장음표시 사용
211쪽
D. Iosephi de Rusticis Tractatus
hil est relictum. nihil posse relinqui dispo
nunt: quae dictio nihil, uniuersalis negatiua, tam quantitatem, quam rem extra patrimonium, vel in patrimonio reijcit: qui enim totum dicit, nihil excludit. Ita procuratore. iuncta glos C. man d. l. Iulianus.
in princi p. de legat. 3. capita solitae. de ma-3 ior. & obedie n. & plus negativa l oratio negat, quam affirmet Hirmativa, glos. in I.hoc genus. Ede conditio. & demonstra tio. in cap. cum dilectus, de consuetud. Proinde reprobata opinione Aret. dicebat Lancello. Galliau. quod illa regula I.
ab eo. procedat, quando si grauatus in necessarium antecedens censeretur honor
tus, non consequeretur aliquid utilitatis: sed quando aliquid commodi,vel utilitatis consequitur, tunc bene in necessarium antecedens admittitur, ut honoratus dicatur, uti verba importare videntur:&facit. l.denique. g. interdum . de pecul. lega.&ita procedat casus noster: nasti apud istos filios erit commodum: donec enim vivet,
bonis fluentur, & postea etiam detrahent ex propria persona Trebellianica, ex persona vero patris inst i tuti legitimam: & s cundum ipsum videtur rationabilis sol tio: Ipsam tamen reprobat Socin iun. ante numerum 3 o2.versic. Ista ratio, dicens verbalem videri, quia si honor censetur datus in necessarium antecedens, hoc de bet semper habere locum, siue ex illo h nore quid remaneat, sue non: & contra istam rationem urgere dictam l .haereditas ad Statium nam cum illo tempore a legatario legari non posset, sed tantum ab haerede, in necessarium antecedens legati se ctia Statio erat, quod esset haeres:& eo posito, plurimum utilitatis remaneret apud eum, tamen haeres institutus non dicitur. Idemque sensit consso.Viso testamento.
cum Soc. ivn.transit D. Odd.in suo tracta. compend. substit. partic. s. ex dicta l. haereditas ad Statili subdens esse diuinare, pr ut Galiau. interpretatur,intelligere. Lancellotus Polit .approbans Francis. Aretini distinctionem, maxima dexteritate, & in. dustria scopulum effugit, Iasonem mordens Francisci Are. distinctionem non in telligente, nihil tamen noui asserens. Eandem etiam distinctionem Hieronym. Lanch .in I .haeredes mei. g.cum ita. nu. 6 .is. ad Trebelli an .plurimum extollit.& licet
impugnetur a Carolo Ruino, Socino iuniore, & Aymo.Crauata in I .cum filiori milias.dicit sibi semper multiun placui ae& ipsam fuisse Pauli Castrens. cons. 26
Circa primum. col. 3.lib. 2.&int .si fundusub conditione g. si libertus. is de legat. r. quam etiam idem Ruin .sibi contrarius coprobat cons. 98.Viso themate. col penul. nu. 3 a.& expressius cons. iii . Vise ac perlecto,col. 3. nu. 9 lib. a. noui tamen nihil tradit, eandem ire distinctionem nouissime Francisci Manta in tracta. de coniectu. vlt.volunt. lib. 8.tit .l .nu. 33.& lib. 4.tit. 3.col. 3.vers. Verum plene, admittere visus est. Cumque tex. iste multu urgeat in proposito,non potest absque aliqua congrueti responsione relinqui, Socinus iun. ergo defendendo Bart. opinionem, dicebat, regulam dictae l. ab eo. procedere, quando ultra gravamen non concurrit alia coniectura ex voluntate testantis: sed in casu nostro iam adest praesumptio voluntatis, in
eo, quod isti fili j sint positi in conditione,
merito cessare debet regula quae satis contrariatur Bart.Idem oecdo dicere Vldaricum talium, virum grauissimum, & eloquentissimum, in tracta. substitu. titia. de compend. in fi. versic. Nam non obstat. duinquit, hic ex praesumptione legis testatorem liberos honorasse. haec autem solutio non videtur tuta, cum praesumptio quam affert Socin .sit inefficax, & magis contraria, si admittimus ex ea ius legitimarum haereditatum tantum filijs reseruari ut admittendum est, nam aliter disceptatione careremus: inducit itaque alium finem voluntatis,ut non possit postmodum coniunsi, &sic operari vocationem, nee ex ea honor ex persona aut inducitur, scd legis: dis Zasus isto modo honorem considerauit, ipsum uti mancum, atque indignum reijciemus.dicebat etiam Odd. Perusi. ad responsionem Socini, quod ex ea re incidimus in eandem disputationem, ut non sit admittenda. Proinde SBrt. ipse,omissis alijs,respondebat quod procedet illa lex resulariter, ubicunque ille qui in conditione positus & grauatus est, etiam si in conditione positus non suisset, lex illum non honorallet, non autem ubi lex illum nihilominus vocasset. Et ratio differentia' in, quia quando alias lex illum vocasset, etiacontra dispositionem testatoris, ex l. cui auus. is de conditio.&demonstratio. prae
sumitur, quod testator illum qui a lege vocatus est, ad instingendam dispostione nisum, si nascatur,& vocatus ab co non re- Periatur, vocaverit, & haeredem fecerit
excluso fidei commisi ario, quem lex a se ipsa nihilominus exclusisset, Et sic iste solus,
212쪽
An,&quan. lib. incond. pos .voc. Lib. IIII. 86
solus, sed frequentissimus casus inquito
filiorum nasciturorum, limitabit regi Iam dictae l. ab eo. quae alias regulariter procedere poterit. Subtilis quidem tanti viri est responsio, sed non videtur dis
ficultatem omnino tollere: tacita enim
vocatio legis, liberos non ponit in di-ipositione ex communi sententia, de qua in superioribus diximus, quae nego cium non facit in proposito cum hominis prouisio faciat legis cestare prouisionem. Expressa autem positio in conditione secundum glo.dita l.Lucius, mini nihin testamentaria dispositione constituat, imo ex dicta Oddi responsione,gravamen non videtur esse considerabile:vis enim fit in tacita tantum legis conditione. &a i statore expressa ut aliquid addat,quae non videtur aliquid addere, ut vidimus in responsione ad secundum argumentum opinionis Uirmativae contra glo.d.l.Lucius.
licet aliquid operetur. Aliud quoque indicta responsione praesupponitur, liberos scilicet in tacita conditione, ad dispositi
nem testatoris infringendam, l .cu auus.
