장음표시 사용
61쪽
Tiridis et Propertio Eligiae, ex Catullo, ram risis, Ausonio assisquoscriptorums tum antiquis tum νε- centibus Epigrammata selecta et commentario breuissimai spata. Cadomi. l . lso. Non magis in censam venit, quam quae sequitur, impressionis tantum loco notabilis rc M. Tib. Propertii notia editio ad Ios Stulteri mendationem acturate conformata - tituli suppleti --. Elegiarum Ebellus, qui Cornelio Gallo vulgo iussi
Mosella Ausonii eum selectis it Tibulli, Properti
negiis, illustrata a Pausio Duriis Mail ponti. g. IssPoematia quaedam Catulli, Tibulli, Propertii fel sa grasee reddita per Iof Scaligerum. I. Iani Gebhardi in Catullum, Tibullam et Propertium animaduersones eum L. Meleagri in Via Catullum Spicia
V. paullo post ad r6a r. Catullus, Tibullas, Propertius, eum Galli βου- mentis per Guil. Ians . tum per Elaeuisses. A msteloiadami. a . νε . roso. ἔ6 r. 26M. Ino. In Quas in manibus habui, ad Scal geranam recensionem expressae sunt.. Catullus, Dissius, Propertius, eum L. Liuineia notis antehac ni l , - nee non uberioribus Iani Gebhardi animaduersi. eum I. Misagri Spirit/gio. B. po mata Galli et index Horatii TuframeEM. Frcs. ex in. Metaec g. IDRLibrarii industriae debetur haec editio, non viridore curae, etsi Gebhardus praefatus est. Poetarum verba ex pessima Basileensi v. ad is 3 oo aut ex wecheliana superiore I 6ois. expressa sunt. Io. Livineti
notas eodem anno, et Iani Gebhardi animaduerss. quarto ante anno seorsum editas nunc in unum volurnen redegit librarius redemtor. CatuL
62쪽
Co Dic Illus ET EDITIONIBV1. LXICatullus, Tibulis, Propertius. Aureliae Allo. brogum. 4. trast. Catal. bibl. Bodlei. p. 26 o. nisi forte Catullus lus est. Catullus, Tibullus et Propretius, et quae sub Galli nomina eircumferuntur, eum selectis variorum Con emtariis, accuraψι Simons Abias Galbem. Trai. ad Rh. I. ἔθρ. Vitiis typographicis scatet et farraginem notarum apponit, quibus verba et phrases illustrantur, non sem
inae Parisiis I 663. et I 668. memorari solent edutiones, numerorum Vitio natas esse arbitror. nec vere
Porimala selem a Catullo, TUtilis et Prosertio eum noti, motii. Lipsiae. S. ἔθ7s. Catullus, Tibulius, Propertius, e recensiona L G. Gramii, eum notis integris IV. Stasigeri, M. Ant. Mureti, Aea. Statii. Rob. Titii, Heri Manlii, Lam Do ae patris et filii, Theod. Manilii, me novi selictis
aliorum. Traiecti ad Rhenum. I. rno. Graeuii nomen mutuasse tantum videtur astutus librarius ad fraudem faciendam, quanquam eius praes tio in capite legitur. Omnia indiligenter disposita et
parum concinne; nec cum cura expressa.
citulli, Tibulli, Propertii, opera, interpretationati notis illusinia a Phil. Silvio in us in Delphini. Paris
Vide de ea iudicium Fabricii p. e 6. 94. ed. nou. Catulli, Tibulli et Propertii, opera ad optimorum
exemplarium Mem ruensita. Aeci variantes lectiones a M . Cantabrigiae. q. VIoa. Splendida et inter ceteras conspicua editio ipsos poetas emendatissimos exhibet. Εditor van Lech. adisiecit cum ex aliorum annotationibus excerptas, tum ex Cod. Laudens, Collationibus in margine Aldinae adscriptis, aliis collationibus Oetiu. Ferrarii, item ex an
63쪽
tiquis edit. Reg. Lep. Brix. ven. Ald. Colin. Cons.qLae supra de ea dicta sunt. Abii Tibulli, Equitis Romani quae extant, ad fidem
v tιrum membranarum sedulo eos ata. Accedunt notae
cum vis. lecti. libello. studio Iani Brou kli. Amst. η. 17og. Satis de ea supra dictum est.
