장음표시 사용
281쪽
Alibrum est ut professio potestatis, authoritatis Ac praeeminentia Generalium Cone illorum. Catholicam militantem Ecclesiam repraesentantium , per suos oratores iam ' tuis literis approbetur quem id FUGIMUL a in literis approbavit , sponsione sica, ha, e ibi, Cone ilium autem Generale Constantienses, Decretum Frequens, ae alia ejus De eret , sicut aetera alia Concilia , Catholicam militantem Feclesiam repraesenta tia . ipsorum notestatem , authoritatem, honorem is eminentiam , sciit c eaeteri V Anteeetates nostri, a quorum vestigiis deviare neutiquam intendimus , ut Opimus V am dilectimur in veneramur. Secun/cri duin Natio ea ὀem posui lavit obtinuitque a. Ni eo LA V. Eugenii tuccetare , ut Concordata durarenr, nisi OB in futtiro Coueilio, doe- .n Nationis , eadem conrueret immutari. Conser Constitutionem mi lem Nisola. s. in fine , ibi r urerque hac refer vanrio demeeps, si eam similite in Drapa Con 6. s. ω6. in fine cibi : Duretque ae Uervantι ι eitia da ipsius Narionis eo eno, contingat immura ι.AAihi', est hae elausula duobus ConcordatoruAdiecta est hae elausula uebui Concortatorum articulis , quorum altero de Aliost. nativa mensitim , altero de fotu tene Au AEt rum, agitur. Sed ad utrumque hunera biliendum aut one edendum dimcillime t testantibus Actis historicis , praesertim Concilii Constantiensis Pontifices induci potuerunt Itaque unicus inducendae in duobus hisee arti eo lis mutationis modus est ordinati Dinr Concilii , cui cu Pontifex QNatio se miter' inviolabiliter stare debeant . Quamvis enim alias in Curia Romana alid arrideant sententiae , illae de authoritate Concilior in m eorumque etiam penes Pontificent obligatione . in Conciliis Constantiens Basileensi multum assertae ι reeogitandum tamen omnino est , hanc obligationem in pactum hi deductam esse . . . . Cumque vi illiu et .utulae, placito ira ordinationi Concilii consensus quoque Nationis Germanicae, eeedere debeat illud inprimis Praecaveri voluit ne , cum sorte pauciores Germaniae Eoiseopi Cone illo adessent, absque praevio tractatu cum iis, quorum interest , novae re-setv,tiones, ultra dictam mensiuin alternativam , ut novae laxae pecuniaria induet sta
quin tu nisi de rei statu certior factus, sed illorum etiam executionem prosequatur sancti niuit, fieri Summo Pontifici non videtur, si salva in omnibus & per omnia auctoritatis ejusdem reVerentia , non statim caput iugo ejusmodi supponatur . . Et si gravameae om-,nune fiat, o causa evadat pertinax, maxime, si integrae eujusdam Nationis interesse. publieas imperii, vel regnil insimul ratione concernat In hoc dissielli rerum intrieatarum statu, ad temperandam Pontificis potestatem, ad servandam Praesulum communici ianem, , summo Capiti debitam obedientiamin rationabile obsequium obtinendum . paricemque Eeeletaera Imperii tuendam duplieem rationem optime constituit GELAsi Ux Papa I in Epist ad piscopos Gallicanos an vis . Consilium . nimirum . -υν XII. Ad Cap. L . 3. . . VI triges mus post eonsecta Concordata annus lapsus erat, quo iam nova gravamina in Dicta eos utina de novis eorundem infractionibus d violationibus, de praeiudi eios Regularum Caneellariae Apostolicae introductione, de reservationiblis, aliisque grα-tiis Apostolicis 1d exeessum usque multiplicati FRIDERaco III. M Imperatori exhibeban
sa Papa tentur legibus generalium Conei liorum b c adho pacto se obligavit.
iera Dissert. II cap. I. Sest. 1. n. 7.
E a decreto R. Pontis eis integram Nationem gravante admone ilium appellatur.
. Differt. III in praeiat. a. is. vitia dc abusus Styli Romani.