intelligi,ut videatur argumentum desumi posse, quod proinde vocaverit, & haerede secerit suo facto, excluso fideicommissario, quem lex ex se nihilominus exclusisset, Vertim tacite liberi ex dicta l.cu auus in conditione ponuntur, non contra, sed secundum defuncti voluntate, non ad infringendam dispositionem, sed ad mente,& dispositionem conseruandam, tanquaplus dictum, & minus scriptum, pietatis
coniectura. thaecque ratio si vera esset, circumscripto grauaria ine, omniq; alia mentis coniectura, ob expressam tantum pos btionem in conditione liberi ex testamento vocati censerentur, ipsam ad aliam ex
lege tacitam reserendo, si expressa defice. ret , quod non est praesupponendum.' Denique posset sertasse dici, t non ob stare dictam l. ab eo. nam praemii , filios in conditione positos, saltem ab intestato vocatos censeri, secundum Glos & Doct. in d.l. Lucius. Alex. in l. Gallus. in princ.
nu. 6.ut habeant vehementem coniectura,
bona ad ipsos velle deueniri, secundum Oidrad.ac Salyc. di inserius dicam, vid mur esse extra simplicem casum dictae legis . idcirco cum fuerint ultra positionem cxpressam in conditione, quae tacitam cui dixi vocationem operatur, etiam in testamento grauati, quod gravamen priuatio quaedam est, ne melioris conditionis sit priuatio quam habitus, rationeq; unubsemitatis, sequitur quod sicut testator, ipsos ex testamento priuare voluit grauando, ita ex eodem testo, eosdem vocare v luerit,no ab intestato,quod eueniebat ob simplice ut repetitione utar in conditione positionem, & tunc sola qualitas mutatur, quaei mutatio faciliter admittitur. l. in delictis. g. si detracta. is de noXal. l.3. quod vi, aut clam. Bart. in l. lepupillo. g. seruo.is de oper.noui nuncia. cum simit.&siccosiderando priuationem habitum praesupponere, vulg.l.decem. deverb.obliga. ac aliter gravamen inutile, & infirmii reddi, est dicendum praesumptionem,siue coiecturam pro actus validitate,' caeteris sertiorem est .l quotiens. isde reb.dub. Pau. de Cast. & Alex. in l. ex imperfecto. C detestam. Dec.in capi. quoniam Abbas. nu. a 6.de ossic. leleg. in l. si donatione,nu.12.C.decollat. Soc.in d. l. centuri . nu. I. Andre.Alcia. in tract. de praesumptio. regu. 3. praesumptio.3 . Vnde liceti ponderetur, an nomen proprium praecedat, vel appellativum: haec disserentia non attenditur, ut actus valeat. Ang. in l. si unus. g.si. isdepact.referens Gulielm. de Cun.ita dicen tem. Bal. in l. i. in a.quaestio.in ii. C.de lib. praeter.Ioan .de I mo.in l. quod dicitur, colum .9.de verb. oblig. Princcps etiam,t libcet potestatis plenitudine uti non pusu- matur. Innocen. in cap. innotuit. de cle si tamen aliter actus non valeret, pleniti dine uti praesumitur. Pau.de Castr.in d.l. ex imperfecto. & alibi considendo. Alexin l.quanquam, nu. .versc. Iuva praediticta etiam. C.de testam . milita. ubi consiliu strensis allegat. Secundo inducitur breue Iabolenix
sponsum libro secundo Epistolarum, in
I .haereditas ad Statium Primum.ffidelim redib.instituen. quod Bald.S: Raph. ponderauerunt aduersus Barto. Imo. & alios, videturq; sortis tex.ut Ias .in d.l.centurio. ante nu. 39. versic. si tamen velles. adire
tit, cui ipse hoc modo nititur primo respondere. Quod propter particulare legatum,VGrum cst, testatorem non intelligi haereditatem relinquere, & iste proprie est casus dicti responsi: nos vero loquimur,cum quis onere uniuersalis fideicommissi grauatur: rati6 autem diuersitatis in promptu est quiaqui vult consequenslintelligitur velle antecedens, Barto. in l. veteres. de itin. actum priu. Ol&.cons. I 26. Natura . nisi antecedens illud sit longe maius, ut dixit Lud.Rom.in da illud. pertex.inl.pen. S.
213쪽
D. Iosephi de Rusticis Tractatus
illo. C.de necess seria. haered. instituen. in I.fin. C. de haered. instituen. Matth. de Asia. decis. 3 93 . Rex.cOl. 3 .nu. II. Iaco. Menoc.
xς. Sed ibi longe maius,ac melius antec dens consequenti videtur,nempe haereditas particulari legato, nimirum si ex uno, aliud maius non infertur. Huic tamen s lutioni duo aduersari videntur, quorum
primum Iaspraesensit, sed reliquit cogitandum, scilicet dictae l. lenique. g. interdum.1Lde pecul. legat.& l 2.C.de dotis promissio. ubi in solutione usurarum quae sunt quid minus, ad sortem quae est quid in ius infertur: ex quibus Lancellot. Galiau. in d. l. centurio. ab ista solutione diuertit. Pro Ias vero dicebat Socin. iunior, ibi ante nu. 3 o a. versic. Sed sorte . replicando, quod S. interdum . non procedit sol im in necessarium antecedens, sed ex alijs quae inspeximus,&quantum attinet add. l. 2.
