장음표시 사용
221쪽
C ELI AD CICERO ΝΕΜ. 205 aperuisti Has illico ad te litteras scripsi. Per fortunas
tuus, Cicero, per libero S, Oro, ObSeCro, ne quid gravius de salute et incolumitate tua consulas. Nam deos hominesque amicitiamque nostram testifi Cor me neque temere tibi praediXisse, neque temere monui S Se Sed postquam Caesarem Convenerim, Sententiamque ejuS, quali futura esset,
parta victoria, Cognoverim, te Certiorem fecisse. existimas, eandem rationem fore Caesari in dimittendis adversariis, qet conditionibus ferendis, erras ihil nisi atrox et Saevum cogitat, atque etiam loquitur ratus senatui exiit his intercessionibus plane incitatu eSi non mehercule erit deprecationi locus. Quare si tibi tu, si filius uni-CUS, Si domus, si spes tuae reliqua tibi carae sunt: si aliquid apud te nos, si vir optimu8, gener tuu S, Valet: quorum
fortunas non debes velle Conturbare, ut eam auSam, in Crius Vi Ctoria salus nostra est, odisse aut relinquere Cogn-mur, aut T impiam cupiditatem Contra salutem tuam habeamus Denique illud cogita quod offensae fuerit in ista
CunCtutione, te subisse. nunc te Contra vietorem facere, quem dubiis rebus laedere noluisti, et ud eo fugato S CCE- p. 25. dere, quo resistente sequi nolueris, Summae stultitiae est. Vide, ne, dum pudet te parum optimatem eSSe, Parum diligenter, quid optimum sit, eligas Quod si totum tibi
PerSuadere non possum Salieni, dum, quid de Hispaniis agamus, Scitur, X specta quas tibi nuntio adventu Caesaris fore nostras. Quam isti spem habeant, amissis Hispaniis, nescio. Quod porro tuum consilium sit ad desperato Recedere, non medius fidius reperio. Hoc, quod tu non dicendo mihi significasti, Caesar audierat, C, Simulatque have, mihi dixit, statim quid de te audisset e X posuit. Νegavi me scire sed tamen ab eo petii, si ut ad te litteras mitteret, quibus maxime ad remanendum Commoveri PoS-ses. Ne secum in Hispaniam ducit am, nisi ita faceret,
ego Prius, quam ad urbem CCederem, ubicumque eSSES, ad te percurriSSem, et hoc a te praesens Contendissem, utque omni vi te retinuissem. Etiam atque etiam Cicero, Cogita, ne te tuoSque omnes funditus evertas ne te Cien prudenS-que eo demittas, unde exitum vides nullum esse. Quod si te aut VoCe optimatium Commovent, aut nonnullorum hominuan insolentiam et jactationem ferre non potes eligas censeo aliquod oppidum, vacuum a bello, dum haec decer-ιti. v. II, 16. ubi Cicero huic epistolae 7 impiam cupid. c.I Est idem, respondet. quod Caecina dicit vota acere contrα74 et conditionibus i. i. o. ac suit saltitem CaesariS. ante bellum in Corfinio, in quibus se. 76 ut ad te literas mitteret Eae sunt mitis et equus erat inter epistola ad Att. X, 8.
222쪽
nuntur. 77 quae Cum tu feceris, et ego te Sapienter fecisse judicabo, et Caesarem non offendeS.
Queritur se Curioiris amore et Appi odio in eas pertractum artes esse, unde multa jam sibi incommoda Caesar enim in bellum Pharsalicum profectus, Romoe Coelium praetorem reliquerat quod autem non huic, sed Trebonio, res urbana mandaverat, hic regre ferens, remulatione turbas dedit, rιibus ipse gravius incucurrit malum. cusat itaque, quod cum Cicerone non projectus fuerit in Graciam ad Pompeium.
