장음표시 사용
491쪽
um abundantiam,quam Anna I illicia,in Domino destincta reliquerit, brevibus annisupra: sioribus consumptam esse Deinde aves exactiones in imperi Romano fuisse,
quae T praecedenti Caulas exhavi Abbatii bene perpendendas esse,& considerandum, aliam medicinamna nae Helen.i: atroniam promittat Princeps celsitudinem suam non quaerere abbatiae Oppretaonem seu membrorum collegii dissipationem, sed, ut numer svirginum qui modo sita istuS,Incrementum capiat atq; crestat aequo animose velle discedere a reditibus annuis cum hoc videaturesse in rem affictaeReipubl.postillare aussi se in remune T, t tuor e Ioachimicos . Nam certo se comperisse,unicum hoc praedium in Alsieben supra omnia impensa proserre plusquam milleJoachimicos. Hanc inde nuncunatam summam argenti Abbatissam poste recolligere intra quadriennium Alio modo se non nosse neque velle resignare acceptae designata gubernationi. Malle se maliticultatibus Praepositae gubernationem Deo adjuvante, administrare quam a cepta pecunia, more perfidi Judae Abbariam deserere. Resurat deinde omnes rem uias, qua legari allega verant, quam ob rem Abbatia gravata filis et Nam de mo inquit , nil niti bonum. Quod specimia vendit e vivis, collo ta fuisset in Q ditOie Abbatiae, eo tempore, cum Elisabetha de Gleichen decessasset jamdudum istactum fuisse creditoribus. Ab eo vero tempore supra modum mutuationem auctam nusse. Deinde exactiones impositas ab imperio, subditos, non Abbatissam expotuisse.De structura aedificiorum extare formulam ante quadriennium a Capitulo conceptam confirmatam Anhaltini legati re cum Abbatissa deliberata renunciant: auoa Helena tantam sitim mam auri: argenti in remunerationem poscat,contra multatem heri ut qui certo sciant Principem in toto Principatu praedium tale non ossis uere , quod tantam summam quotannis possit pendere , quantam Helena exposcat.1 raeeterea Abbatiam in ea modo dissicultate esse, ut in dia vix possint reperiri quatuor mille grossi, nedum talerici in vero Abbatia adeo sit exhausta ; tamen, ut omnibus
collegii membris, de innata benignitate sua constet, numeraturam se Helenae incom- Pentationem damnorum duo millia aureorum. Quorum puriem defvlvarum VentibuS, cum consensu virginum venditis non ante multos diesci partem residuam cenaereditariis bonas, fratrum consent, exponere ac denumerare velit Helena reda me a illit communicato consilio cum Adamomittieto reliquis capserularibus respondento Argentum e lignis venditis ex antiqua constitutione, di-1tribuendium esse inter virgines, ct ob dilationem hujus divisionis, utrasque mutuasse
non parvamissummam pecuniae, in usum quotidianum necessariam, quam decreverint, divisa hac pecunia suis creditoribus restituere. Quocirca non permittere, ut hoc argentum conseratur in praesentem remimerationem, quam de haereditarii bonis
a. 'pi' i ς' pr0miserit Si vero eo animo fuerit,de propriis opibus asia
metae Abbatiae succurrere, Praepositam remittere de priori pronunciam summa ce tum quinquaginta Joachimicos, ea tamen conditiones Ut post resignationem non exeludatur subito enumero celeberrimi huius collegii Insuper, ut alia personam gis idonea in locum suum nost resignationem deligatur, ne Praeposita munus&n hernatio an Abbatia intercidat. Re Undent legati : omnes sese conatus eo velle in tendere, ut illaesa Abbatia de proprio mille duo Joachimici, sine den imento coli vi aut sitbditorum, ab Abbatissa, Praepositae in remunerationem annumerentur, potere autem, ut interea dum haec reserant ad Abbatissam, hanc pacificationem Capitulares perivadeant Helenae. Sin minus Helena obtemperaverit, illustrissimos Princ USI animo esse tutelae gratia, qua sint Abbatiis haereditariojure obligatici Caesareae Madessati haec gravamina deserre, a qua fortassis possent mandatum extorquere, utim compensatione Abbatia amicta in integrum restitueretur Monere igitur, ne H lana Oblatum aurum Sargentum repudiet, sed has conditiones pacis, optimo conmtio propolinas, quo animo accipiat. Res desertur ab utraque parte Dominabus, po
ite a iugatis βα palam repetuntur. Abbatissam, hoe consensisse, ut Praepositae
492쪽
46 ANNALT GERN DENIIUM. Helenae iuremunerationem numerare velit duo milleJoachima: GLEt praetermem dere, ut Helena atque Salome fruantur pecunia dehivis contracta, i comnibus annuis reditibus cuique persenae solito more constitutis desordinatis. Promulgatis his diruditionibus, IJelena refert: usniam videatur consultum esse, Abbatis , vitando. rum sumptuum causa, per biennium abesse, interea gubernationem Praesidi eisdam commendare decrevisse se cum cognata Salome Icillicis, iter ad suos in Silosiam suseipere ac per illud biennium cum tamitaribus in patria degere, ne sim praesentia Abbatiae oneri esse possit, aut propter absentem Abbati tam cuique in odium incudirere. Petere igitur majorem in modum, ut cum duobus curribus honeste in Silosam deseratur, ac viatico ad iter instruatur, ne ad propinquos obseure redire cogatur, veluti exclusa, sive ob turpitudinem vitae babbatia repudiata. Denique se cessuram ab omni supelleictile a praecedenti Praepolita inusium quotidianum oeconomiae relicta, acceptis tridus saltem lectis, omni apparatu honorifice instructis. Abbatissa, comta prosectione Silesiarum virginum, omnia earum postulata approbat, ac per fratrum legatos rata essse pronunciat: Primo concedi Miliciis virginibus reditum in Abbatiam, Suocunque tempore ipsis libuerit. Beneficia insuper singulis virginibus ordinata, Ramaioribus