posset dici, speciale ibi est e in dote . Vel quod ibi non dicitur, ex promissione usurarum , promissionem sortis induci, sed praesumi eius obligationem praecessisse x o Vel aliter libi non dici usurarum promissionem sortis promissionem inducere sed promissionis factae claritatem ,& certitudinem ι Non enim competit actio quasi promissa dos sit, nec tibi praestita cum species ulla, neque quantitas promissa est ob
incertitudinem. l.prima. C.eodem .Quod si dos sit prona ista incerta, re, & genere, certae tamen usurae promissae sint, debeturdos, nec incertitudine vitiatur: cum ex usuris declaretur, vitiumque incertitudinis tollatur; & hic est verus dictae l. secundae. sensus. Omissa igitur responsione ad dict. g. interdum. cum in superioribus non ulla circa eius intelligetiam dixerimus,
Ii succedit nunc : Bal. dictum in l. id quod
pauperibus . in I .qusstio. C de episcop.& cleric. negari non posse, antecedens maius inferri, cum a potestate, ac voluntate disponentis pendet: & propterea in legato institutionem, Ludou. Roman. consi. i . Visis dubijs.col a. Alexan .cons.Α .col .prima. li. q. Institutio autem caput est testamenti .F. ante haeredis. Institui. de le-Ia gat. Vnde per inuestituram, i ac missi nem in possessonem ab eo factam qui c5- serendi retinet potestatem , videtur per eandem regulam secta collatio, Comp steli. & Ioan . Andr. in cap. transmissa. de elin. late Roman. cons. 337. Quoad primum. Hinc alibi dicunt Doctores, quodia si praebenda 1 iuncta canonicatui sit, collata praebenda, etiam sit collatus canoni- .catus. idem Compost ei. Ioan . Andr. Anton. de Butr. & caeteri in cap. cum M. de constitui. Feder. de Scia. cons. 29. Quia in praesenti. col. 6. Archi d.&Domin. in cap. si clericus. de praebend. in 6. Sed retenta doctrina Ludou. Roma. in da. illud. quod antecedens maius ex consequenti non imseratur , posta aliter responderi, ut non I procedat, 1 cum actus nullus redderetur,
cst tex. in l. Diuus. si de usu &hab. quem ad hoc pro singulari allegat Francis Aretaini. quod in rerum . deiceat. I. quc madmodum ita esset in propoῖto, ut in praec dentibus diximus. Quamuis ex Mario Salamon. in l. Gallias .in princ.post nu .a s. Ede lib.& posthii. Ludou. Roman. declarationem sitam indistincte respuere possemus, per tex .in d. l. lenique. g. interdum.& quia qui vult hominem, vult necessario animal quod maius est: item qui vult ei lectum fine causa, nihil agit, quae maior, &potentior est suo effectu. Secundo respondebat Galiau.quod ind. .haereditas ad Statium, sumus in haere.
I sdis institutione, i qus induci non potest
tacita testantis voluntate: requiritur enim quod expresse & nominatim instituatur haeres, i. quoties. . si otiis nomen.& S.seq. Ede haered instit. l. iubemus. .detestam. l.prima, fi si tab. testam .nul. extab. Nos vero loquimur in fidei commisso, quod potest tacita induci voluntate. Bal. post Dyn. in I. ica, S. pro secundo. col. 3 . post nu. 8.versic. Dynias dicit. C. de caduc. tollend. ubi inter substitutionem, & institutionem directam ex una, & fidei commissum ex altera , discrimen in proposito constituit, allegat d. l. iubemus. l.vel singulis. fisside vulgarri substit. & l. nutu. E. te legat. rertio. ct cum hac responsione videtur pertransire Socinus iunior, ibi versic. Rcspondent tamen Modemissimi. Qus autem huc pc tinent, ad elidendam diuerentiam praedictam, at ibi dixi, ut ab re sit repetere, cum fidei commissa mentem etiam in dispositionem deductam exposcere, passim ci cum feratur: & conditionalia verba non disponere d. l. si quis sub conditione. Tertio itaque addebat Socin. quod ibi non concurrebat alia coniectura, ex qua voluntas argui posset, quemadmodum iuxta regulam dictae l. ab eo . pariter dixerat, & cum hac responsione pertranseunt alibi Com. & Dominus meus Thob. Nonius Perusi. in I. I.in 3. limit. in quarto casu, versic. Et ita loquitur. C. de pact. sed
214쪽
tuta non videtur, ex ijsdem qiis ad dictam
Quarto Lancel. Polit. in tracta. substitur. tit de compend. hanc intelligentiam asterebati subtilius enim illum textum poderando, potius pro opin. Barto. innuere
credidit, pro qua ponderatione sciendur 6 est, quod ex sola i commendatione, non inducitur fidei commis Iaria libertas. l. ex verbo. C. de fidei commis liber. quo praesupposito, dicitur in illo tex. quod si quisita alicui dixerit 'cui nihil relictum sit,
commendo tibi seruum meum Sihicum: non sequitur propterea, quod illi libertas relicta dicatur,quq res non potest ibi est e, illa ratione, quia scilicet rogatus fuerat ille, qui non fuit honoratus, nam ctiam si honoratus suisset, per illud verbum. commendo non intelligeretur ei relicta liberatas. Ratio ergo ibi est, eur illa libertas non valeat, quia testator usus est verbo, commendo : ergo a contrario sensu si non suisset usus tali verbo sed alio importante dationem libertatis, valuisset illud fideicommissum, ouod esse non posset, nisi ille grauatus in libertate danda videretur honoratus in ipso seruo, quae ponderatio subtilis est, & congrua pro intellectu d. l. haere a ditas. Caeterum 1 etsi negari nequeat Politi ponderationem per acutam esse ac valde pulchram, omnino concludentem a que tutam ipsam non existimo: Haereditatem enim Iabolenus inquit, ad Statium nullo iure pertinere, cum institutus haeres
non sit, nec quicquam prodesse, non s ItimquJd libertus ei defuncti testamento Smendatus sit, seruus ve, sed etiam quod ab eo aliquid legatum sit: esto igitur fidei-eommissari .im libertatem, ex verbo, commendare, non videri relictam d. l. ex ve
bo. & est tex. in l. fideicommissa. g. I . Edelegatis tertio.tamen quamuis a Statio letatum sit factum , adhue haeredem non esse concludit: non sun dat itaque textus decisionem in commendatione, quae ut