ERGO me potius in Hispania fuisse tum, quam Formiis, cum tu profectus es ad Pompeium t 7 Quod utinam, ut b. Appius Claudius, in cista parte C. Curio, cujus amicitia
me laullatim in dian perditam xausam imposuit nam mihi sentio bonam mentem I iiaCundia et amore blatam. iam tu porro, Cum ad te proficiscens noctu Ariminum venissem, dum milii pacis mandata das ad Caesarem, et mirificum civem agis, amici officium negleXisti, neque
mihi consuluisti eque haec dico, quod diffidam huic
Causae Sed, Crede mihi, perire Satius est, sequam hos videre. Quod si timor vestrae Crudelitatis non esset, ejeCti jam pridem hinc essemus am hic nunc, in praeter feneratore iaUCOS, me, homo, ne ordo qui Squam est, nisi Pompeianus Equidem jam effeci, ut maXime plebs, et, qui antea noster fuit, populias, vester esset Cur hoc, inquis immo 83 reliqua exspecta. vos invito in Cere Coegero. 83Ιiritavi in me Catonem vos dormitis nec adhuc mihi videmini intelligere, quam O pateam VS, et quam imus
imbecilli. Atque hoc nullius praemii spe faciam : Sed, quod apud me hirimum solet valere, doloris atque indignitatis
77 quae cum refeceris Sic edidi cum Caesari erant, quod ipsis caverat, de Graevio pro quo cum confeceris, d. peeuntis creditis, per aestimationes bO- 147 1 quin cum erunt confecta Libri norum solvendis Coelius autem praetor hic mirifice variant. In epp. ad Att. l. Promiserat, sedebitoribus lare auxilio,c editur, id Sifeceris ut patet e Caesare R. C. III, 20. 8 suod utinam c. Valde variant 2 reliquias exspectant Flo sensum hic libri, videturque nonnullis locus non habet. Dedi cium Graevio : reliqua mutilus. Servavi hoc, deleta modo expecta quod et Manuti placebat. interpunctione pOSi parte Sensus est: eliqua quidem est in v. utinam ita in partibus Pompeianis sit 83 Irrituo in me Catonem J Varie isset Curio, ut in iis ut Appius' non hic locus legitur nec est aliquid certi, me hic abalienasset, ne ille ad Caesa adeo libri sunt vitiosi, ut M. qui ha- rem traxisset. et aruntam M. Catonem. uden-79 irac et amore ablatam Ira In ciorpici ad Suet. Caes. I conjecit Midia in Appium Pompeianum, et amore Tabimini tin me Catonem vel me alte- in Curionem Caesarianum, ut Pompei Tun, Catoncm. anas parte relinquerem, et in Caesari 84 nec Meo adseuo dcc. haec delendumana partes irem putavi, ut et aliis placuit abest ab ed.80 quam hos Midere Caesarianos in- ed. OSt, ed. 47 l. qua nos patea- solentes, apud quos Sum muS.
8 praeter feneratores uui addicti
223쪽
AD M. VARRΟΝΕΜ ET CETERO S. 207causa. Quid istic facitii praelium exspectatis, . quod firmissi inuin est ' Vestras copias non novi nostri valde depugnare, et faeile algere et esurire ConSuerunt.
M. TERENTIUM VARRONEM ET CETEROS.
Varronis adventum aespectat, ut e consuetudine ejus non minus, quameae studiis ac libris, cum quὶbus in gratiam redierit, solatium doloris petat, quem eae adficta republica ceperat.
