Dissertatio inauguralis medica sistens observationes nonnullas neurologicas de parte cephalica nervi sympathici in homine ...

11쪽

tamen pervestigationes in vitulo et accuratae in homine institutae, neutram sententiam Omnino Veram eSse, comprobant. Nam, id quod disquisitiones meae docuerunt, nervus Petrosus connectitur cum nervi sacialis fila mentis, praecipue quidem externis, quibuscum intumescentiam gangli Oformem coloris cinereO-ru- helli ac mollis naturae eo ipso loco, quo nerom recipit eum, procreat, ita ut pars nervi in initio canalis Fallopii sita figuram quodammodo triangularem, cujus VeX aperturae, quae interna Vocatur, adversu S cSt, accipiat. Hanc intumes Centiam re Vera ganglios Ormem esse e disquisitione hujus partis in cramo Viriano ici plane constat; magnopere enim ibi fuit exculta. S. III. Accuratius nunc fila, quae e nervi faciatis ganglio origines, ut mihi videtur, ducunt, describam, quorum Primum illud nervum facialem cum nervo auditorio conjungens si lamentum, quod quidem iam observatum δ), sed quod attinet ad

J Conjunctionem eam crini uervo Sympathico cum in vitulo primum, deinde in homine etiani invenissem, plurimos tam Veterum quam renentiorum libros sedulo pervolvi, quo intelligam, utrum alii jam ejusdem mentionem secerint. Sed ent apud alios hac de re altum silentium, ab aliis eadem prorsus negata, nec nisi a paucis certo visa. Nonnulli vero etiam, num re vera eam viderint, in dubium vocandi sunt ut Willis ius et Lancis ius. Quorum prior 3 in nona tabula, quae nervos par. V - XI, prout in homine diversi ab aliis animalibus reperiuntur, exhibet, loco quidem recto conjunctionem inter nervum facialem et ' auditorium linea significat, quae tamen non Clare atque in uno tantum latere Oxpressa est; neque in explicatione illius tabulae neque in eo hos nervos perlustrante capite ''), hujus Conjunctionis ullam mentionem injecit. - Lancisius ' ') in sua de gangliis nervorum disputatione incerta hac de re loquitur, ita ut, conjunctionem eam dixerit nec ne, contendere nequeas. Ille vir I. c. scribit: MDum inter costalis trajicitur per eranti foramen ac postquam ab illius angustiis vindicatus est, Donnullos ramulos accipit ab aliis, imo velo ab omnibus nervorum paribus, quae intra erantum nascuntur, nimirum ab optico, ab oculorum motoriis nec non etiam a gustatoriis et auditoriis. κ ahom. Willis cerebri anat. nervorumque descriptio et usus v. Op. omn. cd. Gerard. Blasii. Αmst. I 682. ') l. c. p. 78 u. Is ' v. Morgagni advors. anal. V. P. I O6.

12쪽

communicationem cum nerVO Sympathico neque dum satis euioraliam neque bens aestimatum est, quemadmodum meae in homine sactae explorationes docent, proponam. - Αb intumescentia nervi sucialis descripta hic ramulus sere semper tenuissimus, Plerumque supra, interdum tamen, id quod Semel, ni res me sesellit, observavi, inter nervi faciatis fila auditorium nervum et eum quidem

ramum, qui SupremuS ac juxta nervum facialem positus est, accedit. Eo loco, quo hoc si amentum cum ramo modo designato conjunctionem init, eminentia cinerea eaque eXigua eXistit, quae jam nudis oculis colore a nervo auditorio di Verso, armatiS autem perSpicue talis perspici potest. Quia hoc filamentum jun genS tam eXiguum ac tenerum eSSe Solet, ut sane hujus praesentia in dubium

vocari ac filum pro tela cellulosa dici possit, quod jam a pluribus de multis aliis