attributa, eis post reditum salva atque illa se expectanda esse. Interim per absentiam Abbatissam velle providere, ut plures idoneae virgines in numerumhu-ausabbatiar recipiantur,ac imminutae dignitates idoneis personis iterum fulciantur&decenter omnia constituantur. Secundo intra spacium mensis Abbatissam velle Helenae ante resignationem pendere in remunerationem duo milleJoachimicos. Tertio concedere singulis virginibus trecentos Ioachimicos, quos emptor lignorum intra hoc biennium solvere promiserit. Quarto honorifice Abbatissam velle utrari virgines Milicias dimittere, cum duobus curribus in Silesiam, quibus adjungere velit hominem nobilem viatico mediocri instrumam, ut pergentes in patriam habere possint comitatum dessalvum conductum. Quinto concedere etiam, ut Helena tria lectula, bene apparata, e relicta oecon mia Praepositae auserat,in secum in Silesiam avehat. Delegisse enim Abbatissam reliquam supellectilem sibi reservare, ac post quindecim annos eligenda Praepostae in integrum restituere. Hanc pacificationem peractam inter Abbatis amis Helenam, promittunt legati referre se illustri s Principibus, quibus intersit quam primum
Post biduum Abbatis hinc cum legatis in Beractu rediseedit, rediens die Maditis post Exaudi, cum duobus consiliariis, Wolflango Schlegeti ac Johanne Truckexoto Cancellario Illi convocatis capitularibus ut vocant duo proponunt: Primum, an proxima alta probent, persecta interAbbatissam&Praeposita. Deinde, an Consilitum eis videatur, postquam Abbatia exhausta Scaere alieno pene oppressassit, post resignationem aliam Praepositam solenni more, eligeres Respondent Capitulares, in recenti memoria se habere eleetionem Helenae ante triennium solenniter persect m, quam ob hietatem,sapientiam & virtutem,tunc idoneam atq; salutarem Ecclesia Chriti in hoc collegio judicaverint.Optare hac de causa omnes, ut Helena dignetur acceptam communibus sufiragiis dignitatem administrare. Sed cum resignationem, pror
muneratione,ante paucOS dies admiserit, expetere singulos, ut statim post resignatione
legitimo modo alia Praeposita deligatur, qua gravamina&quaerelas collegii hujus, ab antiquis diebus excipere atque ordinem in Abbatiam convenientem ser vare dc implere possit. Legati reserunt, ii stris . Principem eo benefico S liberali animo erga liane Abbatiam affectum esse, ut filias suas Annam Mariam catharinam in catalogum col- legi hujus conscribi velit, hac spe, filias majorem obedientiam praestiriaras esse nat,
vo parenti, quam peregrina, exteras virgines. Nam tutoribus Abbatiae longa tempore hoc evenisse, ut virgines fuerint inobedientes, ac nimiam licentiam contra constitutionem majorum usurpasse. Quare consulere sese, ut legitimis suffragiis deligant Annam Mariam Virginem decem annorum , sic sere, ut Principem do πο- num sint obligaturi perpetuo vinculo charitatis Zohenevolentiae. Post ero die Anhaloni legati formam resignandae praelaturae Helenae de scripto offerunt, quam illa ne
recipere, propterea, quia continebat expetivisse Helenam sectam resignationem.
Cancellarium igitur Midream Muthen respondet: Malle e in prauentia dignitatem
493쪽
ANNALE GERNRODENsIUM 463 acceptam retinere, quam oblatam pecuniam pro resignatione accipere. Praeter enim eXpechitionem nuper hoc accidisse libi, ut pro resignatione habenda remuneratio at qua sibi sit oblata. Constare hoc Deo, quam diffcili animo habendam resignationem permiserit. Ad ea legati inquiunt De resignatione, quae scripta ac decreta sint, non posse, nec velle sese mutare, aut infringereri Praeterea resignationem non volunt fiam irritam desinanem esses Liberum modo esse Praepositae, denominatam stim mana auri utqIie argenti accipere pro resignatione, aut negatione subscriptionis aurum detrectares: Si nolit adsentiri, ilico sese re insecta discessuros. Tandem vero Helena a
quiescit sententiae legatorum HaTrmans,voluntarie in emolumentum Reipubi sese, stridiEre snatianam,&duobus millibusJoachimicis, in remunerationem, sese con tentam esse. Die veneris pos Exaudi, Anno i 68 solenni more in praesentia legat rum Anna Maria Anhaltina, quamvis absens, Helenae illiciae suhstituitur. Cath rina Anhaltina delignatur in Decianam, cum vix attingeret annum aetatis sextum. His rebus transactis glabernatio committitur praesecto, Wol ango a Grunrode, quia linquitur in Abbatia cum parvula Maria Barbiensi cmae propter teneram aetatem ad profectionem nondum erat idonea, sed tenere ab Elisanetha Anhaltina, filia ex Sorore Maria, enutriebatur. melena d Salome illiciae ductores olfango a Langen, in Silesiam pergunt die Viti, Anno is68. accedentes in Berneburgabbatissam aqua urgentis impetrant, utjuxta formulam foederis, exacto biennio in numerum membrorum Abbatiae Geria rodensis clementer iterum recipiantur. Mol angus Grun rode . Octobr. Eccletiae ministros quatuor convocat, indicans, Principem Joachimmum Ernestum optime adhuc affectum esse erga Abbatiam, sed non ad modum probare proximam pacificationem cum Helena periactamci propterea, quod ablatim gna vi argenti: auri per Helenam, Abbatia sit magis evacuata ac onerata. Quia, roc thes uiris suis hoc argentum sit expositum petere sibi oppignoraricii consenla Capituli pr edium alterum, quod Abbatia Dei largitate, possideat in Berneburg, aut in Alsieben. Ad ea respondent Capitulares per Cancellarium Andream Reuthen Libenter&submisse sese audire illustrissimum Principem amicta Abbatia bene velle. Quod tanta vis pecuniae in remunerationem Helena sit concessa, non adscribendam este Capitularibus, verum Abbatissae atque consiliariis Principis Dissuasisse se quidem Abbatissae&Praepositae, ne dignitas Ecclesiastica, quasi res venalis in aliam semiam conseratur, sive pro precio re signetur&deponatur. Praeter Omnem autem
