Rheinisches Museum für Philologie

발행: 1833년

분량: 667페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

esse oredimus, ut dicamus, causarum litiumque numerum eo usque orerisso. ut ad componendas eas non sufficeret solitus ludicum nu

80 I. ab opistulis et a patrimonio. ruter 589, 12 procurator patrimonii ot ho reditatium. Mur at ori 792, 11. a memoria et a oubioulo. Den δ en 6328. a memoria et a diplomatibus u. f. m. , - Io inus er

Potronius Honoratus pro o. monet. proo. XX hor. pro V. Belg. et duarum Germaniarum proo. a rationibus Aug. praef. ann. praef. Aegypti pon

eiu* ulpiali mar sortitiorum magister, danu Praesectus rennonao

62쪽

sententiam de eo loco, de quo cum ni ime queritur, protulit, a qua provocatum non est). AppellationΦriditer mare ver Pra

habet suam auctoritatem, si ost ut dixi iudicatum. Interim apud me, nullae probationes Oxhibentur, quibus doceantur sub lonea in pensionem iure conveniri. unb fpater: Modestinus quoque Secutus rem a Floriano iudicatam pensiones exigi pro

ei ne sententia adversus fiscum ober iit contra fiscum iudicatum, Menn herlelbe alδ stluget ab gem ieien mird. liber hieIeδReditsmittet, vad intra triennium gebra uot merden mus, lann in

est iudicatum, habet suam auctoritatem. Tenn bab die retrac

63쪽

ιu bielem synti heid, apud me nullae proliationes exhibentur, quibus doceantur fullones in pensionem iuro conveniri. Ter Auδ.

64쪽

capite. Restitutianus cum consilio collocutus dixit: Manis tum est, quid iudicaverint perfectissimi viri; nam Florianua partibus suis diligentiissime functus est, qui cum in rem Praesentem Vinnisset, locum inspoxit et universis indiciis oxaminatis sententiam de eo loco de quo cum maxime queritur, protulit, a qua pro τω eatum non est. Et infra IRestitutianus disit: Modestinus quoque secutus rem a Floriano iudicatam pensiones exigi prohibuit.

Et alio capite Rostitutianus disit: Alut servabitur sontanis quod obtinuerunt aput suos iudices et quod habuerrunt in hodiernum

sine peririone.

Macer libro II do appellationibus. - Illud meminerimus, si 86 8eltithr. a. a. D. S. 26 l. 87ὶ Rom. Reditε9. a. a. D.

65쪽

2 et ver Jul Ionen. quaeratur: iudicatum sit nec no, et huius quaestionis iudex 'non esse iudicatum' pronuntiaverit, licet fuerit iudicatum, rescinditur, si sFDr.; otsi Fuis'. et Hal.) provocatum non fuerit. istud oris nim mi an, 2 lacer rebe don dein galle, bab ι mar ein

erognet ven TiteI: Quae sententias sino appellatione roscin

culi error in sententia esse dicatur, appellaro nec es se non est . . . nec appellare nece88o est et citra provocatio nomo O rr igitur rel. IIIo aut in bem vorber be prothenen gallemu, eine Senteni gemeint iein, bie sino appellatione, citra proVO-cationem ober etsi provocatum non fuerit, rescinditur. unbmeis

praeiudicium uber bie, grage . iudicatum sit nec no. Uine 'lu6,nah me aber mus e intreten, menn bie inti heibung irithumlio ver,netnenb auδidlli si . . . iudex non eas o iudicatum' pronuntiaverit, licet suerit iudicatum). Dollte man ndmli: auth hier an

66쪽

1. C. quando ProVocare necesse non est VII, 64 von 222. Latam sententiam dicitis, quam ideo vires non habere contem ditis, quod contra res prius iudicatas, a quibus proVocatum non est, lata sit. . Cuius rei probationem si promptam habetis, etiam citra provocationis adminiculum quod ita promantiatum est, Sententiae . auctoritatem non obtinebit. 'in einer andem

