De incremento musculorum observationes anatomico-physiologicae : dissertatio inauguralis ...

발행: 1856년

분량: 64페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

12. 10. 10. 11ri. 12. 11 9. 10. 12. 11. 7. 9. 11. 7. 14 8. 8. 12. 11. 16.

8. 10. . . . 10. 10. 11. 10. 12. 10 8 8. 11. 10. 16. . . . 12.M. abdominaleS. 10. . . 11. 10. 12. M. . . . . . 10. . . 9. . . . . M. hyoidei. 7. 11. T. 10. 12. . . . T. 11. 10. 11. 5. . . . 8. 13. 9. 11. Cuniculus I. Quatuordecim circiter dies natus.)

3. 3. 3. V, 2. M. V, 3ri. M. 3. 2.2ri 2ri. 2. . . ri 2 . . . . Tibialis anticuS. 3. 4. 2. L. N. 3. M. 3. M. . . H. 3. 2.2ri. . . . . . Extensor digitorum pedis. 2. . . L. 2' . . . . . . . . ri 2 . 3.3. . . L. R.

52쪽

- 46 Popliteus.

Flexo comm digitor. 2. R. . M. . . R. 3. 2. . . . 'L. M. 3. 2 L. 2. 3. L. 2. Extensor digitosum. 3. . . . . . 2M. 2. 2ri. 4. 2. 2. 2M. 2 2ri 2 3. V: 2' . . cuniculus II. cuius sub Pag. 33 mentionem feci.

Gastrocnemius. . . . . . .

CruraliS. 7. . . . . . . . . . 5 . . . R. . . 5. . . . . . . . . . . . . Interosseus II tarsalis. 3ri. 3. 4. 3V, 5 4 3V, 3. . . . . 3 3. 4. 3. 5. . . . . . . . . . M. . . Interosseus pedis cuius . ischiadicus dissectus fuerat: 3. . . . . . . . 'L. 3. 3. . . . . 2 6. 3. 3. 3. 3. 4. 3. M. . . . ' . . . ' . Triceps brachii. 5. . . . . . . . . . . . . . . . . . 5. . . . . . . . . . . Pectoralis maior.

3. 4. . . . . . . . . . . . . . . . . b. . . . . . . . . . .

53쪽

- et Biceps brachii. 5. . . . . . . . . . . . . . . . . . 6. . . . . . . . . .

3. 4. 3. 4. 3. 4. 4 3 3'. 2'. 3. 3. 3. 4. 3. 4. 5. . . . . . vi vi l . . . .

Ventriculus cordis sinister: 3 2 L. 'A. vi 2 'L. 3 3. 4. 3. 3. 2 4. Cuniculus III. Fere adultus:

Gasirocnen ius.7 j. . . . . . . . . 10 9. - . . 10. 7. 8. 7. 8. 0. 11. M. . . . . . . . .

11. . . . . . . . . 6. 9. 11. 11 9. 8. 6. 7.10 9. 10. 10. 10. . A. . . 10. T. T. 10. Triceps. 8. 11. . . . . . . . . . V: . . . . . . 8. . . . 10. . L. T. 10. . . 8M. Biceps brachii. 7. . . . . . . . . . . . . 7 6 7 7 Tri. 7. . . . . V:. . . . . . . . PopliteUS. 9 8. 11. . . . . . 11. 10. 12. 11. 7. 10. 6.8. . . . . . . . . . 10. . . . . Tibialis anticuS. 6. . . . . . . . . . . . . . . . . . 11. . . . . . . . . . . A. 6 Extensor dig. pedis. 7. . . . 11. . . . . . 11. . . . . . . 9. . . . . L. . . . . . 10. .

6. . . . . 10. . . . . . . . . . A. 8. 6. . . . . . . . . . 11. . . . . .

54쪽

4 4ri . . . A . . . . . . . . . . 5. Qq. . . . . . . . . . . . . M obliquus abdominis. 9. . . . L. . . . . . . 'A. . . . . 6. . . . . . . . . . . . . . .