opinionem hanc permutationem saltam fuisses mirari se igitur Clementissimum Principem pro erogata pecunia oppignorationem deposcere, cum ipsius Celsitud. l nati in recentiaistione stipulaverint, hanc remunerationem sine detrimento Abbatia fieri debere. Ac Abbatissam de propriis opibus velle hoc argentum Praepositae in remunerationem exponere. Alio modo factam transactionem inter Abbatissam S. Helenam sese non percepisse. Nee decenter fieri hoc posse per abientiam Dominarum atque virginum, quae sint membra legitima Abbatiae, huic oppignorationi consensum praebere, vel propter illam pecuniam, depromptam de arbitrio Abbatisi, sine consensu Capituli, innovare aliquid aut abalienare. Audito hoc responsi, Praefectus assim mat,omnia se Principi suo relaturum,&persuasurum ei, ne pecuniam Helena expositam, ab Abbatia alioqui duriter assilistam in posterum reposcat. . Post Martini eodem anno i 68 annunciatur , Abbatissam in Berneburi, sacro ritu sponsalia peregisse cum oti ango Barbiense Comite c. Pridie Adventus redit Abbatis ad Berne-hurg in Abbatiam cum Gynec eo Sc Maria Barbiense. Ad finem Januarii anni sis. Comes Ois angus Barbiensis visitandi gratia sponsam suam venit in Abbatiam, in donationem accipiens vigintivas vini, quae statim curat Comes hinc avehi in Bu-hi. Ipse autem propter expeditionem Gallicam, in qua ductor fuerat super duo mille equites, non diu hic commoratur, sed pergit ad palatinum Fridericum, cui militaverat, petens stipendia militaria distribuenda equitibus , quos in Galliamd erat. Interea ad initium M i in odium Abbatis, incurrit praefectus Wolf angus Grunrode, qui postea loco lignitate sua removetur Ablegatur postea a Principe Joachimo Ernesto 4. Octobr. Anni 1 69. honoratus virin nobilis Christophorus Lantie quiministros Ecclesia Dei in Capitulo Geren rodensi convocat,resere allustriss Principem deprehendere quam solliciti sint pro Abbatiae conservatione, propterea quod Disitiro b Corale
494쪽
464 ANNALTI GERMODENSIIns. Varii sermones spargantur, quasi Princeps futuris nuptiis Sororiis moliatur dissipa.tionem aut interitum Abbatiae. Sed Principem adhuc Abbatiae bene creere , dcina quaerere ejus deliructionem,uerum multo magis aedificationem amue restaurationem. Ideo sibi in maiidatis dedisse, ut omnem animi conceptam aegrituainem deponant, st meliora de benignissima voluntate Principis sperent.Respondent capitulares: Deben, gna voluntate Principis erga hanc Abbatiam,nunquam se dubitasse,ut qui reipsa ex riantur in defensione quam paterno sit animo,exennplo majorum suorum Electus: ar. dentibus igitur votis petere se e a Deo,ut Clementissimi Principis actiones, consilia atq; conatus sortunet, &ad gloriam nominis sui ac salutem Ecclesiae Christi politicarum dirigat atq; clementer tueatur. Ad hujusmodi preces&pia vota assidue sese intentos esse, nec in hac perturbatione temporis sese poste aliam medicinam afflactae Abbatia roperi re,quam ardentem precationem.Deniq; omnes sertunas ac corpora sese conditori Deo principis tutelae, committere 4 Novembri mense, Anno 1 69. Abbatissa ostem dit Propter futurum matrimonium, quod juxta voluntatem Dei, inchoare decreverit, sibi resignandam esse Abbatiae administrationem. Quoniam autem Salome Icificia absit, quae sit membrum huius Abbatiae, expetere sese, ut in medium capit lares consulant, an necessarium essejudicent, Salomen in tanta penuria temporis&ubneris intervalli, ad legitimam resignationem ac alterius Abbatissae eleetionem accersere Ne sorte resignatio facienda pro illegitima haberi S. impugnari possit Annuunt omnes, Salomen prius citandam esse . Nam resignationem decere illis exhibere a quibus personis legitime vocata delecta sit. Inter eas vero virgines nullam hodie imperstitem esse meo sic dispensante res humanas, quam Salomen Κitliciam, quae modo pubextatis annos sit egressis Reliquas enim omnes, quae intra triennium sint initiatae in numerum Abbatiae, adhuc tanquam impuberes, propter immaturam aetatem re putari. sua propter initantem relignationem atque etiam electionem aliae
Abbatissae, ratam minime sore, nisi Salome prius citata compareat, aut procuratorem
cum plenis mandatis mittat. Ad diem electioni ordinatum, advenit Adamus frater Salome Κitliciae, designatus a Sorore in curatorem Verum impeditur tunc elestio propter improvisum obitum charissimae conjugis Ioachimi Ernesti, Sororis olis. angi Barbiensis, quae non sine ingenti luctu omnium subditorum decedit in Berne-burg, Dominica Adventus Domini, mane septima hora, depelitur honorifice in Nienburg die Andreae Apostoli, Anno 1369. Interim, dum adest Dominus a KulitZ postridie Nicolai, Eccletiae ministri quatuor evocantur a ConsiliariisJoachimi Ernesti Ballens adium, ubi a Cancellari, Johanne Truckeroto despraesecto Mauritio Riderproponitum optimurn Principem olf angum Anhaltinum valde assiduum tutorem atque patronum filissi per multos annos Gerenrodensium on hujus vestigia PrincipemJoachimum insistere, qui quaerat concordiam inter Abbatiam scdomum Anhallinam. Muic ab Imperio Romano desensionem commissam esta in Abbatia Ut igitur perpetuus consensus maneat, inter Actestinos abbatiar membraci Principem