C. Valer. Catullus, A. Tibullus, Sex. Aurel. Pr pertius ex recensione D. Ant. Vulpii Bergomenses, eum eiusdem obseruationibus. Patauit ap. Ios Corona. q. IIIo. Et adolescens, et nondum visa Broukhusiana. hanc emiserat vir doctissimus. Multa retractauit in editione posteriore. In Edd. recentioribus quae sequuntur, obtinere hoc a me ipse non potui, ut eadem, qua superiores, maxime veteres, diligentia recenserein aut iterum singulas excuterem. Nec id facere operae pretium erat. Catulli, Tibulli, Propertii opera. Accedunt qua iam eorumdem Poetarum carmina graecι versa, eum Oda Sapphus a Catullo latine reddita, et cum indice eopioso. Londini, De. T On. la. IIIS.
Michaelis Maittarii cura prodiit, qui plures alios
auctores hac serina excudendos curauit; Corpore quoque Poetarum edito, quo, ut in ceteris poetarum Corinporibus, Tibullum quoque coinprehensum esse, monere opus non est. Ex Cantabrigiensi repetita est, una cum Var. Lect. Adiecta tabula, qua Scaligeranas transpositiones comparatae sunt, item graeca versio nonnullorum carminum a Scaligero et Florente Christiano facta. Catullus, Tibulius: Propertius, ad Mem optimorum exemplarium recensiti, eum Mn. var. Lect. margiani oppostis ad celsi mum Abresianensum Dueem. studio
et opera Mich. Brochard. Paris Cousesier. q. r723. Multa praeclara minatur Editor; nil tamen aliud egit, quam ut Scaligeranam recudendam traderet. Tam leuis horum hominum fides est, si verborum ostenta.
64쪽
lionein ad rerum argumenta reseras. Ad temporum rationes parro hic commemoranda est editio, de qua
Titatas Corvinianar, seu Albii Tibulli, ini nitri sonites. quae supersent. E codice mio Matthiae Corioim Regis Hungariae recensvis Samuel Misserius .a Te res-Fer. Claudiopoli. Φ727. Catullus, . Tibri Ilas, Propertius, ad fidem optimo rum librorum ae rate recenisti, quibus adiectum es Pens ilium Veneris. Gottingae ex osse. Acad. A Dan de
Catullus, Tibullas, Propertius, prisino nitori rὰ situli et ad optima exemplaria emendati. Aec. fragmem ra Corn. Galla inferipta. Lugd. Batav. Paric Coust
lier. , 12.l7M. Ad Scaligeranam recensionem excusa est; etsi soblenni iaciantiae more ad Optima exemplaria emendati poetae tu fronte praedicantur. Albius Tibullas Eques Romanus, et in eum D,
t. Vu*ii. Philologi ne metoris in Gymnasio Patavino. noum commentorius: diligenti us. Exeuciebat IV. Cominus. Patauri. . A q. Τ7 . Etiam de hac editione inter potiores merito habenis da supra dictum est. Non coinmemorabo alias rece tiores ex superioribus repetitas, etsi nitore. sorte pi cura typographica notabiles, qualis Londinensis est i 49. apud Io. Brindley, Parisiensis II sq. apud Barbou. Glasguensis Tibulli et Propertii 37s3. 8. ex Brou khusiana expressa, Biriningliamiensis typis elepantissimis Io. Baskerville, IT a. Accessit iis nuper editio splenis flore, elerantia et diligentia atque arte omnes quas ubdimus similes conatus superante, Parmae curata a Bodonio: Cuttilli Tibulli Propertii opera I 794. fol. naai. Praesuit ei vir doctus, in Tibullo maxime nostram recensionem sequutus. cf. Git. Get Ana. IT9 s. p. 3799. Inserta quoque passuri est una et altera elegias . Chre.
65쪽
Lx IV . . NE TIBULLI CODD. ET EDD.