Diaphragma. 5. . . . . . . . . . . 11. 6. M. . . 6. 7. . . . . . . . . . . H. . Flexor comm digit ped. 7. . . . . 11. . . . . . . . . 10. . . 4. . . . . Ventriculus cordis sinister.

3. . . . . . . . . . . . . 3. 3 3. 4. 4. 5. M.

Ventriculus dexter. 5. . . . . . . . . M. . . . . . . 3. 4. . . Quibus mensionibus certa suci videntur haec: I. Media omnium in eodem animali musculorum quoad fasciculos ratio in diversis animalibus constantem obtinet

varietatem.

2. Eadem haec ratio media in eiusdem quoque speciei pluribus animalibus variare potest, sed tamen arctioribus quibusdam sinibus. 3. Media singulorum in eodem animali musculorum ratio certa discrimina ostendit; sed singulorum musculorum discrepantia quantum ad fasciculorum magnitudinem attinet, non ubique eadem esse videtur. Cuius tamen in singulis quibusdam musculis certior ratio videtur esse ut in rana M. Gastrocnemio maximi fasciculi inesse semper videbantur, minimi cordi, musculis interosseis et hyoideis. Ceterorum autem musculorum ratio in diverSis ranis non eadem est. Simili modo etiam in cuniculis et columbis res se habere videtur. - Talium diversitatum causae duae esse p0ssunt.

55쪽

1. Varietates illae nascentibus iam aut minime adultis musculis adsunt, aue utque aequaliter musculis crescentibus, in posterum. 2. Varietates illae nascuntur inter musculi sensim proficiscens incrementum, cum in neon aio animali magnitudo sa- scicul0rum in omnibus sere musculis eadem fuisset. Ad I. Eiusdem animalis variorum musculorum discrimeniam disquisitiones supra institutae in animalibus iunioribus magus exiguum esse ostendebant. Asseram autem adhuc mensiones in cuniculo et myoxo nitela neonatis institutas: Cuniculus. duos fere dies natus. Gastrocnemius:

Interosseus pedis

Rectus femoris:

Subculaneus abdominis: 2. M. A. . . . M. M. 2 3. 2. 2. 1 M.

obliquus abdominis:

Pectoralis mai0r:

1 5 1V15

56쪽

Interosseus manus:

VentricuIus cordis sinister:

Myoxus nitela qui eonatus forte fortuna in manus meas pervenerat. Gastrocnemius:

3. . . . . . . . . . . . . . . . . 3. 3. 3. 3. Adductor magii femoris: 3. . . . . H. 2. 2. . . . . . . 3. 3.3ri. 2. . . . Rectus femoris: 3. . . . V, 3. 3. . . . . . . . . . Interosse pedis: 3. 2. 1K. 3. . . . . . . . . . 3. 3. 3. Pectoralis maior: 3. . . . . 1 . . . . . . . . . 3. 3.3. 3. 3. 3. Biceps brachii: 3. . . . . . . . . . . 1V1. 3. 3. 3. 2. 2.2. . . . . . 3. Ventriculus cordis sinister: 3 1 . 1 V, 1 . . . . . . . . 3. 2 3. 3.Mm abdominales: 3 1 4 2 3. 3. 3. 2. 2 3. 3. 3. 2 3χ. 3ri. 3. 2

57쪽

- 51 Itaque id contendere posse mihi videor, musculorum adultorum in eodem animali diversitatem quoad magnitudinem fasciculorum non explicari posse innata quadam varietate; imo horum discriminum maximam partem sitam esse oportere in posterioribus musculi crescendi condicionibus. Quod ad variorum animalium discrimina attinet, disquisitiones in eo natis institutae parum numerosae sunt, quam quibus certi aliquid statuere possit; sed quas infra perscripsi in rana, tritone, homine, cuniculo, factas, similitudinem exhibebant

miram quantam.