282쪽
tur vid. Leiἷnia Cod. Iur Gent Diplom pag. 439. Eiae omnἰ additis Libinde novis era Aviminibus, praesertim in specie de multifariis 3 dispendiosis per exspectativas, alias. que Curiat Ramanae provisones subortis litibus innovabantur subsequenti sareulo ei rea annum D X. in Gravaminibus nomine Nationis Germani eae eum remediis de avisa mentis ad AxIMi LiANUM . Imp. transmissis, qua videri poterunt apud Oldasium Tom. II. Const. Imp. pag. 39. Item apud uni Reich Arcus Part gen . Const. v pag. 199. Quid' a quod in ipso Concilio Tri πνει suere ex Patribus, qui de praetensione Romanae Cumae, attribuentis summo Ponti fiet plenam, liberam dc immediatam de omnibus benefetis dias positionem, acerrime eonquesti fuerint, prout ex eodem Concilio Tridentino die x . Novembris isset queribundus scribebat seu seu Varias eum enim quibusdam Patriis bus videretur, discutiendam ess e materiam Beneficialem, notante ieribit de argat, ejus se esse opinionis, aer in hae materia tractonda ante emnia debere es ima libretas is examinan. o rei tendi atque ante omnia necessarium esse probare, quod ius Papa, is praetendere queat providenri ἐν Beneficisν, cuiuscunque sint onditionis; quod ubi fiet, is clare ad strvam ex principiis c fundamentis Iuris Naturalis, Divini d humani, necis non ex pristina .cti'sae praxi ex varia mutatione, quae circa eclesiae diseiplinam is contigit, ex Iurem nonico, pristino, d moderno, ex naturali ratione , ac ex ea,
is quam recta politia requirit, necessitate per hae omnia prinei pia probato rus sum is Romanum omiseem non habere tale ius disponendi de Beneficiis , quali hodie uti- tur, quod nullatenus minueret suam dignitatem aut authoritatis plenitudinem. Huiae usque de arga. M Et quamvis inde eontinuata Curiae Romanae praxis, per ipsum Cone ilium Tridentinum novi terra provine in variis modificata, dc deinceps restricta suerire, nihilominus tamen idem usque modo stylus iisdem prinei piis innixus, quemadmodum ex diversis Roto Deeisonibus, aliisque Commentariis apparet, in ipsa et lam Concordatorum interpretatione d applicatione retentus suit. e Piae res seeit, ut antiqua gravamina veluti per p tuarentur, α toties, quoties oceas se protii lit, in Sessionibus urae liminaribus Electio. num Caesarearum , in Comitiis I .nperii, in Iudiei Caesaris Aulieo innovarentur, atque ita ad ea tollenda ipsi me etiam Protestantes, alias sanctae Sed plurimum infensi, suo suffratio cone urrerent. Unde etiam in lectione CARori II. Imperatoris Pontificum tune Nuntium postea mentissimum S. R. E. Cardinalem Georgium orta ommotum reis dimus, ut nullo non conatu ali boraret, quatenus deinceps in Capitulationibus Caesareisque ruini ejusmodi Nationis articuli omitterentur, sed quo nescimus, sato eo ipso tempore eontigit, ut novae de Concordatorum transgressione quaerelae e loece Leodia ι ad S. R. I. Electores deserrentur, queis factum , ut antiquus reiculus innovaretur, atque ita jam a trecentis annis ontinua dentidem imminerent, essentque metuenda perieula , ne
fomentantibus saepe pius Protestantibus, antiqua redirent dissidia.
Ad Cap. I. u. XIII. num a. 4. Θ seqq., a Cum per ad i. tim in Decretali ne multa 1 . . d. νaband elausulam ris et rea, Subtimes timen d literaras personas, quae majoribus beneficiis sunt honorandae, cum tio postulaverit, per Sedem Apostoli eam poterit dispensari, via quodammodo, pr hibitam beneficiorum pluralitatem iusti fieandi, ostenderetur, lat veluti in i contra veniendi aperta sui , plaeque is pensationes adeo evasere frequentes , ut tandem tanquam Ius ordinarium, d res styli invaluisse viderentur , uti non obseure desumitur ex eo . . de Os c. Or a mi in sexto , in quo Ordinariis inhibitum fuit , ne Clericos , ut dispensationet in consueta forma expeditam proferre possent, in beneficiis hujusmodi
quae canonice obtinii erant, turbarent, molestarentve
a in Cone illo Trid ineuiati , de damniti Me sed hactenu non emendati.