Chrestomathiis; e quo genere paullo serius inspexi
Eclogas vet. poutari a doctissimo viro, Doering, cur ias et bonis notis instruetis. Multo minus ad consilium nostrum spe fiat, ut verissiones annumerem, etsi superioribus annis nonnullae prodierint elegavies et Tibulli gustum aliquem iis propinantes sorte, qui iis uti volent. Inspexi inter alias versionem Λnglice exaratam cum notis a Iac. Grainger M. D. Lond. 17 S8. ut alias taceam; de quibus nunc eo
minus necesse est dicere, quo his diebus prodiit liber praeclarus Lud. Guia. Briiraemanni Stellini ars r. Ameis of the Engsin mitions, Trainflati s md tam strations of tha ancient Graia and Laris Avithors wli4Rmaris: ubi p. 373 sqq. dili sentissimet factum vide
his conatuum in Tibullo recenium. De Sam. Henteii Viri do. h. specimine iam ante dictum est: Italicam sole starum elegiarum Io. Hieronymi Carli Ven. a 36. Gallicam auctore de Pegay a Tr. aliam Gallicam IIII. multo cum ornatu typographico vulgatam; nolo tamen mihi sumere hoc, vi de iis arbitrium seram. Multo minus de popularium meorum studiis et conatibus quicquam memorare ausim, cum praesens periculumni ab iis, quos non a primo statim tentamine iriter principes retuleris viros. Raro est qui meliora doceriis aut cupiat aut sustineat r quod tamen vidi saetium a
viro politi ingenii, qui Tibullum teutonice redditum Turici ret 83. ediderat. v. Gotti Gel. Anz. 1783. P.
a Tantum de Tibulli editionibus. Subitet his iusu
vitam eiusdem, etsi non' satis eleganter scriptam. ex
editione vulpii, sed resecta nonnullis nimis otiose disputatis.
66쪽
Quod AL 3ro TisvLLo praenomen fuerit, munus compertum habemus; siue id librariorum imcuria seu casu exciderit. 6 Honesto et equestri loeonatus est, O Romaene an in municipio aliquo Italiae, non constat. Petrus crinitus et Lillus Gregorius Gyral-dus, qui ante duo saecula poetarum historiam persee ti sunt, annum V. C. DCCxi. quo Λ. Hirtius et C. VLhius Pansa Coss. praelio Mutinens aduersus Λntonium pro patria occubuerunt, Tibullo simul atque Ovidio natalem suisse, monumentis litterarum tradiderunt.
in a Vulpio consectar ut paullo ante dixi. Ingeniose Broukhusus p.
g. Amisit autem his nosterques Iisum fbi pramomen,
nutia, is arbitror, perquistione iterum reperiundum. Est enim veros iis, in librosio unico, unde ceteri in Italia traduces prodierunt, litteram singularem, quae maenomen naret, aut vetustate fuisse exesam, aut librarios
Earum rerum incuriosos, tamquam minime necessariam, --
glareisse. Nis quis coniiciat, a Me es, Aiaci praenomen hiluisse: atque hoe elementum asinψequente comparis naturae ori fuisse absorptum, vel potius e bisus malasse in
bin ortum ducit noster e gente Albia equestri. Fuit alia consularis, e qua, contra Broukhusi monitum, eius genus duineunt Dacerius et Sanadonius ad Florat. I, epist. 4. Ex eo, quod in inscriptione libri, quae fere
tum in vita incerti auctoris, infra exhibenda, Eques Romanus appellatur, perperam contendiis tur, eum Romae Datum esse. PDuiligod by Corale
67쪽
Id illis persuasit versus quidam pentameter, quem utatusque poctae codices praeferunt, ubi ambo de sui Prius tempore verba iaciunt equum missit fato Confus uterque pari. e)Λt Iosephus Scalixer, qua erat sagacitate. primum se odoratus est, hunc versiculum ex Tibulli carminibus tanquam spurium, expungi oportere; quod ni fiat.
