장음표시 사용
1쪽
3쪽
VENERABILES FRATRES Nunquam ore putavissemus, Venerabiles FratreS,
ut magno cum animi Nostri dolore amictas ac pro stratas etiam in uexiean Republica catholicae Ecclesiae res lamentari, ac deplorare compelleremur. Illud enim Gubernium postquam jam inde ab anno millesimo octingentesimo quinquagesimo tertio signisic Verat, suis in oti esse Conventionem inire cum hac Apostolica Sede id ipsum insequente anno per suum Ministrum Dilectum Filium Emmanuelem Larraingar hac in urbe morantem ac debita potestate munitum enixe Magitavit. Nos itaque spirituali illorum id lium bono consulere, et ecclesiastica illius Reipublicae negotia eomponere vel maxime optantes, hujusm di postulationi perlibenter obsecundavimuS, et opportunas cum eodem Mericano Ministro tractationes sinseipiendas esse constituimus. Quae quidem tractationes inchoatae fuerunt, sed absolvi, et ad Optat a
4쪽
exitum perduei minime potuere prypterea quod congruae retardabantur explicationes, quas a suo Gubernio commemoratus Pleni potentiarius Ministerm
ma degens postulabat, qui deinde in exicum fuit
revocatus ob notissimam rerum conversionem, et Gubernii immutationem, cui exicana Respublica misere sui obnoxia. Ubi autem novum exilii Gubernium, statim ace rimum eclesiae eiusque sacris rebus, juribus, Mi nistris bellum indixit. Postquam enim Clerum in popularibus electionibus utroque sustragio privavit, legem die vigesimo lei lio mensis Novembris superiore anno condidit, qua ecclesiasticum forum de medio sustulit, quod in universa uoxicana Republica semperviguerat Etsi vero Venerabilis Frater Laetariis Λrchiepiscopus exicanus tui suo, tum omnium illius Dei publicae Sacrorum ni istilum et Cleri nomino contra hanc legem protestari haud miserit, tamen irrita sui ejusmodi reelamatio, et Gubernium minimo extimuit celarare, se nunquam sua acta Supremae hujus Apostolicae Sedis auctoritati esse subjecturum. Atque idem Gubernium molestissime serens indignationem, quam sidelis praesertim Angelopolitanus populus ostenderat ob eamdem legem, duo edidit decreta, quoruin altero omnia Angelopolitanae Ecclesiae bona ivilis auctoritatis potestali et arbitrio subjecit, adjudieavit, altero normam praescripsit, qua bona ipsa essent adininistranda. Cum autem Venerabilis Frater Pelagius piscopus Angelopolitanus suo munere egregie ungens contra lam injusta aeque ac
5쪽
sacrilega decreta episcopalem extulerit vocem, tuin Gubernium eumdem ntistitem Vexare, insectari, eumque militari mam comprehendere, et in exilium pellere miniine resormidavit. Ac nihil valuere expostulationes Venerabilis Fratris loisi Archiepiseopi Damaseoni Nostri ibi elegati postolici, et Venerabilium Fratrum tum Petri Episcopi Guadalaxarensis, tum diri piscopi S. Aloisii Potosiensis, qui
omni studio apud idem Gubernium agere non de stiterunt, ut illa abrogarentur decreta uexicanum
enim Gubernium his quoque justissimis reclamationibus plane despectis, ulterius progrediens, et bona omnia, qua Ecclesia in tota illa Republica possidet, sibi usu prorsus temerario, et sacrilego vindicare cupiens, aliud die vigesimo quinto Iunii hujus anni edidit decretum, illudque die vigesimo elavo ejusdem mensis vulgavit, quo Ecclesiam suis omnibus in eadem Republiea bonis ae proprietatibus omnino
spoliare non exhorruit. Contra tam injustum decre-lum suam vocem attollere haud omiserunt Venera-rabiles Fratres Laetariis Archiepiscopus exicanus, Clemens Episcopus uecoacanus, et Petrus Episcopus Guadalaxarensis , qui suis expostulationibus eidem
obsistentes decreto, celesiae causam strenue propugnarunt. exicanum vero Gubernium hujusmodi Sacrorum talistilum reclamationes non solum on-iempsit, reiecit, verum etiam decrevit, piscopum Guadalaxarensum exili esse mulelandum, et legem promulgatam celeriter ac severe exsequendam. iquo facilius ac citius sacrilega haec bonorum Eccle-
6쪽
siae spoliatio conficeretur, haud extimuit varias stipulari alienationes, et ecclesiasticis Coetibus permittere, ut undos distraherent, qui adhaererent norinae ab ipso Gubernio praescriptae, dummodo iamen solveretur quod sibi Gubernium arrogat obiitulum translati dominii, et aliae servarentur conditiones in eadem lege statutae.
