장음표시 사용
391쪽
Ἐκεῖνος ἐστι στρογγυλος τὴν φιλῶ ονηώ, ἐντος δ' εχιον περιερχεται κυκλω τα πάντ' ἐν αιτλημα δὸ τίκτει περιτρεχων τὴν γῆν παξάπασαν ονομά ται δ' ἐνιαυτος, ῶν ὁ περιφερῆς τελευτην οὐδεμίαν Ουδ αρχὴν χε - λων δ' ἀεὶ το σωμαου παυσεται δι' uέρας σ37Miραι τροχαλα Stobaeua Eclog. bys I p. 239. II versus quum apud
Canterum neerto poetae tribuantur, Heerenius ex lemmate duorum eodd. margini adscripto ἀναγενέως φαίππου' et poetae et fabulae nomen restituit. s. I legebatur ἐκεῖνος ἐστι την φιν στρογγυλος, quod emendavi Curis erit p. 55. Vs 2meerentus τα περὶ ἐαυτου. Cod. Vat. τα παρ' ἐαυτω. Correxi iam olim Programm schol. 181 edito, allato Scythin Ioe apud Siobaeum l. l. p. 264 χρονος εστιν στατον καὶ πρωτον πάντων καὶ ἔχει, ἐν ἐαυr υ πάντα καὶ ἔστινεL. Ne discrepat Prthagorae sententia tempus σφαιραν του περιέχοντος leentis. V. Brandis Illat philos. I p. 4 5. Convenlt item rotundus ille et volubilis deus Platonis, quem
392쪽
attigit Cicero . D. I S. Eandem eorrectionem nune eis ei ellam Th. Bergulus Comment. p. 308. - s. a sorditasse praestat γῆν θ' ἁπαξάπασαν. - τ σι α. Opportune Berghius admonuit Heraelii tempori corpus ul-huentia apud Sextum Emp. adu math. X 23I. - Ber klus παίεται. Ibidem . ηρορας σηMDα non est quot dis, ut interpretatus est Heerenius, sed quotidie totumqtis per diem. V. ad Menandrum p. 183.
Tην ἐν διάλεκτον καὶ το ποοσωπον αυνίου
ἔπιειν δοκεῖς, τα δ' ἔνδον οὐδἐν διαφέρεις
Etymol. II p. 240 25 -νιος σημαι- τον ἀανον καὶ διὰ του ι γράφεται και προπαροξυνεται - πα- φαάπ- πω ἐν Ἀθηνας γοναι γ ῆν ἐν διάλεκτον κτλ. Latine re didit Geotius Excerptis p. 52 ros agni habere tu quidem algus vis sonum
Videris at intus nil venenosae excetrae B era.
III. IV. ιροσπάθητον ἀτμων φαμα καινον s)ρων. -πτους διαφαιρουσα πέπλους ἀνθέων γέαονrας. Grammatieus Bevher Anecd. p. 404 2 et Suidas ol. Ip. Bernii 'Aνθέων τγῆν γενικὴν ὁμοιως τοι, Ιωσιν οἱ Ἀττικοί. μυιππος Αθηνας γοναις Κη σπάθητον - Ω-ν καὶ ἐν τοῖς ἐξῆς λατοὐς διαφαίοουσα κτλ. Scripsi χαιοοσπάθητον pro κηροσπάθητον eum ouplo mend. IIp. 82, ut praeivit Iersonus ad Herodian. p. 456 καιρουοπαθητον coniiciens. Adieetivum similiter ompositum λεπτοσπάθητον legitur tu versu poetae tragio apud Plutareh. quaest. eonv. V 6. De καιρος vide Selineiderum nid Seripi. R. R. p. 373. In ne versus unm vulgo legeretur ρῶν, varie id a riuela tentatum est, quorum onleetura eollegit
393쪽
Bernii ardius Reete ero Suidae eodd. ωρῶν, ut edidit euin Bevherus, qui si illud maluaeula littera 's δοιῶν seripsisses, fortasse ne Bonitardius allud quid desiderasset. Intellige lotur novam Horarum vestem quam eum soribus contextadidleu, ανθη haud dubie de lana variis oloribus uneta hiel. Ilgenda sunt Phereerates Dulodidaso. Vt ταχυ τῶν ei καὶ τῶν νων ων παντοδαπων κατάγωρον ceterum utrumque versum adminervae texturas speetare vidit ellati Th. Bergvius Comment. p. 30 . Λ διαφαἐρουσα guball-diendum videtur αυρα.