U. his litteris, quas Atticus a te missas mihi legit, quid
ageres, et ubi esses, Cogno Vi quando autem te Visuri essemus, nihil sane ex iisdem litteris potui suspicari. In spem tamen Venio appropinquare tuum adventum qui mihi utinam solatio sit Etsi tot tantisque rebus Urgemur, Ut nullam allevationem quisquam non stultissimus sperare debeat: sed tamen aut tu potes me, aut ego te fortasse aliqua re juvare. Scito enim me, posteaquam in Urbem Venerim, redisse cum veteribus amicis sic est, cum libris nostris ingratiam etsi non idcirco eorum usum dimiseram, quod iis Succenserem sed quod eorum me suppudebat. Videbar enim mihi, cum me in res turbulentissimas infidelissimis sociis demisissem, praeceptis illorum non Satis paruisse. Ignoscunt mihi, revocant in Consuetudinem pristinam teque, quod in eo permun Seri S Sapientiorem, quam me, dicunt fuisse. Quamobrem, quando placatis his utor, videor
85 quod missimum est Puto esse, Eurip. Fragm. p. I94. Vere, Ut opinor.quod est ad decernendam causam cer Natiam est e glossa Sed a glossa tantissimum tum Si id est, cum libris nostris per sed tamen sed videtur delendum tinet ad amicos .im haes interpunction0 etsi tot 3 quod in eo permans. J eo int usu, -debeat antecedentibus adjungendum e verbo consuetudinem, cujus forinae ESt, et punctum post debeat, stare pol multa exempla sunt ap. Graecos et eSt.-aliqua e juvare, ad Consolatio Latinos. In s. meo et U. . est in nem Pertinet ea, sed a Correctore in GV. l. a m. id est, cum libris nostris Hoc in pr Mox prositum sS Gori Gu. l. 2. sititium judicat Valkenarius, . . ad quando, ut edd. Omne pr.
224쪽
Sperare debere, si te viderim, et ea, quae premant, et ea, quae impendeant, me facile transitumini. Quamobrem Si VCin usCulano, sive in Cumano ad te placebit, sive quod minime velim Romae dummodo simul simus, perfiCiam Profecto, ut id utrique nostrum commodi Ssimum CSSe
Retento epistolo causam exponit deinde suadet, ut vitet oculos hominum, quod ipse faciat donec gratulati Africanae victorio defervescat et suum juvando reip. desiderium declarat.
ΑΝΙΝΙUS tuus idem, et idem noster, cum ad me Perve-Speri venisset, et se postridie mane ad te iturum esse dixisset dixi ei me daturum aliquid mane ut peteret, OgRVi. Conscripsi epistolam noctu nec ille ad me rediit oblitum credidi Attamen eam ipsam tibi epistolam misissem per
meos, nisi audissem ex eodem, postridie te mane e TuSCulano exiturum. At tibi repente, paucis post diebuS, Cum minime exspeCtarem, venit ad me Caninius mane proficisci ad te statim dixit. Et8 erat oλο illa epistola, PraeSertim tantis postea novi rebus allatis, tamen perire lucubrationem meam nolui, et eam ipsam Caninio dedi sed cum eo, ut Cum homine docto, et tui amantissimo locutu ea
Sum, quae Pertulis Se illum ad te existimo Tibi autem idem consilii do, quod mihimet ipsi ut vitemus oculos hominum, . si linguas minus facile possimus. Qui enim vi-Ctoria se efferunt, quasi viCtos nos intuentur. Qui autem Victos nostro moleste ferunt, nos dolent vivere. Quae res fortasse, Cur, Cum hae in urbe sint, non absim, quemadmodum tu Tu enim ipse, qui et me, et alios prudentia Vin Cis, omnia, Credo, vidisti, nihil te omnino fefellit. Quis est tam lynceus, qui tantis tenebris nihil offendat: nusquam incurrat: Ac mihi quidem jam pridem venit in mentem, bellum esse, aliqUo X ire, ut ea, quae agebantur hic, quaeque dicebantur, ne viderem, nec audirem Sed Ca-
ut i esse dijudicetur J Sio edidit, . ideatur, diiudicetur Dixit quid c.