et majoribus nervorum conjunctionibus factum est; iucundissima mihi fuit occasio hujus partis in viro an Oico investigandae. Filamentum hic tam crassum fuit, ut ejus natura in dubium Vocari amplius non possit. Quid Z quod in dextro latere duplex exstitit. Quare anatomia Pathologica et comparata omnem ei ex animo scrupulum, qui hoc dubitandum esse opinetur, evellet. Maxima quidem diligentia in filo eo inquirendo, Si Superior meatus auditorii interni pars effringitur et vagiua uriumque in illo canali nervum involvens inciditur, adhibenda, tumque nervus faciatis a vestibuli nervo diligenter Separandus eSt uSque ad locum, quo ille ab hoc deflectitur atque in canalem Fallopii abit. Ibi enim, in recessu mea

Autores, qui aperte, sed parum accurate de eadem conjunctione egerunt, sunt Cl. Cl. Jo. KOliner et J. S an, quorum illo l), sibi in theatro anatomico Jenensi bis occasionem videndi et propriis investigationibus sese docendi oblatam esse, dicit. Itaque talem

Conjunctionem in uno nec non in ultero cadavere, quamquam non eodem loco reperit.

Adjicit vero etiam animadversionem, se tunc forsan in errorem fuisse inductum aliamque omnino diversam vidisse conjunctionem. d. SWan cum nervum sacialem praepararet, in homine nec non in ove conjunctionem inter hunc et auditorium nervum in recessu POTiacustici interni vidit. ReiI's Archiv s. Physiol. B. 4. Med. chirurg. transact. VOl. IX. N

13쪽

tus auditorii interni, conjunctio illa existit. Filamenti progressionem et distri butionem per labyrinthi partes persequi nemo facile possit; neque tamen dubi

tandum esse puto, quin non modo cum ramo nerVi avdstorii, quocum Se conjungit, sed etiam cum ceteris conjungatur ac Sic diverSaS internae auri S partes adeat. Haec coniunctio utriusque nervi unica non est; nam saepiuS in Vitulo et ali quoties in homine, dum nervum fucis in ab auditorio accuratiSsime Sepa Tabam, nonnulla erigua Vere nervea, nec tela cellulo Sa procreata fi1a us, quae ab illo ad hunc sese conferebant et eum praesertim locum, quo con junctionem existere supra descripsimus. Qua duplici utriusque nervi con junctione fortasse explicare possit, quod Ill. ΚOliner narrat: Se bis idque diversis in locis anastomosin horum nervorum Vidi SSO.

Sed haec hactenus. Nec dubito, fore, ut doctis, accurata investigatione instituta, mea hac de conjunctione Sententia Probetur.

S. 1V. Praeter illud nervum auditorium adiens filum surculus etiam ille, qui choi

dam tympani format, e nervi faciatis intumescentia mea quidem Sententia eVad1t Valde cohaeret cum nervo petroso ; nihilominus tamen hujus nerV1 nervuS IPSE continuus contemplanduS non est, quod Cl. G. Cloquet et Hii Zel fecerunt; nam profecto ramus nervi Vidiani superficialis a faciali nervo Vi separetur neceSSe eSt, si quis hanc partem ita, ut illi viri fecerunt, praeparando Proponere VoluerIt. Hoc filum, intumescentia nervi sacialis cum nervo petroso nonneXum, in OXterVR nervi sacialis facie usque ad eum locum, quo per canalem notum in ca itatem tympani intrat, decurrit; quo in decursu pluribus filis cum illo nervo unitur, quod, ut non Semel tantum, Sed iterum et saepius, accurata nervi sacialis dis quisitione instituta, observarem, mihi conligit. Chorda tympani igitur nec nervi faciatis ramulus nec ipsum nervi petrosi continuum filum, sed nervus ex utioque miXtus considerandus est. Quae sententia ci meis in vitulo explorationibus et colore a nervo petroso diverso in homine confirmatur.