inposterium non permissurum, ut pereginae nationes dominium in Abbatia Geremo
densi teneant , Accidisse Principi olfigango, laudatissimae memoriae, ut familiade Gleichen perperam multa egerit, quae optimo Principi non sine detrimento Abbatiae contraria fuerint. me igitur hoc tristissimo temnore aliquid gravius patiarur Abbatia admittendas esse ad dignitates filias Principis, de quibus spes sit, eas fore parenti observantiores quam peregrina virgines. Suavius etiam essematri, imperium in dii Aa filias, quam in alienas habere. Deinde cupere sese scireJuramentum, quo Abbatis a soleat se capitulo obligare. Tertio de resignanda Abbatia Berneburni pacificationem esse factam, inter Principem: Comitem Barbiensem, nomine Abbatissae, quam1perare sese Comitem ratam habiturum. Respondent Capitulares: Summa voluptate sese audire benignum animum Principis erga Abbatiam, ut qui expetat concordiam dc tranquillitatem. Quod autem reserant, discordiam fuisse inter Principem oluan-pim ac Elisabetham de Gleichen, non sine dolore sese hanc revocare in memoriam ius vero dissensionis sese non fuisse authores, sed sedulo hactenus docuisse citam, citias non alendas, multo minus accendendas esse. De hac doctrina pose auditores cunctos, re inquisita, testificari. Nunc etiam nihil magis sese in votis habere,qium ut constans&perpetua concordia interpostero conservetur, praesertim curia rari
495쪽
ANNALE GULNRODENsIUM. 463rientia doceat concordia parvas res crescere, diseordia vero res magnas dilabi. Fliquum esse hoc unum in Abbatia, ut resignatio Elisabetae praecedat, quae si factam vir propter futuriim connubium, quod Deus omnibus hominibus concesserit, in eligenda altera fore sese obsequentes ac in ossicio fideles. Ad ea consiliarii respondent: Non intra paucos dies admittendam esse resignationem, ob hanc causam, quod nemo sciat, an Caesarea Majestas statim aliam iit confirmatura, in sola enim potestate Romani Imperii este, aliam Abbatissimordinare atqtie confirmare Coadjutricem igitur requirendam esse. tiam ii impenator adduciis rationibus admiserit propter instantes nuptias, aliam non poste burudi. Reserunt Ecclesiae ministri omnem potestatem impatientem consortis esse , quare, ii concessum fuerit Abbatissae cum Comitem Gerenrode vivere, Coa utrici autem Annae Mariae in Bernebum degeres, qualis ea
futura sit administrati, Procul dubio, sciit de Polinice Sc Empedocle in Tragoediis Euripidis legatur. R dificia pharim pretepositae a maioribus magnis sumptibus exstructa,hoc anno exacto demolita esse, dissicultates quotidie in Abbatia cresceres: Propter delitias mensae, sumptus in dies augeri, Comitem esse stipatum praesidio equitum: Porro sine pecunia Abbatissim nolle resignares: Quae omnia,inquiunt, certam ruinam
Respondent consiliarii Principem his malis omnibus, ope divina pon&velle mederi. Non enim concessitarum , ut Comes ob nuptam suam permaneat in Abbatia. Nec permissurum, ut propter resignationem, Abbatis, nova pecuniae summa modo dinumeretur. Hoc placidum colloquium Bal letastadii habitum , Abbatissa postquam cognoscit, aegre accipit, durius increpans Evangelii ministros, illos contra morem haAenus usitatum sectisse, quod re non prius secum deliberata, vocata a consiliariis, se inscia discesserint. Concina ergo mandat omnia acta Ballensiadensia de scripto sibi ocius offerri, ut, qualia fuerint, percipiat, consilium ex tempore capiat. Respondent ministri Ecclesiae: Mandatu illustrissimi Principis defensoris Abbatiar se, sub
vesiperam, perliteras evocatos esse, simul ostendentes iteras consiliariorum, datas in
Ballens sede, Icam, descripta manu D. Nathanaelis lilii testificantes, Principem in animo habere, intra hebdomadam adornare suos consiliarios in Abbatiam, qui copiosus sint exposituri, in praesentia Domini Adami I illicii, quae Balleiastadii relata sint. Demodo electionis habendo Abbatis a convocat capitiatares 3 Decembr. ut singulorum sententiani audiat interrogat in praesentia Adami l illicii, An videatur consultum Abbatiae, ut Anhaltinae Sorores tres, omnes dignitates in Abbatia poli se admini lirent Deinde, an talis elestio rata esse possit Primo respondet Dominus Ad mus: Non habere se plenam potestatem a Sorore Salome ad dandum sufragium in electionem aliae Abbatis , sed non solum in mandatis habere, ut cognita deliberatione , ea, quae proponantur, Sorori renunciet a quae de consilio parentis ad relata sit res bon- sitra. Reliqui capitulares ut vocant respondent: legitimam electionem, usinatolia uenus more, non abolendam esse Atque ut prillina solennitas in eligenda Abbati sa, conservari possit, esh ordinandos puellis, immaturam aetatem habentibus, tutores sapientia atque authoritate conspicuos, ne elecitio inani conatu suscipiatur, ex legibus instingi ac mutari possit non ad Principem pertinere praelaturas in Abbatia, suo arbitrio distribuere, sine consensu Capituli omnia ordinare. Interea Princeps Bern .hardus Anhaltinus tutoris frater, Dessaviae in Dormino expirat, non sine magno su rum desiderio, Cal. Martii,Anno 37o. Hi cum ante finem vitae suae neris uicer monias,di non magnificos apparatus,testamento ordinasset,inpraesentia fratris dc sororis Elisabethae,priche Laetare,Delsaviae sepelitur.
DE Annalibi hiscerenroden ibin hoc Tomo publicandis nunquam cogitaram, imo vix ulla mihi eorum notitia, nisi quod ab Henrico Sal tho, JCtod Polyhis store insigni in Responso de Matrimonio Principis cum virgine nobili, observaveram ToM IL NAn allegatos.