0 Dissert. III cap. 2. n. Curia Romana favet pluralitati beneficiorum.
283쪽
C. Duo Artieuli a Legatis Nationis proposito ab EUGIM IV aeceptat , pr
missi Qeoneessi suerunt, qui revera considerationem merentur is notabiles adhuedum effectus juris producere possunt, de quibus maxime iapra adducta Concordatorum verba sunt intelligenda . Prier eorumdem hi erat , quod ad mentem Majum anni eriquentis CCCCXL Ull in uno quinque nominatorum Germaniae locorum Concilium generale per Pontificem convocari , taleque imposterum frequentius celebrari debeat . in potiaria in eo consistebat, quod Concilii generalis Constantiensis , eutis ceterorum militantem celesiam repraesentantium, potestas, auctoritas honor Meminentia litetis Apostolicis approbari debeat. Utrumque trunc articulum eos inter , quos Natio sibi pie in liminariter a Ponta fice promitti voluit . principalem a prae reliquis omnibus eidem Nationi eurre cordique suisse iacile deprchendemus, si vel levi oculo varia illa gravamina dira visamenta, a Natione, durante dissidio, concepta percurramus , in quibus omnibus utriusque huius articuli specisca quaedam mentio , expressissima tamen , dc maxime ener gie in visa mentis Moguntinis de anno CCCCXL. postquam in iis . r. generali ter dis positum erat , quod cuique parti adhaereti dum tinet, ante omnia provideri deberet , ne aut horitas Conciliorum generalium infirmetur, si insequenti II fit hisce verbis: υν mis
Mia Uisa Metis ne non es nominatus aliqtti totus pro futuro Coxellio celetrando Iuxta foramam Constiturimis FREL IENS, ta, Quod iam pindea terminus alicujus Conciliaci expedit quia illa, eia faciis da est hae adhino, omne L si tuta constitutiones olim in Conflanrio Coa
tar. Λω pulueatA , δε arcumenicum, vel saltem generale Contalium in licere valle , Mantae s
se Duplici ut postulato in Conventu Francosuriano de anno MCCCCXLVI. innovato, Winter articulos Legatorum Imperatoris amperii EUCEM IU. oblato, respondit idem summus Ponti sex per speetale reseriptum in forma levis ad Imperatorem , Archiepiscopum Moguntinum, Marchionem Brandenburgensem, seu qui nomine totius Imperii suos Legatos ad Pontificem deputabant, directum, tutus integrum tenorem exhibet Lunis spicit Eceles pari. . Pag. 3 4. 'νine'atim partem husu rescripti nos dedimus eap. 6 s. fit n. 9.9 Desitum hoe Breve Apostoli eum protestabatur uidem EUGE Nios IV speciali salvat eio, quod resertur in Collectione Reeessuum Imperii part a pag. irg. Se , quoniam, propter imminentem sibi aegritudinem non potuit omnia per Nationem petita. c. sese concessa, eum ea integritate iudiei di consili examinare desponderare , quam rerum is magnitudo ch gravitas requirit, per quaecunque dictis Imperatori, Archiepisco , a se ellioni, Praelatis. Principibus a Nationi responsa respondenda, concessa, eonee , denda non intendere in aliquo derogare doctrinae Ss Patrum aut Sedis Apostolicae pria is vilegiis cY authoritati: Cum tame non obstante Foc salvatorio hie in Concordati sinu ad ea, quae per eundem EUGENIUM IV. pro Natione Germani ea permissa , concessa , ει dulta dc deereta fuerunt, nihil dicatur esse immutatum de eae ter etiam nec per IC
ea Natio Germanie providetur aut horitate Generalium Conciliorum. 99 Differt. III cap. r. n. I . e quibus etiam Pontifex se submittit.
a non obstante Salvatorio postea adiecto.
284쪽
iκUM . Eugenii sueeessorem, ne per posterius aliquod Conei lium eorum Didquam deta prehendatur esse retractatum exinde vel a posteriori suffieienter eolligi potest . nihil irreoneestis hisce quod regulis α doctrinae IS. Patrum , aut essentiali d indie, bili edis Apostoli eae authoritat ira privilegiis derogaret, offendi eorum proinde valorem Qeonis stantem obligationem pactitiam in vina hujus Concordatorum loci a Nitione posse jure optimo urgeri, atque manu teneri V. ω Cap. VII. Iris a A, Episcopus, qua ApostoIorum sueeesser. Ac Christi in v dioeees Uiearias, in eum ventem suis humeris gestat Eeel esu suae totius administrationem is curam salutis antismarum. Extra conimversiam est , Christum Apostolis suis Eee siam suam commendata universam, qui, si pares se solos tens Uent omnium fidelium neeessitatibus, nunquam sis bi ministin is eoadjutores alios eooptassent ι . Ipsi quoque Episeopi, si ab exordio omnia potuissent Feelesae suae munia soli obire, nunquam ad seivissent, a quibus tam pretiosae sarcinae parte aliqua levarentur . Initio nastentis Ecclesiae, cum fides in paucis tantum, in majoribus urbibus manasset, Episcopi ad omnia praesto, ne impares, adeoque pauci ordinabantur presbyteri verum, ubi augeseere in dies magis magisque coepit fidelium numerus in rhibus d in vi eis novi omnes hi fideles uni Episeopo subjieiebantur, tum ut Apostolorum successeri, seu primorum Aeetesue parentum d fundatorum , tum lure victorie, quod gladius verbi a Christo ereditus non fuerit nisi possolis c Apostolorum successoribus Episeopis, nec Presbyteris communicatus sit nisi precario , dc ex Episcopi delegatione , eui obnoxii semper sunt sc Ad Episcopi ergo curam de imperium e tinebxne novelli in dies hi cetus fidelium solus ille jura diυin pastor erat gregis quem Apostoli, quem praedecessores sui Episeopi genuerant , ut d ideo solus vi earios praesti.
