장음표시 사용
251쪽
Denique ad Sanctitatis Vestrae pedes provolutus eosque devotissime exosculans, Apostolicam benedictionem mihi clementissime impertiendam demississime efflagito Brunswψω . Februarii 1711. P. S. Internam animae ac conscientiae meae requiem post adeptum verae ac unicae atholicae dei lumen Sanctitati Vestrae satis explicare nequeo, grates immortales supremo honorum Iargitor Deo, ac post illum Sanctitati Vestrae, quae mihi Evangelicam hanc sacem accendit, indelasse pervolvens, pro felicissimo illo momento, quo orthodoxae veritatis hujus lux mihi illuxit.
Non sine gravi animi maerore Sanctitati Vestrae exponere cogor, qualiter Pater Amadeus Hamilton ordinis sancti Caietani mihi hactenus a consessionibus, ob munus sibi Viennae impositum, eo se mox contulerit, qui superiorum suorum nutibus citra moram obtemperaret, quam graviter ejus discessus mihi acciderit, haud facile explicaverim, haereo adhuc anceps, cuinam deinceps conscientiam meam considam, consiliique prorsus ambiguus, ad Sanctitatis Vestrae summam implorandam potestatem compellor, qua memorato Patri ad me reditus imperetur, eidemque character conseratur, quo mediante constanter, decore et sine ulteriore amotione imposterum in Aula mea commorari valeat hanc gratiam utpote animae meae summae profuturam a Sanctitate Vestra enixissime magito, et una Sanctitatis Vestrae Apostolieam benedictionem humili pedum
Sanctitatis Vestrae obedienιissimus Alius ANTONIUS E ICUS. Beaιissime Mer, Sanctitatis Vestrae humillimus e obedientissimus filius
Brunsistos calendis Iunii 1711.
252쪽
Piissima Sanctitatis Vestra monita circa opem oppressis Hi- hernia Catholicis serendam humillimo pariter ac lacri animo suscepi, statimque adhibito consilio ipsius P de Burgo literas prout sibi proseuas crediderat, ad Serenissimam Angliae Dominatricem dedi, caeteraque ita composui, quatenus magis ad obtinendum sinem sacere posse duxi. Cum enim meo nomine catholicum ministrum ad pacis tractatus dimittere non vacet, id esseci, ut Glegatomonasteriensi, quantum ad hoc etiam partes meae demandarentur. Institi quoque desuper, et quidem sortissime apud deela ratam a Partamento Angliae principem haereditariam, persuasusque sum Eandam quantum quidem licuerit, afflictis illis lare propitiam. Verum res catholica in hisce partibus tanto armorum strepitu proh dolor eo devenit, ut vix solidi quid pro ejus solamine sperare liceat, eum interim alieni a fide plena pro suis tuendis et dilatandis egurgitent vota, teste publica voce et privata. Quas inter calamitates juvat recogitare, quod divina providentia Beatitudinem Vestram ecclesiae suae sanctae praestiterit, ut a majoribus malis et amictionibus erepta, sui tamen conbervatione gaudere adeoque Deum optimum maximum jugi solicitare possit oratione, pro diuturna Sanctitatis Vestra vita et incolumitate cui et vota mea ardenti intermiscens assectu, humillime ad pedes Beatitudinis Vestra declinor, eosdemque summa animi veneratione exosculans implorata Apostolica benedictione maneo Sanctitatis Vestrae Obedienιissimus ae devoιiasimus Aliua
253쪽
Saneιissime Pater. Haud itra summum animi mei maerorem, nuperum elementis
simum Sanctitatis Vestrae rescriptum accepi, ex eodem intelligens quam moleste Sanctitas Vestra tulerit non minus exiguam spem Sanctitati Vestrae a me factam, de adducenda epte mea ad Sanctae Matris nostrae gremium, quam desiderium meum Sanctitati Vestrae humillime expositum, sub utraque specie ex gratia speciali communicandi. Ad conversionem praelatae Neptis meae quod attinet, dum haec in aula mea degeret, nullum lapidem non moVi, quo eam ecclesia nostrae lucrarer, sed surdae semper cecini, irritoque conatu in procuranda ejus conversione laboravi, sumptam tamen operam meam licet inanem, Dominus Deus mihi duplici solatio compensaviii, conversione videlicet duarum filiarum mearum, in gremio ecclesiae catholicae jam eliciter existentium citra privilegium sub utraque specie communicandi, sortassis in supplicatione mea non satis me explicui de mutila sumtione Eucharistiae sub una tantum specie nulla potuit menti meae subire cogitatio, cum etiam ut Acatholicus semper crediderim, unum ac integrum Christi corpus tam sub una quam sub altera specie contineri, prout jam firmissime credo, hoc Sacramentum sub unica specie plenissime sumi, omnemque de hac sincera side mea dubitandi ansam adimere publica mea Communio sub una specie, privata autem sub duplici specie secretissima foret, a nullo penetranda qui inde scandalum sumere posset, et de hoc secreto servando cavere possum, prout Sematum sui a Serenissimo Due de Hannover Ioanne Friderico b. m. cujus permissa communio sub utraque specie, nonnisi necessario administro, a quo id post satum memorati ducis aecepi, innotuit, spem
