Josephi Mariani Parthenii Electricorum Libri 6

발행: 1767년

분량: 298페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

DIVINI AMORIS

TRIUM PRUS. I.

Ductus, placido lenis qua Mincius amne Defluit, & tenera convestit arundine ripas , Insignis facie Puer & florentibus annis , In magnam laudis spem succrescebat avitae . olli clarus erat, Regumque ab origine sanguis, Qui magna populos late ditione tenebant, Uberibus dives quos pascit Mantua campis. Non acre ingenium , non & vis vivida mentis . Non virtus deerat . non aptae ad grandia vires . Jamque illum Ambitio sibi votis omnibus unum Legerat, a primis Se iam dest Underat annis, em belli egregias habilem formaret ad artes. Ergo animo occultum famae inspirabat amorem, Et furtim dulces laudis sub pectore sensus IEt titulos, di opes , & clarae insignia gentis , Nec non & partos generosa morte triumphos Subiiciens, facilem in sua vota inflectere mentem Improba curabat. Nec vero plurima frustra Movit agens ; gaudere Puer fulgentibus armis, Et tractans tenera ferrata hastilia dextra , R Insis

262쪽

Insignis galea, S multo conspectus in aere Instruere armatas simulata in praelia turmas . Bellica quin ausus tormenta incendere; saevi . Ne quid inexpertum duro in certamine Martis Linqueret, & magnis iam tum proluderet ausis. Senserat elatum , nimiaque cupidine laudis Abreptum , & vanas agitantem pectore curas , Iamdudum Divinus Amor; tacitoque dolorem Corde premens , studiis haud passus inanibus illum Longius abduci, quem caelo povςrat alto Deberi, & fatis longe melioribus ortum ;Quam sibi ut hic fragiles palmas laurosque caducas maereret , R vanos consectaretur honores . Hunc fore, qui sacro quondam consemptus ab igni oppeteret pulcram potiori vulnere mortem . Has illum lauros, haec immortalia serta,

Serta atque aeternos hos axe manere triumphos.

Haec agitans secum, de tristi sub pectore volvens , Forte cito alarum delatus remige cursiim Illac deflexit, celsas qua tollit ad astra Castilio turres , sedes antiqua paterni Imperii; demissa humeris pharetra aure pendet , Aureus in manibus micat arcus, & aurea teli Cuspis erat , caelo cum contemplatus ab alto , Audentemque animis Puerum , & nil tale putantem

Coniecto petiit iaculo ; fugit acta sagitta

263쪽

Ventorum rapidis Sc fulminis ocyor alis, Una ignem plagamque serens, pectusque sub altum Illabens, flammas imo sub corde reliquit. Extemplo mutati animi, mutata retente , Et studia in melius vitae conversa prioris . Iam 2rdent, modo quae placuere; illustrior illum Cura domat, penitusque imis suscepta medullis Aestuat, & tota absumit praecordia flamma .

Unum amat, unum ardet numen, defixus in uno Numine languet amans, di tantos non capit aestus .

Aspicit haec laetis oculis, pennisque coruscans Divus Amor, praedaque diu laetatus opima In caelum paribus victor se sustulit alis.

LEVISSIMA CRIMINA AsSIDUIS LACRYMIS DEFLET.

Itratus patria furtim sebductus ab arce Pulvis , & incauto quae sorte loquentis ab ore. Turpia , sed non intellecta vocabula, quondam Exciderant, tanto Pueri corda aegra dolore Perpulerunt, tantisque onerarunt pectora curis Ut nullus lacrymis esset modus ; omnia tristi Multa gemens questu luetiique implebat amaro.