magnam tetraporum confusionem oriri. Calculum adisiecit lanus Doura, qui schediasmate succidaneo ad Tibullum , O manifesto admodum ostendit, de arca Sulmonensis Equitis a quodam in re aliena nimis of eioso Tibulli supelle stilem auctam. Qitia utinam humaniore stilo et minus ob leto praestitisset bonus ille Doueta, ut, quae scribebat, et legi libentius, et intelligi facilius possent. Ego vero argumenta, quibus ivtitur, summatim proferre non grauabor. Primum igitur, nullo modo Tibullus potuisset Messalam sequi ad bellum Λquitanicum, stipendia merere, gn vi denique militis vi rem fungi, quod ipse de se na
Tat, quindecim annos natus, vel etiam aliquanto minor: tot enim sere intercedunt ab Hirtii et Pansae consulatu ad Messalae victoriam ac triumphum de Gallis , quem egit anno V. C. Dccxxv I. ut ex vetustissimo
lapide satis constat. D Deinde Ovidius m libro IV.
Trulium, o Tibulli III, s, I 8. Ouid.
ad Tibultam quod Praecidaneis suis pro Tibullo ad ecit,
quodque post Morellum in edit. Paris. I 6o4. ad calcem editionis suae recudi curauit Broukhusius, qui in Dousae sentenistiam pedibus transit. Eandem Ornate persecutus est Sanadonius ad Horat. I, cpist. 4. cf. etiam Maon. vita Horatis ad R. 723.
VI . κ T. Est is annus V. C. Tar. Varronianus.
g) IV, Trist. Io, I. Virgilium vidi tantum: nec amara Tibullo Tmpus amicitias fata
68쪽
Tristium, Elegia X. v bi, aetatis ordine seruato, Eleis giae Latinae scriptores enumerat, Gallo principem locum tribuit, alterum Tibullo, tertium Propertio, sibi ipse postremum: ex quo colligimus, Tibullum Properato atque Ovidio natu maiorem fuisse. Nisi quis inepte Guilletur, Nasonem serius ad scribendum appulis te animum; quod in poetam ingeniosissimum, et versus plurimos nullo negotio fundere solituin minus conuenit. Huc pertinet Ode Horatii ad Albium inscripta. M in qua Venusinus poeta, sui exemplo propolito, Tibullum ob Glyurae saeuitiam Elegos miserabiles duanta tem et sibi iuniorem praeferri dolentem
in amore, ab animi aegritudine reuocat, et selatur. Quod poeitia si, ut ordo carminum ostendit, compositum fuit ante aliud de Augusti Aetiam victoria adue sus Antonium et Cleopatram, 13 quam in annum TC. Dccxxiii. incidisse liquet, inueniemus, si communi opinioni assentire velimus, Tibullum annorum vi duodecim Elegiacum poetam, Glycerae amatorem, etiquod magis mirabile, tamquam aetate prouectiore, a
puelli domo exclusum. υ Omnibus igitur sucum se- eit Ouidianus ille versiculus, Tibullo, ut ait memoratus Doueta, a mala manu adsutus. His docti viri gravibus argumentis liceat mihi leuius quoddam, neque tamen omnino contemnendum, addere de mea penu; ne scilicet ad has epulas, quod aiunt, veniam asymbOlus. Vix est, ut credere possim, Ouidium Tibulli memoriae studiossiunum, quum animaduertisset, senatalem diem, vel saltem annum cum illo habore comise a munem,n Viget hine etiam Broux husius ad Tib. II, 4, i 3. Esse
tamen hoc argumentum adeo validum non videtur, Cum odas Horatii non secundum tempus, quo quaeque scripta est. coli catas esse constet.
ler Propertius illi: Quartus ab his seria temporis i se fui.