Velut de conjectura virorum doetolum, e vi fertur e sormula judiciorum, Pro Victorius At sic reperi jam in ed. quid ocmm. Sit. Mediol et sic habet etiana u. 1. Us si linguas minusfacile poss. J α- alii et edd. prim Vel idebitur, o di cile mihi vitiosum videtur, idque aut detur, veΙυideatur, ut ii 2 vel a Di delendum, aut corrigendum e vere detur omnes hae lectioriES Sunt vitio nam et Nitare linguas h. l. non Conve-sae Cicero voluisset diesere, itio nit. u. I. ponumMS, ViciOSe . putatur esse in lectione vulgata, dixis quae agebantur . . dicebantur Se reperiatur, non Abudieetur. In e. Cicero non nolebat Ee audire, Μs me fuit a manu prima id hitur nec videre quae agebantur . e diceban- Manus see fecit, ut id quod idebi tur; nam ea audiebat et ridebat tum tur, dijudicetur Videtur inihi scri sed quae agerentur ac diccrentur, cumbendum, ut, quid utrique nostrum com abesset ac sic corrigendum puto.
225쪽
AD M. VARRONEM ET CETERO S. 209
lumniabar ipse putabam, qui obviam mihi venisset, ut Quique commodum esset Su Spicaturum, Ut diCturum, etiam Si p. 127. non suspicaretur: Hi aut metuit, et ea re fugit aut ali- quid cogitat, et habet navem paratam. Denique levissime qui suspicaretur, et qui fortasse me optime novi S Set Putaret me idcirco discedere, quod quosdam homines oculi mei ferre non OS Sent. Haec ego Su Spicans, adhuc Romae
maneo et tumen MληΘοτώ consuetudo diuturna callum
jam obduxit stomacho meo. Habes rationem mei Con Silii. I ibi igitur hoc censeo latendum tantisper ibidem, tum defervescat haec gratulatio, et simul dum audiamus, quemadmodum negotium confectum sit confectum enim esse Xistimo. agni autem intererit, qui fuerit victoris animuS, qui Xitus rerum quamquam quo me ConjeCtura ducat, habeo sed exspecto tamen Te vero nolo, nisi ipse rumor jam raucus erit factus, ad Baias venire. Erit enim nobis honestius, etiam cum hinc discesserimus, videri Venisse in illa loca ploratum potius quam natatum. Sed hae tu melius modo nobis stet illiid, una vivere in studiis nostris;
a quibus antea delectationem modo petebamus, nun Vero etiam salutem non deesse, si quis adhibere volet, non modo Ut architectos, verum etiam ut fabros ad aedificandam rempublicam, et potius libenter aecurrere: Si nemo Utetur opera, tamen et Cribere et legere πολιτειας et Si minus in Curia atque in foro ; at in litteris et libris, ut doctis-Simi veteres fecerunt, navare rem publicam, et de Inoribus a legibus quaerere Mihi haec videntur. Tu quid sis aCturus, et, quid tibi placeat, pergratum erit, si ad me scripSeriS.
Durum se ad Varronem scribit sed fore qui reprehendant, quod in tanto incendio civitatis amoenitates locorum quaerant. Se vero barbarorum Doces contemnere, et Persequi propositum, ut in studiis una vivant.