264쪽

CARMINUM

Nequidquam Aequales tantum lenire dolorem, Et tantas dictis nequidquam demere curas Aggressi; depressum alto sub pectore vulnus Tractari renuens hiat , aegrescitque medendo . Flet noctem , accendit cum serus lumina vesper; Flet lucem , humentes cum Phosphorus exigit umbras . Una quies, maestoque unum tamen amori est, Et longum gemere, & singultibus intermixtis

Moerenti tristes iactare has ore querelas. Quae nunc prima querar, quae nunc postrema reservem

Crimina de tantis, me queis obstringere demens Sustinui P quo fletu admisia indigna , quibusque Lamentis aequare putem me pose I perennes Ite oculi in lacrymas , luctu modus ullus amaro Non sit; quandoquidem non parva , nec una dolori Causa iubest , gemitusque ciet. Nam quis malus error Impulit abiecto , miserum me t foeda pudore Verba loqui & turpes non aversata refugit Lingua sonos 3 mediis nec vox mihi faucibus haesitIntercepta λ prius nec me mea vita reliquit, Qtiam te, sancte Pudor, violarem , labraque dictis Polluerem immundis 3 saltem alii suscepta fuissent ,

Quae malus impuro miles iactaverat ore ;Non ego nunc animo tantum perferre dolorem gerer, & tantos effundere pectore questus.

Ille quid S ignaro surreptus milite pulvia

Anne

265쪽

LIBELLUS.

Anne parum linguae crimen manus aggerat ρ Eheu Me miserum i ta potui, & feci; nec dextra repente Aruit ad vetitos cum sese extenderet ausus. Quam merui, ut subitos bombarda exarsit in ignes , Involvitque atra piceum caligine caelum ,

Elidique rotis discepto corpore, flammisque Absumi mihi surreptus tunc ille fuisset, Ille ipse exitio pulvis, crimenque luissem ,

Et iustas merito Qivi iram funere poenas . Indutus , memini, galea, cristisque decorus Incedebam amens; gaudebam ante ora parentis Aeratas ante ire acies, atque ordine certo

Instructas belli in speciem ductare phalangas . Nec me quo Martis malesana licentia agebat Praecipitem, usque adeo mihi erat mens laeva, videbam . Heui male suscepta, & vitae illaudata prioris Nunc ego detestor studia . o utinam mihi nunquam Culta Brent, tanti fuerunt quae causa doloris . Ite oculi in lacrymas ; iugi tabestite fletu. Dum vivam, certum eit & flendo condere soles , Et vigiles inter suspiria ducere noctes. Qi tanquam quid selis iuvat indulgere querelis , Et tristes vacuas gemitus iactare sub auras

Corripe. flagra manu , repetito verbere sanguis , Sanguis eat toto de corpore 3 sanguine numen

266쪽

Placandum, fit que luendae singuine poenae . Hos incendenti luctus , di acerba querenti Deficiunt subito vires ; atque addere plura Conantem , fletu vox interclusa relinquit.

OBITUS TOTI ANTE ACTAE v ITALCONSENTIENS.

Lerunque exorsis si consenat exitus , & si Vita bene acta obitu felici clauditur, hoc nos Annua dum festae redeunt solemnia lucis , Affusique tuis aris , genibusque minores Dum prece te multa, & plena veneramur acerra, Hoc merito, GoNaAGA , tibi gratamur ovantes . Vix bene vitales infans in luminis audias Eductus fueras , caelo cum Numen ab alto Lumine te blando aspexit, propriumque dicavit. Nec mora ; supremi digressa e sede Tonantis , Quae mores hominum sormat, rectumque piumque Edocet, & sine vi flectit mortalia corda Diva potens animorum nascenti tibi praesto Et fuit, & propriis exceptum Avit in ulnis. Prohi quantis tunc illa opibus te larga sepemis , antis ditatum donis caelestibus auxit .

267쪽

LIBELLUS. 263

Illa animum multa primum sic daedala finxit Arte, polo natam sic ad caelestia mentem Erexit, terrena ut sperarere cuncta, polumque Unum spectare a teneris assuevefis annis. Hinc te non auti, nec opum malesana libido Cepit; non regale genus, non debita aviti Moverunt sceptra Imperii ; non denique quidquid, Perverse bona iudicio mansera caducis

Postponens , hominum vulgo genus admiratur. Adde quod , S tenerum tanto munimine pectus Clausit, ut obseptos nunquam tentare recessus