que semper eoncepi de eodem privilegio mihi Sanctitatis Vestrae benignitate concedendo, sed quo minus id Sanctitati Vestrae id
254쪽
aperirem, in causa sui meus Consessarius, cujus suas tamdiu tacui; verum cum hoc desiderium meum in dies magis crescat, animoque eo jam tenaciter inhaerescat, ut desperem me ab illo liberari posse, innata Sanctitatis Vestrae elementia nixus, denuo pro hac gratia speciali demississime supplicare audeo, ut paucis, qui decrepitae aetati meae adhuc supersunt diebus, hoc privilegio frui valeam, palam sub una dumtaxat specie Eucharistiam sumpturus hanc igitur gratiam a Sanctitate Vestra iterato enixissime efflagitans, ejusdem sacros pedes submissa veneratione exosculor Sanctitatis Vestrae
devoιissimus et obedientissimus filius e seruus
Dux in Hieensis et Luneburgensis.
Beaιissime aser. Essecta, misericordia Dei, ecclesiae membrum orthodoxae, equitas postulat, ut supremo ejusdem ecclesiae capiti subjectionem meam debita veneratione notisicem, quod hisce demississime praesto, Sanctitati Vestrae obsequentissime significans, qualiter post diu investigatam ac tandem Deo auspice, agnitam veritatem, pro sessionem fidei catholicae, nullo temporali sine ducta, sed solo divini spiritus instinctu edocta, in manus Celsissimi et Reverendissimi Domini Principis et Abbatis Corbeiensis humillime deposuerim, quam sincerissimam professionem confirmare intendo, Sanctitati vestrae omni qua possum submissione, obedientiam et reverentiam debitam promittens, eandemque suppliciter rogans, ut me in obsequentissimam filiam et insimam subditam suscipere non dedignetur; prosus gaudiis tota exulto, dum me sub sanctitatis Vestrae obedientia et verae ecclesiae gremio constitutam cerno, donum caeli profecto inaestimabile, quod principatu meo Iubens praetuli, tanto bono locupletior facta cum autem cogitem vitam deinceps extra aerum turbas transigere, ac conscientiae meae omnimoda tranqui I in
255쪽
litate in Ioeo ad id apto inter Catholicos frui, quo id persectius
exsequar, humi venerabunda prostrata Sanctitatis Vestrae postolicam benedictionem enixissime esstagito, aeternum permansura Sanctitatis Vestrae
Obedienιissima ilia MENRICA CHRISTI A. Ganderahelmi 13. m. 1712.
Dilecte fili, nobilis vir, salutem et Apostolicam benedictionem. Avendo no uncinesplicabile desideriora incontrare in gni occasionei compiacimento deli A. V., proviam una somma pena qualorae voviam astretti a negari que che da ei ci si hiede. Tale appunt quella, che ora sentiam in edere per a seconda vostra obligati a pregaria, come veramente faciamo, contentarsidi sacrificare ali osservanga delle leggi e de costumi della chiesa Cattolica a rama, che ella avrebbe per solo impulso di divo-xione di communicare sub utraque specie. Molis e dicemmo suquesto argomento in unareve scrittole sino alii 23. Lugii prossim passato, valendoci particularmente deli' sempio, e de sen- timenti in somigliante proposito de santo nostro predecessore S. Pio quinto. Socia ora L A. V., che concia presente lettera, chale scriviam di nostra mano, te oggiungiam ope dir megii lareplichiamo, non essersi mai dubitato ne dubitarsi a no che A. V., come i scrive se amente creda riceversi eguaimentel 'intiero corpo di Christo Sig. nostro solio una sola specie, chesolis ambedue e specie, essendoci anco molio consolati in udiredalia sua lettera, che tale su questo punio osse a sua credenza anco prima di ver abbraeciata a sede attollea. Per torre perbi dissicotta, che abbiamo, non hasta, he iam certi di quelche ella creda bisognerebbe he eguaimente lassim certi di quelelie ossero per rederne anche gli altri, i quali apessero essersi
256쪽
da Lei si ardentem ente domandata, e finalmente ieeuuta laesaeoliadi communicarsi sotio l'una era'altra specie. Ne vale it dire, che lacommunione sotto una specie si arebbe dati A. V. in publico, equella sub utraque in segreto, mentre essendo pur troppo vera a proposigione, non ars alcuna cosa si occulta che alia sine non sipalest, Dottima regula massim pei principi, Ie eos de quali sono pili facili a diseoprirsi di non sar mai in segret que che non cre- dono di ove lare in publico . orniamo unque a diries si contentia' A. V. di generosamente sacrificare ali ubbidieneta della chie sasua madre questo suo desiderio ascolurae voci di chi ancorche sena' alcuno merito liene e eei di es Cristo resti persuasa chesolo per aggio suo bene eos sente eos parta, e cos scrive chico distini e paterno assetto cordialmente e sinceramente 'ama sempre 1'amera Con questi sentimenti iam ali A. V. I 'Apostolica henedigione. Datum Romae apud S. Mariam Majorem die 22 Otiobris 1712. Pom earus nostri Inno XII.