496쪽
allegatos. Cum autem institiirum meum,de edendis Germaritearum Saxonica irerum scriptoribus, viris dodiis innotuillet, ultro mihi eos, pro veteri internos atri. ginta annis amicitia, obtulit Nobilissimus des piissimus Vir, JOHANNES HEDRICUS EGGELINGIUS Reipubl. Bremensita a secretis, Veteris, recentiorisque, st patriae historiar peritissimus, omnisque sol id e&elegantis eruditionis curiosissimus, quibus studiis adores suos severiores continuos distinguit&quasi mitigat. Misit dein rogatus, qua est publicum juvandi promptitudine, suum mini exemplar Annalium, quod Apogyaphum satis commode plerisauein locis scriptum est, nisi quod in nominibus propriis forte alicubi erratum, ubi statim in teso Auetoris nomine , dum P0.penrolis nominatur, qui Hoppenrodius Curi etiam a Salmulis citatur, scribi de . . Non videtur autem esse alius, quam in Andreas oppenrodiin Pastor in He stedi in Comitatu Mansseldensit, qui superioris seculi anno septuagesimo Germanico sermone Stainbcuunt seu Genealogiam Principum Comiιumque in terris Saxonicis publicavit, librum non contemnendum, quamvis Optandum esset ut quas in eum scriptit notas vir Budaus aliquando in lucem protraherenturi meminit hujus Hoppenroditoriacus pangenbemus, multis scriptis Historicis celeberrimus, si tanquam laborum in antiquitatibus Raxonicis investigandis aliquando ictum laudat in praelatione Chrontes Quemvrte is a se editi. Vixisse autem deinde in Gerenrode, Diaconi munere, ex his Annalibus apparet, ubi se designationi Abbatissarum, Elisabethar Comitissae de Gleichen,&Elisabethae Principis Anhaltinae, interfuisse ipsus notat. R. inis Annalium abruptus videntes an a descriptore sit, an ipse Hoppemodius hie modite interveniente desinere coactus fuerit, non dixerim, cum nullum aliud Stum ad manus fuerit, prius tamen verosii milius Videamr. Poterunt autem facile , qua post tempora fioppenrodii floruerunt Abbatissae, quaeque ab illis res gestae sunt de quo instam nunc Abbatia sit, adjici. Sita est Abbatia ante svlvam HartZicam, non longe ab urbe Quedlinburgo, prope Ballensteium pertinetque ad Circulum Saxoniae stiperio 'ris Matth. umebnerus N. inobservat. Pra subita Sogici)- p. 48 o. scribit Principes Anti alti nos Advocat iam eius in seudum ab Imperatore accipere, illiusque nomine in
ea merum domiXmm imperium exercere quoS etiam Abbatiae nomine onera Imperii praestare Limnaeus Tom. IV. Iur Pubi testatur. Quoniam vero in his Annalibis multa reperi singularia, multa Caesariun praecepta, veteresque tabulas, quibus describendis diligentiam suam Auctor probavit, dignos judicavi qui ederentur, etiam propter celebrem Abbatiam& ejus Illultrissimum Conditorem Geronem , multasque vita sanctimonia in lignes nobilissimas virgines. Nec displiciturum hoc institutum meum Historiae Patriae studiosis arbitror: in quorum gratiam quasdam etiam Notulas adjeci. Quae de Gerone Conditore habet oppen rodius Maximam partem ex misi. ebladi monachi Corbetensii, Annalium lib. II verbis ipsius retentis, descripsit: Principem tamen Uchrorum, cum quo Gero collocii tus, qui Stolae a limitichinni eiciar, Boine erum vocat, sicut in illo nomine alii quoque variant, dc Stoigneum Diti marus, Stoignavum Hepidannus appellat. De morte quoque Geronii de fundam ne Caenobii aliis indicta explicat, nec habeo, quae addam, nisi pauca scriptorum loca, quibus ea, quae ad Geronem, ejusque familiam pertinent, illustrantur. Dithmarint 2.
Chron. Mersburg ita mero quoque defensor patriae, tam unici morte turbar iuridi suimet illustris Sufridi , Romam pergens emeritu iam senex, coram altari Principi Apostolorum Petri omnia victricia depofluit, &apud Dominum Apostolicum S impetrans brachium C riaci, ad Dominum cum omni sua haereditate confugit patriamque revilens nati 'ime et iduam prius velata monasterio in saltu, qui fluosignatur nomine, Gerin I constructo, Hathui vocatam, saluit Abbatissam a Bernbardo consteratam Christo, k-matuque his omnibus, felicibos obitu praecessit III Kal Junii. Cuius itineris Romani,cum in Litteris Monasterii S. Galli in Hesvetia quas ibi invenit&publieavit Π h. Goldasius TomIII Rer. Alem. p.89. mentionem heri videam,& annum cium; annota tum,ct alia memorabilia,integras eas hic apponam: Anno Incarnationis DCCCCL ο-munxonteusinarchio contraSclavos,vir religiosusXero nomine a liminibus Principus
Apostolorum rea resus monasterium S. Galli orationis cavsa visita vit. Qui cum a fratri
his brairn e bolitaliter fuisset exceptus, spiritali, ut creditur, adimitti 3
497쪽
ιuauosissime a patre monasteriis itare, ut in confortium fraternitatυ mereretur admitti,
Libras quoque argenti octo loco sancto demi se Meliter obtulit: si quo pacto mel apud Regem me apud quemlibet procerum proprietatem sive possessionem quamlibet infra terminos Alemanniae eonstqvi potuisset, monasterio se ne dubio eossaturum esse promi P. 9 in omnibi eaenobii necessiatibus fleti negotiis juxta scientiam faevitatemove suam tam in palatio quam in primat infatigabiliter adstiturum. Cujus precibus Alba cum
congregasione annuens omnem cons eludinariam tratrum constitutionem me in orationibus seu Uituo mestualibus tam vimenti quam defuncto ex inferro condona t. ut Me nussa possit oblimione deleri me ne uentia intermitti per annos singulos a. Kalend. Apriles quomodo haee expetiit se obtinuit eommemorationem ejus inter sacras missarum hostias sancitum est steri, hane denique pactionem in regula monasterii inscri.