ΤSI, quod scriberem, non habebam tumen Caninio ad h. te eunti, non potui nihil dare. Quid ergo potissimum scribam i quod velle te puto, cito me ad te SSe venturUm. Etsi vide, quaeso, Satisne rectum sit no S lio tanto in Cen-
dum Fervescit Sic sor et edd. et Gu. 2. Graevius recepit correctionem Manutii 9 navare rempubliea=n Sic bene et Lamb. memescit bene, qua ver Iss editum a recentioribus : quod tabum nam gratulatio jam tum ferve mei et edd. Rom. ed habent Sed bat at volebat abesse, dum deferbuis divise scrihendunt, ut in S. u. I. Set Sed esse debet defervescat atque rem publicam ante in vulgg. erat Ra Sic edidi. Inteli gratulationem Caesa vare re. ed. Ven. J47l graUarerianorum de victoria Africana re . voluit dare gnabare, ut est in ad clem andam Graevius edidit e Gu. 2.MSs. Prificandum, ut et noster habet O L. III. P. I. P
226쪽
dio civitatis, in istis locis esse. Dabimus sermonem iis, qui nesCiunt, nobis, quocumque in loco Simus, eundem Cultum, eundem Victum esse. Quid referti tamen in sermonem incidemus. Valde id, credo, laborandum CSt, ne,
Cum omnes in omni genere et scelerum et flagitiorum volutentur, se nostra ob ISCum aut inter nos Cessatio I tu PCretur. Ego vero, negleCta barbarorum inscitia, te persequar. Quamvis enim hae Sint mi Sera, quae sunt miserrima tumen Rrtes no Strae, neSCi quo modo, nun uberiores fruCtu Si erre videntur, quam olim ferebant: sive, quia nulla nunC in re alia acquieSCimu S, Sive quod gravita morbi facit, ut medicinae egeamuS, eaque nunc appareat Cujus vim non sentiebamus, Cum valebamus. Sed quid ego nunc haec ad te, Cuju domi naSCuntur tiλα si 'Aὴἡνας. nihil scilicet, nisi ut rescribere aliquid, me ex Spectares. Si igitur facies.
De Varronis adventu ex Diodori philosophi sententia ocatur ita, tit ad Chrysippi sententiam accedat.
, ΙΙΕP δυνατω me scito mτα Διοδωρον κρινειν. Quapropter, Si ventur u ES, Cito neCESSE ESSE, E Venire. Sin autem non es, τῶν αδυνάτω, St, te venire. un Vide, utra te eιλ magis delCCtet, Xρυσιππεία ne an hae C, quam OSter Diodotus non p. l28. Con Coquebat. Sed de his etiam rebus, otiosi Cum erimus, ' loquemur. Oe etiam κατα X φυσι/ππον δυνατον St. De CoCtio
mihi gratum est. Nam id etiam Attico mandaram. Tu si minu ad nos accurremus ad te si hortum in bibliotheca habes, deerit nihil.
Probat et diem, quo conventuri sint, et suum Varronisque consilium, quod semel a Caesare victi ab armis discesserint.
IJ III vero ad Nonas bene maturum videtur fore, neqUe Solum propter reipubliCae, Sed etiam Propter anni tempus. Quare diem istum probo itaque eundem is Se e litar Consilii nostri, in si eos quidem, qui id sequuti non sunt, non Ceniteret, nobis Cenitendum putarem. Sequuti enim Sumu non spem, sed ossi Cium reliquimus autem non om Cium, sed desperationem. Ita verecundiores fuimus, quam qui se domo non Commoverunt: SuniorES, quamqUi, mi S Si opibus, domum non reverterunt Sed nihil
i nostram aut inter nos cess. J i. e. s. meo, et Gu. I. In ed. I 471 cohae- otium, quod nos soli conanumiterion re eum Praecedente.
Sumimu Collo ciuendo et disputando, i ne si Sic cum Graevio edidi pro non cum aliis per epulas et similia vulgato nisi. II Περο δυν. Haec epistola abest a
227쪽
minus fero, quam SeVeritatem oti OSorum et i quoquo modo se res habet, magi illos vereor, qui in bello occiderunt, quam hos Curo, quibu non Sati Si Cimus, quia vivimus. Mihi si spatium fuerit in Tusculanum ante nona Veniendi, istic te videbo: in minus, persequar in Cumanum et ante te certiorem faciam, ut lavatio parata sit.