Iugusιus Guillelmus Dei graιia Duae Brunaisieensis e Lunebvrgensis pro Nobis ac posteris Nostris promittimus, ac spondemus, quod cum Serenissimus Pater ac Dominus oster Romano Tatholicis publicum Catholicae religionis exercitium concesserit, Nosque a S. C. gloriosissime regnante Imperatore, ac clementissimo domino Nostro, pro eventuali satishabitione supradicta concessionis requisiti fuerimus, praehabita matura consultatione cum statibus, ad quos grave hoc negotium pariter attinet, praelatam concessionem liberi exerciti religionis Romano- Catholicae si umquam ditionum harum regimen Nobis obtingeret prorsus immutatam relinque mus, ac servabimus, eo quidem modo, quo ab alte memorato, Serenissimo Parente ac Domino ostro statutum est, et a Serenissimo Iectore an noveriano dictum exercitium liberum Catholicis consormiter conceditur, idque in verbo, honore ac de Principis Di ilia i Corale
257쪽
promittimus, hancque assicurationem nostram propria subscriptione nec non Duealis Sigilli Nostri appositione firmamus. Darum Bruns iste 3. Februarii 1714, AUGUSTUS MILIELMUS.
Ita testor Godostedus Iberii Secretarius Intimus camerae Serere Ducis Antonii trici Ex mandato speciali ejusdem Serenitatis.
Ego Ludovicus udolphus Dux BrunsWicensis, et Luneburgensis, Princeps de Blankenburg, promitto ac spondeo sub de et dignitate mea, quod si disponente Altissimo, hujus Ducatus regimen ad me devolveretur Romanam Catholicam religionem in utraque civitate Bruns icensi, et Guelphebitana sine ulla diminutione in statu quo relinquam, eandemque constanter protegam, ad cujus majorem assicurationem hanc firmam sponsionem meam manu propria scripsi, subscripsi, ac Principatus mei sigillo munire volui. Daιum Brunsiste 3. Febr. 1714. LUDOVICUS REDOLPHUS.