ptione'mari ero ab alamannis durius prominciantibus vocatus fuit scriptus, qui
Saxonibus Gero. In Chronico fontis Sereni de ipso dc familia eius haec notantur A . CLXXI. Temporibus denique primi Imperatoris Ottonis duo fuerunt fratres Gero Dux V Asarabitis Sistidus Comes Horum soror id a dicebatur. GEro fili
um habuit unicum Sifridum, qui inju ventute obiit, de cujus morte pater adeo rurbatus, ut Romam petens coram Altarii Petri arma deponeret, impetratoque S C riaci
brachio domum rediens eum omni haereditate 'a ad Christum confugit, constituens Ecele-sam, qua Geremiae ejus nomine dicitur, filiique 'i iduam Haturigam . quam ille annis septem habuerat, a Berctardo afferstadensi Epistolo velatam, eidem monasterio praefecit conrummatisque feliciter omnibus XIV. Kal. obiit Anno DCCCCLXV. Sisti dus quoque frater ejus in honorem B. Viti construxit Ecclesiam, quae Groni e dicitur: Hidda mero nupsit Christiano Marabioni, qui genuit ex ea Geronem Coloniensem Archiepiscopum sithmarum Murebionem. Hifratres Mater ipsiorum, defuncto pa-ιre, fundaverunt monasterium in honorem Dei Eenetricis, in loco qui Dancmaris meudicitur, re est in confinio eastri nebati, eo regatis ibi fratribus Deo Iuxta regulam B. Benedicti servientibus, praeposito eis Abbate, qui Hagen dicebatur, quem etiam Imperatoris consanguinitas illustrabat Hidda autem semiandae viduitatis vabenspropositum deo demota existens Dominie pas lanis locum studio devotionis p tiit tibi constituta a Rra Hierosol)morum , quia formoga erat, adamata, in conjugium petebatur. Quod ipsa fortiter contemnens, cum Reg instantia gravaretur, aciem suum. Π deeor molestabatur , desenestare non timuit, nasumque sibi mir truncans terreno amatori deformem e studuit exhibere, sciens interiori fluo decori, quo coelisti sponso puere satagebat nihil ex illius deformitatis mitio deperire me Hieroμ mi mortua is sepulta est. Prius vero quam moreretur filii mandavit, locum suae novella plantationis Dei genetrici non placere, sedeam alium elegisse videlicet castrum
ubi Sala ΘBoda fluvii convenirent. Verum, quia castrum idem, quod tum Horthriniagen dicebatur de hareditate fuit Geroni Marchionis amuri ii ipsorum, quam ille totamae tradiderat, datis pro eo Ecclesia Germrodensi quatuor miliis, qua omnes uno nomine Polla moeantnr, Ubum redemerunt. Haec Chronicon. Hoppenrodius vero in sil-pra citato libro Genealogico Geronis quoque familiam explicat, Geronis Marchionis avum, ciuem Burggravium Magdeburgensem facit, itidem Geronem dictum, habitasse scribit in arce Gersdorfi, ante urbem Quedet burgum, cuius rudera suo tempore adhuc fuerint conspicua Sifridum, cum etiam sine liberis esset, mnasterium in Groninge condidi ite addit cujus conjugem Guttrie diistim Ciss ex ipsis tabulis fandationis monasterii, ab Avo meo in notis adciron Corbeje e productis, didici Hiddam nuptisse Christiano Marchioni&cum eo habuisse filios duos G ronem dc Dissimarum addit. Itineris HierosolVmitani meminit quoque Diima. rin Mersburg l. a. p. 3I. ubi iam Vocat. Gero famis est Archiepiscopus Coloniensis: Dillimarum vero line prole obiisse, caenobium Nienburg undasse scribit His
penrosiis quod posterius verum est , estque in caenobio lapis ejus filiiq; ejus sepulcralis, in quo Voc turAEarebio Misnensis, pro tunc Dominis LGacensist Prius vero non ita se habet, rectiusque bronicon Montis Sereni p. 38. explicat, Dithmarum duxisse filiam Hermanm Ducis a Luneburg SWanehildam nomine, ex e
498쪽
Andationis Geren densis Litteras Germanicis Latinis verbis manu mebi is Geronis scriptas, suo adhuc tempore in perpetuam memoriam fuisse rese vatas, sciribit quidem 'penro im, valde tamen dubito an Germanicae illaestrita
ilien e 3 non misi in aliquo in grati inVirguum seivvnvii longe postuL n. cim non ierit irimus, Fimdationum Tabulεrinis conversae cim non sit erit irinos, indationum Tabulasco idiomate scribere, nullis rost iiii ii ipsis, imbive ipsae rat illa Sylim
Primam Abbatissam Hadmim Hoppeti rediis in his Annalibus semper nom, ii Ru inceronis,cum tamen inti Hio Hus iis fit tu is iurarem miti utietiam a Dithmar, in Chronico ADMu--ri, verbis 2prahine addin esis, vidua Sigfridi scribitur fuisse, ct illi septem annos cohabitasse id quod etiam probabilitis mihi videtur, cum Geronisfiliam non nisi Hildam vel Idam memorari vi deam. Sed opera pretium fuerit hic adjicere verba b mari Mersb.exia rona si visi in tem vidWigis uri Isin Iulii contigisse semit, a pergit visi αβι- fina inausidis incl)ta neptis ae in III. Histi sua anno, Geroni Illis Marebi 'lfrido nupserat, secum eo tantum VII annos eonjuncta erat Policujus excessum, Domini amorem is tristis solatium senioris sacrum a Bernis o Antistite melamentum, Umox consecrationem suscepit, sedens LV annos tam Gisia in ciristisemivo M Dina largitatis, utSMemmi: Hemate rabsinentia simila fu/- cIesiamsibi commissam dietur is decorans ornatim. Sepulta autem ei egia Christin Psa, a Bernbardo, antiqua civitatis Dibeopo non tibi periit, sed ubi generis congrega ιio sua rogavit, in medio Ecclesia eorum funyae eruet altari e Meretur autem in hac re utique fidem Ditisrarus, temporum illorum scriptor, .horimi mimis '
Mathurigis vitam exponit. Post ruam de Hed Abbatissa Ubegit, desiderari Abbatis in sextam scribit Honemrod , quae scilicet a Petro Leone confirmata fuit. Neque ego rum , m de sectum suppleamivissim Rutassis autemplum in orem,stro---αHac enim occasione moneo in Tabulis Genea stis.*-Vindisiarum Ansaustra principio addidit Anonymus sed insignis Scriptor memorari Abhatissam eremo densem familia Anhaltina, quam Hoppenrodius non habet Areebam filiam Albe si VI primi Martalam Soliquetis. exuxore Duburga, Auammatis rarimis Mis