Polita dicit, inefficax est, sed in valido leto, ut verba sunt clara. Et posset sertas. dici, quod cum Iurisconsultus ex actu valido legati, velit non inserti ad hamedis institutionem, ita commendationem non uti simplicem seu generalem non obligantem, ut Alciat. in l. commendare. E de verbor. signis admonet, sed uti aptam ad obligandum intellexerit, commendationem ipsam ex legato valido interpretando:vel dixerim,commendationem ibi e
primi, ad augendam mentem Iurisconsuruti,ut non solii in haeres non sit ab eo legam do, sed etiam commendando. ut siue legetur , siue commendetur ala quid, institutio recedat: sitis modus quidam loquendi Iurisconsultorum, adeo quod ex incis
cacia ampliationis verborum, non deringetur cis caciae, & validitati principalis, ex quo illa decisio pendet, mentique legislatoris, utrunque ad exaggerandum complectentis. Quicquid tamen sit egregie Politus commendandus in, ut eius pondera tionis metaphoram retinea, qui omnem
pene substitutionu materia mirifice pese tractauit. Sed quid mirifice aut eleganter, 18 Sε NEN tv M ingenia i non claborant ξ tanta enim sunt silicitate ut perdissiciles susceptas prouincias, coelorum fallore, animorumq: nobilitate, magnanimiter as quantur: exemplo sit Bartholomaeus S cinus, cuius admirabile ingenium, admirabilia eius circa res perdissiciles monumenta, toto orbi terrarum stuporem incutiunt: uterque Marianus, qui velut duo fulmina iuris ciuilis censentur. Quid in morem Federicum Petrutium, non tantii
Senarum, sed Italiae antiquit splendorem is Quid D. i illum B εκ NARDINVM, eminentilliinu ciuitatis Aqui L g Patronu, sanctitiatis ac religionis specimen, Theologicae veritatis,&doctring tuba canoram nostr si
decus de gloriam Θ Quid nobiliis uia illam
INTRONA ToavM Achademiamb&vipenhinnumeros taceam, quid Alexandrum Piecolo mineum omnium scientiarum gen
re ex assse eruditum, naturae, atque artis ornamentum plura dicerem, nisi verba deficerent, illa tamen magnis Homeris, ac Virgilijs commemoranda relinquo. Quinto dc ultimo, secundum Marium
Salamon. ind.l. Gallus. in prin .versic non
obstat. nu .a s. ita potest responderi, quod Statius, nomen seruile est, ut Herotes, Paphilus, Stichus, & alia multa, quae in iure non nisi in personis seruorum, libertorum 4: leguntur: ex contrario autem Caaius, belus, Moeuius, Sempronius, lius, nomina sunt liberorum:authores sunt, latinarum vocum obseruatores, quamuis
Statius Cecilius Comicus, & Statius, P pinius Heroicus, poetς celebres suerint, nihilominus alter seruilis alter libertins
conditionis memoratur: Statius a statio. ne via stationarij. Hinc apertus ex Salamonio,&sinelite, sensus, ut Statius seruus potuit iuberi,ut de peculio, vel aliq uid hereditariti, extraneo daret, absque , t heres
existat: exemplu,lego Titiocentum, qui a
215쪽
D. Iosephi de Rusticis Tractatus
St tio dari volo, legando a debitore, hae:
res grauat us. intelligi cur. l. si seruus legatius. g. qui margaritam. del. si pecunia, dς lega. i .cur non idem legando a seruo Statio, & alium seruum eidem commendan rdo, haeres & liber relicitus non intelliga ditur ξ Item commendando seruum sub libertini nomine, an liber este iussus sit Θ de Iuriscosultus definit,non magis ille haeres erit quam iste liber futurus: iacit i.ex verbis. C. de mil. testam. &l. 2. C. de necessstru .har. inll. nimirum, duo etenim hic cocurrerent specialia tacite, di data libertas, de haereditas, contra Glo. in l. prima, C.de Ot.promissi Tertio allegatur l. sed de si sic. s. de leg. 3. qua, coniuneta superiori l. infi. duae conclusiones colliguntur. Prinia ex d. l. superiori, quod haeres haeredi ita simpliciter, de appellativo nomine grauatus. Srauari potest secunda ex d. l. sed de si sic. in si q uod laae res haered is, appellatus certo nomine, vel ita ut de certa haeredis persona sentiatur, grauari non potest.ex qua comes usione illud etiam sequi videtur in terminis propositis, quod filii filiorum, qui
honorati non fuerunt, tanquam haeredes heredis grauari non possunt,quia vidς licet nominatim grauati,& nihil eis testantis iudicio relictum est,& per hanc l. prscipue contra Barto. plerique mouentur, Ut Lancel. Politi meminit.
Udalric. Zaclib. r. intest ect. singia. El. 29 .circa hunc tex. dixit, expressionem nominis proprij, vel appellativi ibidem,non diuersificare casu in ut Barto. credidit, se et o hoc solum, quod qui fortuito. 1 non iudicio testatoris capit, non potest grauari, ibpe utamur proprio, siue appellativo n0mipe, Vnde si testator ita haeredi diceret, P to i te Luci Titi, ut petas ab illo, qui tisi luccedet,decem dari Seio: ecce hic no est nomen appes latiuum, quia pronomina scilice ille, iste, habent vim nominis: sunt ita terminisingulares & tamen valet fi dei commissum: ediuerso si testator ita diceret, si aliquis haeres Titio fructus, haereditatem adierit, rogo det des. Ecce ibi sunt nomina appcllativa, &sne dubio non valet. Proinde se distinguendum esse arbitratur. Aut testator grauando, i libus verbis utitur, per quae certum est, bona sua adgrauatum peruenire, & tunc grauari potest quisquis ille sit, ita procedit dicta l. sed& si sic. in princip.quia ibi grauauit haeredem haeredis, quo casu necesse emi bona a d cum peruenire, iuxta communes reSui las& dato quod haeres 1 sit nomen appellativum, tamen est re pectivum: res citenim bona haeῖς litaria testatoris. Aut testator huiusnodi vςrbit no utitur, quibus certum sit perueniri,& non potest per dictum tex. in l. sed & n sic. de iacit iuxta verum intellectum l.prim. .penultimo, supra eodem tit. de leg. '. Quare contra Bar tol. cocludit quod iiiij filiorum iuxta eius intelligentiam, grauari non possunt. hactenus Zanus. 12 Aliter Pet. de Bexiit. l. subtilis Doctor Medio ensis distinguebat, quod aliqua
do iudicium testatoris est certia, per quod grauatus est honoratus: & tunc clara iuris
adest dispositioi Aliquando, & secundo
omnino iudicium certum non est, sed verisimile, puta quando haeredis fiat rem grauasset vel filios, si filios haberct, nominet proprio, si haeredis essent haeredes quia verisimile est, quod proximi res succedant.
ex his,quae traduntur in i .cum acutissmi.
