장음표시 사용
251쪽
AD M. VARRONEM ET CETERO S. 235
Hbius pergraviter tulit, existimavitque, fratrem suum, hominem non sapientem, impulsu inimi Corum uorum eo progressum esse. unc, Si me maS, mi Paete, negotium totum suscipe, et molestia Fabium libera Auctoritate tua nobis opus est, et On Silio, et etiam gratia. Noli pati litigare fratres, et judiciis turpibus Conflictari blatonem et Pollionem inimicos habet Fabius. Quid multa non mehercule tam persCribere possum, quam mihi gratum seceris, si otiosum Fabium reddideris. Id ille in te positum esse putat, mihique perSuadet.
Descriptio et eaecusatio cenae liberioris, praesertim accumbente Cylli ride meretri f.
ACCUBUERAΜ hora nona, cum ad te harum X emphim in codicillis exaravi. Dices, ubi apud Volumnium Eutra- Peliam, et quidem supra me Atticus, infra Verrius, familiares tui. Miraris tam e X hilaratam SSe Servitutem nostram
Quid ergo faciam t te consulo, qui philosophum audis. Angar excruciem ne me quid assequar Deinde quem ad finem tot vas, inquis, in litteris. An quidquam me aliud
agere en Sec aut OSSem Vivere, nisi in litteris viveremtSed est earum etiam, non SatietaS, Sed quidam modus Aquibus cum dis essi, etsi minimum mihi est in cena quod tu unum , τημα Dioni philosopho posuisti tamen quid po-P- 43-tius faciam, priusquam me dormitum Conferam, non repe-''rio audi reliqua. Infra Eutrapelum Cytheris accubuit. In eo igitur, inquis, convivio Cicero ille ii quem adspectabant, cujus ob os Graii ora Obvertebant Sua. Non mehercule, suspiCatus sum illam assore Sed tamen in Aristippus quidem ille Socraticus non erubuit, Cum CSSet objectum, habere eum Laida. abeo, inquit, non habeo a Laide. Graece ho melius tu, Si voles, interpretRbere. o vero nihil istorum, ne juvenem quidem, OVit umquam: 3 non uia senem Convivio delector ibi loquor, quod in soliun, ut dicitur, et gemitum in risu maXimo transfero. An tu
id melius, qui etiam 3ri philosophum irriserici cum ille,
est Pertinest ad causam docendam. Si Stoicus memoraretur illui praesor- Saepe est et esset confusa sunt in libris rem, non cum Aristippus non PgEmi quem adspectabant c. Ennii tamen, quidem in hac forma aliquid Versus V. uSe III, 8. dui habere. 12 ne Aristippus quidem J Omnes ii I ne nunc senemJ Sio et s. nost Phros veteres Victorius diei habere ne Gu. I. 2. Ne pro Ne m etiam est sed non est in me : ne Gu. . . Verr. IV, 23. nunc abesS Non potest, ἰori. sed post, non erubuit, ut habent pro quo libri quidam dum nam rρεdd. veit ille igitur ne A. quidem spondet r. unquam mox cum Graevio erubuit e Cod Germanico edidit. Ego et ante in risus delevi. Ulctram veterem lectioitem aestitui I in philos irriseri iraevius dele-
252쪽
'β si quis ii id quaereret, dixisset, cenam te quaerere 6 anaan dixeris. Ille baro te putabat quaesiturum, UnUm Caelum esset, an innumerabilia. Quid ad te tot hercule cena numquid ad ted ibi praesertim. Sic igitur vivitur quotidie aliquid legitur, aut scribitur dein, ne amicis nihil tribuamu S, epulumia una non modo non contra legem, si ulla nunc lex est, sed etiam intra legem, et quidem aliquanto.Quare nihil est, quod adventum nostrum X timescas. Non multi cibi hospitem accipies in naulti oci Vale.
Invehitur in Antonii immoderatam potentiam, et Plancum transalpinae Gallio praesidem hortatur, ut in remp. incumbat et tandem de Fumio benigne suscepi gratias agit.