tuere poterat pastores, qui eum ex aliqua parte sublevarent . Cum parochum exaut rasset S. Augustinus non unius eriminis convicium , sereretur autem ne ab aliis Episcopis restitueretur, sanctissime affirmavit aeri . xis , Committat tui, qui vult elesam suae curae commitam, ego fateor, talibus quamlibet pleiam emismittera timeo. His satis prodit S. Pater, quascunqne paroetas a Christo Episeopis onereditas suisse eisque adeo jure divino subesse, ne a parochis eas regi, nisi ab Episeopo institutis, qui sarcinae sua hane phrtem in eos transfudit , quod de beneficiariis aliis multo et
A Cap. m. f. IV. d Summi pontissees eoIIationibus beneficiorum successive, leniter ,- pedetentirisse ingesserunt, in illa statim immediate ipsi conferrent, ibim privative reservarent. Saeeulum duodecimum medium erat, duo prece duntaxat interposuit AmrANχν UI.l, serrogando per literas recommendat itias Episcopum Parisiensem, ut certo tardam eri eo pauperi, de Meles bene merito, Meminenter digno , beneficiarm primo vacans conferre vellet. . . . . Exemplo istarum precam Ponti reeiarum Imperatores quoque eodem saeiaculo precibus apud ollatores ordinarios uis suisse, quae etsi sensim in Ius eransierent adhue tamen hodie nomen primaris preeam retinere notat Thomassinus δε ειν. novo Discipi. Parr. m. m. a. eam xx. Sed Ponti siem mox ultra progress , suis precibus enitis A m data addiderant: LExAN I enim III., qui immediatus Adriani sicceta erat, iam armata preces fuerant manendo enim de παπι Ma rugarit, idque se an ideo, mii, preces eiu non ita passΤ ε semper admitterentuY Astis monitionibus , mandatisque haud amplius profieientibus, suceinores Pontifices σκαμνεν imis liseras adjunxenant , im
l Dissere. F. eap. . Sec'. I. Tm. D, Episcoporum potestas immediate a Deo est. e Ex instituto Christi soli beneseiatos instituunt. . Dissert. III. eap. a. aum. s. e Rom. Pontifices beneficiorum uationem paulatim ad la
285쪽
Ex.cutoros constituerunt qui ensuris , aliisque poenis Ecelesiasti eis ordinarios compellerent, ut Clericis ab se commendatis de beneficiis vacantibus providerent. Exemplum desuper prostat in eap. 3o da Reseripi Mandata autem haecce litteras executorialem ravenis saepius studuerunt Episcopi, non tantum infinitis ferme , eum duo Provisi , Se Apostolicus d ordinari , eone uirerent , litibus , sed ec incomparabilibus Ecclesiarum a damni, inde propuli antibus, quod ordinari , ut praevenirent Pontificem, collationes beneficiorum sine delectu perionarum praeeipitarent . saepiusque minus idoneos deficiente
maturiore deliberatione instituerent medelam ui malo afferre crediderant per MVRectari,as , certis personis datas , quatenus certa beneficia vaeatura hisce , dc non aliis conserrentur . Uerum hae exspectativa semper plenae visae suere tristis exitus , dc dare ansam voto aptandae mortis ando alia Expectarivarum se ilicet in ne aliam species inventa fuit, queis Ponti see eertum sibi beneficium reservarent , qui tamen personam specisce nominarent , ae designarent , ut beneficium conferre vellent. Sed nec hae tredebantur susticere ad votum illudis perieulum avertendum, ae propterea ae lue tr Lem per calculo notatae suerunt mite demum Exspectativi successerunt Reservatio a primitus speciale dc particulares , a quibus pedetenti ad ampliorcsra g. a rate progressus sebat , ampli immo demum d excessivo earundem numero per regulas Cancellarim Pontisciae introducto . Desuper autem cum in binis Conciliis , Constantiens Basleens querelae glaxissimae excitarentur iisdem tandem per Concordata Germaniae modus ita. ponebatur i tit ex iis, quae anteliae viguerant , reservationibus tres tantummodo, eaeque Iub certis etiam modificationibus, per di post Concordata resduae manerent. 4
ι , Cum bene Mic bona ecclesiasti ea evrusque particularis celesiae, tum ex iri
tentione sun datorum , tum Canonum praescripto, sint instituta dc relicta, ut min: stris ii indigentibus, alias bene meritis singularum illarum respective Ecelestatum promideatur; quia justius, aut ration ilibus . nuam, ut Episcopis, &Ordinariis ollatoribus, per scindat res, aut sanctos Canones designatis , horum distributioin dispentatio, quantum seri inritest, integra conservetur utpote quibus proprius ilericorum paupertas ct merita imnotescunt quidquid singulis bies nune tonveniat ex bonis Feelesae , vel benes ei dis tribui . Accedit, quod ob expensas & sumptus, in Curia Romana faciendos , pauperibus. Clericis e ut ut alias magis dignis, alias idoneis, vel nullus, vel dissicilis admodum ad beneficia pateat aditus Et si ponti sex in immeὸiata collatione beneficiorum . uti facile per via obreptiones eontingere potest, erraverit, a quo tam facti eo Iibere corrigetur Testis praeterea est vel sola obit os, quod libertas collationum Ordinariis re Iicta aptissimum tandem medium sit minuendarum inter Ecclesiasticos litium , institutis
Evangelieis, spiritui Canonum adeo exosarum, quas eontra a Cirriae Romanae proviasionibus, ct divers rescriptorum clausulis multi sarras, dispendiosa cla diuturnas generari d foveri in comperto est. Unde inter querelas obmota dc gravamina, eontra excessia vas Curiae Romanae reservationesis spectativas , a Principibus Germaniae nominem tionis Germanicae circa annum fio eum remediis di avisa mentis ad Caesaream Maiestatem missa, quintum o tenore erat conceptum: Quod exspectativae gratiae absque nu- mero concedantur,in multae interdum ad unum ollatorem, unde surgunt quotidianaeis lites,' pecuniae dilapidantur, tum illae, quae pro bullis gratiarum , quae nunquamis essecium sortientur Bue oriam Uare possunt tot uua impetrationum, Qua ad Ν -- rerum petitionem 'Moriri e promiscae expediunturo is expositae sunt, tum illae quae pro ι-
tibus dedueendis consumuntur e Oratores itidem Regis Galliae in reflexionibu x suis ad arti eulos resormationis per Legatos Sedis Apostolicae lub i. IV. ia Concilio Tri
a magno celesiae damno. b Dissert. II cap. 2. Sect. num Lis Horrendi abutus ex reservatione bestenciorum Iti.