C. de fidei commi Lin l. pen. C. de impub.&alijs substitu. Aliquando & tertiὐ est grauatus penitus extraneus nomine proprio, si succedat haeredi, & tunc procedit tex. in d. l. sed dos sic. non enim est verisimile extraneum successurum ex quo inseri, quod ille pro- pter non ademptione censetur dare,quando non adimitur ab illo, ad quem haeredi,tas verisimiliter est peruentura: quadO au tem verisimiliter non est peruentura, magis dicitur non adimere ab haerede hae fidis, nomine proprio, quam appcllativo. Hanc tamen distinctionem, cuin Bartholo us Socinus in dicta l. cum filio iubas. subuertat, non cst circa eam insi- .stendum , de si Bexutium aduersus eiu patruum, late tueatur Socinus iunior, i ibi per eum. Sed idem Udatrici Zasin d. tracta subistit. dicebat d l. sed des sic. in fine, nihil omnino contra Bar.urgere, quinimo salua r uerentia, Doctorcscam non intellexiste. Lancel. Polit. etiam in eo.tract.commund
conclusionem, ibidem nullo modo prctari affirmat, d. tex. ad hunc diem, intest clum non fuisse, remittens se ad tradita ind. l. cum filiola milias de utrobique nihil aliud dicunt. Franc. Metin. in 1 no.&anti:
fin. versic.de ad id quod diximus,ac Socin. l. I. in I. conclus .in eadem l .cum filiosa mil. aliqua, sed implicite asserunt , adi . tellectum magis relponsi Papiniani lib. . quaestionum ibi, quam Pauli lib. i. fide, coininis lai u luc, ideo illa reserre opportunum
216쪽
num non duxi. Vnde Lancel.Galiau indicta l.centurio, col. 63.versic. 2.non obitat. ex mente Aret. sed clarius, ita c5cludebandia Quod ibit nec tacite,nec expresse poterat grauatus cestri honoratus, quo expresse testor dixerat si Stichus Seij liaeres fictus iussu eius adierit lis reditρtem,& sic expresse testator non bat in mluntate hoedis, an Stichuyinstitueret , quem ipse grauauerat, vel lac. cum ergo non consequatur
haereditatern necessario ex dispositione te satoris, igitur patiari non potuit: hoc autem dicendum non est in propolito, quia ex verbis testatoris non constat, q uod posuerit in voluntate instituti tisreditate ipsius testatoris, peruenturam, vel non, ad
eius instituti libero . Vnde ut iniunctum valeat liberis grauame est dicedum, quod voluerit, institutum sere grauatum, ipsis liberis restituere. pendebat igitur honoribi, ex Mieno arbitrio,& se Paulus non ab
re tanquam quid. fortuitum, institutione illam haeredis considerat, rebus stantibus, prout tempore testamenti stabant,recedule iudicio testatoris, ob dubium, ac fortuitum euentum, non poterat gravamen imponere, nec eum obligare, cui nihil dederat: iniqduo in illo 'turo euentu concurrebant, ut Seia haeres factus esset. & iusiueius adluisset haeredi ratem. Quarto mouentur Doc . nam linducta ad diminutionem, non debent enectum contrarium. δ: sic augmentum operari. l. Iegata inutiliter. ii .de lega. i . l. Titia. in G
inde cuin hoc fideicoinmisium a filijs filiorum tendat ad diminutionem bonorum,co ipso non potest operari augmentum. Verum ratio tradic in d. l.ccnturio,ex Bart. conuellitur,na tunc ad diminutionem in ducta,augmentum operari non debent cupossunt illud operari, est sine augmento mxitum consequi, alias secus, & in necessarium antecedens augmentum censetur adiectum dicta l. nique. f. interdum . is depecul .lega. Proculus.ff.de usuHic.vbi, si lego usu intructum aedium, cum hoc, ne legatarius altius tollat,videor legasse proprietatem:ex quo aliter illud onus locum habere non postet, prout proprie hic esset ii mi in illi; ihi non censerentur vocati r stra grauati dicerentur, & cum hac responsio e transeunt lassibi post nu. 3 7.cOl.
pend.ia fi. versicinec obstat, dc Bati in Si denique. f. interdum . per illum tex: Et si diceretur solutionem illam videri contrad.I.legata inutiliter: nam nec ibi adeptio valere potest,nisi prssupponatui legatum:
respondet Socin. iun. cisti elum adumptionis satis costare, cum remaneat res pentatisredem tacito tamen Galia.ibi,nu.ψoo.
et 1 Secundo i ita posset dici quia in di
ctis legibus ideo ademptio non facit,ut datum valeat, quod fuit inutiliter datum, quia datio in cu casum, quo adimitur ir
stra fieret, cum omnino postea adimex tur: in alium vero casum ideo datum nouprasumitur, quia non fuit adumptum,assi emptio autem praesupponit tanquam suuantecedens dationem esse in eadem re, ocin eodem casu.
z6 Vel tertio, t tunc ad diminutionem imducta, contrarium augmenti citectum nooperari, cum sumus in sensu direeto disposition is: secus veno est in sensu contrario, ut est text.in l. si inter te & me.ff. de e cep.rei iud.sed in propositba dire sensu recedimus, & contrarium recipimus pro contrario effectu inducendo, merito d.l .legata inutiliter,non aduersatur. Quinto contra Bart.allegant Alex. post nu.9q.de Iaccol. 26. in prin. l. cum quali. s.si plures. V. de fideico. liberi. ubi si unus ex haeredibus grauatur in re tota haeredit αIia, non videtur proinde alias res sibi praelegare: sed debet a cohaeredibus, illorum
partem emere: non ergo est ucium, quod grauando relinquere intelligitur. Sed est intentione Socin. iun. respondetur, post Moderniores quos refert, i uod ibi non rat antecedens necestarium. cum ille iuridice grauari potuisset, absque eo, quod pro parte esset hires. Vel dicennum est. huiusni odi legatum manumitrendi, etsi
gravamen contineat tamen duo aliacommoda includit, fauorem scilicet libertatis de ut infans libertos habeat, ut in ea.l cinnquasi.f. si vero pupillus. ubi in desivium tutoris recusantis aut ritalcm libertatis praestare, Diui fratres rescripseritia ex causa fideicommissi, libertatem praestari debure seruo, perinde atque si ab ipso pupillo
tutore aut hore manumissus ei let adeo ut
non sit impedim to pupillo, vilibertos
non habeat, neque libertati. super quota 27 cogita, nam manumittendo, i quis locu pletior non ciscitur I.nemo, reisici lac plerior,iuncta es.sside reg.tur. & I.planesi filium. I. fi.& ldeq.ff.de lega. r l .assignam
217쪽
D Iosephi de Rusticis Traelatus
it omissis aliquibus sim dam enim. p hac
posteriori opinione contra Bart. principalem quaestionem,Glo.in d.l.Lucius, spicientibus, quae late suerunt discussa apparet utranque sententiam disputando tue
28 Ego tamen i ut meum quoque calculum adda,non putarem ab opinione Bar. iudicando, Se consulendo sere recedendutanquam veriori, probabiliori aequiori,ac denique uti canon irata per Doctores P rusinos,quorum quanta fuerit sitq: aut horitas, omnibus innotescit: cum in illa Augusta, atque Illustrissima Perusina ciuitate, cum militari dignitate leges semper coiunctim soruerint: & si veritati obsequendum est, Perusini viri sertissimi, liberalibus ii stud ijs addicti, ingentem gloriam,
maximos ii triumphos, rerum bene gest rum armorum peritia, & indefessa exercitatione, ac etiam iurisprudentiae ornamento, longa temporum serie sunt adepti, ut
vere PERvM AM, bonarum artium generD-sam cultricem atque altriccm, antiquiss-mae etiam nobilitatis culmen dixerim:duque eius summum splendorem conicin-plor, reor ne his quae breuiter tractanda
assumpsi, penitus praetermissis i Iluc animi
vim in totum vertam, ut ijs vobis ne dicalaudibus, quae effundere possem, eius maiestatem, ac decus exprimam, quod cum maius tempus,& longe aptius exigat ,ret cere expedit: id tantum explicauerim antiquorum Perusinorum ivenustati, atque fulgori,Modernorum Iurisconsultoru celeberrimam doctrinam maximam partem contulisse . .