Urs ab sui proficiseens in Graeciam et posteaquam ' de
meo Cursu reipublica Sum voce reVΟCatUS numqU3m PerΜ. Antonium quietus fui cujus tanta est, non insolentiavit in habet etiam s. noster, a Gu quo pendeat. Itaque aut et ante cum I. . Ori abest nil impedit, praepost ille est addendum, aut ad superius quitionem e verbo repi ii sine necessitate referendUm est. nam et in aliis fit sine ea. l P multi joci I Sic et s. nosteri set quis quicquam qu. J Cur quic sine sed, quod manus see addidit, et Ham immo quid siems noster Gu. u. . . nec habent ed Rom. Ven. l. 2. et Sie edd. ante Victorium, quem 469. 147 l. Visum est iis durius qui Gebhardus secutus est. non Sejungerent a multi, eique reSpOn- 16 a mane Hoc primus pro vulgat dere necessario sed putabant: quod a me dedit Victor estque et in alio li primum in ed. Mediol reperi, unde in bro rePertum, Ut a me in meo, in qu sequentes venit non multi conjuncta inter mane et diseris est rasura est et capiendum pro pauci ita elegantius in Gu. I. 2. Nec tamen tacenda est te est cibi non multi, multi joci.ctio, quam eis. Μenteliano notat in I de meo cursuJ Sic libri veteres. Var Leot. GraeVius amoene dixeris quidam it Manutius HS40. et ejus quod est et in edit Mediol amoene est sequaces ediderimi de medio cur u sane facete, lepide, sicut amoenitas sepor melius sic et v. a. sic solet Cicero. Hoc verbum prosecto non est a libra sed tamen et illud bonum de institutoriis. Ceterum Oratio non Satis cohaeret. Cursu. nam dixeris non habet subjectum, e
253쪽
nam id quidem vulgare vitium est sed immanitas, non modo ut vocem, sed ne vultum quidem liberum possit ferro cujusquam Itaque mihi maximae Curae est, non de mea quidem vita, Cui satisfeci, vel aetate, vel factis, vel si quid etiam hoc ad rem pertinet gloria: Sed me patria Sollicitat, inprimisque, mi Plance, X spectatio Consulatus tui qum ita longa est, ut optandum sit, ut possimus, ad id tempus rei publicae spiritum ducere . . Quae potest enim spes esse in ea republica, in qua hominis impotentissimi atque intemperatissimi armis oppressa sunt omnia et in qua nec senatus, ne populia vim habet ullam s nec lege ullae sunt, nec judicia, nec omnino simulacrum aliquod a vestigium civitatis Sed quando acta omnia mitti ad te arbitrabar nihil erat, quod singulis de rebus scriberem. Illud autem erat
amori mei, quem a tu pueritia SUSCEPtUm non Servavi solum, sed etiam au Xi monere te atque hortari, ut in rem publicam omni cogitatione Curaque incumberes Quae si ad p. 144. tuum tempus perducitur, facilis gubernatio St ut perdu- Cntur autem, magnae Cum diligentiae St, tum etiam fortunae. Sed et te aliquanto ante, ut Spero, habebimus, et Praeterquam quod rei publicae consulere debemus 3 tumen tua dignitati ita favemus, ut omne no Strum On Silium, Studium,
officium, operam, laborem, diligentiam, ad amplitudinem tuam conferamus. di facillime et reipublicae, quae mihi
CariSSima est, et amicitiae nostrae, quam anCtissime nobis Colendam puto, me intelligo satis Cturum Furnium nostrum tanti a te fieri, quantum ipsius humanitas et dignitasPoStulat, ne miror, et gaudeo teque laOC Xistimare volo,
quidquid in eum judicii ossiciique contuleris, id ita me accipere, ut in meipsum te putem Contuli SSe.
Eaecusat, quod in senatum ad agendam Planci causam non venerit, et officia sua in aliis rebus pollicetur.