14쪽

Praeterea, investigationibus accurate ac diligenter factis, hunc nervum canalem Fallopii et tympani caVitatem Pereurrentem Surculos, ut multi putant, ad auris ossiculorum musculos mittere, et, Priusquam hanc caritatem relinquit, uno vel pluribus filis cum nervo membranae tympani a tertio ramo quinti paris conjunctionem inire, reperire minime potui 3 Sed Semper, ut equidem observavi, hic nervus, nec mittens, ne C accipiens ulla fila, tympani cavitatem percurrit. Quod nerVOs musculorum auriS OSSicula moVentium attinet, tensor tympani, ut infra ostendam, ab alio, atque etiam nunU anatomici Putant, nervo fla accipit, ac musculus Stapedius surculum, ut aliquoties vidi, a nervo saciali excipit, qui tamen procul dubio cum nervi faciatis intumescentia arctias, quam plurima cetera hujus nervi filamenta, cohaeret. Quam quidem sententiam binis illis argumentis confirmari confido: 1) quod in Vitulo, cujus haec pars facilius investigari potest, nervus musculi stupedii cum nervi sucialis intumescentia conjunctissimus est ; et 2 tensor tympani nervum cum nervo sympathico ganglio

cohaerentem accipit.

g. V. Jam quanti momenti ad physiologiam ac pathologiam sit nervi lacialis cum nervo auditorio conjunctio, quod quidem in me est, e Onam. Primum igitur, quod hucusque nonnisi verisimiliter ac per analogiam proponi potuit, in dubitationem amplius Vocari nequit, nutritionem labyrinthi

Partium nec non Secretionem aqvulae iis contentae, ad audiendum omnino necessarii fluidi, nervi sympathici actioni subjectam esse. Antea, quod conjunctio sympathici nervi cum nervo auditorio nondum OstenSa neque argumentis erat confirmata, opuS erat conjectura, ramulos nonnulloS Per seramen Ovale ac rotundum ad labyrinthum conferri, quo nerVum sympathicum auditus actionis participem eSse demonstraretur. Cum Perili. I ledemanu, praeceptor meus summopere colendus, de magno nervi sympathici in organa sensuum ac proinde in auditum momento perdiligenter scripserit, δ) non diutius hac in re commor

O Zeiis christ fur Physiologie von Τie demann, G. R. u. L. C. Treviranus. Band I. Hest II.

15쪽

bimur, sed statim ad nonnulla phaenomena pathologica, quae hac conjunctione explicanda Sunt, PergamUS.

S. VI.

Inter omnes constat, Varias atque diversas a physiologiae cultoribus pro-POSitas esse sententias, quibus auditum in nonnullis Surditatis generibus eXpi Carent. Harum sententiarum Summa assenSione ea comprobata eSt, eX qua commotis capitis ossibus ipsis ad nervum auditorium Sonus pervenit. Cui tamen sententiae J. S an ') id opponit, quod, si ita res se habeat, Sonum Semper nerVO auditorio SINO Percipi necesse sit, quaecunque sit pars capitis, cui ille applicetur. Huc et addi potest Phaenomenon a me saepiuS ObSerValum, horologii sonum praeter dentes praesertim in iis capitis locis, quibus rami nervi trigeminini egrediuntur, nec non nervi faciatis ramis catione buccati operto meatu auditorio externo, percipi. Phaenomenon illud, quod sonus R Pluribus personis, quorum auditus meatu auditorio externo Optimus Sit, quorum Cranium sacies etc. nihil vitiosi ostendat, e nonnullis tantum capitis partibus, ab aliis e nulla percipiatur, Cl. J. S an nervi faciatis conjunctione cum nervo auditorio eX-plicat. Ill. Trevirarii' sententia, nervi faciatis irritationem sono essectam nervis musculorum internae auris tribui, et hos muSCulOS eo excitatos majorem membranae tympani et fenestrae OValis ten Sionem efficere, nUnc, cum an atomia con junctionem utriusque nervi doceat, nec VerisimiliS nec naturae apta est. I. autem SWan minime, ut ipse dicit, primus hunc auditum in quibusdam Surditatis generibus declarat; multis enim ante annis Cl. Κolirier') eandem retulerat senten-

tiam. Ille in disputatione laudata, ubi ostendit, sonum corporis faciei adplicatiporis acusticiS eXternis opertis non mechanice, Sed nervorum conjunctione ad nervum auditorium ferri, animadvertit, homineS SurdOS nerVO auditorio sano

