Comoediae;

351쪽

scrip sorit sanguine, haud dubie excidit μη. nam si

praedicat, qua scripsit, Non mirtam, S Cir Blterum.

sus plane docet, scribet, si iam SSe τηκομένης , B V. 77 I. aurern des Socratis operibias arti st Bluctriae primuiri

pliciter pro superbire dicatur, nescio id si non est, ad . 82 a legamus, ως ἐπὶ μεγα φρονουντ0a διδασκα--λoip. In Collectis de cognomine ηλιυς, Uod Socrati tribuit poeta v. 28. tribus locis vitium insidet pii-

352쪽

pio δικαστικόν. In extremo Scholi in verbis D 7στατ δε των δικασrικων ο μισθος, Usterus Corrigit τῶν δικαστων vel ὁ δικαστικος μισθος, Ut est ad Ran. 4o. et Equ. 55. At nil correxerat ad Pliat. 29. ubi ea-

tamen ambigam, veram Correctionem AlterVirat esse.

Ad v. 868. vitiosa est vox ib ιν desideratur verbum sinitum, unde nominativi pendeant, Ut ἐρεῖ vel φησὶ, quod est in Cliol. seq. tibi de eadem e. sed ibi est vitium in διακεχηνὼς, Pro quo esse debet δι ν κεχηνόσι. refert Urenim ad χείλεσι, et est glos S T0 ὁιε i Di κόσιν, quod

Suidas interpretatur κεχαλασμέν0ις, ου Gυνεστραμμόλοις. Ait v. 886 init verba κ αὶ διὰ α . non Coeunt cum reliqua ratione, Convenient autem, si correxeris: διοκαι τα g. Ad v. 92 p. ii verbis ἴτω αὐτοῖς σύ; ηθες vitiosa est vox Druῖς, lacte et ictio a P. Suidam est in λiuiuii . Vera scriptura est 'Arrικ0ῖς eos ait λυμα λεσθαι iungere dativo, non Accusativo quod tamen salsum

tirguit et ipse Aristophanes , qui cum accus dixit Equ. Ia 81 et Xenophon Mem Socr. I, 3. 6. Ill, 46. 'Ἀττικος et αυτος constandi, iam monuit Hem sterhusius V. Cel ad Plut p. 56. In scholi 96 I. verbis ἐσπούδαζον πεsi την κιθάραν οἱ Ἀθηναῖοι Tor μανθύνειν, Ultimum verbiam res e CBndum, quod e glossa natu in videtur. σπ0υδύζριν περί τι eleganter dici, Otum est. Ad 965. pro ἐκθλίβοντ&ς sensu prorsus requirit υ λ. Seri

ἱερον, scr. 090δiτ3i. Ad IO47. Corruptum est schol in επαφηκεri Minerva ti eruas emisit, quod est ξανηκεν, vel νηκεν, ut Suidas labet, non mini sit, quod est επατηκεν, diciturque de canibus, qua seris inimit tu

353쪽

rit. V. II 32. Debitores, qui non statim mense finito

vox intelligi quidem et explicari potest, sed est lamen

inusitata, praesertim in lac re. περημεμους Cii Psit gratiam Aticus quod miror Κ iis ter non occurrisse, iam in vicinia κα bene corrigeret suχκύς. si vocabat iteos, qui die constituta non solvissent, Ut docent gram ariatici veteres et oratores. In altero scholio ad . II95. θέσεις explicantur per δικαστη0ια. Pro eo usterus vult scribi πρυτανεῖα, quod sane longe a scriptura vulgata recedit. Ego δικ. accipio pro δίκας, iudicium: quomodo illa voce et usus est Lysias P. 236. d. Tayl. Nam et ante dέσεις explicantur per δίκας et καταβολὰς sic e Suid legendum των πρυτανί or. In sequente nota statim in Princ οἱ raro μενοι irrepsere Pro εἰςαγόμεν0ι, et in not. I99 ex tr. a pro πο τα διδόμενα α των δικα μένων etc. V. 25 o. in σφsuriδι0ν μαγίδιον ἐξαγαγὼν sine omni haesitation rePOnam φα- γδι0ν. nam hae sunt synon m μύκrρας Pollux X,

