장음표시 사용
11쪽
sCRIFTOR E CLrs. CAP. I. seu, ut Sirmondus legi vult, VIII. regis Hunerici, seculis dum ordinem prouinciarum urbiumque, sed passim corrupta,&alibi, Deo dante, a nobis emendanda, disposita. Idem Sirmondus cum Flodoardo edidit Hincmari Rhe V . V . . mensiis Notitiam vis Nouissiacae, quam a Carolo Caluo im
IV. Nempe veteribus a Notitia interdum nil aliud ' β
eli, quam descriptio, indiculus, recentio certarum rerum, o G rivi dignitatum, ossiciorum&c certi alicujus Imperii, aut μή - . f.
certae illius partis dioeceseos, prouinciae, &c. minc in i et
Iumentorum, quae Praefectus Praetorio Africae, Consulares SPraesides ejus,&unusquisque exori cio eorum de publi i f. co consequi debent Q itemque Ducibus in Africa eorum H que ossiciis pro annona capiti per singulos annos prae bendorum e): Notitia fortularum, patronis fisci danda. r. rum , tiliaparticularis delegationem, ante indictionis tempus singulis prouinciis transmitti solita In denique c.
Notitia Suolarium f. a uocio. Hu. V. Versatur Min manibus eruditorum Notitia uni- 'u' ' i tatum omnium tam ciuinum, quammibrarium, inpartibus O Mo,
ientis oe Occidentis, medio saeculi quinti Christiani con- i. b. scripta, pridem a Guid Pancti ollo cum prolixis con mentariis, nuper etiam a Car. Annib. Fabroto, ut audio, vulgata. Vulgo Notitiam utriusque Imperii vocant. Quem codicem Pancti olluci ab Augusto primum sub ρ 'nomine breuiarii toti imperii compositum, a sequenti bus Imperatoribus retentum, sed sub nomine Notitia, Aci pro-
12쪽
INTRODv CT IN NOTITIAM prout Imperii tempora exigebant, minutum,ampliatumia immutatum censet. Sed breuiarii illius aliud institutum fuisse, apparet ex iis quae de eo Suetonius Augusto cap. CI, Tacitus annali cap. xl, Dio Cassius Lim historiarum in litteras retulerunt. Ipsius instituti utilitaterim, a lib. . Eise, praeter Interpretes Taciti, Scipionem Ammiratum a), Pi- una uti unas , Geor Palearium c J. H. Boccierum H, ex. . in ponit lapmarius Arcanorum V, cap. XIV, loliticipas- Mnoto. m. Recte tamen Notitiam Imperii vocari, haud abnue
VI. Nostro tempore Notitiam antiqua Episcopat tim Ecclesiae a niuers dedito, eique varias Notitia Patria Matutim sediumque Patriarchanum Metropontanorum, icephalorum, Archiepiscoporum s Epipoporum, Prouinciarum item crurbium Impenuioribus Constantinopolitani ube Zarum, MSS. codd. Vaticanae, regiae Parisiensis, Thuanae bibliotliecarum depromtas, adjecit Carolus a S. Paulo Episcopus Abi incensis Notitiam Orbis Geon: sicam per sim, litona maris c ripas uiorum Georgius Fournieri): υ- ί inter σα titiam Galliae, Josephus caliger Fκ inciae, o Limnanas seri, Romano Germanici, Bocclerus Saxo est saliae ve-
di , aliquot Principum Gabr. Bucelinus h aliasque ibi sanis
, Horum igitur exemplo liceat nobis, cum aliasmo . a M. deinceps laistoriae species partesve, tum nunc eam quae de
He - βρ scriptoribus Ecclesiae agit,Alatitiae nomine insigni re idque semel adseruisse. Quod si cui nihilominus disii licet, per me sane licet cum aliis Bibliotόecaergeoίσια, aut ecclesiasti-
13쪽
SCRIpT ECCLES CAP. I. scae, planatus Sacri, aut quodcunque aliud ei aptius videbitur, nomen illi imponat. Neque enim cum quoquaram, de voce contendemus: qui alioquin eo sumus ingenio, ut ne de re quidem ulla libenter, ac ne inuiti quidem, nis conscientia jubeat, cum ullo hominum litigemus. VIII. Quocunque vero nomine appelletur, designatur historia Scriptorum ecclesiasticorum, operumque ab
iis de rebus sacris exaratorum.