IJ Treviranus Biologie vol. VI. p. 393.3b Reil's Archiv f. Physiolog. B. IV.

16쪽

audituros esse, si instrumenta apta et sonum amplificantia adhibeantur. In commentatione aliquanto post e ibita fl) gravem resert et memorabilem historiam, quae magnam nerVi sacialis sonum percipiendi vim ac sic facultatem ejus sententiae perficiendae ostendit, simulque, Vires nervi lacialis surdorum apta exercitatione

de auditu soni horologii, quod ad diversas capitis partes opertis auribus admovebatur, instituta, nullum sere dubitationi locum relinquunt, quin sonus nerVOsaciali conjunctionis ejus ope cum nerVO auditorio communiCetur. Jam id agitur, an aliis quoque faciei et cranii nervis, praesertim vero nerVitrio eminini ramis, SonuS aeque bene aut fortasse melius etiam propagetur; et, si ita se res habeat, quaenam ejus rei causa Sit statuenda. Eam quaeStionem quo melius expedirem in multis hominibus horologio ea, qua dictum est, ratione adhibito, institui experimenta, quibus apparet, horologii sonum in iis capitis partibus, ubi multi nervi prope sub cute distribuuntur, clare percipi. Juvat e nullis illis observationibus meis Summas Ordine quodam et Serie recenSere. Graviter perceptus eSt sonus dentibus nudis q) in loco et progressus nervi Suh-cuta ei malae infraorbitalisque et distributionis nervi frontalis cubi hic nervus es Oramine supraorbitali progreditur, parum tantummodo auditur) atque in temporibus; minus clara soni perceptio fuit, ubi nervus faciatis distribuitur et nervus alveolaris inserior progreditur; porro obtuse in diversis capitis capillati Partibus sonus auditur; denique parum vel plane nihil soni percipitur in mento ac nasi apice nec non capitis eminentiis, ut tuberibus frontalibus atque eminentia

ab i. c. vol. XI. p. 33O. Sq. 23 l. c. vol. IX et XI. 33 Quam plurimum quidem quisque propensus sit, soni dentibus perceptionem non nerVorum ope, Sed capitis ossium commotione, cum nervo auditorio communicata, explicare. Quod Vel plane non esSi:, Vel certe non omnino esse, Cum aliis ex causis, tum inde elucet, quod, horologii sol Um, saepius observavi, in seriore quam superiore dentium serie magis audiali. Quod quidem, ut illa sententia vera sit, longe aliter se habere oporteat, quia conjunctione articulari sonus haud bene propagatur.

17쪽

occipitali externa superiori, quorum tamen centrum accurate eligendum est. Qua ex Serio CODStat, Sonum, Praesertim ubi rami nervi faciatis buccales seramificant, etiam in hominibus macilentis non tam graviter, quam aliis logis audiri. Exspectandum vero suiSSet, laoc loco propter conjunctionem nervi fucialis cum nervo auditorio optime sonum percipi. Quae cum aliter SeSe habeant, quaeritur, quaenam hujus rei causa sit. Pericula, a Cel. Cel. Ch. Beli'), Mayo'),