Io a. Sed Satis emendationi a rara est. Atqui non tetigi loca, ubi incertior a levior coniectura est, aut in quibus coiri parando Suida aliisque scriptoribus sanari scholia possunt; quae Sunt erInulta. Enim v pro non modo vitia scholiorUm cognoscenda atque tollenda sunt, sed etiam bona, eaque vel ad int gritatem auctoris, vel ad angondam Giae Cariam literar Lmi Cientiam confersnda. Itaque, ut a posteriori genere incipiant, botius scholiorum interpres instructi is osse debebit idoli ea Graecaruin literarum Copia, Ut ostendere Possit, quid veruili Alsumve, quid antiqui grammatici doctrinam accuratam, quid inepti gramma ii castri inscitiam redoleat, citius enoris sunt Permuli R.

Magna est opinio de his Aristophanicis Commentariis, qui cum Apollonii scholiis, post Eustathianas παρεκ-β0λας, principatum in hoc genere putantur obtinere. Sed imp 0riti honii nos, qui scholiorum istoriam rationem Perspectam non habent, id ita accipiunt, quasi omnia ibi sint aurea. Id non esse, multis exemplis doceri potest: quae in interpretando indicari debent, ut discant dirones inera in lupinis mature discernere, meVe

354쪽

intelligentibus risum moveant. Neque vero hactenus modo proderit scholiorum diligens et cum ratione instituta lectio , Ut explicationes Verborum rariorum, CTeruiti Brii Cisimum etiam, ex iis cognoscamus sedotiam interdum aliud agendo rariores verbor iam formas et potestates docebit. Etenim quod ab initi tempore accidit iis, qui longi iis progressi essent ceteris lingua Tum scientia, Ut libenter Rrioribus et exquisitioribus verbis et loquendi generibus terentur, id etiam scitoliastis illis antiquioribus et melioribus evenit unde licet attento lectori aliquid velut adventitiae militatis capere. Uno exemplo defungemur ex his Nubium scho liis. Quaesitum est viris doctissimis, quid esset apud Lucianum in Omnio p. 3. . . d. itemst. ἐπιδικά- σι ι0ς ἱλ0ις Micyllus interpretatus est v estibilis amicis. I. r. ron Oviris aute in II tilis adυocutus amicis, quod probant si his Iacobias et Hem stertius iras o πάνυ, idque convenit sati Contrario φ0βε90ς χθι)0ῖς. Ego autem nondum potia iiitelligere, quo in Odo et forma verbi, seCundum analogiam in uae, et origo eius, possit hanc significationem admittere. Nam πιδέκασι -

to Prosecto Per analogiam nihil esse aliud potest, quam quod πιδικασθy, quod sit eiusmodi, ut id io

attines επιδικάζω ται. Est autem Πιδικίζεσθαι proprie, ut usterus de Veri, med. P. Ou ostendit, CCrtarct

des seres litates, Elctrct hctresditaictyn. Hinc actum, Si C- ut in Aliis verbis, ut quod primum de certa parte diceretur, id usurparetur deinde de genere Universo, essetque πιδικύζεσθαι es ester aliquid, utilitiatis

dicianda. Hoc sensu planissime dixit scholiastes ad . 47. de ilion stratis Strepsiaden Se froικον VOCRre, Non deprimendi sui caussa , sed suarum divitiarum indicandarum o ru αν, tib ἡ πάνυ πλουσι0 ὴν, Πεδικασατο αν Dr0 η υνη, nobili Et rθα-Ityomina nisi Dald diDHs ιι isset, Eum nou anctiSSEt, eius Conditione uti noluisset. Unde cogi arbitror, ἐπιδικύοιμον giλοις esse, que in utilitatis spe, ament amici, uitas arti icitiam Conservare expetant, in quo Colendo, Ob-

se Ivando, ae linendo certent Idque etiam confirmat

355쪽

Od. Hau ubi Moses dicit Aaronem, etsi sacerdotium a deo acceperit, tamen id ararιθεται ἐπιδι κ&σιμον,