IX. Hi oriam dixi: quia ad hanc omnino spectat,cci taeque illius specie pars est. Ac agitur quidem descriptoribus Ecclesiae passim in historiae pragmaticae parte, quae Ecclesiastica dicitur, cum, qui doctores unoquoque tempore in Ecclesia floruerint, exponitur. Sunt motitiae Religionum haud postrema pars, cujusque religionis sectaeque, ut ecclesiae, doctores scriptoresve Neque minus in iis storia prosopographica,siue personarum,doctoribus ecclesiae, quam aliis doctrina, virtute, rebusque gestis claris hominibus suus debetur locus. Attamen prout nunc a nobis considerantur, eorum historia proprie adhistoriae litterariae partem quae de scriptoribus agit, referet
X. Objectum enim illius sunt Scriptores Ecclesiastes, eorumque penu sua cripta. Qua appellatione qui quaeve designentur, ex iis quae subjiciemus, amplius elucescet. XI. Ecclesiis ui vocabulum , cum de scriptoribus scriptisue surpatur, non uno significatu accipitur. Latissimus est, cum omnes eos denotat, qui de rebus ad Ecclesiam DEI quocunque modo pertinentibus agunt i adeoque tam antiqui, quam noui sederis, tam canonicos, quam apocryphos scriptores, etiam Judaeos quosdam veteris sy- nago
14쪽
6 IM TRODUC T. IN NOTITIAM nagogar complectitur. ac sere solos Gentiles, Iudaeos, ac Mahumetanos excludit Quo sensu. hac voce Bellarii nus, ac Labbeus, in opusculis infra suo loco memorandis,
XII. Proximus ille est, cum soli scriptores noui Oderis siue Christiani vocantur ecclesiastici; sic tamen ut tam sacri&λιπmc , siue canonici, quam alii, qui ad nostra usque tempora in Ecclesia Christiana floruerunt, eo nomine comprehendantur. Qua ratione ea usi sunt S. Hieronymus praefatione libri sui de viris illustribus, Honorius prooemio libelli de luminaribus ecclesiae, quique utrique libello titulos, quos hodie praeferunt, praefixere. Nam et ii in iis etiam Philonisa Iosephi Judaeorum scripta, ac Senecae item epistolae ad Paullum Apostolum recensentur: pauci tamen sunt, nec ob id recclesiasticorum appellatio ampli- an da videtur. Ne dicam, Senecam a quibusdam pro Christiano habitum, etsi perperam id factum est Gosephum quoque Philonem, illum ob testimonium, quod Christo Seruatori nostro praebuisse a plerisque creditur hunc ob ea quae, quorundam sententia, de ascetis monachis primae Ecclesiae sub Es enorum nomine scripta reliquit, inter Christianos recensitos esse. XIII Arctius significatum vocis constringunt, qui ecclesiastico riptores sacris Se in codice Biblico contentis opponunt. Vt faciunt omnes illi, quibus iidem sunt, ac quos α'go Patres vocamus. Atque sic&Eusebius accipi
lib. . cap. t. potest, cum sub initium historiae ecclesiasticae ait, exectae-s , . . pastinis proribus vemme in eo scriptionis gener
15쪽
SCRIpTOR. ECCLES.CAp. I. νον , . . Nisi quis malit eo quem mox indicabimus significatu accipere. Etiam apud Cyrillum Hierosolymitanumisiue quis alius illius operis auctor est catechesi xv Illuminatoruma, κληπιαωκουιεξ Ταὰ malim hoc sensu, quam cum doctissimo Valesio b Cathosecos interpretari. no .in os Nulla enim illic haereticorum mentio fit. En ipsa illius
hδώκαιαν ἐξηγέ- 'uartum regnum es Romanorum, Ecclesiasic interpretes trudiderunt Christianos simpliciter designari, manifestum est. XIV. Porro angustiore adhuc significatu soli quandoque orthodoxi per id nomen designantur,4 abieter doxis discernuntur. Sic Hieronymus Ecclesiasicos opponit haereticis Prooemio commentariorum in Matthaeunuc: 'nilus cuncti, perspicere ostenditur, quattuer tantum Hlere Euangeliasiuscipi, re omnes apocryphorum naenia mor- , p. sub tuis magis haereticis, quam Ecclesiasicis visis canenaeas Li bro iv commentariorum in Ezechielem uorum alte pM. D. rtim refertura Eccosasicos viros, alterum ad omnes haerericos . Epiplianius quoque haeres LXX e audianos haereti , cos Ecclesiasticis opponit. Αογν, inquit, αυφοωlcis G δεικνυ, n, si ρκκλησας is h. e. interprete Petauio Calmmniantur, c Ecclesia cisfalsam rutionem obiciunt. XV. Quae loca jam Valesiusi indicauit Qui in E . Eusebium sic interpretatur, cum II histor Eccles xxv a.' limGκλησ1ιι υναν Proclo των καχ*ρύγα haereticorum antistiti opponit redditque latine virum catιοί - ὰ . , Itemque Origenis illa tomo xvi in Joannern g Dicery - - .e .FUR. profo Henachon, seu ortassissentiens asius etiam re
