Josephi Mariani Parthenii Electricorum Libri 6

발행: 1767년

분량: 298페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

LIBELLUS.

Lumina, multa gemens & amara percitus ira. antus erat tunc oris honos i quae t quantaque fionii Addita maiestas i quo se se pompa ferebat Plutima lux nitido signabat limite callem , Et vaga plaudebant hilari tibi sidera motu . Haec tu preteriens spectas , nulloque labore Cognoscis praesens ; qua vi, quove ordine , quave

Lege ailra aeternos circum volvantur in orbes.

anquam ista haud tanti est cognoscere , ut omnia longa Sustineas lustrare mora ς sed praepete penna Aligerum comitum sublatus in ardua , α ipia , Ultima Saturni praeter confinia vectus , Victor, ovans summo tandem succedis Olympo Nec mora ; tota tibi stellantis Regia caeli Obvia procedit; fremitu plausitque secundo Cuncta sonant; laetum ingeminat paeana Iuventus Aligera , atque humeris sublimem attollere gaudet Insignem radiis , & multa luce coruscum . id memorem , ut densa ante alios comitante eaterva obvius Ogniades tibi venerit ρ eminus ipse Agnoscis cari vultus atque ora Parentis , Amplexusque petis; laeto Pater excipit ore , Et natum cupidis venientem amplectitur ulnis . Hos inter plausus & festae gaudia pompae Procedis summi solium ad regale Tonantis. Ut venis , ut coram vix sisteris; ecce repente

272쪽

Discussis tenebris, atque omni nube remota i Perspicua Numen tibi sese in luce videndum Praebet , & optato pascit tua lumina vultu . Ac iam quod cupias superest nihil; hic nova mentem Gaudia perfundunt , & pax exuberat alma ,

Plenaque inundanti velut a torrente voluptas. His modo deliciis , exsulus corporis artus , Perseueris, virtus tibi quas peperit tua ; nec iam Pallentes morbos & inexorabile lethum , Nec quae hominum miseram vexant mala plurima vitam, Formidas, tuta caeli in statione locatus.

Salve igitur, magno magnum decus addite Olympo Ae tibi solemnes dum rite novamus honores, Dumque tuas canimus laudes atque inclyta facta , Huc ades; & pubem in primis bonus aspice, quae te Patronum colit, di supplex tua numina poscit. Hanc fove , de illabens animis fac combibat Artes Ingenuas una cum Relligionis amore.

273쪽

LIBELLUS. 269

O em te memorem , claro sate sanguine Regum sGoNEAGA , Au nidum LGolidumque decus , Cum titulos & opes Briis contemptor avitas , Et linquis patrii regia tecta seli . Non te laurigeri fasces, non splendida movit . Purpura , non lautae plurima gaza domus i Non illa Imperii tibi debita sceptra, nec ipse , Quo tibi nil poterat carius esse , Pater. O l quoties sculptos patio da marmore, & altis Longo dispositos ordine porticibus ,

Μaiorum ostentans vera sub imagine vultus , Et memorans Brti parta trophaea manu mo te iamdudum meditantem ac magna parantem Flecteret , & blandis vinceret illecebris

O l quoties dixit dicenti pluKmus humor Depluit, de laci is immaduere genae

Nate , per has ego te lacrymas, per facta tuorum Inclyta, per nostrae tot decora alta domus: Te, Nate, obtestor, precor hanc, precor exsue mentem IΜeque & te dignos concipe corde animos.

274쪽

id tibi Lotolidum cum castris p sanguine Elato

Μartia progenitum non nisi castra decent. Hoc est laudis iter ; verax hoc gloria pandit; Huic uni insistens nomen in astra feres. Ah l memini, quondam, cum vix septennis aheno Insignis clypeo, & conspicuus galea , Tractabas puer arma ; ensesque hastasque minaceo Imbelli dextra stringere ludus erat. Omina quae licuit mihi tunc captare parenti, tantaque virtutis , quam prope certa tuae pIamque inimica animo totis fundi agmina campis Cernebam, & victos proiicere arm duces; 'Horrebat multo constrata cadavere tellus ;Horrebat multa caede cruentus ager.

Tu vero afflictis violentior hostibus instans, Praecipitique urgens agmina versa fuga, Vix poteras duro avelli certamine ; dulcis Tantus erat forti in pectore laudis amor. o tu cunque ibas , gressum quocunque ferebas , Praetendens dextra laurea fert , tuos Ante triumphales ibat Victoria gressus, Victori ornabant debita serta caput; Ante pedes captae trepidis cum civibus urbes Tendebant vinctas supplice voce manus is interea totis penitus suscepta medullis

Hiacebant patrium gaudia blanda sinum.

275쪽

llaec ego fallaci ductus spe vota fovebam Heu i casa in rapidos vota abitura notos ;Exsultansque animis , & laetus ovansque ferebar;

Demens , qui falsis decipi imaginibus , Et specie illudi rerum sum passus inani ,

Et vano fovi gaudia falsa animo. Nunc fugis, & trilli cogor tabescere luctu, Nunc fugis, S tecum gaudia nostra rapis. Ah l nate , ah l si qua pietas , me perdere noli ἔNoli ah : digressu perdere, nate, tuo. Haec Pater; at Lodoix agitans maiora , Parentis Et precibus flecti nescius & lacrymis , Perstabat contra; non illum bl nda movebant Verba , nec admixtae cum precibus lacrymae. alis in aerii coniurgens vertice saxi Quercus frondos . explicat alta comas , Quam venti tendunt nequidquam evellere , totis obnixi contra viribus; illa selo Fixa , immota manet, furiasque Aquilonis & iras Ridet, & insani murmura rauca Nati; Aut qualis medio rupes se se ardua ponto

Erigit, Sc celia sidera fronte petitimam licet horrisoni oppugnent facto impete tactis , Atque procellosi verberet unda sui; Non usquam labat, atque sua stans mole tenet se. Iratique minas despicli Oceani. Talis

276쪽

CARMINUM

272 Talis erat Lodoix; lacrymis natum & prece muri Cum Pater aggressus flectere magnanimum.

UT ASSIDUIS LACRYMIs MODUM PONAT.

