M. Tullii Ciceronis Cato Maior, seu de senectute libellus, cum dispositione argumentorum et annotationibus, per Johannem Alburgensem exceptis ex prælectionibus D. Davidis Chytræi

발행: 1572년

분량: 231페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

omnia per ὀ quae fecundum naturam sunt, Iunt habeuda tu bonis.

Terria Aeson o ad Maiorem. Mors nonese malae deos cc metuenda. I uia es iurulis, cur violae posculi se omnes

res nascentes in rota natura rus intermuntes exunguuntur. Insigni autem neruosa periphrasi, sequentem Deronisocm eurivit Seneca Epimia o quam Studios inregnum legant Bassiuair, tam ultum esse, qui monem timeat,quam qui

senectutem. Nam quemadmodumsen iam adolescentia equietur, ita morasten curem Visere noluit, qui mori non vulnVita enim cum exceptione rem das si ad hanc itur, quam ideo timere demensis eis, quia cena expectangur, dubra me muntur Mors nec irarem habet aequam orinuictam. Cui queripst bis in ea condDLoneste esse, in qua nemo non eis ' Prima enim pars aequitans est aequali 1 Sed nunc superuacuum bis natura causam agere,

quae non aliam volui legem no rum esse, qua uam diuicquid composivit soluit, O qui

202쪽

. . . .

es quicquid resolui , componii rerum u

sed minutati ubductam nonne Aegratia agere Didis omniίm debet, quod na-Im ad requiem homini necessariam csse gnaram, perduc in est Z Vides quosdam οἱ in s morram, se quidem magis quam roga solet vita sec. Dicebar audem ille Epicur pra copus obsequens ramu P re se nusium dolorem esse in L extremo anhetim iramen esse , habere aliquam rutum in ipsa breuitaresola/j. M uis nam doloresm longum esse, qui magninis Caerarum ιι cursurum ibi etiam in ipsa dis cDone animie, corpor j, si cum cruciam id erer,pos sium dolorem, si dolere non posse. Non dubitare autem sie, qui senilis anima inpramis labras esset, nec ma nivi dis, herem a corpore. Ignis qui va-

tamenta de scitur sis boni ab iit.

203쪽

citius quasi terram idear idere, a. liquandog tu portum ' Seneca 'sola

I. Mora clementi Imusporrus es bauquandopetendus, nunquam recusandus, In ques quis intra primo annos delatus est, non magis queri debet,quam qui in nauigans inponum veni . eiu mori , eis effugere male visendi peraculum. Hoc eo nubcur de vita nonposiimus queri, neminem renet. Non deserar ad mortem ingenium, inon defueris animus.

Pis ratu Eecitatur a Plutarcho in

ira Solonis.

Sed tuendi uis est optimus

Vetat Pythagora inius Impe/ratoris de statione vitae decedere9

Nemo sibi sei moriem consciscere des r. Vide Augustinum de ciuitate Dei tisi . . o. I. se deinceps.

Solovis elo'ium est V runs Solonis es Enni disichon recisitur ocul. I. SOLONIS. Mi Mors

204쪽

31 3 mea ne careat lachrymis, linquamus amicis Moerorem, et scelebrent funera cum

De qua non ita Auga d is tutione opus se Pidetur.

Duos Decios hare A. V. Is in te Lo

cum Larini epro e u sature deuouis, Dec. I lib. F. tius A. V. 1δ. In lesio cum

M. Attilium Regulum9 A. V. FOL

iuprimo hesio Punico In ignis aurem ius consantiae for ruinis Reguli iam darios defen Genui insis Db. s. Os scis

orum

205쪽

sudiosi relegant

D os Dipion e 4 Cornelium pii rem cani superioris, o L. Cornelium farrem , qui annoprimosecundi belli Pu- o A. V. o. ye Hannibali opposuerunc Polea in Heandis interfectisunt.

Liuius Dec. 3. lib. 7.

Crudelis imu hosti Hannibal. S ripsi tu riginibus Septem frigis

num libros Cato scri r uorum primo, res gestas Regum populi Romani secundo eo tenso ingularum in Dalia ciuisurum origines se antiquitares quaru , eum Punicum primum es Q complexus A

stuod igitur adolesceu te contems nuut, id οἱ li eues extimescent θ

Seneca Nec infantes,ne ueri,nec meme

206쪽

lis rimen is rem Turpi mum igitur eis, si eam secun aum Ohas rura non primat, ad quam uorcia perducit.