ΜEUΜ studium honori tuo pro neceSSitudine nostra non defuisset, si aut tuto in senatum, aut honeste venire potuissem. Sed nec sine periculo quisquam libere de re publica sentiens versari potest in Summa impunitate gladiorum:
m impotentissimi atque intemPera Supra temperatissimus habuinruas. fissimi I Edd. r. impudentissimi cor 3 tamen tuae c. Non placet tamen rrexit Victorius impotent ut est et in quia praecedit proeterquam Oui id non Ms meo mihi Scruptilus est, verbo bene respondet. Puto legendum tum, Sequento, quo exprimitur Pariter, quod Vel tum etiαm, quod post praeter quod est mi otentissimi. Et alibi quoque et praeterquam quod solet diei ab opti- impudentia exprobratur Antonio et illatinitatis auctoribus tum et ta- augetur intemperantia sive impotentia, men interdum in libris confundi nos adjuncta os impudentia. Ed Aled tum St. h bet etiam intemperantissimi sed et
254쪽
nec nostrae dignitatis videtur esse, ibi sententiam de republica dicere, ubi me et melius et proprius audiant armati, quam Senatores. Quapropter in privatis rebus nullum neque ossicium, neque studium meum desiderabis ne in publicis quidem, si quid erit, in quo me interesse neCeSSO Sit, Umquam deero, ne Cum periculo quidem meo dignitati tuae. In iis autem rebus, quae nihilominus, ut ego absim, Confici POSSunt, peto a te, ut me rationem habere velis et salutis et dignitati meae.
Veritus Cicero, ne, quod accidit, cum Antonio se Plancus conjungat, aucupatur laudibus ejusdem benivolentiam, hortaturque ut re .
CUJl ipsum Furnium per se vidi libentissime, tum hoc li
bentius, quod illum audiens, te videbar audire am et in re militari virtutem, et in administranda provincia ju Stitiam, et in omni genere prudentiam mihi tuam e X posuit, et praeterea mihi non ignotam in consuetudine et familiaritate Suavitatem tuam a lunXit praeterea summam erga Seliberalitatem. Quae omnia mihi jucunda, hoc X tremum etiam gratum fuit. Ego, Plance, necessitudinem ConStitutam habui cum domo vestra, ante aliquanto riuum tu nutu CSSES; morem autem erga te ab ineunte pueritia tua; Confirmata jam aetate, familiaritatem Cum studio meo, tum judicio tuo constitutam. His de causis mirabiliter faveo dignitati tuae, quam mihi tecum statu habere Communem.
Omnia Summa ConseCutu es, virtute duce, Comite fortuna:
eaque es adeptus adolescens, multis invidentibus quos ingenio industriaque fregisti unc me amantissimum tui, nemini concedentem, qui tibi vetustate necessitudinis potior POSSit esse, si audies, omnem tibi reliquae vitae dignitateme optimo reipublicae statu acquires Scis profecto, nihil enim te fugere potuit, fuisse quoddam tempus, Cum homines exi Stimarent, te nimis Servire temporibus quod ego quoque Xi Stimarem, te Si ea, quae patiebare, probare etiam arbitrarer Sed cum intelligerem, quid sentires, te urbitrabar videre, quid posses Nun alia ratio est omnium rerum tuum judicium est, idque liberum Consul es de-P. I45. Signatu S, Optima aetate, Summa eloquentia, maxima orbi
. 4 et praeterea raeterea Repetiti dum piatis esses , Quia sic in Gu. I. haec ejusdem verbi potest esse gratae . et in ed. 147 l. et eri recepi.negligentis exemplum. primum a maxima orbitate rem. Videtur me Commode abfuerit, et potest er excidisse in per primam litoram in rores librarii e sequentibus repotitum max. ut alibi. hic quidem vix com-eSSE. mode abfuerit. quam tu natus ec Semper legen-
255쪽
AD CN PLANCUM ET CETERO S. 239
tate reipublicae virorum talium. Incumbe, per deos in o mortaleS, m eam Curam, et Cogitationem, quae tibi summam dignitatem et gloriam asserat. Unus autem est, hoc praesertim tempore, Per tot annos republica devexata, republica bene gerenda Cui Sus ad gloriam. Hae amore magis impulsus scribenda ad te putavi, quam quo arbitrarer te monitis et prae Ceptis egere. Sciebam enim ex iisdem te haec haurire fontibus, ex quibus ipse hauseram. Quare modum faciam. Nunc tantum significandum putavi ut potius amorem tibi ostenderem meum, quam Stentarem prudentiani. Interea, quae ad dignitatem tuam pertinere arbitrabor, studiose diligenterque curabo.
Gratias agit Ciceroni, quod se ad verissimae gloriae studium sit adho latus, Seque in reipublicae potestate fore pollicetur.