Et Iugi indignas deterere imbre genas . Qualis muscose fons olim eductus in antro Materna himpens prosilit e silice Prosilit, Se summo descendens vertice montis, Et properans celeri vallis ad ima pede , Saxa per & salebras & inaequales asi areis, Pergit inexhaustis currere semper aquis s Sic tibi perpetuum rorantibus humor ocellis Defluit, & madidos perluit imbre sinus . Iam plures abiere anni; iam signifer axis , Mutaruntque suas saepius astra vices; Ex quo suspirans, longo indulgensque dolori , Pallidaque assiduis ora rigans lacrymis , Angeris , & cura misere tabescis eadem, Et requies seta non datur ulla animo . Carpitur interea laetae flos ille iuventae , - Et pallor miris inficit ora modis. Ah l

277쪽

Ahi quid agis 3 longas ot tandem mitte querelas το l precor immeritas parce rigare genas. His sine perpetuo tabescant lumina fletu , meis est admissi conscia mens sceleris ; os olim abreptos furor improbus arma coegit Sumeta , & ultrices conscelerare manus I ique ausi impuro sent ore lacessere caelum , Et iacere in summum verba nefanda Deum IEt quos pellectos cepit malesuada libido , Ussit & impuris turpis amor facibus. Ili plorent, largoque humectent flumine vultus , Ulla nec assiduis fletibus hora vacet. Sic lacrymis animum & luctu pascebat amaro; Et luctu & lacrymis conficienda suis, Fax iuvenum quondam, Bethanes famosa puella,

Dehinc sanctae insignis forma pudicitiae. Amplius haud olli tyria procedere palla

ornatam , aut crines fingere cura fuit, Adscitamque mala speciem mercarier arte a

Inque peregrinis fulgere divitiis. Lapsa iacent nitidis conserta monilia baccis, Et despectή solo murrhina vasa iacent. Lucem odit, vitatque hominum commercia, quos heu lHeui male blanda suis ceperat illecebris. Illa vel obscuris antri latet abdita in umbris,

Aut sedet in selis anxia littoribus;

278쪽

r CARMINUM

Funduntur passi per levia colla capilli,

Praecingit tenerum fascia dura latus ;Interea ducens imo suspiria corde , Et feriens crebra pectora nuda manu, Pacem orat superos; responsant littora pacem, Et pacem cautes antraque pulsa senant. Noctes atque dies haec scilicet una recursat, sollicito una haec est addita cura animo. At tu , Sancte Puer , lacrymas quod findere cogat , Ecquod vesani crimen amoris habes pSi nix contendat tecum maeotica, vel si

Lacteolis certent alba ligustra comis; Alba ligustra, nivesque anteis candore , ligustris , Et si ipsis quidquam est candidius nivibus . anquam quid loquor, dg non proficientia perdo, Irritaque in rapidos verba abitura notos PIlle gemit, mixtoque iterat suspiria fletu ;Μors ponet tantis Otibus una modum.

279쪽

VII. Rgo ego, quem primis sua sub iuga misit ab annis, Ussit & admotis Divus Amor facibus; Assuetum longo te Sanctum tempore Numen Et colere , & toto pectore diligere ;

Invitam cogor nunc a te avertere mentem ,

Proh dolor di caro distrahor a gremio. Distrahor; & potero tantum tolerare dolorem Et serre ingrati taedia dissidii prior; & eripitur cupido selamen amanti;

Uror, & optato non licet ore Dui; 'Sancte Amor, arsuras aut mitius ure medullas, Et petere usque novis parce, precor, iaculis; Aut si me pergis violentius urere , & in me Tela placet crebra congeminare manu δAh l saltem tanto nullus ponatur amori, i miserum exanimet discrucietque, modus.

is potis iniecto cohibere incendia snaem , Cum furit accensis Trinacris Aetna rogis, Flagrantesque globos liquefactaque saxa sub iuras Evomit, di multa verberat astra face ξ

280쪽

Quis, cum missa semel nervo est stridente sagitta, Et findit celeres Ocyor ipsa notos, is rapidum remoretur iter, sistatque volantem , Quin propere ad metam pergat adacta suam Heul quid agam λ me sancta premunt tua iussa, iubenti Et parere quidem , sit modo posse , velim. Verum qui possim λ ς ram quando amnia formam , oetumque inciderint lumina, subiiciunt.

Illam devexi montes , vallesque reductae , Vitiseri colles , umbriferumque nemus,

Illam mi fontes , illam mi roscida prata ;Et picta obiectant floribus arva suis ;Nee non stellis caelum fulgentibus aptum, Et lata immensi stagna prolanda sui. Illa mihi occurrit, seu nox iubvecta quadrigia obnubit densis atra polum tenebris;

Seu nimbo contra ningens aurora rosarum

Optatum revehit gratior axe diem . Illa mihi ante oculos semper versatur imago , Infixa menti est altius illa meae ;Ulla unquam ut possit quam vi convellier, atqu*Arcte amplexanti decidere ex animo . An fugiam , mea vita S at quo aut quaenam fuga longe Abducat cara me satis a facie , Sive ego praepetibus subvectus ad aethera pennis . '

SEARCH

MENU NAVIGATION