quoque computum diu sederit, Illud vero miror, quod familiam ex qua nati inter-oaesse scribat. An ita hoc intelligendum, ut memoria interciderit familiae α'Innat, An ipsa milia illi, ex qua nata, intercidit Verumsilva res est. Fuic num ex Serenarum Ducum Brunsvicensium Simes,urgensium e ilia, quae laedi. que Dei gratia, floret, is indies incrementa capit. Fuit Ottonis, qui primus Duc' tu Br.&Lvn. a Friderico II. investitus est, filia ex Mechiilde Alberti Marchionis Bram denburgici filia. Nupsit autem Henrico Pingui, Comiti Anhaltino, quiexea prae' ter alios liberos multos genuit Orionem, An altim sumis propagatorem. ως vero inclutidis, post mortem sui mariti, iam est Abbatis Getiuo mydposterius praetereunt Hiliori Brunsvic. αἰ neb.Scriptores, annotavit tamen As n)mis Auctor Chronte Brunsvic edimsa Madero his verb1s: Otιο senior Aec, itide penuit Conradum Episcopum Verdensem Ottonem Episcopum Hilde mensem, qui
jura Ecclesiae sua bene dicitur de renuisse, sobsit anno Domini MCCL IX, es itidem, quam duxit Hinricin Pinet . . Miri Otimin O-
499쪽
i eo ς ideoque fidem me, uir nec per Gheroud aliud quam Germode nostium intelligi potest. Ubi de Brigitta de inde XII. Abbatissa agere incipit Honpenrodius, desiderari
aliquot Abbatissas ipse latetur,4 nomina quatuor ex Memorialibus libris tantum describit quas tamen inter cum non inveni abbatissam guttam, illius hic aliquam
mentionem faciendam, Sc simul controversitam quae inter Ecclesiam Geria rodensem
Episcopum Idal inadensem Albertum II, sub Abbatissa Brigitta de ossie caepit,
exponend im duxi. Fateor autem, omnem hanc notitiam me debere clarimmo
Historico Guilhelm Budaeo, qui in vita Alberti Episc. Halberstadensis ad an r333. eam publico communicavit, Cum autem ille narrasset Gretrudem de Bomentem a. Iaa4. mortuam, eique successshirigittam deinde in quo consentientem habet Ηο pererodiam)addit, eam sedisse Ia. annos, hoc est, ad annum usque 36. seculi illitis cum tamen, ut mox patebit, Tabulae Pacificationis datae sint a Iutta. An Abbatissa forte Iuttaec Brigitta eadem persena in qua opinione sive vera, sive falsa, Budaeum filisse suspicor, cum tanquam de una Sc eadem loquatur,quae primo sese opposuerit Episc po Alberto deinde pacificationem cum ipso inierit. intres ipsa ita sese habet: Cum Gern rodensis Ecclesia ad Dioecesim Halberstadensem pertineret, dc ita Episcopolus visitandi in eam competeret, Albertus II, tum temporis Episcopus, ex DOmo D cum Brunsvico Luneburgensium oriundus, Guris sui strenuus as rior, visitati neminitituere vosuit, cum praesertim ex Canonis lis nonnullae, Acinter illas quaedamnata de MerWitet nescio quid peccassent. Opposuit vero sese Abbatis i Brigitta, nec vi1itationem admittere voluit, eoque nomine querelas detulit ad Pontificem Johamnem XXII qui etiam, Alberto minus favens, Episcopum Mersburgentem Gebha dum, Praepositum Montis-Sereni Commissarios ordinavit, qui rem ventilarent deciderent. Coactae tamen interim in Canonicae illae, Memitria Ecclesiam relinquere ad mandatum Episcopi sine dubio minantis, ideoque tandem mcta est Trans actio, hac formula : Mos Iutta deluatia fecularis Ecclesiis Gernrodensis Abbatissa tenore praebentium recognostimus, Quod omnis dissensi sev diseordia suborta ex quibuscunquecausis inter Menerabilem dominum, Dominum Albertum, Halae
stadensis Ecclesiae Discuum D Νbs, ae Canonieas reclericos Ecclesiae nostra amicabiliteres sopita decisa, nobiςque Canonicabio intericis nostra Ecclesiae idem Dominis Episcopus en na promotiones suae subsidium muli impendere gratiose in omnibus resingulis negotiis nostri Dcausis, Ubi idpro eonbermandis rebus Ecclesiae nostrae vel recuperandis, aut ipsius Ecclesiae libertatibis duxerimus in meandum. Ab ineio quoque stationi , quod a Mobilis Canonicabus Ecclesiae nostra praefatae praedictus Dominus Episeopus exegit auctoritate Apostolica per quadrigennii temporis patiui abstinebit. Quo tempori spatio elapso, sti nostra Ecclesia oscium usitationis duxerit exercendum, Nos is Canonicae nostra eundem Dominum Episcopum nostrum admittentus ado ejus, quod bi competit, vel competere poterit auctoristate Constitutionis Extra vagantium. quae incipit, Attendimus. Insuper indescisione discordiae praenarratae perinde in etiatur ordinatum, quod Mos una cum Canonicabus Clericis Gernrodensis Ecclesiis saepius dictae, defensioni nostrae, vitae usque ab ineio Visitationis supra dicto Venerabilem
Dominum Episcopum saepe dictum repellere nitebamur , renunciamus omnino D in Mira renunciationis hujusmodi rescripta Apostolica preMos ad Dominum Discopuminers ebur. Iensem ad Praepositum Montis-Sereni in Afonte- Sereno obtenta ες procestis et irtute Rescriptorum praedictorum babitos qualitercunque disrumpere manifeste destruere tota liter teliebimur ex decisione discordiae antedictae . Dominam etiam de inermitet abalias
personas ipsius Ecclesiae Gerenrodensis quae mandati Episcopi saepius dicti obtemperan tes ab Ecclesia saepius dicta recessisse dinoscuntur, in statum pristinum omnium benefici
rum suorum cum mansiretudine reducemus integraliter ει restitueminjuxta ordinationem
decisionis disicordiae saepe dicta. Praesentati etiam per os ad Erclestas Parochiales, quarum jus Patronatus obtinemus tempox discordia saepius supradicta, easdem Ecclesii obtinere debebunt , amotis ab eis quibuscunque aliis possessoribus, quibus tamen nos in aliis beneficiis inter ventu menerabilis Domini nostri Disicopi perinde tenebimur iraticle eum primum prσvidendum in habere nos eontieerit. Ut igitur omnia praemissa EI' Mulassema Uinconuvlsape neant, Ridi nosm munimine ea duximus roboranda intestimoni-
500쪽
um Ue identium ampliorem omnium praemissorum. Actum D Datum Anm Domiti AICCCXXXIIL Quinto Kalend. Octobrui. Has Tabulas etiam debemus BUM, qui quidem, quod miror , quadrigennii tempor spatium interpretatur quadrage M.