VII velint, ut est Gi, qui et escit. Similia et in his et aliarum AEOinoediarum scholiis observare licebit. Sed multo maius et animadversion dignius illud

est, quod scholia ben tractata non mediocrem Repos acultatem dant textus emendandi id qhie non uno Diodo. Primum genus illud est, quod , metris versuum tradendis, interdum vitia vulgata lectionis deprehendendi rationem demonstrant. Itaqiae portet tirones adsuefacere versibus e praescripto clioli astarum dimetiendis, Omninoque Cognoscendis metris sceni Cis. Ne que existimandum est, Posteaquam Benti eius V. C. Numerorum poeticorum Peritissimus, Nubes Excusserit,3 iihil eliquum esse. Nemo est ita facile diligens,

prae sortim in iis rebus tritus , qui interdum per ne gligentiarn aliquid praetermittat. Itaque et in his usbibus qua sedam deprehendimus, non arat in adversa Beni-Jeio, aut ustero, quae in lectionibUs corrigere tenta- imus Lex est generis trochaici Eupolidei, ut in ter tia regione semper sit trochaeus, non Actylus, ut I, enti eius ait ad . a in quarta ambUs. V. Chol. ad . t 8. ex tr. Ad lianc legem si dimetiare versus

356쪽

. M νυν βαρ. . 1. Item . 34. in fine pro σφωιν, e lege Pedia reperies esse debere σφων, una syllaba. Libri in hoc serbo

et των similiter saepe peccant. V. Henasterii ad Plui. 467 484 etc. Et a Dac V. 94O. Pro ρηματίοισι καινοῖς Πυτον Corriges ρηματίοισιν . . Id ν saepe ab imperitis metri omissum , Ut v. 963. Ubi pro diδασκε ponendum ἐδίδασκ ετ et 239. λσὶν pro is etc. idque ita Pluto non Uno loco bene restituit idem summus Hem stertius ius. Plura linius generis observata e lectionibus Irostris repete te possem, si longior in a parte osse vellem. Unum addam, ex quo intelligant studiosi, quam necessaria sit hae metrorum et Prosodiae cognitio. In V. 7 I. ubi ed. usteri vitiose habet χ0υσίοις δρύεσθε πρόχ0υσι pro χρυσίοις, enti eius anel Ii Caussa vult corrigi χρυσοῖς. At nulla ista necessitas est. Pronunciandum si est, non necessRrio Sic scribendum: etsi Atticum magis suerit. Nam et alibi et hoc verbum sine contractione scribitur, Contracte Proiiun CiBndiam, et alia, ut observatum etiam Clari io, ni fallor, ad Homerum. Ex eo genere sorte et sit 1ιῖn0λιωδη V. 98Ο. ita cum punctis diaereseos omnes edd. At nisi tetra- brachyn hic velimus admittere, quod non prorsUS Bbsurdum o schol. V. 886. pronunciandui fuerit JιΠ0λ. quod malim, quomodo etiam scriptum hoc Verbum re- Peritur . . p. Hesychium. Aliam emendandi viam aperiunt Cliolia, ΠΟΠ Ο-do lectionis varietate comine1ra oranda, quae in Et Cribus libris erat, sed multo magis tradenda explicatione textus Aristophanici ea, quae nullo nodo Conveni At scripturae hodie in libris obviae iando licet indagare,ia nihil aliud, certe quid illi in libris suis habuerint,

357쪽

item aliis verbis in cla olio commemorandis, quam intextu sint. Praeclara ista observatio est, ab em ster Ilusio valde commendata in praefatione ad lutum, multisque exemplis ita Pluti solioliis Ioborata. a diciti studiosi etiam in clioliis Nubium poterunt lectio- nos veteres ac deperdita reperire. Insigne exemplum

est, quod unum ponemus, ad V. I 5. Stultitiam vocat Strepsiades To Βία τ0μίζειν ντα τηλικ0υτονί.