Plura siquidem possem ad veritatem istius sententiae probandam, in medium afferre: sedaliqua compressius tradita sus
Primo igitur induco texi in I. qui liberis. st.de vulaar.&pupit quem Ias ibi post nu. 2. versici sub conditione, nihil subam dis diendo ad id adnotauit, in testametis 1 ex verbis animatiuis conditionaliter prolatis di spositione,& sic insit tui ionem ipsam induci: scilicetex verbis i haeres erit, licet secus videatur in verbis negati uis, cum dispositionem cui ipse inquit non inducat.
I. laeto etiam.isside haer.inst. & licet Ias. subdat, contra istud notabile tritam illam regulam urgere, quod quae in conditione, sunt, in dispositione non censeantur: ciam.
conditio nihil ponat in esse .l 'si quis sub conditione dandorum decem . m si quis omiscau.testa.relinquit cogitandi si pos
set dici istudine quasi in necessarium antecedens substitutioriis: ex quo enim i stator dicit, si Titius mihi haeres erit eum pupillo substitu veluti necessarium antecedens: ex istiς vcibis quamuis conditionalibus, videtur cum instituere: si igitur institutio inducitur, quae directa est. in necessarium antecedens debet citam fideicommissum induci. Et si lineretur difficilius negativa verba coditionaliter prolata disponere.quam affirmativa: Respondetur dissicilius intelligi directam institutionem, quam fideicommissariam substitutionem.& ijs,quae dicit Iacnon vide tur postmodum ipse distinguere inter verba affirmativa, vel negativa condition ita dum tex. Obijcit in d. l. si quis sub comditione. Vis igitur in eo versatur quia su si tutio alias inestico redderetur, nisi illud antecedens validum csset, quod uti neces larium consideratur: quemadmodum parise iter isto casu ad validitatcm gratiaminis est antccedens neccssarium positorum in conditione vocatio. Vnde Fram Ilip m rub.ff.set .mat.ma. 7 . dicebat, eon
3 o ditione 1 ponere ea,quae ncecsario se lusitur, vel necessario praccdum ad implemelsi. per d. l.qui liberis,post Ias de quo in minit. Et iste mirasse clarior est i cx.qii md. l.si ita quis lisi es instituatur. u.dc li r. insit. quum ad idcm allegat D. 1 scir. Odd.
Perus. in eius selemni tradi. de compond. substit. pari. 3. Sc ole enim dictum illud lib. I . quaestionum,maximas patitiirdinicultates ut in praecede tibias visum extitit.
3i Secundo quia si iideicommissum s relinquatur aveniciuibus ab intestato. ctia si non instituantur expresse. valet. .praeterea.Instit.de iideicommistiaeredi. & ratio
est, quia tacditur tectator ab illis fideic imittendo sponte sua relinquere illis haereditatem .l.conficiuntur.in princ.s de iuret codicil . ergo multo magis ii relinquaturi
filijs filiorum qui non solum grauati sunt, sed etiam in conditione politudicunturq;
saltem succedere ab intestato, voluntate tamen testatoris, secundum unam opinio nem, ex glos in d. l.Lucius. tum to tex. Shuic rationi Franciscus Gratianus in tracta. de vulg.&fideicommis .substit. infin. versic.sed quid verbis opus est.responsumdari non posse dicebat, cum caeci omnimodo regula d.l.ab eo. C. de fideicom.
Sed tamen si diceretur, quod ad illos
ipso iure pertincbat haereditas: Respo det Odd. quod ad hos nepotes quoque. d. um auus, de dd.cum acutissimi. Nec
218쪽
An,&quan. lib. incond. post .voc. Lib. IIII. 89
reser quod illos priuare poterat,vnde noauferens haereditatem censetur confirmure; Clim & nepotes etiam stantibus filijs primi gradus & praesertim in portione ex cedente legitimam, qua etiam filium primi gradus, priuare poterat. g. igitur.Insit. de in ollic. testam. Tertio moueor ratione, quam Vldaricus Zasius ad mentem Doliorum Perusinorum ind. eius tracst. substit. tit. de com-Pend. perpulchre, maxima si cum clarita-32 te afferubat: certum inquit est, 1 quod pater quamuis filios filiorum sub conditione nominauerit, tamen cogitauit,&pra upposuit, imo intentio sua indubitata fuit, quod bona sua peruenirent ad LIios filiorum, quos posuit in conditione: voluit enim eis prospicere prudenti suo consilio, d. l. Lucius, in s. ibi Prudens consilium testantis animaduertitur&c. Hinc ergo succedit ratio Perusinorum, quam recitat Corneus in d. l .ab eo, clim testator credatur indubitate filiorum habuisse rati nem,& grauauerit eos fideicommisso, istis duobus simul coniunctis, necessario praesumitur antecessisse prouisio filiorum. Nam
quamuis ista verba, si si ij decesserint sine liberis, & sine filijs filiorum, per se in conditionem sonent,d.l. Lucius. tamen grauamen fidei commissi eis adicistum, prouisionem eorum facit praesumi: Nec enim stu-stra in d. l. Lucius. mentio fit de prudenti consilio patris. Vnde est dicendum, quod pater voluerit etiam prospicere filijs illi rum, quos alias non potuist et grauasse: e go gravamen filiis initio istum nihil dispo nil ex se abiblute positum, sed duo ista co-iumsta 'perantur. hactenus Zalius.est ce te verissima & constans ratio, sic iuridi-33 cc deducta: prudentis enim, t non tantum principium, sed medium, ac finem est respicere: unde si testator ponendo liberos in conditione,primum Scaeuolae ac sertione prudens creditur , inefficaciter postmodii grauando imprudens reddere-3 tur: & ideo non est credendum i viam ad suum iudiciti impugnandum elegisse. ιῖ. Ede milit. testa. l.si quis locuples. in principio, ibi Glo. n.de manumis. testam . Maxime cum non minori ardore amoris nepotes, quam filios, imo maiori diligat. Bart. ita l. liberorum. in s .not. Ede verbo.