Idaliae posset veneris Puer . Inde cupido Nulla animum pupugit, nec earum cura momordit Ulla, infelices quibus immoriuntur amantes. Haec collata tibi nascenti munera ; ab istis Se tua principiis nitens ad sidera virtus Extulit, inque dies magis ac magis aucta, superais Te prope Spiritibus, qui nulla mole gravantur, Viventem aequavit. Verum super omnia dona - Ιlla tibi sanctum iam tum inspiravit amorem , Subiecitque sacem , & praecordia ad intima adegit - . Ergo divina succensus pectora flamma , Aetemisque bonis inhians, vitare prophanos Coetus, de patrii penetralia in intima tecti Abdere te te ; secretis ubi solus in umbris Multa gemens, imoque trahens suspiria corde

268쪽

Implebas ressinas crebris singultibus auras. Vos umbrae testor, vos S conclavia caeca Sollicitos aegro quam saepe e pectore quaestias Audistis rumpentem , & Numen voce cientem p Eae illo vigil insemnes producere noctes , Nec sepor uvidulis obrepere serus ocellis . O quoties nostro sua cum decederet axe Phoebus, & hesperio properaret marmore tingi,

Seu contra roseo currus efferret ab ortu ,

Audiit incenso fundentem fervida corde Vota , & prae nimio languentem vidit amore . Quid memorem , ubertim ut lacrymis manantibus ora, ora N perpetuo rorarent Iumina fletu p alis, quem gelido rupes enixa sub antro est,

Ut semel incoepit prono per devia lapsi

Rivus agi, cursum non intermittit, de usque Labenti novus adveniens non deficit humor; Sic tibi perque genas lacrymae, per & Ora volutae , Aegri crebra inter cordis suspiria , quo iam Coeperunt, cursu non deficiente fluebant.

Ah quid agis GoNΣΑΟΑ 3 quid alii quid lumina iugi

Immerita, de nimio tendis te perdere fletu Iam lacrymae exedere genas ; jam pallor in ore Luteus; illa decens imosi gratia vultus, Ille color; nitidae flos heul flos ille iuventae iam periit; totos macies depascitur artus.

269쪽

LIBELLUS.

ah An pergis tantos exstinguere fletibus aestus pNil agis ; affusis crescunt incendia lymphis. At vos o , Pueri queis credita vita, Sodales , si vobis ea iucunda est, si carior ipsis Est oculis, aut his si quid pote carius esse ,

Aut mage iucundum , miserescite amantis, & aestus , Si qua via aut modus est, tantos compescite; raptus sNi facitis, cursit in medio & florentibus annis,

Occidet ante diem, fatoque occumbet acerbo. Et vero occubuit; neque enim compescere amoris

Vim tantam ipse , neque amicti valuere Sodales. Fortunate tuo Puer isto funere; vivens Nequaquam poteras fatis melioribus uti, Nec moriens fato exstingui meliore. beati Nunquam erit ut lethi non vivat gloria . Sacri s Excipiet cinereῖ e fulvo nobis auro , Et pulcre gemmis distincta nitentibus urna. Hanc supra fulgens, auroque effictus eodem Dius Amor faculam quatiet, plaudentibus alis Atque exsultanti similis; levique lagitta Felicis causam signabit carmine lethi. Hic GONIACA IACET . Divino AssuMPT Us AMORE EsT.

270쪽

a66 CARM IN UM

CAELUM TRIUMPHAN INGREDITUR.

I V. N AM qui, te digno , iuvenum Sanctissime, versu s

Egregiasque tuas laudes celebrare canendo Possit mortales qui vix dum corporis artus Exsueras , recta caelum petiisse volatu

Diceris , atque illic , toto spectabilis axe , Solemnem pompa insigni duxta triumphum . Scilicet ille tuus nitor, sc mens nescia fraudis Nequaquam ultrices sensit post funera flammas , ieis animis penitus vitium omne abstergitur , atque Eluitur quidquid terrenae faecis adhaesit. Ergo vix placido clausisti lumina letho , Continuo ingrederis eaelum , terrasque sacentes Deseris,& miseros nos caeca in nocte relinquis. Effultum veluti solio te lucida nubes Sublimem excepit; dextra laevaque Dequentes Circumstant superi delapsi se sedibus axis Caelestes Genii, S mani bus dant lilia plenis, Lilia virginei certa argumenta pudoris. Insea autem exstinctaque face, & fracto Puer arcu

Sub pedibus iacet idalius 3 seustra ille retorquet

SEARCH

MENU NAVIGATION