'Ano τῆς τραπέζης τουτονὶ τον στημονα
νοαα. Ita eodex. Suida s. v. di δ' o Hermippi verium ita scriptum exhibet ὁ πιυς ιδοται πολυ φησι του μ*quae eriissima coniectura restituit orsonus. Clivilat erit, p. 282. Eundem Hermippi locum respicere videtur sub Itasia Aristoph. Vesp. 9 de verbo ημὶ dicens, κεχρη- συνενῶς acto δ Πλάτων ἐπὶ ελλοντος μονου οἱ ὁ κωμε κοὶ καὶ ἐπὶ των ἄλλων χρονων quorum priora tamen ορβ
394쪽
Seholiasta Platon Bevh. p. 353 Mέμνηται ταυτης A eonem dicit V υιππος Αθηνας γοναῖς. De Aeco, muliere fatua, se nisi erit p. 404.
ύ ίω νυν-mλω τους θεους Avs' σω, καὶ via ιασω του τέκνου σεσωσαένου. Grammaticus Behu Aneed. p. 328 25 et Suidas I p. 5 Bemb. μῆλαι τιuῆσαι, θεον, γλαῖσαι - 'Gμιππος ADτοπωλισι si ερε νυν γοω κτλ. Primum versum sexu vit etiam scholiasi Euripidis Med. 016, uti sincere scriptum est Asa ἐσω, pro quo Suidas ἐους γω. Propius vero eod. Grammatici eguerian Olbu ἐγω, quod emendavit Behherus CL Ruhithenius ad imae Lex. p. 5. Ad γηλω pertinere videtur glossa Hesychii, Arthλω κοσαήσω. Ceterum haec Π3perboli matrem esse luculam, propter filium iudiei absolutum gratias diis acturam, non inepte conlecerunt Ua Bergvius et Fritetschius Mus societ gr. vol. I p. 138. ipsum etiam Hyperbolum in in fabula mal habitum esse docet schol raristoph. lib. 553 V tiιππος δραμα ουκ
395쪽
Ω σαno καὶ πασιπορνη καὶ κόπωινα. Pollux VI 2024'Tρμιππος ὁ ἐν τοις Κοθορνοις πομωοτελωναι. ὁ αυτος ἐν ' τοπωλισί φησιν, ως σαπρααορκη καὶ καπραινα. his cod. Falchenb Φιλωνίδης di ἐν Kοθορνοις πορνοτελώναι '' ιιιππος ὁ καὶ πασι πορνηχησὶ καὶ κάπρ αινα correx haec ut supra adscripsi. Alitercipitat erit p. 93. Cli Th. Berghil Comment. p. 3I , recte illis verbis Hyperbol matrem compellari statuentis. In fine fortasse addendum καὶ σοβάς. Athenaeus III p. 11s er ἰδίως ἐσχηματισται το τάριχος παρ' μμἐππω ἐν ' τοπωλισιν καὶ ταριχος πίονα. Simili barbarismo Sutha Aristophan Thesm. IIS το πυγη. Dixisse haec matrem Hyperboli, quam barbare loquentem induxerat Hermippus, indicavi Hist erit p. 9 . Eodem pertinent haec Hesychil Λοκικω ἀντὶ του δοκω. επαιξ δἐ φυιππος ἐν 'Aoτοπωλισιν quo loco abusus est ergkius Aelis societ. r. I p. 13 et Comment. p. 313. V. Ulst erit. l. l. et p. 189. Pro δοκι- eodex habet εικηκω. Illud litterarum series requirere videtur.