286쪽
dent in propostos , a quorum unus erat da minuenis litigi&ἰnreraecias afluas'. monuerunt dicendo, se existimare nullam altam esse rationem aut viam praescindendarum hujulmodi litium, quam si tollantur omnino praeventiones, cla alii modi aequirendi beneficia cui nuper in Christi celesam irrepserunt. Ubi refertur in libello, cui titulus Memoiseris io Coxed da Treu e edit. n. 16s . pag. 374 Incommoda et ulmodi porro recente Franciscus I. Gallia rus Rex in regiis literis ae e. ut promuleationis Concordatorum , ibi. r, Ideo nos animo reputantes, quanta olim ante illius praymaticae Saninonis promulga. tionem indignitas rerum , ae deformitas in Re 'no nostro grassaretur, cum videlicet resis nummaria, quibus veluti nervis Respubliea subnixa est, ea naaxime ac praecipua rati is ne exhauriretur, eum Praesulibus &rant stitibus sacer dctium libertas iacultasque adiis meret ar eum peregrini o incolae saeer otiis gallicis saepenumero donarentur et cum, diplomitibus Apostolicis, quae exspectativas nuneupabant generatim sigillatimque suis, perstitum hominum spirantiumque saeerdotia electiva mixta, e collativa in diem moris, iis eorum conferrentur, qui eis fingebantur: im alieni sati votum habet adjunctum sis postremo eum sacerdotium controversae, litesque sacrae in Curia Romana disceptaren- tur, ingenti nostrorum hominum dispendiora incommodo, ex quo sequi plerumque necesse erat, ut qui vel sumptibus iuppeditare, vel laboribus lassicere nequirent, ii', aut iuri suo cedere , aut causas deserere, ae pro derelictis habere cogerentur . Simulis ea accedebat deformitas, ut iterarum studiosi d liberalibus dii et plinis ineumbentes, aut sacerdotia adipisci 'quirent , aut ii adipisci uperent, literarum studium abji- is cere, aut certe deponere cogerentur, passimque urbes errabunde vagari, ut id peri- eulum imminere videretur, ne literarum tandem amoris scientia per incuriam ex
- Cap. VII. q. V., sa Quamvis bire iturali, Divino , hutnanoque provisio sive subventio Pontifici, anis uam Universalis Ecclesiae Passori, indigent se aliundo proviso , ab omnibus Ecelesis in inerioribus debeantur; ι lus tamen Divinum c Naturale, uti penuriam dc indigentiam, aut xliorum mediorum deiectum lupponit, nee tamen determinat ita etiam adtera ex parte nec tempus, ' modum affignat , quo subventio illa fit suppedit inda. Non aequalis est extra ea sum necessitatis hujus iubventionis Romano Pontifici praestandae obligatio, ac illi iis Loυitarum contributionis, de suorum redituum decima lummo Sacerdoti Aaronico, pendendae, ex Lege eter Mosa ea suerat. Hae enim ipsa modum quoque subventionis, absque ulla ad penuriam quale meumque eoarctatione Divino praeeepto, specialibus tamen ejus, et Synagoga rationibus QPolitiae Iudai eae conditionibus attemperato , deis
terminaverat. Prorsus autem alia nune est eclesiae Christianae Politia . ab ilia Synagogae uam longissime diversa Diseiplina Ee elisae Christianae alio modo sustentationi Clertui providit, distributis videt ieet Feelesiis in Di meeles, quibus singulis sua quoque bon rum Ecclesiasti eorum portio distincta suerat aeseparata, sub administratione Episcopi eonis si tuta, ci suis suorumque Ministrorum necessitates dispensanda. Et in hae generali institutione Romanis Ponti rie ibus sua quoque portio in Diaeeo Romana tributa fuit . qua dc bi satisfactum dudum putarunt, nullum praeterea subsidium implorantes, etiam tum , quando solis fidelium oblationibus potiebantur. Multo magis proinde Iuris praecise Nais turalis, de Divini necessitas essare poterat, eum ad eam portionem praedia, aliaque ingentia patrimonia ab Imperatore CONITANTINO, dc Romanis Senatoribus, nec non l. PINO, CAROLO M. LUDOv IC pio Imperatoribus, ne non MATHli. D Comitissa, alii l-que Eceles Romanae, vel maxime in alit horitatis ejusdem reverotiam, d universλlis sollieitudinis compensationem, in diversis provinciis ollata codaucta aecessere. tquam vis, alia Sedis Apostolicae temporali Maiestate, novas quoque ipsi praebitas suissct ingentium sumptum occasiones, alicta insuper fuisse eum opibus, onera auctum deniqu cum oneribus & munerum ossicialium a Ministrorum numerum distitendum haud qua
ruam si cum tamen de his ips saepius dubitatio esse possit, quin des Conciliis quanisoque, praesertim Constantienti, de Basileensi obmota fuerit, an, quid, d quantum utilita
a Dissert. IV eap. s. i. s. m Annatae Rom. pontifici nulla alio titulo debentur.