GRATISSIMAE mihi tuae litterae fuerunt, quas ex Furnii
se imo ne te Scripsisse 9 animadverti. Ego autem praeteriti temporis eXCusationem assero, quod te profeCtum audieram :nec multo ante redi SSE SCivi, quam cepi Stola tua Cognovi.Νullum enim in te ossicium, ne minimum quidem, sine maxima Culpa videor poS Se praeterire in quo tuendo habeo Causas plurimaS, Vel paternae neces Situdinis, Vel meae a pueritia observantiae, vel tui erga me mutui amoris. Quare,
mi Cicero, quod mea tuaque patitur aetas, persuade tibi, te unum esse, in quo ego Colendo 'patriam mihi constituerim sanctitatem. Omnia igitur tua consilia mihi non magis prudentiae plena, quae Summa St, Videntur, quam fidelitatis, quam ego X mea ConSCientia metior Quare si aut ali-b. ter Sentirem, Certe admonitio tua me reprimere, aut, si dubitarem, hortatio impellere posset, ut id Sequerer, quod tu optimum putares. un vero quid est, quod me in aliam partem trahere possit 8 Quaecumque in me bona sunt, aut fortuna beneficio tributa, aut meo labore parta, etsi a te
Propter amorem Carius Sunt aestimata tamen vel inimicis-7 ep. deverata Sic Victor et post renda, et sic alibi Cicero dicit ' Vi-Grutorus eorumque imitatores AEdil detur Si dare voluisse ed. ed quae pr. habent dejecta illud sine dubio habet ep. benserendae. AEgo vero sic melius est. Sed usitatius est divexata, edere non dubitavi. ut et nonnulli edidere. 9 anima eris Sio s. noster, Gu. res bene ea . cursus a. g. Se I. 2. et edd. veteres. Si semper etiam eundum hanc lectionem sensus est, libris nondum inspectis legendum pu- unam tantum rationem rei'. bene ge tavi, latinitate postulante. Anima rei die osse, quae gloriam afferre possit, erto irrepsit errore in ed. Gruteri, itempe Iibertate defendenda ac restitu nec Gronovi nec Graevio animadverenda, Sed si in genere voluit dicere, Sum in cuju Var leui nihil notatum. quod certe voluit, per solam reip. bci I patriam sanctitatemI v. Clavisnam administrationem in loriam peti in Patriaes.
256쪽
sim judicio tanta sunt, ut praeter bonam famam nihil desiderare videantur. Quare hoc unum tibi persuade quantum viribus eniti, consilio providere, in auctoritate monere Potero, hoc omne reipublicae semper futurum. Non est ignotu mihi sensus tuus neque, si facultas, optabilis mihi quidem, tui praesentis esset, umquam a tuis Consiliis discre-Parem nec nunc Committam, Ut ullum meum factum reprehendere jure possis Sum in X speetatione omnium rerum, quid in Gallia citeriore, quid in urbe mense Januario geratur, 'fiat sciam. Interim maximam hic sollicitudinem
Curamque sustineo, ne inter aliena vitia hae gentes nostra mala Suum putent CCasionem. Quod si proinde, ut ipse mereor, mihi successerit Certe et tibi, Cui maXime cupio, et omnibus viris bonis satisfaciam. Fac valeas, meque mu
Denuo Plancum ad suscipiendam tuendamque rempublicam stimulis gloriae instigat.