3 3 signific. quamuis ordinis i quadam obseruatione, filios vocare prius voluerit,dei de nepotes, iuxta l. Gallus. g. i. st. deliberis, & posthia. & quis dubitat testatorem de hoc interrogatum verisimiliter ita responsurum λ arg. l. tale pactum. .fin. Edepaei. voluntatis denique dixerim quaestionem cis ut verba non spectentur, sed sententia quibuscunque verbis,dum testator senserit ut haereditas sua restituatur, que-
admodum eleganter inquit Paulus lib. 3. ad Sabinum in l. ubi pure. 3.sin. ff. ad Trobcl. qui textus aureus in proposito est, si diligenter ponderetur. Quarto idem I o. Ssertia Oddus subtiliter inducit tex. in dicta l. ctim auus, & l. cum acutissimi conivnuendo responsi nem , quam in superioribus ad textum indicta l. si quis sub conditione, attulit, ut per eum. Ego eadem iura sic aliter indu-36co: 1 viilt enim Papinianuς indicta l.ctimauus, fideicommissi conditionem, coniectura pietatis defecisse, quod minus scriptum quam dictum fuerit, inueniretur. ex quo est dicendum, dum expresse pater nepotes in conditione posuit, pietatis affectum erga liberos exercuisse: unde si illos grauando no sensisset et instituere, impietate quada potius uteretur,ac irrationabili modo,& undique impersecto:quod non est coniecturandum, in dedecus, ac graue notam paternae pietatis, ut inquam animi quadam dira feracitate, atque in strenato appetitia,nepotes grauare senserit absque beneficij collatione, natural cm pictat cinrestringendo. Caeterii in Papiniani illud pium responsum si optimo intellectu Imper. in d. l. generaliter. g. clim autem. non
inutili repetitione ampliare persit, verisimilitudine inspecta: cur nos dispositione istain testantis optimo, ac verisimili intellectu, ampliare non debemus,eadem pi
rate , ac fauore, vocationem coniecturando Θ Si ii idem Imper. in d. l. cum acutissi. mi. testantis sensum , ad commodum liberorum, tam prouide reducere conatu curnos avia, quam ius ipsum Ostcndit, in iacturam liberorum, actus inualiditatem, voluntatis denique flustrationem desse. istere intendimus Nullus certe ta duro, &agresti animo, vel Boeotico ingenio erit, qui non vidcat Barioli summa aeq uitate suffiit tam opinionem, sortissimis atque vivacissimis rationibus esse compositam ξ Etsi Bald. iii l. unica. g. pro secundo. ante num. 9. C. de caduc. tollen. dixerit, istam opinionis Ba toti aequitatem, non scriptam est calege, neque a testatore, sed sollim in capite discretorum virorum conceptam: prout vltimia fateor, sic primum relucio, cum viri, ratione non imbecilles, aequitatem in am
219쪽
D. Iosephi de Ru sticis Tractatus
ex legis prouidentia haurient, & satis tenaciter conscriptam inuenient. Volui haec adnotasse, cum assiduitate quotidiana, ut lib. secundo, de Natu. Deor. inquit Cicero , & consuetudine oculorum assuescant animi, neque admirantur, neque requirunt rationes carum rerum, quas semper vident: perinde quasi nouitas nos magis, 37 quam 1 magnitudo rerum, debeat ad exquirendas causas agit s. Diuus Augusti- . nus tractatu in Ioannem. et . Illud mirantur homines,non quia maius est, sed quia rarum est. Non putarem ego a Barioli sententia indistinine, iudicando & consulendo recededum sere, tu quia est verior, benignior,
humanior, ac aequior, mentique testantiuvalde conserinis: tum quia est magis communis,& magis concelcbrata, antiquo- ,&recentium decisione recepta, ponderatis authoritatibus, ac scribentium nominibus, ct quicquid in cotrarium de magis communi aliqui testentur, ita est re ipsa, ut omnis iudex veritatem, & iustitiam prς oculis habens, ipsam intrepide approbare, &lecti debeat, tanquam lucidam,& iuris sinceritate conspicuam: Vt recte
admodum Ioan. Orph. l.cons. 93.cum intestamento,nu. 2.& 3.authoritates utrin-ue adductas ponderare, ac conferre vi-eatur, ad opinionis Barioli cilicaciam,&confirmationem. SUMMAR I V AELI Liberos grauatos, in conditione positos, la
tiuae vocatos censeri, alia coniectura comcurrente.
2 Liberos grauatos, in conditione positos, magis dui vocatos, concurrente etiam alienationis prohibitione,eorum pare acta, siliorum uore 3 Liberos masculo in conditione positos, Crgrauaros, facibus in dissessione,his tribin
tiberos grauatos, in conditione positos, potius in eis, vocatos, si te tor minas exclusisset. 3 Liberos grauatos, incenditione positos, uo
re pia cause, τι onus eis nominatim iniunctum teneat,vocatos censeri.
6 Liberat grauatos, ct positos in conditione, Hari- Vocatos esse, ci/m ubi positorum in conditione, er grauarorum in tota, ubsiluti acta GD ad inducendum recipro. commissum,ad Titia Sei'Stae. iis liberus, dele a. 7 Uberai grauaras, in condition positos, in gis intringi vocatos, si esses dictam, vel haeredes filiorum decesserint. S. Geros grauatos, in conditioneposivi, e
carius esse vocaros, cum esses dubium, nunquidsub tutio dest ijs, e G vulgaris, vel
rius esse vocatos, omni casu,quo testator in agnatione bona conseruan voluit. Io Liberos grauatos, in conditione passos, Eberius essevocatos,rium testator proximiores etiam agnatos vocasses, ne haereduis ad extraneos perueniret. II Liberos grauatos, in conditionetositos, magis vocatos censeri stinator Trebessianicae detracZionem prohibuisset. I a Liber grauaros, in conditione positos inricitius vocatos inremo, si ectator Herederetura plures gradussu itutionum.
Iῖ tiberos grauato in conditione positos, censeri vocatos, omni alia concurrente coni
ctura, quae e principaliter, o simplici
ter considerata, vocationem induceret.