287쪽
ADDENDA . troneatis, aut emolumenti in Ecelesiam uni xersam vel ex singulis aut e rei quibusdam os
fietis, vel ex multiplieato nimium personarum quoque numero redundaret, an quanta qualisve sit illorum ad veram Ecelesae Universalis salutem ejusque conservationem necessitas, in piaculum erre Iuliano Cardinal vertendum non est, quod Que eo ιαμ Nationum, aut acto aecedente, hunc subventionis per Anniotis praestandae, dum noriaeque necessarium iudicaverit, sicut ipsa De eum enica Synodus conitantiensis suo quoque exemplis quoad inὁictionem Decimarum Q. L/V. comprobavit, dum illariam quoque nor, alium quidem seopum, nisi solius subventionis ad enera ne eessitates publieas Eeelesiae Universalis sublevandas, agnovit, easdem tamen, nisi accedente consensu, tum Cardinalium, de Praelatorum in Curia existentium , tum Praelatorum etiam ipsus Regni , Naiationis, vel pro vineiae, in qua exigendae essent, imponi volst hae non posse declaravi e Conia sensus a latem hic Nationis Germam cae nulli bioote hac nec requisitus , nec praestitus fuit Qible .nnius certe, quam in his ips Concordatis publicis factum sit , exprimi non poterat.
Ad Cap. 1 F. V. n. s. b illidas eo triar m ommunium in Concordatis Germaniae sequentibus verbis diis mensuratur SilvantAr de sensium primi anni a dia vacariemrs summa poeumaram in idi is Camara Apostolie taxata ... Maluit Curia Romam certam ac definitam summam pecuniaria sngulis Dignitatibus Const. orialibus pro modo redituum praelii tuere 'uae per petuitatis causa in seripturam, ait Libros C. merat, tanquam harum taxarum matriculas , relata fuit. 8 Hi ipsi etiam libri non semper idem fuere, sed varie suecessu temporum immutati, o inde veteris ac novae laxae mentio fit in Extravarante Ad nitiem lis . . de regu is ae , in re Comm. 'iam ob causam nec vitio verti quibusdam Doctoribus , qui Matriculas aut Catalogos eiusmodi Annatarum in lucem dare eo nati sunt poterit , quod eorundem computus quam longissime inter se discrepent in temporis enima iversitatis differentiae hujus causam veros militer invenies cir quain elinos Se artiua de Annatis eandem reponit. Diverstatis hujus argumentum sane non med ocre ea ipsae praebere poterunt Annatarum Matriculae Ecclesiarum QMonasteriorum per Germ niam quarum alteram ex Gregorio Carisino Praeposito Coloniensi de L. Bant Noreopiensi Gciis tho, rideri eo Hortiadro alteram exhibet Estor ratiam os ipsi quoque , ex ipsis Camerae Apostolicae Libris depromptam, manibus tenemus , quλm vel inde ob nimiam omnium inter se diverstatem inserere omittimus. Non ita plenam firmamque in his taxarum libris fiduciam ipsime Concordantes Imperii Status habuisse videntur uni expressam eonditionem retaxationis adjectam voluere,.s, quaedam eclesia excessive taxatae viderentur, quam QNICOLAos V in Bulla Coricordatorum confirmatoria hisce verbis acceptat oua exeossis axata sint, retaxo ων Principio pietatis erat , Annatas Pontisci oceasone confirmationis lectimnum praesertim dubiarum sue litigiosarum, concessae suppeditare Ampliorem eum liberalitatem minus damnosam, utpote nullo tracia successivo Ecclesias facile gravare valentem, crediderunt. Necessitate tamen legis posthae inducta facile gravis Praelatis evadere potuit. Neque ullum sane vestigium reperitur, ante taxarum consectionem de fideli proventuum singularum Ecclesiarum relatione au collatione multum sollicitam fuisse Curiam Romanam . Neque etiam post Cori cordata haec consecta retaxationis , quae expressis hie verbis promissa fuit exemplum produci ullum potest. Sed mox eaedem , quae antehae daenimio 4 Annatarum excessu fuerant, quaerelae a Statibus innovatae audiuntur in Gravaminibus Nationis Germanica de nno 13ια apud Goldastum Co Uit. v. - II.