69쪽
. u unem, qua erat praecipue diligentia in rebus vel anti. nimis, eiusmodi euentum silentio praeterinissurum
fuisse. I Uerisimilius itaque est, aequalem Horatii Tibullum fuisse, id suadente ipsius Flacci testimonio, qui Epistola 4. Libri I. eandidum iudicem ferm
nutu suorum eum appelliam non dedignatur. Emuimetae vero naris hominem, qualis erat Horatius, iam octo lustris vivendo exactis, scripta sua accuratissime elucubrata, homini adolescenti, viginti duobus annis ipso iuniori. castiganda committere, iure ac merito puduisseti Quibus iactis fundamentis, alius error com
vellitur, qui iam inualuit, Tibullum videlicet in ipso aetatis fiore vita desunctum esse; idque propter auctoritatem Domitii Marsi, qui Romanum hunc Equitem iuvencin ad Misios migravisse, in Epitaphio testatur. Huius enim testimonii pondus cleuari facile potest:
quum sciamus, eos, qui XLVI. aetatis annum praetemgressi nondum forent, ex instituto Seruit Tullii iuniores appellatos: qui vero excestissent, seniores. in
propter Sallustius C. Caesarem triginta sex annos na- tuni, quum summi pontificatus apicem peteret, ado. Iesentem vocare non dubitauit. O Quum igitur ex eodem Marsi Epigrammate intelligamus, pauso post Vi gilii mortem Tibullum vivere desisse; U Donatus --ro scripserit, Uirgilium denatum C. Sentio Saturnino, Lucretio Ue illone Cossi anno U. C. DC cxxxv.
hoe leuissimum, ut iere omnia eiusmodi argumenta a s lentio desumta, ubi memorationis causest idonea nec necessaria erat.
In annum Itaque V. C. 69O. vel proximos Tibulli natales ponit Dousa, quem se-.quuntur Broukhusius, Fabrisius, Sanadonius, Vulpius. n) Gellius X. N. A. 28. Sed an ex Seruit histituto, quod dudum obsoleverat, usus iste v cabuli isvenis, etiam de trice nario venerit, valde dubito; quanquam obseruatio ipsa veracst, ct a inultis viris doctis pro. posita.
70쪽
equitur necessario, si Tibullum, ut ratio postulat,
Horatio supparem facimus; cuius natalis contigit anno DCL xxxi X. L. Aurelio Cotta. L. Manlio Torquato Coss. eum ultra quadraginta annos vitain produxisse.
211 de issis fortaste plus nimior ad reliqua pergam .e 3 Patri-
ς Contra hane musae sen- IU. Trist. io. Propertium Iuisse
tentiam Ayrman. g. 94. seqq. natu minorem Tibullo: eum disputat, argumentis tamen, autem vulgo ferri natum ann quibus non magis eommoueare, 697. vi adeo Tibullus post hunei quam iis ipsis, quibus mu- annum nasci non potuerit ἐsa utitur ad suam opinionem quanquam responderi ad hanc confirmandam. Dissicultas ali- dubitationem potest, Propertii cuius momenti proferri potuis- natales non nisi e Dousae con- set haec: quod ex musae ra- iectura ex eius IV, cleg. , 27. tionibus anno demum trigesimo seqq. ducta in illum annum con tertio prima stipendia fecisse in lectos, adcoque non omnino Messalae contubernio videtur. cotos est e; deinde obseruari
Ipse Ayrmannus in laudata Ti- potest : ipsit in Tibullum IV, hulli vita, inprimis f. 9 o. seqq. I 83. significare, sibi lautam sor- annum 7os. eius natalibus assi. tunam fuisse, nunc desuerium gnat; in quam sententiam pro- superesse, curamque novari pHcrea maxime concellisse vide- iam, quod doliderarnus, eius
rur, quod in lib. III. eleg. s. sensita nobis fuerit, in rcesse es-Versum, quem supposititium in- se; quem vero fortunae sue terpretes delent, ipse, corruis melioris siue deterioris sensum Pium tantum esse arbitratus, habere potuisse sex annorum commode emendasse sibi visus puerum 3 tot enim annus, lex crat: illa quidem sententia, natus e D. H. se debuit Tibullus proscriptio
qur part- parum verisimilia sunt.
ut annus V. C. 7Os. significare- haec duo pro veris et certis potur, quo Claudius Marcellus et nemus; primum, versum illum L. Cornelius Lentulus Coss. cum III, eleg. s, Ig. adeoque annum' Pompeio Vrbe Italiaque, Caesa- natalem ab V. C. III. viderixis aduentu, cedere coacti sunt. esse supposititios; deinde, vi-'Vt de emendatione parum fe- deri Tibullum aliquanto mala- Iiei nihil dicam , possunt duo rem eo anno est et sed de vers inprimis contra haec moueri: natali anno pronuntiari temero primum illud, constare ex ouid. non posse. Duiti reo by Cooste