Caesaris eae Africano bello adventum nuntiat et belli civilis causam in Pompeium potius, quam in Caesarem confert. Varronem autem laudat, quod se ab armis ad studia, quasi a tempestate in portum,
ΑΝΙΝΙUS noster me tuis verbis admonuit, ut Scriberem ad te, Si quid esset, quod putarem te scire oportere. Est igitur adventus Caesaris scilicet in exspeCtatione : neque tuid ignoras Sed tamen, cum ille scripsi Sset, ut opinor, Seiu Alsiense venturum scripserunt ad eum Sui, ne id faceret mulios ei molestos fore, ipsumque multis ostia vi b. deri Commodius eum exire posse. Id ego non intelligebam, quid interesset Sed tamen Hirtius mihi dixit, et se ad eum, et Balbum, et oppium scripsisse, ut ita faceret, homineS, ut Cognovi, amantes tui. Ho ego idcirco nosse te volui, ut scires, hospitium tibi ubi parares, in vel potius ubi utrique quid enim ille facturus sit, incertum est et simul ostentavi tibi, me istis esse familiarem, et Consiliis eorum interesse. Quod ego cur nolim, nihil video. Non enim est idem ferre, Si quid ferendum St, et probare, si quid probandum non est Etsi quid non probem quid enim jam scio praeter initia rerum imam hae in olim tale fuerunt Vidi enim id nam tu aberas noStro ami Co Cupere
bellum hunc autem non tam Cupere, quam non timere. Ergo haec consilii fuerunt reliqua OCCSSari R. in Cere autem aut hos, aut illos, neceSSe esse. Scio te Semper mecum
in luctu fuisse, cum videremus, quam illud ingens malum
alterius utrius exercitus et ducum interitu . tum Vero EX tremum malorum omnium esse civilis belli victoriam quam quidem ego etiam illorum timebam, Had quo veneramus Crudeliter enim otiosis minabantur: eratque ii et tua invisa voluntas, et mea oratio. Nun vero, si essent nostri
potiti, valde intemperantes fuissent. Erant enim nobist quoquo m. se res haberet Seri ubi non repugnem. bendum habet et sic ed Rom. 15 nam tu aberas In Hispania te. I vel potius utrobique J Hoc est vi gatUS. tiosum Graevius edidit tibi utrique I 6 ad quos veneramus Scribendum
quod Secutus sum in s. me corre puto veneram nam de se uno loquitur,ctum est utrique si habet d. sed et id melius convenit antecedentibus quod si quis malit, sine repetitione, ego-timebam.
228쪽
perirati, quasi quidquam de nostra Salute deCrevissemus, quod non idem illis censuissemus aut quasi utilius reipublicae fuerit, eos etiam ad bestiarum auXilium Confugere, quam vel emori, vel Cum Spe, Si non optima, at aliqua tamen vivere. At in perturbata republica vivimus. Quis
negat Sed hoc viderint ii, qui nulla sibi subsidia 7 ad om-
p. 129. ne Vitae Statu ParaVerunt hu enim ut venirem, Superiora longius, quam volui, suXit oratio. Cum enim te semper magnum hominem duXi tum, quod his tempestatibus es prope soliis in portu, seu Ctusque doctrinae perCipis eos, qui maximi sunt, ut ea Con SidereS, eaqUC traCteS, quorum et usus et delectatio est omnibus istorum et nCtis et voluptatibus anteponenda . quidem hos tuos usculanenses dies instar es Se Vitae puto libenterque omnibus omnes pes concesserim, ut mihi liceat, vi nulla interpellante, isto modo vivere. Quod nos quoque imitamur, ut pos Sumus, et in nostris studiis libentissime Conquiescimus. Quis enim hoc non dederit nobis, ut cum opera nostra patria Sive non PoS- sit uti, sive nolit, ad eam Vitam revertamur, quam multi docti homines, fortasse non recte, sed tamen muli etiam reipublicae praeponendam putaverunt Quae igitur studia, magnorum hominum Sententia, 8 vacationem habent etiam publici muneris, iis, ConCedente republica, Cur non abutamur Sed plus facio, quam Caninius mandavit. Is enim siquid ego Cirem, rogarat, quod tu nescires ego tibi ea narro, quae tu melius Ci S, quam ipse, qui narro FaCiam ergo illud, quod rogatu Sum, ut eorum, quae temporis hujus sint, squaeve audiero, ne quid ignores.