Atque has quidem Inelytae Nationis Germani eae querelas non inanes, nec levibus dun taxat suspieionibus, sed in re veritate fundatas fui iste , tum ipsa illa duorum exempI . rum domesticorum, Argentιnensi nimirum .in Merun in Archiepiseoporum allegatim, tum maxime Gallicanae, tanquam vicinioris nobis, Nationis conspiratio, sub eadem sererem .pora, comprobat . . . .
a quam pacti. b Disse et III cap. s. n. 34. 3s o Taxa Mnatam satis ince la
288쪽
IH ADDENDA . Causam hujuse aiigmenti Curialistae assignare palam non dubitant quae ipsa tot misael amni, quas a statibus Imperii, eam ipso etiam schismatis tum pertimescendi petie uialo, ob motas fuisse, a Num antecedente retulimus, praecipuum extiterat sementum. ipsam nimirum ossiciorum d Curialium necdum solitam tempore Concordatorum multiplicationem. Disertis quippe verbis Archiepit copatus Oguntini laxam ad eum, quemlneusant, exectum vi intiquinquera tandem viginti septem milli vi alcendisse conen runtur priore nova mei is novos Pontificum familiares re NX. Ad Cap. VIII. g. -
ι Probe notandum est diserimen, quod intereedit inter Canones mobiles, Ac minmobiles . mobiles sunt ii , qui ritus v. g. externos d puncta disciplinae versatilis, quae Minmirum pro temporis 3 loci varietate mutari non refugit , concernunt , de his potissismum intelligendum illud vulgi tum Ca-- ρεν eonque urinem ιυιενι is in de verissimum est de similibus , quod, sicut eos vigentes contemnere, foret irreligiosum, si ab litos perfracte velle revocare , non raro foret periculosum . Alii reperiuntur m ωώδει omino nes non pauci , qui , quod juris Naturalis, vel Divini est, duntaxat exprimat. aut explanant , vel partieularibus casibus Jus Naturale applicant . aut ἐν ad εα μιμνale vel DivmΜm inultum aeeedaene De his Canonibus hoc serendum est judietum. quod , sicut onsuetudo ,-- praescriptio , nihil adversus ius Naturale valet , ita nee
horum Canonum , qui ius Naturale exponunt , aut determinant, vel cum eo eonnexi-habone , vim seu auth ritatem enervare possit . Quare , licet scirent Patres Tridantini contrario usu plures ejusmodi Canones pene conculeatos , eosdem tamen non solum in novandos censuerunt , sed insuper addiderunt Seg. XH. v. a. - arm is Si quos ex
'is in desuetudinem abiisse compererint ordinari , eos quam primum in usum rex is cari de ab omnibus observari accurate studeant non obstantibus consuetudinibus qui, buscunque , ne subditorum neglectae emendationis ipsi condignas D. vindice poenis, persolvant Aliud nimirum est . anones eo abrogara , quod de mobitibus diei mintest aliud Canones non Uervari, quod etiam de immobilibu ce verum est .... tque de ejusmodi Cinonibus aeeipiendum est , quod multa Morentur, qua ramis si in iudieiaram
Adducantur , minima approbentur '
, Attendant, amabo, d serio considerent Doctores, ne, dum sedis Apostoli eae
tuitionem ex nudis animi ra iudiciis parare volunt, ea, quae ab ipsis proferruntur, pari livicentia ab adversareis Otholici nominis explodantur, imo vero, ne dum vanis ch speeiosita assentationibus ultra verum Pontificia arbitrii libertatem attollere praesumunt: ejusdem realem a aut horitatem magi d reapse deprimant, ansamque praebeant, ut ipsum induia bitatum ontificis Romani Primatum illis, qui adversum nos lunt, odiosum reddant to ae ipsorum opprobriis Ac ludibriis magis exponant non sine periculosa Catholicorum in Germania irritione, di susillorum scandalo, hanc Coneordatorum materiam . in qua Protes stantes pontifieem vafrae techni eae delusionis, a mallarum artium, Imperatorem vero de Nationem Germanicam commitarum gravium sole ciιmorum ac superstitiosae simplicitatis passim insimulant imo vero Authores iiiusmodi iis, qui novas religiones profitentur, ad jumento sunt quippe sacrosanctam Roniani Pontificis authoritatem , sue primatum, odiosum reddunt principibus a Romanae Eeeleliae communione an eris, omniis
busque horum asseelis 19 At si eorum conversionem impediunt quibus at stentatoribusta qua de re uerelae. ι Dissere. II cap. 3. Sest a. n. 1. Canones . . qui ad ius divinum aecedunt immobiles sunt.
cε Qui Rom. Pontificis Primatum nimium attollunt .ch eum ludibrio exponunt. ii de religioni Catholicae multum nocent.