Ad 2. Varium itaque musculorum incrementum quum statuendum esse videatur, hoc duobus modis accidere potest; nimirum aut omnes musculi crescunt pari celeritate, sed nonnulli prius crescere desinunt aut vero crescunt dispari celeritate. Prius illud si verum esset, musculos animalis crescentis nullum in fasciculis discrimen ostendere oportet tale autem discrimen revera ostendebant observationes, quas supra attuli ubi de hac re fusius locutus sum. Plerumque igitur dispar celeritas incrementi esse videtur. Quam rem et contra eos afferrem, qui talem in modum hoc musculorum discrimen interpretari conarentur, nempe ut dicerent, omnem musculum ea ege nasci et augeri, ut, cum adultus esset cerium aliquod volumen obtineret, ad quod assequendum nihil referre, quanta esset fasciculorum magnitudo sed quantus ab initio fasciculorum numerus, quorum, quo copiosiorem numerum, eo minorem magnitudinem esSe. - Sententia illa , certum quoddam volumen cuique musculo destinatum esse, experientia non constrinatur; imo etiam adulti animalis musculus si forte singulariter exercitatur, amplius augeri poteSt. Porro, ut supra dixi, si illud verum esset, non de incremento tardiore sed prius interrupto sermo esse posset quod locum habere plerumque certe non posse, Supra demonStravi.

De causis igitur varii incrementi, de quibus iam supra generaliter dictum est, iterum quaerere portet, scilice num earum effectus in variis animalibus variisve musculis varius

58쪽

- 52

demonstrari possit. Causae autem hae sitae sunt in varia nutritionis Stossu ech set indole. Et primum de varia sanguinis distributione cogitare piisset quod nec plane denegari, nec sane ullo modo confirmari potest sola autem sanguiui varia distributio talem essectum eam ob causam non habere posse videtur quia et in artubus amputatione truncatis, ariu-busque anchyloiicis, in quibus sanguinis distributio non turbata est, musculi incrementum prohibetur, et in artubus per nervorum dissectionem trophicis actis laud mutata conspicitur sanguinis circulatio quod in ranae membrana natatoria observari semper icet cui accedit parva sanguinis copia in musculis ranarum, qui nihilominus summos sere fasciculos ostendunt. Aliam igitur causam accedere oportet, qua liquoris nutritorii, ut ita dicam effectus magis incitetur, nutritioque augeatur, aut contra diminuatur. Hanc si quis in sola nervorum vi aut varia aut prorsus sublata, quaesiverit, animadvertat haec Primum enim usque eo directa in nutritionem nervorum vis admodum dubia est; ium vero, si incrementi varietas re vera prodiret e varia nervorum vi, iuveniremus in animalibus maximis fasciculis praeditis explicatissimum nervorum systema in iis autem musculis, qui fere semper nervorum iussu entiae expositi sunt, maximos fasciculos deprehenderemus; quibus illa obstant, quod et in ranis multo maiores fasciculos invenimus, quam in homine aliisque manimalibus, et quod in corde fere minimi fasciculi inveniuntur. Νervorum igitur systema nonnisi per sub Iatam exercitationem in incremento vim exercere videtur duum igitur quotidiana experientia doceat, unicam exercitationem intentam quidem

incrementum magnopere augere, intermissam autem prohibere, quum porro in sola aut sanguinis aut nervorum vi talem promovendi vim sitam esse non invenerimus, in exercitatione etiam potissimam causam discriminis musculorum quoad fas ciculos positam esse censendum videtur Itaque, quum quae musculi alicuius volumen augeant, fasciculorum volumen augere ex praecedentibus manifestum sit, in musculis magis