Nemo ii haesit metrum et sensus constant. At scholia tradunt, Symmaclaum, antiquum interpretena Aristophanis, dicere, τυ α iii Λία produci Attice, ideoque hunc locum iii libris I notari: quod Constat esse signum criticorum , indicans liquid insolens, et rarius. Atqui in vulgata lectione illud α breve est, ite ulla Caussa producendi: qtrippe, si Produceretur existeret amphimacer, qui locum lite habere nori potest. Unde fit, antiquiora exemplaria habuerint sine articulo 21 τ0μίζειν ντα ηλικ0υτονί Dbbi α longum esse debet, ut iambus sit. Ac prosecto Attici non dicunt et0Dς θεοῖς τομίζειν, DEOS Cres ictrct, sed θευ D et os i ιν Unde et Atia νυμίζειν , Ουct Ct Ederes, einest It/ρites zν glia II bEI. 'otuit articulus addi inscitia istius observationis, ut O v. 236. Cuius initium . est τυν Λία. Verum haec elegantissima ratio, nivors ac simplicuer proposita a summo viro, non Unam Aulion Em habet, quam inculcare Solemus tiro iiii, Us, ne ea abutantur temere. Primum igitur videndum est, It locus, ct Ilo talis esctio ruatia , dialis anus it 'vellit in schol ad . 26. Ubi Dis possit suspicari, grammaticum in suo libro non uss0 sed ταλήρου habuisse. Sed supra ostendimus, illum locum aut corri

358쪽

villio ad Charito n. p. 317. Sed .scliolio nihil huius an odi conigas Certa ratione, nisi libri accedant, qui in textu habeant, nam potuit Synonymo Ut in nur rando, ut aliis locis. Si v. 28 ubi explicant πολεμ Grηρια, in excerptis . Subiectis ecce tibi: ιαλλ1μηριαδε τὰ roi νίσματα ex DioX: δίον εἰπεῖν, πυσους δρόμους ἐλαυνε τα μιλλητ' st CtC. An iri C dices, scholiast senlegisse in textu μιλλη rnρια Iliado Π odo, etsi me- imam patit Lar. V. I 8 in te Xtia est κρεμάθρα. cliol. κρεμαστη δε λέγεται, δια T Oυτως αυτ ν ἀεὶ μετί 0q0νε ru κρεμαμένην. V. 3 o. in textu est συχα, in claol. ησύχως. V. 44. textu habet 0ρ0πnr0ῖς, schol. itero usu ποιοῖς. Iraque diligentia adhibenda, ne tirones

Observatione ista Capti, moliantur, Ubi nihil ontandi in sit. Ertia nullo Si tu Choliis, quas ias im-ruseritis hominibus Escrota rim trem Erct ilossiariis, in I ibus iam nihil, quod exitii Onυctniat. Exempla sunt in iis, quibus Fracinus libros Oneravit. U. 3.38. in textu sunt oti λυαι. Subiicitur ab eo scholion hoc, o Glossario nescio quo dia CtUm: ευδαιμ03li χι ευ- ίηνίαι, Γλκμαὶ, υτ 20Gίναι, πανηὶ υρεις quae Pleraque

et Hos γchius habet. Ap Ud Callimachum H iri Apoll. 37. Irόος habet hoc scholion: η όφος, ξυσμός: quod

aliquis ex Hesyclito Adscripsit, neutriani convenit τωχrόo: Sed nil ii in colligas de alia lectione antiqua, Propter eam, qUBm jX CRUSSAm. His Utem cautioniblis servatis, Plurimum illa Observatio proderit. P. 69, 3. ni θ J Sic Vulgo Aldina μέ diu merantur soli trimetri , missis brevioribus versi bris. HER I. Vulgatam scriptura in Hermannus dicit uste- Tianam, quae Ilerumque Pori, debetur. 169, 5. ε εκθεσει Legebatur εν εἰςθεσ3t, Unde Die irius haec verba iisque ad ἀκατίλγro aliud scho-

360쪽

hie et pud Suidam in ἱππάζεται. eigitis verba καὶ obro, ἱππίζεσθαι delenda putabat, quae ne Suidas quidem habet. HERM.172. 16. o μην καὶ - και ὁ μον Hermannus.

I 72, 7. μυστικα δαπάναι Vae sint, non intelligo. RUANKΕΝIUs in sppendice ad Epistolas ab Titi

172, 38. κοππατίας ἶππους κίλουν, οἶς εὶ κεχαρακτ0 τ κ στotr. In toto hoc loco scholiastas sere οὐδἐν γιες, et pleraque salsau Ut iam pridem observarunt duo Rei p. literariae principes, caliger et Salmasius illo ad Euseb Chron. Num. DCXVII. ubi per digressionem quandam de literarum Ionicarum origine

라틴어 텍스트