cle sicus,propter hanc expositioncm hac dicta verba esse in
16쪽
s INTRODUC T. IN NOTITIA Mea n catione, qua dictum est, of SIS AVIDEM VITAE csc. Denique illud Hieronymi commentariis in Eccle-- m r. asten M E contruris intesi gendum, quodecclesiasticus vir, episcopus vides et represbyter de leprosa domo lapidem abi-
gerit, in cinerem re puluerem conterendum, Eosuit in eo
XVI. De Origene haud repugnauerim cum statiinta subiiciat essentque idonei a salutem secundum Herutaeonem quidem, quia tales creati erint oec secundum Ecclesia-sicum veropropter diligente rvarationem evus partis an mae, quae rasantissima en oec ut appareat, cessissici sententiam illi ha retici opponi. Erat enim Heraclion, quem passimi consutat in illis commentariis Origenes, ami- ἔρ- tiaris Valentini e haeretici,a cum eo paria sentiens ab
eoque orta fuit Heracleonitarum secta, de qua Epipha-eJOri ne nius haeresi xxxvi, aliique De Eusebio quoque facile ad
i. r. sentiar etsi aliter explicari possit. At apud Hieronymum
p aes si alio, eoque strictiore significatu cia Uicum dici, ex ad- dita explicatione episcopus videlicet spresbyter, manifestum est cujus exempla idem Valesius paullo post pluscula adduxit. Pro orthodoxis autem alibi usus videtur
Eusebius Vt cum libro tu cap. xl seqq. agit - των --κληπαΠκῶν συγκοιφεων, riptoribus ecclesia cis, ita enim habet titulus capitis, quem una cum reliquis ab ipso Euse-e no . - dio esse docet Valesius e : quorum Ebros at sinceram po- - soli , , ut ionis acter dei doctrinam continere. XVII. Sunt etiam qui libros sacros, Bibliorum codice contentos, quos nunc in canonicos Mapocryphos quorum illos veteres κληααθ hos ἄλεγ. Miapo apbos autem, qui in codice Biblico plane non crant,
17쪽
appellabant distinguimus, lac appellatione discernunt sed alii aliter, ac diuerso, immo contrario sensu. Nam quidam canonicos; contra ea alii apocryphos si Sixto Se M K llelasi crediatas, idcirco quo pultice in Musa egerentur,
XIIX. Canonicos sic vocat Hieronymus epistola et CXXIX ad Dardanum, cum ait, veteres scriptores abuti si moniis ex epistola adHebraeos apocalypsi petitis, non ut inter um de apocraphis facer solent; sed quasi CANON CIS ET ECCLESIASTICIS illamque eres astri viri
esse, ae cotidie ecclesiarum lectione celetruri adfirmat. Eodem significatu hanc vocem usurpasse videtur Augusti Hoc Arinus, cum libro xxii contra Faustum Manichaeum cap. ix ab eo poscit, ut quod dixerat sendatione quibuscunque litteris sed ECCLESIASTICIS, CANONICIS, CATHOLICIS additque; Ipsus esse qua receperit e teneat Eccclesia toto orbet usa, quae/er istas etiam sit prophet.rtra er hociata quo Pan uspinuerat, quia CANONICVM nonsit nons constringere denique paullo post pompham
Scripturam vocat, cujus testimonio Faustus nitebatur Leontium quoque libro de sectis actioned ecclesiasticos libros pro canonicis nominasse,obseruauit Dan. Cliam ter tomo IPanstratias catholicae, libro IV capite I, numero IIX MI XIX. Contrario significatu pro apocryphis, quo
nunc vocant, ecclesia icos dixit Rumnus in exposition ,-. . Symboli ad Laurentium, cum ait esse praeter Canonicos iter ' mi, scilicet veteris ac noui Testamenti libros, quos recensu tu' δ' rat)alios libros, qui NON CANONICI, SED ECCLESIASTICI a majoribus Ne atisint, ut Sapientiam Salom.ninoe asiam Sapientiam quae dicitur Sirata, qui libera-
18쪽
I INTRODUC T. IN NOTITI AMsu Latinos foci , vocibulo ECCLESIASTICVS a Ne letur quo vocabuso non auctoride se, sed scripturae ovalitu