ΗΙΝAS a te accepi litteras eodem exemplo quod ipsum argimaerato mihi fuit diligentiae tuae. Intellexi enim te laborare, ut ad me mihi exspeCtatissimae litterae perferrentur. p. I46 E quibus cepi fruCtum duplicem, mihique in comparatione R difficilem ad judicandum : amoremne erga me Uum, an animum in rempublicam pluris aestimandum putarem. Est omnino patris Caritas, me quidem judicio, maxima: Sed amor voluntatisque Conjunctio plus Certe habet suavitatis. Itaque Commemoratio tua paternae necessitudinis, benivolentiaeque ejus, 3 quam erga me alueritia Contuli SSOS, Ceterarumque rerum, quae ad eam Sententiam pertinebant, incredibilem mihi laetitiam attulerunt. Rursus declaratio animi tui, quem haberes de republica, quemque habiturus esses, mihi erat jucundissima eoque major erathseClaetitia, quod ad illa superiora accedebat. Itaque te non hortor Solum, mi Plance, sed plane etiam oro, quod feci his litteris, quibus tu humanissime respondi Sti, ut tota mente Omnique
. II auctoritate misere potuero Ms I ut sciam Haec appendicula sine meus et v. l. 2. monere, ut et alii dubio spuria est Sum in exspectati- habent, et edd. r. ' Prima Victoriana ne, ut sciam, quis Sic dixit Z Semlier dedit movere an e correctione Victo illud nude, sin tali adjunctione, dici-rii, Vel errore Operarum, nescio. Io tur iam refertur ad rem futuram, nere Verum est Sie Dis. p. 6. est non ad Scientiam eventuS. Gucto; itatis praeceptum quod in parte l quam erga me-contulisse im- amicitiae ponitur Si,'luisset dicere, es libri, quos quidem scio, in hac le- quod in movere quaerunt, dixisset in Ctione consentiunt sed phrasis haec cere, ut alibi. Tum legendum potero, non est Ciceroniana nam semper ali- ut semper in hac sententia est Sic bi dicit erga me-habuisses, aut in me Correctum est in s. noStro. Sic alios cone. Iegere monet Corradus.
257쪽
AD CN PLANCUM ET CETERO S. eo animi impetu in rempublicam incumbas. Nihil est, quod
tibi majori fructui gloriaeque Sse possit ne quidquam ex omnibus rebus humani S Si Praeclari US, Ut prae Stantius, quam de re publica bene mereri. Adhuc enim patitur tua summa humanita et Sapientia, me, quod sentiam, libere dicere Fortuna suffragante Videri re maXimas ConseCutus: quod quamquam Sine Virtute non potui SSES; tamen e ma-Xima parte, ea, quae CS adeptu S, Ortunae temporibusque
tribuuntur. His temporibus difficillimis rei publicae, quidquid subveneris, id erit totum et proprie tuum. Incredibile est omnium civium, latronibus exceptis, odium in Antonium magna Spes in te et in tuo XerCitu magna eXSpectatio. Cujus per deos, gratiae gloriaeque Cave tempus amittas. Sic moneo, ut filium : Sic faveo, ut mihi sic hortor, ut et pro patria, et mi CiSSimum.
Plancus litteris ad senatum scriptis pacem cum Antonio suaserat quam Cicero his dissuadet, quo armis Otius, quam pactione sit quaerenda hortaturque, ut btingat se a Societate natorum, totusque ad remp. tranSeat.
QUAE locutus est Furnius noSter de animo tuo in rem publicam, ea gratissima fuerunt Senatui, Opuloque Romano
probatissima quae Rulem recitat e litterae sunt in senatu, nequaquam Consentire Cum turnii iration visa, sunt. Pacis enim uetor eras, Cum Collega tuu S, Vir Clarissimus, a
foedissimis latronibus obsideretur: qui aut positis armis pacem petere debent aut, Si pugnante eam Postulant, vi-Ctoria PaX, non pactione parienda est Sed de pace litterae vel Lepidi, vel tuae, quam in artem CCeptae Sint ex viro optimo, fratre tuo, et ex C. Furnio poteri CognosCere. Μ autem impulit tui Caritus, ut, quamquam nec tibi ipsi Consilium deesset, et fratris, Furniique benivolentia fidelisque prudentia tibi praesto es Set futura, vellem tamen metu quoque u Ctoritatis, pro Plurimi noStris necessitudinibus, Praeceptum ad te aliquod pervenire Crede igitur mihi, UlariCe, omnes, quo adhu gradus dignitatis consecutus Sis, es autem adeptu amplissimos eo honorum vocabula habituros, non dignitatis insignia, nisi te cum libertate pol id erit totu=n et proprium tuum ep. 24. in n. c. Ferrena, si Sset Miratus sum, hanc lectionem ferrito id erit totum tuum et proprium, ut est tuisse a doctis viris, cum haec forma in or pro Mare 3 ext r. tuam esse to- proprium tuum non sit latiria, et ir tam et propriamfatetur, ubi id uot. repserit inscitia libratiorum prop=ie d. ROim et proprium et tuum: Er- tuum dicit Cicero et si corrigendum verse debebat esse et tuum et Pro esse vidit iambinus, atque edidit Prium.