instituta, quibus diversa horum nervorum Vis in motum ac Sensum Partium ab iis ramulis instructis Statuatur, huic rei lucem quodammodo asserre videntur. Eorum enim primus experimentiS Probatum vidit, sectionem nervi faciatis, qui respiratoriis ac Physiognomicis musculorum faciei motibus praesit, animalibus nullum dolorem afferre; trigemini autem, qui ceteroS motuS ac Sen Sum regat, dolores Summos. Cl. Cl. Μayo et blagen die, qui viri Cel. Ch. Boli sententiam emendabant atque docebant, Par Septimum omnibus faciei motibus, quintum nullis sungi solumque sensum administrare, saepissime idem ad nervi sa-cialis et trigemini sensibilitatem experti sunt; interdum tamen, doloris signa prodere animalia, Observarunt. E clarissimorum virorum Esclarichi et Lundexperimentis, quae verisimillima sunt, sequitur: 1 Pari septimo re vera nullum ne minimum quidem sensum tribuendum eSse. 23 Sectione quinti paris sensum in ea Septimi parte tolli, quae ante meatum aDditorium eSt, atque lain C sensum hujus nervi soli conjunctioni cum illoc pari deberi. 3) Sensum autem, hac operatione facta, in parte, qUae eSt Pone aurici Iam, Permanere. Quae eXPeri

menta, Praecipue ultimorum, quorum vera ratio prosecto dubitanda non est, meis valde CongrUUnt.

Itaque Statuendum sit, nervum facialem minorem pari quinto facultatem soni ad nervum auditorium perducendi possidere, eamque nisi omnino, at maxime certe conjunctioni cum pari illo debere.

18쪽

10S. VII.

Tandem methodum praestantissimam in eo surditatis genere, quod e sensi bilitatate nervi auditorii minuta deducenda est, commemorabo, quia ea ipsa con junctione essecta cura eXplicetur neceSSe QSt. Neminem fugit, in surditate, quae post apopleXiam aliasque vitium nominatum nervi auditorii efficientes causas, V. C. SonUm Vehementem, remanet, Prae ter usum galvanismi atque electricitatis in quinti et septimi paris ramificationes, imprimis remediorum localem irritationem sacientium ac Praecipue quidem ca teriorum usurpationem in osse Zygomatico et fossa mastoidea efficacisSimam eSSe. Quoniam haec remedia nullis aliis in locis lateris malo laborantis, quam quoSante dixi, vim ullam exserunt, curatio essecta ea ipsa conjunctione erelicanda rat.

De nero is arterias intra cranium comitantibus.

S. VIII.

Quaestio, arteriae cerebrales utrum nervos accipiant nec ne, hucusque aeque controversa est, atque illa, num hi arterias umbilicules comitentur. Μinime quidem est, quod anatomicorum hac de re sententias omni, qua fieri possit, diligentia, Singulas enumerans pertractem, nonnullas tantiam, in qUaS sorte legens delapsus sum, attigisse Sufficiat; praecipue vero eos Dunc laudabo Viros, qui data opera atque in Specie, quod dicunt, rem tractarunt. E veteribus igitur anatomicis in memoriam revocandus est Lancisius, qui peculiari de gangliis nervorum commentatione fl) ΙΗ. Morgagnio dedicata haec prodit: v Tibi autem, Vir eXimie, inVestigandum ac Perpendendum relinquo, ut multitudo ner earum fibrarum, quae, ut diXimus, ab hoc nervo n. intercostali)eXOrtae internam carotidem complectuntur, eaedem secundum arteriae ductum

Advers. anat. V. p. lo 6.

19쪽

reflexae ac recurrentes per Singulas ejus intra calvariam distributiones, tam in membranis quam in retibus comitentur atque implicent, quemadmodum expertum est evenire in ramis externae Carotidis etc. Quibus tamen ex verbis illud tantum jure potest concludi, LanciSium propenSum suiSSe eΟS ΠerVOS Statuere,

neque Vero ipsum eos ObSerVasse. Occurrit autem et alius in eadem commentatione locus, qui verisimilitudinis speciem adjiciat meae conjecturae, hos nervos ab eo re vera jam fuisse comprobatos. Nam paulo post '), s deinde alii etiam uer-Vi, inquit, in vicinas arterias, Praesertim carotideS seruntur, et cum iisdem, ut Superius indicavimus, reflectuntur, tam eXtra, tam intra Cranium. K Ill. H. A.

