV
Faemina a primo concubitu rarissime a
Allegatio turi consumpti, dormiente ae-mina, si lata retinenda est. VI. Glutinosa actionem drnamicam sublimati corrosis non impediunt.
Masma et contagiam in producendis mom
20쪽
bis diuersimode se halent haec distinctio, thologica summae necessitatis existimanda. VULIntinctiones ad cutim peractae Etam Methciliationissius, a sa rate, et a contagias
IX. mole De integrantes conmrum enamuntia a contactu immediato riurum mole imrum elementarium.
Materistio sitas constituitiar a Spatiis Animis quae inter singulas moleculas et cum iste ante existunt. XI. sentialis di erentia conatistitionis inter fluida imponderasilia Si corpora sunt et alia morater inductionem defeν-inari Potest.