Ieteinptu, ac si durante quadragesima non visitare, reliquo autem Omni tempore debeat, cum tamen sensus sit proximo quadriennio non debere Episcopum visitationeminstituere, deinde autem quandocunque libeat.
De Patre detheidis XIII Abbatissae nulla est variatio Matrem vero a Stobbergensibus, alii a Glichensibus Comitibus deducunt monenrodius Thuringiae Laiadgraviam facit. A cbtildis etiam collocatur in Tabulis Genealogicis Anhalti in is stupra citatis, orta Patre Sigismundo Iohannis . Alberti claudi 'atre, maιre Bri-gitta Comitis Gebbardi de versuri 9 ein filia. Scholasticae Abbatis ae Pater Georgius Princeps Arahaltinus, superioris Gerenrodensis Abbatissae Mechiildufrater, extra controversitam est de Matre dubium. Habuit enim Gorgim Uxores quatuor, exque iis liberos septendecim, inter eos Seholaiticam; qui a Genealogistis enumerantur quidem, diuincte non additur, ex qua conjuge ouilibet aut quaelibet originem habeat Scholastica ultimo loco inter liberos a quibusciam collocatur; se lassis igitur ex ultima etiam conjuge, Anna, Alberti Comitis Rupinensis filia nata credi posset, sed Henricus Ba si Monachus Bassenstet ensis In Panenrico familiarum illastrium Principum Dominorum de Anbali ex Anna aliaS filias, non autem hanc memorat. Habet autem modo citatus Henrieus Bagaeus in illo libello suo multa praeclara de virtute, pietate e morte Sebolasicae, quae non habet Hoppenrodius, ideoque cum libellus ille paucissi is sit visius, laudetur vero etiam ab Ernelio Brotruso incalce Genealogia Anballinae, operae pretium arbitror in memoriam piissimae Principis, omnia quae de ea narrat huc transcribere, cum praesertim audior coaevus&in vicina vivens omnia accurrate seire potuerit, , quamvis stylo minus eleganti,
multa tamen egregia narret: Scholastica filia Georgii Principis in Anhait Senioris, Olim Canonica Ecclesiae urbis Quedlinburgensis, post mero Abbatissa Ecclesilae S. Oriaci in Ge renrode, taemina naturalibus oras uitis. donis insigniter oppignerata, sed &his, quae Dei sunt devotissima, ad se Drid, inexoratilis, ad proximum autem dulcuis fabilis, a d tim mero timorata, follicita me ab infantia inter sanctimoniale et resuta in egritatis ει innocentia tramitem apprehendens in ipso irreprehensibiliter uri in Demperseverami, licet etiam in medio ignis nonnunquam posita ne dum fuerit Minime aestuata nec quidem ustulata. Mentis in Monasterio novae Helpede paretrula pueritia sua pii instituendi moribus priora suscepit rudimenta, b quod hic nonnussae nobilium illustrium 1 filiae institverenturo erudirentur. Qualiter autem eam ibidem Dominus ille fam conservaverit cerιυ respectibus ne prolixitas fastidium ingerat. potius inter mittendum judicamus Permansisse siquidem in religione illa, quam nondum nee habita quidem suscepiι, nisi tale quidem accidisset, propter quod a parentibus rationabiliter exstiti remocata. Erat igitur ahpectu venusta, casta moribus conmersatione humillim, ita ut adversarii quidem de ea nil prorsus sinistrum seu infamiae quippiam suspicari ι derent.. Qua licet a multis etiam magnis in conj ivm peteretur, ina tamen qua adolescentula, in deliciis enutriti, animosa constantia contempsit universos. Jadenis ad Collegium Dominarum in verienbo b, ubi eo tempore praesidebat Hed milabbatissa ex Ducibus Saxoniae, istic maturioris aetatis sumpsit incrementa, sic vita agens more exornans, ut cunctis esse venerabilis pariter is amabilis. Successu au-iem temporis electa es in Abbatissam Ecclesiae S. C riaei in Gerenrode, quam licet A batiam mvencula coacta ubernandam susceperit, ipsa tamen corde semper stanimo pius aspiraverit abjectas subdita in pace uni servire omnipotenti domino, rsam a lata D elata multorum in turbatione re inquietudine hominum se nonnunquam scolori sermire moribus Dens si a usim sive molestias aliis di evitates pecunia, quas in initio sui regimini Scholastica persingula sustinuit, recensere placeret, excresce'ret, ut merum fatear, labor hujus propositi metas. . Sed quia ipsa illa oceuuare studuit, nolumis is nos ea nutatenus prodere, cum semper sua meliora potiorasse occulere, iapotius quae Iun infirmitatis se humilitatis, de se agnosti malvit. Invenit itaa ecti
flam illam plus quam fatis desolatam, D' dissolutam muris pariter Ermoribus, maxiiam clarici reeo illius ministerialibis, cum illim per mitiorum oberrarent anfra , u