Sanetissime Pates lPlacuit tandem Divina Majestati opus suum in Ducatu meo coeptum perficere, confirmare ac consolidares obtinui demum, eodem Numine corda filiorum, nepotum, nec non statuum meorum moventes, eorumdem tamdiu disideratum ac tentatum consensum, urget Diuitia i Corale
258쪽
que gaudium, quo deire superabundo, ut Sanctitatem Vestram de tanta elicitate, ditionibus meis concessa, in primis certiorem reddam, et una Sanctitati Vestrae grates quas valeo maximas rependam, ob benignitatem qua Sanctitas Vestra dignata est ratam habere continuationem muneris Episcopalis Hildesiensis, a tempore immemorabili in Ducatu meo exerciti, etiam post Lutheranismum introductum sine ulla interveniente interruptione. Laboro jam in complendo Diplomate Ecclesia catholicae magis proficu ac honorisico, cum inde aliqualem Sanctitatis Vestrae gratificationem mihi sperare liceat, gratiam quidem quondam ob intentionem forsan meam non satis perspectam, denegatam denuo a Sanctitate Vestra efflagitare praesumo , nudum videlicet titulum Episcopalem consessario meo vel invito impertiendam, sine ulla iurisdictione aut votorum suorum relaxatione, vel ab ordine quem profitetur liberatione, ad quem lato meo supervivens sine mora rediret, nec aliter honorem hunc acciperet. Dicto titulo autem decoratus, nedum decenter magis in aula mea degeret, sed et mihi convenientius et majore rei catholicae emolumento operam suam praestare Valeret. Cum igitur minus petam, quam Consessario Serenissimi Ioannis Friderici Ducis annose a Sacra Sede concessum fuit, et nullius iurisdictio inde laederetur, quia nonnisi Hildesiensis in Ducatu meo exercetur, et insuper consessarius meus votis suis adhuc obstrictus remaneret, a me decore sustentandus, repulsam nonnisi a Sanctitate Vestra mihi indignata expectare possema promitto mihi igitur a summa Sanctitatis Vestrae elementia optatissimum hoc senectutis meae solatium hac spe laetus, paternam Sanctitatis Vestrae benedictionem venerabundus exposco, humillimo pedum osculo remanens Sanctitatis est Obedienιissimus Alius e servus
Dux Brunsmieensis et Luneburgensis
Guelphisbyι die 26 Febr. 1714. r. S. Habebit me Sanctitas clementer excusatum, quod praesentem epistolam manu propria non exararem, desectus est senectutis, non debitae venerationis. Di ilia i Corale
259쪽
Nos Antonius tarteva Duae Brunaisieensis e Lunebutamsi hiseetestamur, nos locum her-Oschensi concursu communiter dictum, in civitate nostra Bruns censi situm, et a nobis emptum, Romano catholicis in perpetu a concessisse, ut ecclesia, domus sacerd0tum,
schola et quidquid publicum religionis Catholicae exercitium exigere potest, ibidem construatur, ac divino servitio aptetur ab ipsis autem Catholicis suppliciter rogati, ut supradictam donationem nec non publici et liberi exercitii religionis Catholicae concessionem in strumento publico firmaremus, hoc diplomate nostro iisdem perbe nigne gratificam
Confirmamus igitur imprimis memoratam donationem in perpe' tuum, et una liberum religionis Catholica exercitium, ipsis in nostra urbe BrunsWicensi, hactenus concessum, cum facultate sacerdolibo Catholicis data, omnia sacramenta ecclesia Catholicae ritu cassidui' publice et libere administrandi, nec non consueta munera sacerdo talia in ecclesia Catholica Bruns ieensi publice item et libere obeundi; Volumus etiam, ut tam communitas Catholica quam ecclesiastici catholici ibidem quoad liberum religionis exercitium, omnibR Reformatorum sic dictorum indultis plene ruantur. mPraelatam ecclesiam Catholieam eum adjuncta domo saeetaniηφcatholicorum ab omnibus oneribus publicis, cujuscumque qualiuiis sint, in perpetuum eximimus. m. Eximuntur pariter sacerdotes Catholiet in diei ei vitai in Omnibus ordinariis et extraordinariis impositionibus, et a γη sumptionis, ut Vocant, solutione. Dj0jligo b Coos
260쪽
IV. conceditur etiam Catholicis schola, in qua juventus catholiea
Bruns ici religionis suae doctrina imbuatur. V. Licet quoque iisdem in caemeterio Catholico Bruns icensi mortuos suos libere et publice sepelire, citra tamen processiones per urbem in eadem insolitas, quae ipsis nonnisi intra ecclesiam et septa caemeterii Catholici permittuntur.
Quandoquidem autem in nostra Urbe Guelphebitana ab aliquot hinc annis exercitium liberum Catholicae religionis Romano-Catho Iicis a nobis concessimi suit, sine tamen formali ecclesia structura, remanebit quoque tale exercitium liberum in dicta civitate in statu quo sine ulla immutatione, consormabit se autem tam missionarius ibidem quam communitas Catholica quoad religionis exercitium civitati Brunsmicensi, ac supradictis privilegiis parisormiter Duentur. Hane nostram deelaraιionem propria subseriptione a Duealia magni Sigilli nostri appensione in perpetuum e Armatam volumus.
Brunaisita 12 Marti 1714. ANTONIUS ULBICUS.
admodum Reverende Pater. serenissimus per quadragesimam mandavit haberi per me in Sacello Suo singulis seriis quartis sermonem de arte bene moriendi. Postquam seria quarta inerum audiverat de justificatione peeratoris, et quidem quatuor sermones Super textum : Pater in manus tuas M, quintum sermonem scilicet seria quarta in hebdomada Saneta super textum sequentem: Haec dicens expiravit vel tradidit spiri-ur ibea a