I tiberos grauatos, in conditione positos,non solum dui vocatos, ex concursu alterius efficacis coniecturae, de per se ad vocatione
se cienti detiamsi de persepotens no
Is tiberos grauaros,in conditione positos acibus vocatos esse,ci per ablari uos absolutos in ipsa conditione reperiremur. I 6 Bar. opinionem, circa vocationem risitorum in conditione, orgrauatorum. Ficupprocedere in defendentibuste toris.
materia concernentia, minime prs teream,& si prscedens conclusio absolute intellecta, nullam patiatur veram, aut concludentem dissicultatem, adeo quod sit intrepide attendenda : dii cunt i ipsam magis procedere,aliaconi
ctura ulterius concurrente, C .s .concsi .super testamentis Alberti. col. 8. in fi. post nu. 23 .versic.& inclinare videtur Alexan. ubi de magis communi opinione attestatur. Carol. Ruinus cons et o8.visa,ac bene intellecta,col. 6.nu .i 6.in fi.cons. in . Uiso ac perlocto, col. 1. nu. l . cons. I 2 2. de duobus principaliter.col. 3.nu. .in fi .lib. z.cons. I 2. viso ac perlecto, l. q.nu. Io.& Ii. cons. I 67.prima videtur conlider tione,cOl.3.ante nu. 6. versicaed etiam dato
220쪽
to,lib. 3.Pariscons. 37.si bona. wL3. nil. M.tib. 2.cons a .ad resolutionem. col. 2.nu. I a. lib. 3.& utrobique allegat Corn.&Socin.consilia, ut per eum, & idem Curtisen. cons. 2. quia inquit Baldus. col. . in prin .nu. 7. versi c. sed ubi ultra gravamen, Scos. s. sepe reuoluta. c Ol. nu. I. idem Ruin .cons iς8.ponderatis diligenter, nu. 7. lib. 2.Thob. Nonius cons. 3 I .visis, in fi. Io. Ceph. cons. 26. in facis praesupponitur. nu. 27.li. 3. Ceis. Hugo consa o. in prisenti consultatione . nu. 23. 2 3 & 7. Hieron. Gabriel. cons. 9 3. Bartolomaeus. nu. 37. lib. 2 Io Maria Rimin. cons. 189 In
hac difficultate . nu. 8. lib. i. Iacob. de Puteo decis at 3. Nicolaus de Pasijs,nu. t .vbi quod aliqua leuis coniectura lassiciat lib. 3. Paul.de monte pico, cons. 96. In hac graui causa nu. 8 o. in fin. versic. Sed quicquid sit. Vbertin. Zuccard. cons. 7i. Visa ac bene
a Et prima quidem 1 coniectura est quado ultra positionem in conditione, & Π uamen , adesset etiam alienationis prohibitio, eorum patri facta filiorum fauore .
tius, & successivo ordine. Carol. Ruin. d. cons. I 22. de duobus, col. 3. nu. . dicens
neminem sani capitis aliud posse dicere,
Iib. a.& cons. I 24. viso testamenio, nu.q col. 3. in princ. versic. & quamuis ex hoc. eodem vol. Paris. d.cos 37. si bona, nu. 2 l.
cum sequen. lib. 2.Hieronym. Zanch. in dicta l. haeredes mei. cum ira. nu.7 9. is .ad Trebel qui dicit esse videndum Socin. c5sia r 6. in causa AEOL 3 .ante nu. F.versic.q up Omnino, lib. 3. sed non restagatur si redi ἐponderetur, Augustin. Bero. cons. 8 a. cimo id .col. penultima, nu. 7. lib. a. di quando gravamen est in rem scriptum, ex alienationis prohibitione impersbnali, Francia MarZar. consio. memini alias blaa 8. versic.dico quod sumus. Iacob. Menoch. cosci 3. Respondendum videbatur,nu .lo. Versc. Hanc coniecturam, lib.7. 3 Secunda est c lectura, 'quandona sculi ellent in coditione positi,&grauati ridem Hieron. Zanc. in d. i.cu ita, nu. 747-
in a. limita. Carol. Ruin. consi I I .visse ac perlecto. nu. I S. lib. 2.cons. I 67. prima vi detur consideration col. tcrtia, nu. 6.li. 3. conci 39.viso ac perlecto, col. I. nu. I 'versic.&heis locasu ad minus. eodem lib. 3.& consuluit De constro. Raynaldus i. I . versic.secuta conclusio, nu. 3. & col. fin. versic.secundo non obstat, post nu. 2 his tribus concurrentibus in mente Decij, ita concludit Matth. Iuriscons in suis
commv. pin. in verb. liberi. versi c. limit tur. Paris d. cons. 37. si bona, nu. 3 3. cons. ΑΙ .visa. nu. 7 I. lib. r. Augustinus Berous cons Io 9. visis col. antepenultima,post nu. q. lib. secundo.
Licet contrarium senserit idem Paris
cons. 3 I. considerato primo capite, nii. 2I. cons. q.subiti tutio Du. I S. cum seq. li. 2. volens, quod ex prauamine vocatio non
inducatur, etia facta adiectione masculinitatis: sed eius opin .non est vera ut a priori non sit reccdendum, & vltra Parisium idem tenet Bertran .cons. I 3 6. eo casu, nu. q.& . lib. 6. 6 Tertia est i coniectura, si ultra positionem in conditione, & grauamen, testator staminas exclusisset. Paris.d. cons. 37. li bona. nu. 3 2. lib. 2. Lud. Gorad. cons. 26. in causa,nu. 23. Ruin .d. cons. . viso ac per lecto, nu. I 6. lib. 2.3 Quarta coniectura est, i si piae causae s
uor ades et, nam censerentur positi in conditione.& grauati, ad fidei commissum vocati, ad hoc,ut onus eis nominatim iniun cium tenere ut per Hieronym. Zanc b. ind. g. cum ita. nu. 7 6. Carol. Ruin. d. cons. 39. l. .nu Ia .versic &vbi etia Opi. Bartol. non esset vera, lib. 3. Anton. Gabriel. tit.de fidei commistin .eonctu . nu. 23. Ludovic. Gozad.&Nouis. Bonon. ante nu. 8. in d. l. I. . de pactis tallegant consilium Pet .de Anchar.& Id. de quibus supra meminimuS.
6 Quintam coniecturam addunt, i si testator vltimo positorum in conditione, &zrauatorum in tota, substitutioncm fecisset, ad inducendum reciprocum fidei commissium, in terminis i .Titia Seio, . Seia libertis. tanquam factam ultimo tunc voc torum. Pam. cons. a. ad resolutione, col. 3. nu. 16 versic. eo etiam aib. 3. Carol. Rui. cons. I a .vis Oct perlecto. col. . poli nu. II . lib. I . Socin. iunior cons i4 3.viso testamento, col. 6.nu. 3 6. lib. 3 .Hieronym . Zanct .m d.9.cum ita,nu. 73 c. versic.& fgnanter in terminis nostris, idem Rui. coni. ii . casus iste.col. s. nu. 8. in fin. versic. praeterea opin. Bar. d. li. 3. Thob. Non. in d. l. t. C. depact. in 3.lim .versi tertius est casus
Celsus Hugo cons. 2 o. in praesenti consultatione, col. II. in principio, antc nu. 36. versici sed ubi concurrit. Licet videatur discrepare Alex. cos. 2o 2. viso themate,& diibus, col. a. n. l .& 2.li.7. Stata