ς 2. D. quae sent. sine appell. XLIX, 8). Item cum contra sacras constitutiones iudicatur, appellationis necessitas remittitur. Contra constitutiones autem iudicatur, cum de iure constitutionis, non do iuro litigatoris pronuntiatur; nam si iudex volenti se ex cura muneris vel tutelas boneficio liberorum vel aetatis aut privilegii excusare dixerit, neque filios neque aetatem aut ullum privilegium ad muneris vel tutelae excusationem prodesse, de iure constituto pronuntiasse intelligitur. Quodsi de iure suo probantem admiserit, sed idcirco contra eum sontensiam dixerit quod negaverit, eum de aetate sua aut de numero liberorum probasse, de iure litigatoris pronuntiasse intelligitur, quo casu appellatio necessaria

67쪽

novum saeculi nostri malum videatur, litigiosa Iuris ignoratione controversiarum definitiones in immensum quandoque produci L

. . . lmporator Per epistulam et subscriptionem statuit vel cognosoena

quia Inter duos diountur.

68쪽

in hem Pantheine an die Victoria vag erpere dahr tu nennen . . .

quennalis perpetuus, aut bem anbern bIob Quinquennalis nenni,

69쪽

Ionderii vielmehr die 'Ingabe: M. Alexandro Aug. et Marcello cos.

etniad Quinquennalis, bage geli aus bem Dei culesiste in Quinq. perpetuus ueniit, iit nidit die ein;ige Tisse mi I. Tort iii er augerbem Sorstand

iscollegio sontanorum , hier bagegeti nur is huius loci . Ur mar alio

70쪽

ber durionen.

Irototolle aut veri hiebenen syerichten Iolgen. L. 21. D. de auctor. et consensu XXVI, 8). Scaevola libro XXVI Digestorum. - Defendente tutoro

pupillus condemnatus ex contractu patris accepit curatorem, inter quem et creditorem acta facta sunt apud Procutorem Caesaris infra scripta:

Priscus Procurator Caesaris dixit: Faciat iudicata. Novellius curator dixit: Abstineo pupillum. Priscus Procurator Caesaris dixit: Responsum habes; scis quid agere debeas.

Quaesitum est an rel.

Fragm. Vat. g 112 sed. Momm sen). Anicius Vitalis dixit: Quoniam praesto est Flavius Vetus

iunior, peto rem tiaoriam Seiae nomine ab eodem ex legibus et edictis. Dotem et peculium scripta habere se dixit tabulis signatis nee protulit. Flavius Vetus iunior dixit: Actionem ercipere paratus sum. Duumvir dixit: Sermo vester in actis erit.

L. 3. D. do his quae in testam. XXVIII, 43.

Marcellus libro XXIX Digestorum. - Sententia imporatoris Antonini Augusti, Pudento et Pollione consulibus: Quum Valerius Nepos mutata voluntate et inciderit testamentum suum et heredum nomina induxerit, hereditas eius secundum divi patris mei constitutionem ad eos qui scripti suerint, pertinere non videtur. Et advocatis fisci dixit: Vos habetis iudices vestros. Vibius Zeno dixit: Rogo, domino imperator, audias me patienter,

de legatis quid statues 7 Antoninus Caesar dixit: Videtur tibi

Voluisse testamentum valere, qui nomina heredum induxit ΤCornelius Priscianus advocatus Leonis dixit: Nomina heredum tantum induxit. Calpurnius Longinus advocatus fisci dixit: Non potest ullum testamentum valere, quod heredem non habet. Priscianus dixit: Manumisit quosdam et legata dedit. Antoninus Caesar remotis omnibus quum deliberasset et admitti rursus eosdem iussisset, dixit: Causa praesens admittero videtur humaniorem interpretationem, ut ea duntaxat existimemus Nepotem irrita esso voluisse quae induxit.

SEARCH

MENU NAVIGATION