59쪽

quis, nullum amen musculum talem in modum quiescere posse, ut quasi paralyseos conditionem patiatur, omnesque musculus fere semper aliquo modo moveri quo argumento, quamquam re vera nonnulli musculi exstant, qui fere semper quiescunt, velut in auriculares hominis id amen demonstratur, non omnem functionis suae exercitationem similiter musculi incrementum adiuvare et hic quoque docet quotidianae vitae experientia, nonnisi magna vi magnoque numero actam exercitationem musculi alicuius incrementum praeceteris adiuvare. inde sequeretur iis musculis, qui maximum robur et exercere compotes sint, et re Vera Xerceant, maximos fasciculos inesse. - Hanc sententiam si applicare studemus rebus supra observatis, haud exigua oriuntur accuratae cognitionis impedimenta. Primum enim id agitur, ut

eam vim cuius musculus capax sit, cognoscamus, tum vero ut sciamus, num musculus in vita hac vi saepe aut continuo usus fuerit denique ut hanc vim ad numerum singulorum fasciculorum reseramus, quo quanta roboris pars cuique fasciculo adscribenda sit eluceat, iique eo modo comparari possint. Si enim duo musculi eandem fere vim exercent sed vario fasciculorum numero praediti sunt, non aequo modo singulos lasciculos exercitatos esse manifestum est Τotius primum musculi vim respondere sectioni transversae, duardus

W- ' Ostendit, qui generaliter hanc vim pro certa aliqua

musculi parte pro uno scit centimetro quadrato determinavit, ipse iam dicens, non in omnibus animalibus eundem hunc modum inveniri. Sed quum plurium animalium musculi non aliter inter se disserant, quam eiusdem animalis varii musculi, verisimile esse videtur in eiusdem quoque animalis musculisumnibus illam vim, quae certe in omnibus animalibus diversa est, non uno eodemque modo definiri posse, immo vero etiam in musculis aequa sectione transversa praeditis eam non eandem esse, siquidem hi quoad fasciculos inter se disserant. Huic sententiae quum per se nihil obstet, tamen pro certo confirmari

60쪽

non potuerit, nisi examinetur accuratis exprimentis, id quod ne pro diversis qui dein animalibus eber et Valentiu hucusque secerunt ita, ut fructus ex iis in nostraui quaestionem redundare posset. 'am eberi experimenta nouulsi in uno musculo directis asciculis praedito instituta sunt Valentini autem in pluribus quidem musculis quorum in-men plurimis minime directe decurrentes fasciculi inerant. quare ii de comparanda sectione transversa sermo esse non potest. Ialia experimenta difficillima certe, quum adhuc in votis sint, equidem de reserenda musculorum vi ad magnitudinem fasciculorum ceria et accurata argumenta proferre nequeo. Accedit, qu0 ei gutta etiam omnium musculorum vi, tamen ignoratur, num haec vis a musculo vivo regularitersit exercitata, neque igitur seri potest, ut iam nunc talis rationis effectus ad confirmandam sententiam supra conscriptam adhibeatur. - Itaque si in sine disputationis naeae conabor musculorum nonnullorum robur ad fasciculorum magnitudinem reserre, quo sententia mea confirmetur, nonnisi appropinquare potuero veri stibilitudini, quum ad experientiam prorsus mihi refugiendum sit. Illud primum repetendum erit, exercitatione magna vi coniuncta musculi incrementum mirum in modum auferi cuius rei prae ceteris hypertrophiam cordis testem asseram, quam eo oriri notum est, ut augeatur vis cordis contra varii generis impedimenta pugnantis, et ubi edelius fasciculos primitivos amplificatos invenit; eterum huc spectant et pii observationes in musculis hypertrophicis, mensionesque meae in ranae . astrocnemi maximos huius bestiae fasciculos ostendentes. In plurium animalium musculis comparandis mirum videbitur, in parvis et inferioribus animalibus, ut in rana maximos fasciculos inveniri. Sed haec animalia quum robore haud exiguo praedita sint, fasciculorum autem in eorum musculis numerus, si cum maioribus animalibus comparetur, minimus sit, facile cogitari potest, in singulos fasciculos ipsos mai0rem vim cumulari, ips0s igitur multo mai0re exer-

SEARCH

MENU NAVIGATION