Ἐνεμινε σιγῆ Πείσανδρος εγας αυτος ωσπερ διονυσίοισιν υπὶ των ξυλων, ἐλαίας ερεισιν νον κανθηλιον. Scholiasta Aristoph. Λv. 1555 ην δ το μαα ευεκτής Pisander), ως Ερμιππος εν Ἀρτοπωλισιν Ἐνεμινε κτλ.' Vulgo πλείστας legitur pro εἰς ας, quod Hermania acumen re perit, sirinantibus, ut ex Dindonio comperi codicibus. Diuitia i Cooste
396쪽
Vera seeundo Meeus O in zων ξυλων, et tertio Φισινονος κανθηλως. Ipse Histi erit p. I s hanc onleeturam perielitatus sum: . . . . . , 'mi ινε δ Πείσανδρος ὁ ριθας ουτωί 'υσπερ mosioισιν - τῶν ξυλων ἐλασας ἐμισον εις νον καν&ηλιον. Iubetur aliquis impetum lauere in Pisandrum, ut quid asint cognomen fecerit, exposui . . et infra ad Eupolidis Marbeat fragm. I. sera seeundo ουπι των ξυλων de mlnl-stro, ut sedilium in beatro cura demandata esset, intelligebam. se ad Cratin p. 194 Tales homines rusticia agasolent moribus ae fortasse eertum aliquod laetum resplel-tur Faelle tamen accedam probabiliora asserenit, quod non contigisse puto Fritetschio ad Aristophanis Thesmoph. p. 3I5. ubi locum ita seribendum esse dicit:
398쪽
περι τῶν ικρῶν φροντi ιν καὶ δολεσχειν Versus autem quem asser Suidas Aristophanta est vh. Is quod monuitiam usterus.
II. Antiatileisia p. 0 33. ακκά βη μυιπno ΛηMο- ταις. Cum non κακκαβο, optimis aeriptoribus usitatum, sed κακκαβος ab Avicistis reiiciatur, hoc ipsum Bergvius Comment. p. 3I Antiatileistae restitui voluit. Fortasse recte; quamquam non omnes huius grammatici glossa Attielatarum decretis impugnandis scriptae sunt, cuius re ne ipse quidem in superioribus ubique memor sui.
399쪽
PD ν παντας ἀπέδομαι τους δακτυλους.
Suidas II p. 250 ραψεῖν καὶ ρυδεῖν, το λακτεῖν Ερμιππος υ mi Γυων - δακτυλο . Apud Photium Lex. p. 48 I seribitur ἐπειν καὶ ρι ιν sed in Hermippi versu ρυψὰν quod in si a mutavit Porsonus. Idem alio oeo 'Pυψειν πιλακυῖν et μων πενθῶν, quod ad ipsum Hermippi versum spectare videtur. Porro Hevellius, 'Pάζειν:τρυ γειν, κυριως ἐπὶ τ υν κυνιον. exleon rhetor apud ustathin m ad d3ss. p. I 92 22 ῆψιν καὶ sol ιν leg. ν- ζειν κυριευς ιεν το λακτειν, ριετηνεγκται ὁ καὶ ἐπὶ τους πικραινοιιένους καὶ σκαιολογουντας Fluctuat latin seriptura inter v ώειν et v is , a fortasse utrumque in usu fuit, quemadmodnm, ut alia mittam, et ροφειν dieebatur et Ogεῖν, si fides habenda Aelio Dionysio apud Eustathitim ad Odyss. p. 430 o.
400쪽
Comment. p. 3IT smuuεθ' η διφωι εθα scribas, quum Iam nullus Ille loeus esse videatur. - ου 2 ἰκερασγενου B. Λαιρας γενον PVL. Bergvius tentabat, εχπυυεθα ποος τουτ' ' οἶ- ὼ κερα γενου hoc ornu copias preeibucrn- vocamus cornu vinum sas. Existimat enim Mercurium aliumve ministrum lite loqui de beatissima vita deorum, a leuius felicitatem hoc maxime illum referre, quod Amaltheae eornu utantur, quaeeunque milibuerit evigilissime essiindente. - s. a vulgo ου αστου και πηλου. -υκαστου καὶ πηλου. Adamu ου απο καπ,ήλου. Reeep emendationem ergMi. Sectentio tamen ne si quidem perseeta est: videtur inter secundum tertiumque versum aliquid interci