289쪽
Synodus, beatissimum Romanum Pontificem euraturum, ut vel evocatis ex illis pro- is vinetis praesertim, unde disticuli is orta fuerit, iis quos eidem negotio tractando iis, derit expedire , etiam Conιilii generalis calatratione, si necessarium juduaverit, vel eo m- is modiore iracunque ratione ei visum fuerit, provinciarum necessitatibus pro Dei gl , ria dc eclesiae tr1nquillitate consulatur
sa is Fundatur Hachum enum, vel Regium Exaquarών, aut areari, in supremo protectiosus Ecelesiae cla Reipublicae offieio,.quod eum regali potessat indivulse connexum est Adseratiunt Pragmatici ius o Placiti regii passim iuri Gentium, utpote pud omnes sere gentes ex juras Naturalis instinctu probatum b Ita jam pridem in rei poma allud receptum suisse est usitatum, testis est Didaeus Covaruvias cap. 33. Pras. ΩΜυ, d eum alii Pragmati eis regni illius de hoe lati illime egit ranciscus Salgad in speciali suo tractaria ἐν Mnlieationa ad Saoctissimum. Et qu1ntum ad regnum Galliae, est res Plane notori , quod de sume in dicto retino plures sint ordinationes, inter quas est ordinatio Lude visi Regis XI die g. Ianuarii 14 s. oer quam expresse est ordinatum , ut omnes iterae bullae, de aliae provisones Cuta Romanae debeant inspici ad eognoscendum , an nihil contineant pra judiciosum egi , regno , vel exemptioni Ecclesae Callicanae 'Resertisugustinus Mauru I qies nidinis Christi in historia Ioranis II. Lulitaniae Regiv Lib. In qu cui Lisitania hunc uium morem tenacissime semper coluerit , ut regni Cancellarius eum Secretario bullas pomi se iasis mandat omnia cognosceret . Eque ante iii erentur effectum sortiri, quani ex subscriptione Secretarii liqueret , ii ullum praeiudicium viri regiae authoritati me Bruannia tataria Argentreus ih. II. Hsor. v. 14. fert II. Britanniae Dueeni edixisse sub gravibus poenis , ne bullae quaeeunque in publicam Ducatus sui prodirent . antequam ex alni natis in tuo Consistorio ipse annueret . in Sabnuis ab antiquo hunc usum Placiti fuisse, sussieienter probatur ex deeisione Senatus Sabaii dici relata ab Antonio Fabrocin Do CodL Lib. VII. d. Appellat. De regno invia
idem scribit lacobus de Grassis in meg. Lib. IV eaA. i Constat jnsuper in regno Nev'-ωomo, quamvis nexu frudasi Mi Apostolicae obnoxio coissuetudinem jam pridem fuisse, ut sine assensu eorum . qui supremae iurisdictioni praesunt . seu uti Inquuistus, ne
regi Exequatur, nulla rescripta, aut bul Iae Romanae exeeutioni dentur. De ditione FD-rentina Angelus enm xx de aliis Italia ditionibus Antonius malo Tom. a. Resolui. g.
id ipsum ei tantur. Expresse demum in Principum fieto edictis, a nominatim de annos 74. cautum est, ut nullae literae Curiae Romaoae, aut Nuntiorum Apostolicorum hic ςxeeutioni mandentur, nisi prius comprobatae fuerint, e in sanctiore Consilio, vel in Consilio Britantiae. Cum vero pro asserendo hoe iure laborandum ne quaquam sit de titulo consensionis Pontificem in terra Principem , aut de titulo praescriptionis , vel speciali aliquo privilegio Apostoli eo , quo jus illud Principibυ fuisset indultum quandoquidem supremi Principes soli Deo aeeeptum ferant Imperium suum , qui publicam tranquillitatem , cquae λ eam auxilia neeessaria sunt, in mani biis ipsorum di locavit; cumque perspicuum proinde sit , hoe jus Prinei pi vi suae authoritatis 3 officii competere , indubit ita consecutio est raram quoque in Imperio Germamico illud ipsum vi Caesareae potestatis aeque ac supremo oc universali Ad Vocitiae re protectionis jure praeprimis competere . ejusdem vero re inissum adeo dc diseret iis mum usum , de inde liberiorem ae expediti rem Constitutionum a Bullarum Pontificiarum in Germania cursum, nonnis summae hu- nitat ira venerationi , qua Imperato dc Status Imperii Catholici Sedem Romanam, d summum Claristi Vicarium devotissime prae reliquis nationibus colunt , adscribendum
a Dissert ii m p. 3. Sect D . . . cis. ibi ne itum regium ad jus Centium pertinet.
o Eius usita a quolibet Principe introduci potest
290쪽
tionem Germanicam in ivnx '' '. aliorum indubitante est serta. Ipsius