quem sequor Sic proprie tuum in a
258쪽
derare videantur. tum viribus eniti, potero, hoc omne ignotus mihi sensu quidem, tui praesen
prehendere jure porum, quid in Galli
Curamque Sustineo mala suam putent mereor, mihi succeet omnibus viris bitu diligaS.t, ut praeter bonam famam nihil desitare hoc unum tibi persuade qualia Sili providere, x auctoritate monerei publicae semper futurum. Non estuu S: neque, Si facultas, optabilis mihi eSSet, umquam a tuis consiliis discrem mittam, ut ullum meum factum res Sum in exspectatione Omnium re-nteriore, quid in urbe mense Januario Interim maximam hic sollicitudinemae inter aliena vitia hae gentes noStra Sionem. Quod si proinde, ut ipse erit Certe et tibi, Cui maXime cupio, satisfaciam. Fac valeas, meque mu-Denuo Plancum dDINA, a C CC arguine rato mihi suborare, ut ad me p. 46. Ex quibus cepi fru
animuin in rem pulomnino Patria Canino voluntatis tui Itaque Commemor. lenticaeque ejus, iacrarumque Crum,
credibilem mihi animi tui, quem CSSes, mihi erat ut quod ad illa superitum, mi PlanCO, quibus tu hum: ini
cipiendam tuendamque rempublicam stimulis gloriae instigat.
litteras eodem e Xemplo quod ipsum diligentiae tuae. Intellexi enim te lati exspectatisSimae litterae perferrentur. iam duplicem, mihique in comparationendum amoremne erga me tuum, an
am pluris aestimandum putarem. Estas, me quidem judicio, maxima sedronjunctio plus certe habet suavitatis. tua paternae necessitudinis, benivo-im erga me a pueritia Contuli SSeS, Cetem ad eam sententiam pertinebant, initiam attulerunt Rursus declaratioieres de republica, quemque habiturus udissima eoque major erat haec laetitia, a accedebat Itaque te non hortor so- plane etiam oro, quod feci his litteris, De respondisti, ut tota mente, omnique
habent, et edd. r. Pridedit movere ara P corririi, vel err0re Perarunnere Verum est. Si iauctoritatis praeceptum: amicitiae ponitur. Si iquod in movere quaerulucere tit alibi. Tum legut semper in hac senteorrectiani est in s. no Iegere monet Corradus. luero Ms l ut sciam Haec appendicula sine, ut et alii dubio spuria est Sum in exspectati Vietoriana ne, ut sciam, quis sic dixit Z semperione Victo illud nude, sine tali adjunctione diein pio Mo tur iam refertur ad rem futuram, . p. 6. est non ad Seientiam eventuS. uia in partes l quam erga me-contulisse misset dicere, es libri, quos quidem scio, in hac leixisset ostia tione consentiunt sed phrasis 3 lia in potero, non est Ciceroniana nam Sem
259쪽
animi impetu in rempublicam inumbas ihil est, quod
tibi majori fructui gloriaeque S S OSSit ne quidquam ex omnibus rebus humani S Si Praelari US, aut praestantius, quam de republica bene mereri. Adhuc enim patitur tua sumina humanitas et Sapientia, in quod sentiam, libere dicere. Fortuna Suffragante Videris S maXima Consecutus :quod quamquam Sine Virtute non Otui SSES; tamen e ma-Xima parte, ea, quae CS adeptu SI Ortuns, temporibusque
tribuuntur His temporibus dissi illinis rei publicae, quid
quid subveneris, 3 id erit totum e roprie tuum. Incredibile est omnium civium, latronibu exceptis, odium in Antonium magna spes in te et in tu Xercitu magna eX spectatio. Cujus, i per deo S, gratiae gloriaeque Cave tempus amittas. Sic moneo, ut filium : Sizaveo, ut mihi sic horiator, ut et pro patria, et amici SSimui.
Plancus litteris ad senatum scriptis cem cum Antonio suaserat quam Cicero his dissuadet, quo arm potius, quam pactione sit quaerenda hortaturque, ut btingat si scietate malorum, totusque ad remp. tranSeat.