XX. Rursus aliter vox ista accipitur, cum litterae seu epistolae, quae ab ecclesiasticis, id est Clericis vel Episcopis, ad alios ecclesiasticos, vel&a laicis, plerumque de rebus ad Ecclesiam pertinentibus scribebantur, ecclesiasi vocantur, ut in canone via synodi Arelatensis , canone I Chalcedonensis, in epistola Liberii episcopi Romani ad episcopos Orientales, in epistola Paschali IlITheophili Alexandrini, Malibi de quibus epistolis prolixe agunt Franc Bernardinus Ferrarius libro peculiari marol. Laboetis in obseruationibus in synopsin Basili orum Bar eae t. a , . nius ad annum Christi CXLII numero VI deinceps; arist. Justellus in notis ad Codicis canonum ecclesiae viai-ri,arii uersae canonem CLXXXIX, Blon tellus in opere Gallico g deprimatu in Ecclesia ;&nuper Josua Ariadius in Lexi- j. co antiquitatum ecclesiasticarum Q. ιθ δ M. Ab hac acceptione parum distat illa, qua com si otiones &canones eccissi icilio μοι -- ρας κηλητα- ωοι 'Ocantur, qui de rebus sacrisa personis ecclesiastici; anciti sunt Quanquam ea appellatione aliquando non ' scriptae constitutiones, sed sola consuetudo ecclesiae indicatur. Vt cum canone II Synodi Nicaenae dicitur, multa ficia sis , τὸν και :να τινὶ - ora. '. i. e.praeter com
uetudinem ecclesiasticam. Sic Cornelius episcopus Rom. in epistola ad Fabium, apud Eusebium lib. VI histor eccl. cap. XLIII, ait Nouatum non percepisse, quae debebat καs; ἐν 'ς κκλησόα κπιονα, secundum regulam ecclesi si
19쪽
ς RIpT. ECCI Es. Ap. I. II deascetis in AEgypto continere manifeste τε επι - φ λαγή ους, Ἀκκλησίας κουονια, eos quae etiam nunc fruentur regulas Eccle in us id est, mores consuetudines ascetarum Christia rum. Atque sic accipi debet, quod Iulius episcopus Romanus in epistola ad Episicopos Egy
cap. XIII. Quod Pontificii frustra ad uniuersalem Papae potestatem trahunt. De quo videri possunt M. Ant. GDominis VI de rebup. Eccles cap. V. section. LXXIXl XCIIX,&Blon tellus in opere modo laudato. adde Salma p sum de primatu Papa capite III. gsω XXII. Illa vero acceptio valde diuersa est ' cum hirie esi sic appellantur, qui quorumve partes in ecclesiae .
hoc est intemplo publice recitantur, praeleguntur& decantantur quo spectant Leonis Allatii dissertationes duae de nisi ecclesia cis Graecorum.
XXIII. Angustissima omnium est, qua liber, qui Gramis Gφία ησοῦρ σμυχ α--ro dicitur, apud
Latinos jam olim, ut ex Hieronymo, Rumno, Augustino cognoscimus, Γαί si citi inscribitur. Cujus rei rationem inuestigare nunc nihil attinet.
XXIV. Ceterum primi omniumque latissimi signis scatus scriptores ecclesiastici alias appellanturiri ι, Theologici, dcc Secundi Hieronymo in praefatione cata logismii riptores eccosi Chri ,3 nostri capite XII ncti Eusebio principio historia ecclesiasticae ei καμριάτων νθῶον πεσcά σοι iis ομν, verbum DEI Friptusrae icantes: r Ilde-
20쪽
u INTRODUCT IN NOTITIAMI lephonso Toletano praefatione libelli de scriptoribus ecclesiasticis viri quorum dictis atque doctrinis sancta ecta fla toto terrarum orbe diffusa issisnutu atque defendisse: Honorio luminaria ecclesiae Tertii ominis, Cassio loro diuinarum lectionum cap. XVII audiunt'iptores egi, ta
uinae; appendici ldeptaonsi veteres tructa, ores; aliis Patres, doctores resis cac. - XXV. Campus, in quo decurrunt, latissime patet, neque blum Tlleologica, sed res ecclesiasticas quascunque, seu quacunque ratione ad ecclesiam spectantes, nullo methodi discrimine, complectitur. Sane Bellai minus in praefatione pollicetur, se eos in catalogum suum redacturum qui de rebus ecclesiasicis quoquo modo Iructant. Quare non solum Tlaeologi, hoc est, qui de dogmatis, controuersiis, casibus conscientia Minorum disciplina, lacris exercitiis agunt, aut sacras litterm interpretantur, & vulgo Catecόetae, Dogmatici, Polemici, Scholasici, Monni ae , Ca. Distae, A ceties, Mystici, Exegetici, Practici vocantur sed etiam acri Poetae, Oratores Historici, Iurisque Canonici consulti huc pertinent.
XXII. Proinde describi possunt, quod sint scriptores illustres in Ecclesia DEI viventes, qui de rebus sacris aliquid scripto consignarunt.
XXVII. Magna eorum varietas est. Ratione te oris, quo vixere, cum Bellarmino in scriptores veteris ac no-
uim Menti iique rursus per secula Christiana distribui
possunt. Ratione argumenti, in Theologicos siue dogmaticos quorum itidem variae sunt classes, paullo ante recentitae catalogi Parisienses XI faciunt, . mlhorum cro rum, a Conc rum secretorum I. Patrum, . Theolos