Iam maturum esse ait, ut ab urbe discedat; et de Caesaris ex Africano bello redeuntis itinere diversos rumores nuntiat.
CEΝABA apud Seium, cum utrique nostrum redditae
sunt a te litterae. ihi vero jam maturum videtur. am, 20 quod ante Calumniatus sum, indicabo malitiam meam. Volebam prope alicubi esse, Si quid bonae Salutis, o υν τε δυh. ἐρχομενω. Un C, quum ConfeCta Sunt omnia, dubitandum non
est, quin equis viris am ut audivi de L. Caesare .ri ad omnes vitae statusJ Guillelmius Im quaeue audiero Sic Victorius,
Imalebat casus non uiale quen SecutusAESUGraevius, pro vulgato I vacationem habent quandam p. quae tu aud. m. Dant jus vacandi a publici mutie ri quod ante te cal su Recteribus. Sed quandam non placet. sa cum Manutio Graevius delevit te, quodotum est e lectione Mss. et edd. vett. et ipse feci Antea falso praetextu eandemque, vel tandem, ut Si in ed. praeSentiae meae utebar. die ante eα-Med et qs quibusdam eadem Gu 2 lumniabar ipse atque haec est malitia. Crsevius edidit etiam, cum Manutio mox et me cum eodem Pro enet.&u quod Seeutu Sum.
229쪽
AD M. VARRONE II ET CETERO S. 218 mecum ipse quid hic mihi faciet patri' Itaque non de
sino apud istos, qui nun dominantur, enitare. Quid faciam tempori serviendum est. 8 Sed ridicula missa; praesertim cum sit nihil, quod rideamus.
Africa terribili tremit horrida terra tumultu.Itaque nullum S αποπροηγμενον 'IUod non Verear. Sed quod
quaeris, quando, qua, quo nihil adhuc Scimus. Istuc ipsum a de Baiis, nonnulli dubitant, an per Sardiniam veniat. Illud enim adhuc praedium suum non inspexit nec ullum habet deterius, sed tamen non Contemnit. Ego omnino magis arbitror per Siciliam vel jam sciemus adventat
enim Dolabella eum puto magistrum fore. Πολλοι κάλται κρειττονες διδασκαλων. Sed tamen, si sciam, quid tu Constitueris, meum Consilium accommodabo potissimum ad tuum. Quare exspeCto tua litteras .
Promiserat Varro Ciceroni se libros dicaturum Cicero eum promissi admonet missis quatuor Academicarum quaestionum.
HI SI munus flagitare, quamvis quis Ostenderit, ne Opulus quidem solet, nisi Concitatus tamen ego X speCtatione promissi tui moveor, ut admoneam te, Non ut flagitem.Μisi autem ad te quatuor admonitores non nimi VereCuu-dos. Nosti enim profecto a os adolescentioris Academiae. Ex ea igitur media excitatos misi qui metuo ne te forte flagitent ego autem mandavi, ut rogarent. EX Spectabam omnino jamdiu meque sustinebam, ne ad te prius ipse quid scriberem, quam aliquid Ccepi SSem, Ut POSSCm te remune- p. 130. rari quam simillimo munere. Sed Cum tu tardius faceres, id R est, ut ego interpretor, diligentius teneri non potui, quin Conjunctionem studiorum amorisque nostri, quo poSSem litterarum genere, deClararem. Feci igitur sermonem internos habitum in Cuniano, cum esset una omponius tibi dedi partes 23 Antiochinas, quas a te probari intelleXisse mihi videbar mihi sum si hilonis. Puto fore, Ut, Cum legeris, mirere, nos id locutos esse inter nos, . quod numquam locuti sumus. Sed nosti morem dialogorum. Post- haec autem, mi Varro, quam plurima, si videtur, et de nobis