QUAE locutus est Furnius noSter e animo tuo in rem publicam, ea gratissima fuerunt Sennii, Populoque Romano probatissima quae autem recitata litterae Sunt in senatu, nequaquam Consentire Cum turn iration vi Ss, sunt. Pacis enim auctor eras, Cum Collegi tuu S, Vir Clarissimus, a foedissimis latronibus obsideretur qui aut positis armis pacem petere debent aut, Si Pugnate eam OStulant, vi-Ctoria PaX, non pactione parienda et Sed de pace litterae vel Lepidi, vel tuae, quam in Partei CCeptae Sint ex viro optimo, fratre tuo, et e X C. Furio poteri CognosCere. Μ autem impulit tui Caritu8, ut iram quam ne tibi ipsi consilium deesset, et fratris, Furniicie benivolentia fidelis que prudentia tibi praesto SSet utra vellem taurei meae quoque u Ctoritati S pro Plurimis Stris necessitudinibus,
Praeceptum ad te aliquod perveni Crede igitur mihi, Plance, omnes, quo adhu gradu dignitatis Consecutussis, es autem adeptu amplissimos O honorum vocabula habituros, non dignitatis insignia, res te cum libertate po-I id erit totum et proprium tuum ep. 24. a n. c. Ferrem, si Miratus sum, hanc lectionem serrito id erit tum tuum et proprium, tuisse a doctis viris, cum haec forma in or lo Marc. 3 extr tuam proprium tuum non sit latina, et ir tam et repserit inscitia librariorum proprie d. Rctuum dicit Ciceros et si corrigendum esse vidit iambinus, atque edidit: quem Sequor Sic proprie tuum in avo L. III. P. I.
260쪽
puli Romani, et cum senatus auctoritate Conjunxeris. Sejunge te, quaeso, aliquando ab iis, cum quibus te non tuum judicium, sed temporum vinela conjunxerunt. Complures in perturbatione reipublicae consules dicti quorum nemo Consularis habitus, nisi qui animo exstitit in rempublicam Consularis. Talem igitur te esse oportet, qui primum te ab impiorum civium, tui dissimillimorum, societate ejungaS:
p. l47. deinde et senatui bonisque omnibu auetorem, principem, ''du Cem praebeas : postremo, ut pucem esse judices non in armis positis, sed in abjecto armorum et servitutis metu.Η22 Si et ges, et senties, tum eris non modo Consul et Consularis, sed magnus etiam et consul et Consularis sinaliter tua in istis amplissimis nominibus honorum non modo dignitas nulla erit, I sed erit fulmina deformitas. Haec impulsus benivolentia, si scripsi paullo severius: quae tu i experiendo, in ea ratione, quae te digna est, VerueSSe OgnOSCES. D. XIII Kal. Aprilis.
Causam brevitatis indicat, et studii in remp. sui serius patefacti, suamque dignitatem Ciceroni commendat.
ΡLURA tibi de meis consiliis scriberem, rutionemqU Omnium Erun redderem verbosius, quo magis judicareS, omnia me reipublicae praestitisse, quae et tua X hortatione eX- cepi, et mea stirmatione tibi recepi, non minus enim a te probari, quam diligi semper volui ne te magis in culpa defensorem milii paravi, quam praedicatorem meritorum meorum S Se volui: sed breviorem me duae res faciunt: una, quod Publicis litteris omnia sum perseCutuM altera, quod . Varisidium, equitem Romanum, familiarem meum, ipsum ad te transire jussi, ecquo omni CognoSCer POSSCS. Non medius fidius, mediocri dolore assiciebar, cum alii occupare OSSeSSionem laudis viderentur: sed usque mihi tempera i dum perducerem eo rem, ut dignum aliquid et
ConSulatu meo, et Vestra exspectatione efficerem. Quod spero, si me fortuna non fefellerit, me Consecuturum ut maximo praesidio reipublicae nos fuisse, et nuri sentiunt homines, et in o Sterum memoria teneant. A te peto, ut h. dignitati meae Sustrageris et, quarum rerum Spe ad laudem me vocasti, harum fructu in reliquum facia inlaCriorem.
e, corriger Sed etiarn. Hain vulgatum male.
Iron satis Iae t et illa repetitio σου in experiendo in ea ratione De- erit: sed Simplieiter post non modo n. levi in quod Cicero in hac forma non dici, non ignoro. in s. me non est addit abestque a S meo, ed. ed. Sed erit a m. r. redditumque est extra quae et alterum in non habet.