Sunt pueritia certasu dia Versu

Horiar ex arae socii a repetantur. Reddere qui uoces iam scit puer, i pede certo Signat humum, gestit paribus colludere, murmcoctigit, ac ponit temere . mutatur in horas. Imberbis iuuenis tandem custode remoto Gaudet equis, canibu D et aprici gramine capi , cerem in uitium flecti, monitoritas aster. πc.

Equidem non ideo, cur quid j sesentiam de morte, non audeam Aeare obis: qu)de melius emere mihi Pideor, qu)dadeam propius a Ium.

Ego si os patres Scipio, tussc

Laeli, iros clari mos, mihi amicissimos Piuere arbitror, cineam quis

dem itam , me e sola ita uom, nam L Nam dum sumta in his inclus coma

207쪽

s compagibus corporis, munere quo dum necessitatis , raram opere 'hi linur. Est enim animus cael ulis ex altissimo domicili depresus, qtia i demersus in terrani, locum diui

irae naturae, ternitatis contrarium.

Sed credo Deos immortales farsi Pe

animos in corpora humana Vput, qui terras tuerelitur , quis coele sium ordinem contemplantes, imitaretitur eum itae modo, atq con tantia. Nec mesolum ratio ac dissutatio impulit, Pt ita crederem sed nobilitas etiam jummorum philosophorum, T litoritas. Audiebam Pythagoram Pythao 0ric01s iu colas pene ostros, qui sejent Ita uici philosophi nondum riuuii nati, uuii quam ubi osse, GHeXP . niuersa mente diuina delibatus animos

208쪽

Demonstrabantur mihi praeterea, quae Socrates supremo Pisae die de immortalitate auimorum diseruisset,

is qui seisivieut imus oraculo A, pollinis iudicatus quid multa'Sic mi. hi persuasi, sic sutio , cum tanta ce

teritas animorumst, tauta memoria praeteritorum,futurorum prudentia, tot artes, tautae scientia, tot iuueuta: nou posse eam naturam, quae res eas coutinet,esse morta sem. Cum ianimus semper agitetur nec principium motus habeat, quia ipsas moueat necf. nem quidem habiturum esse motus, qui utiquanis ipfest relicturus. Et cum simplex animi natura esset, neghaberetius quicquam admisium ιν

dat sui, is dissimile, non posse eum diuidis quod si nou possit, non posse

interire. Maguo esse argum euio, o mines

209쪽

mi)ies scirepleras autequa nati sint, quodia pueri cum artes difficiles disecaῖata celeriter res innumerabiles arripiant, 'pi eas nouum primu accipere

Pideantur sed remisisti recora dari. Haec Platonis suntfre. Apud euophontem autem morieus Corus maior haec dicit Acolite arbitrari, o

mihi charissimis , me, cum a 'pobis discess ro , ni quam aut nullumso.

re nec enim dum eram ob scum, a. nimum meum Pidebatis: Ied eum esse in hoc corpbre ex his rebiu, quisa rebam intelli rebattis Eundem igitur esse creditote, etiam inultam audibi, tis. Nec Peryclarorum 'pirorum post mortem horrores permanerent, si iubileorum ipsorum uim efficereii , quὸ diutius memoriam sui tenereii . i.

hi quidem nutiquam persuaderi potu

210쪽

it, animos , dum iu corporibus essent mortalibus Piuere cum exissent ex js, emori: nec Per tiιm ulmum esse inspientem, cum ex in spieuti corpore euasisset essed cum omni admipione corporis liberatu, purus, integer

esse coepi pet, tum esses leutem iss

etiam cum hominis natura morte dis soluitur, c. elerarum rerum perspicuuest, qu)quieg discedant abeunt enim omnia, Pude orta; aut animina illuiolus nec ciιm adest, nec cum discedit, apparet. Iam per Pidetis nihil morti

esse tam simile, quam Ismuum. Atqui

dormientium animi inaxime decla. raut diuinitatem suam , multa enim

clivi remisi , s liberi sunt, futura pro seiciunt Ex quo utθfgitur , qua les Iuturi sint cum se plane corporis Pinctilis relaxaverint. Tuare haecita

SEARCH

MENU NAVIGATION