2 Sed ridicula missa iambinus e proprium suum adhuc non inurarat. Mss duobus addidit aciamus, quod et 23 os ejus a I. Acad. Delevi ejus, in noStro est, sed a m. See et Gu. I. quod et a s nostro abest et Gu. I. item In ed. 1471. Med mihi melius edd. Rom. I 471. Med Graevius dedit videtur omitti illius eiss duobus, nee hoc male.22 de Baiis e. Quod istunt eum 24 Antiochinas Davie in sS re- per Baias venturum.-per Sardiniam perit Antiochias, et sic edidit in ed. Venisse in Italiam docet Hirtius, ut Academicorum nil resert. jam notavit anutius belle dixit illud 25 quod n. I. sumusI Amsianus I
230쪽
inter nos sero fortasse sed superiorum temporum fortuna reipublicae Causam Sustineat. Haec ipsi praestare debemus. Atque utinam quietis temporibus, atque aliquo, Si non bono, at Saltem Certo statu Civitatis, hae inter nos studia XerCere POSSCmuS Quamquam tum quidem vel alis quaepiam rationeS, honeStas nobis et Curas et actiones darent nunc autem quid est, me his Cur vivere velimust
Mihi vero cum his ipsis vix his autem detractis, ne ViXquidem. Sed se Coram, et saepius. Migrationem et emtionem feliciter evenire volo, tuumque in ea re consilium probo Cura ut Valeas.
Dolabella socero suo suadet, ut se vel cum Caesare conjungat, vel in otium se referat quod idem Coelius suaserat lib. VIII epist. XVI.
S. V. G. V. et Tullia nostra recte V. Terentia minus belle habuit se Certum Cio jam convaluisse eam. Praeterea rectissime sunt apud te omnia. Etsi nullo tempore in suspicionem tibi debui venire, si partium Causa Potita 8, quam
b. tua, tibi suadere, ut te aut Cum Caesare nobiscumque On-jungeres, aut Certe in otium referres 27 praeeipue nun C,
jam inclinata victoria, ne possum quidem in ullam aliam incidere opinionem, nisi in eam, in qua scilicet tibi suadere videar, quod pie taCere non possum. Tu autem, mi Cicero, Si hae aCCipies, ut, sive probabuntur tibi, sive non probabuntur, ab optimo certe animo ac deditissimo tibi et Cogitata et Scripta esse judices Animadvertis, Cn. Pompeium ne nomini sui, ne rerum gestarum gloria, neque etiam regum a nationum Clientelis, quas Stentare Crebro
Solebat, esse tutum ; et hoc etiam 28 quod infimo cuique contigit, illi non posse Contingere, ut honeste effugere POS- sit, pulso Italia, amissis Hispaniis, capto Xercitu Veterano, 9 circumvallato nune denique 30 quod nescio an nulli umquam moStro 'CCiderit imperatori Quamobrem, quid
2 partium c potius Lxmbinus vo 29 circumvallato n. d.J De Brundi-lebat addi me, quod facile hic excidore sina an Dyrrhachina circumvallatione potuit Sed potest commode abesse intelligendum hae rectius, quod 27 proecipue nunc, jam incl. . Sic inclinatae victoriae mentio Postulat. interpungendum. SuSpicatus sum pro 30 quod nescio an nulliJ Sic haud jam legendum tamem proecipue nunc cunctanter edidi, pro ulli, ut conjecit tamen inclinata v. vel tamen nunc Lambinus nam latinita id postulat. nam et ed Rom. habet jam nunc nescio an affirmat modeste quod ab 28 quod in imo cuique Intelligen h. l. est alienum. Sed in hoc librarii duri de Pompeianis. Sed aptius en interdum peccavere, ut Ostri hodie tentiae foret, si aliquid esset, quod de homines a vera latinitate aberrant, cum ducibus intelligeretur nisi quis malit hac formula utuntur : quod eam du- et hoc sic capere. Pompeius summus bitationsem habere putant, et vim ne-cuae passim Ciceroni dicitur gandi quam in Gu 2 est a m. s.