Wrisberg ' albicantia nervorum fila in arteria vertebrali et basilari vidit quidem

Sparsa, neque Vero, nisi ad eum locum, quo laaec arteria cerebrum intiat, Persequi potuit. Cel. Reil'J his de nervis monet: Nexus internam carotidem cingentes, ubi arteria cranii cavitatem intret, ita solvi, ut e conspectu auserantur. Cl. Lucae ') Wrisbergii sententiam confirmat atque disquisitionibus suis innixus, arteriis, Contendit, cerebralibus nervos minime esse tribuendos. Cl. Ribes q)autem certam quandam et firmam sententiam non prodit, atque illud tantum tradit, se nervum sympathicum in plurimis majoribus minoribusque arteriis pe1 secutum esse. Ex opinione Ill. Jo. Frid. Μeckel q) arteriae intra cranium nervos, ut summopere videtur, non accipiunt. Cel. Boch y) nervi sympathici surculos usque ad ramos, in quos carotiS intra cranium dividitur, perSecutus est atque in tertiae suae tabulae figura quarta perSPicue eXpreSSit.

O l. c p. 1 9. IJ Obs. anat. physiol. de nervis arterias venasque comitantibus S. 3o. 33 Arcti iv s. Plirs. B. VII. P. 199.4) Quaedam obf. anat. circa nervos arterias adeuntes et comitantes Francos. ad moen. 181 o. c. fig. 53 Alem. de la soc. me d. Semulation. tom. VIII. 18 17.6) Αnat. B. I. p. 185.7) l. c. p. 66.

20쪽

g. IX. Jam hinc, quod cum omnium organorum tum cerebri nutritio hujus nervi

actioni subjecta eSt, contendere possis, nerVi sympathici surculos arterias adire cerebrales. Ceterum argumentum illud eX artis Praeceptis ductum non respiciamus, nec nisi Observationes anatomicas spectemus. Quae quidem diligenter institutae, Sententiam eam Veram eSse, OS tendunt. Neque enim in vitulo solum aliquoties plura fila in arteriis cerebralibus pesecutus Sum, sed in homine etiamnunc plura nunc pauciora filamenta in carotide interna, ubi cranii cavitatem intrat, Vidi. Quae res cum maximi sit momenti, non alienum fuerit, singulas

Observationes meaS OXPonere.

In adulti hominis sinistro capitis cera repleti latere e ganglio carotico flumevasit, quod pariter ac fila illa cum nervo abducente Conjunctiones ineuntia ter gum carotidis adibat, et hac in arteria porrigebatur atque eo loco, quo arteria ophthalmica ab interna carotide discedebat, in duas fibrillas nerveas divisum, altera in Carotidis trunco longius progredi, altera vero arteriam ophthalmicam comitari videbatur. Quos surculos, cum arteria utraque abScisSa eSSet, Proh

dolori persequi non potui. In deXtro ejusdem cadaveris latere plura quatuor vel quinque) filamenta

non tenuia, quae e plexu ganglii carotici loco eXistente origines ducebant, in utroque carotidis latere sparsa sunt. Quae cum paulo ante divisionem in arterias cerebrales deputata esset, ab investigatione horum Sorum desisterem ne cesse suit. Neque' vero, quin ulterius etiam internae carotidis ramos comitata sint, dubitari potest. Nam, ubi arteria abscissa erat, silamenta, quemadmodum in Praecedente casu, non finiebantur, Sed singula fila pro ratione non admodum

Iterum ac tertium in prima ramorum carotidis internae parte aliquot tenuissima fila cum nervo sympathico cohaerentia deprehendi.