Atque hic Venerabiles Fratres, illud vel maxime dolendum, quod nonnulli ex Religiosis Familiis reperti sint viri, qui propriae vocalionis ossicii, et instituti prorsus obliti, ac regularem disciplinam perosi non
erubuere cum maximo fidelium scandalo, et bonorum
omnium luctu Apostolicae Visitationi a Nobis in ipsos Regulares constitutae, et Venerabili Fratri Episeopouecoacano commissae impudenter resistere, ad Versari, et nefariis Ecclesiae hostium consiliis lavere, et commemoratam legem amplecti, ac proprii Coenobii landos divendere, gravissimis quibusque Canonicis sanctionibus et poenis omnino despectis, et contemptis Ac pari dolore dicere cogimur, aliquos etiam e Ciero Saeculari fuisse viros, qui suae digni, talis, muneris, sacrorumque Canonum immemores et Ecclesiae causam deserere, et eadem injustissima lege uti, et Gubernii voluntati obsequi haud verili sunt. Sed uoxicanum Gubernium, ecclesiasticis bonis direptis, alia fecit decreta, quorum uno legem de quadam eligiosa Familia in exicum revocanda abolevit, altero Vero declaravit, se omnem opem et peram praebere iis omnibus utriusque sexus Regularium ordinum Sodalibus, qui a suscepta reli-
7쪽
giosa ita desciscere, claustra deserere, seque a d bii propriis Moderatoribus obedientia eximere vellent. Neque id satis. Namque Nationalis ille Conventus epulatorum Consilio inter plurima contra sanctissimam nostram religionem ejusque sacros Ministros, astores, et Christi hic in terris Viearium maledicta, et convicia novam proposuit Constituti nem multis constatam articulis, quorum plures divinae ipsi religioni ejusque salutari doctrinae, sanctissimisque institutis et juribus plane adversantur. Hac enim nova proposita Constitutione praeter alia, et omne celosiastici ori privilegium tollitur; et statuitur, neminem ullo prorsus emolumento perlaui posse, quod grave sit societati et cuique interdicitur, ut aliqua se obligatione obstringat seu contractus, seu promissionis, seu religiosi voti causa; et ad populorum mores animosque lacilius corrumpendos, ac detestabilem, interrimamque indisseren-ιismi postem propagandam ac sanctissimam nostram Religionem eonvellendam admittitur liberum i ii quo cultus exercitium, et omnibus quaslibet opini nes, cogitationesque palam publiceque manifestandi plena tribuitur potestas. Et quoniam Angelopolitanus praecipue Clerus ejusque Vicarius Generalis Dium epulatorum Congressum impensissime roga
runt, et obsecrarunt, ut saltem articulus de libo late cujusque religionis exercendae nunquam sanciretur, iccirco plures spectatissimi, tum ecclesiastici, tum late Λngelopolitani viri, idemque Viearius
Generalis senectute licet consectus pulsi sunt in exi-
8쪽
portati, ut in exteras traducerentur regiones. Ne autem ad fideles illos populos suorum Antistilum vinces, et salutaria monita perveniant, qui pro ast ratis muneris mei tu tanta contra Ecclesiam violentia, laniaque insectatione silere non possunt, Me-xicanum Gubernium omnibus illarum regionum Gubernatoribus severissime praecepit, ut assidue speculentur, et omni adhibita ratione impediant, quominus ullo modo Pastorales piscoporum Litterae vel vulgentur, vel circumserantur, vel in sacris aedibus legantur. Λ simul gravissimas iniseclesiasticos potissimum viros constituit poenas, qui huic injusto non obsequentes mandato, erunt etiam a lo-
eo ubi morantur expellendi, et alio asportandi, vel in exicanam civitatem deducendi. Ad haec Gubernium idem jam penitus extinxit Religiosam Familiam ordinis . Francisci in eadem exicana civitate sitam, ejusque reditus ad pia legata pertinentes nationali aerario attribuit, Coenobii aedificium magna ex parte destruxit, et nonnullos ejusdem Familia religiosos Sodales in carcerem eonjecti. Atque ipsius Gubernii jussu Venerabilis Frater Clemens Episcopus Meeoacanus comprehensus, et a sua Dioecesi erudeliter divulsus in ipsam exicanam civitatem interim sui relegatus. Utinam ne alii gregii Sacrorum Antistites, et ocelesiastici, laicique viri e dum exagitentur procellat Ex quibus luctuosissimis sane factis, quae dolenter
9쪽
commemoravimus , plane perspicitis, Venerabiles Fratres, quomodo a exicano Gubernio sanctis in nostra religio fuerit perculsa et amicta, et quantae ab ipso catholiea Ecclesiae, ejusque sacris juribus, Ministris, Pastoribus, ac supremae Nostrae, et hujus Sanctae Sedis auctoritati injuriae fuerint inlatae. Absit vero, ui Nos in tanta sacrarum rerum perturbatione, et Ecclesiae, ejusque potestatis ac libertatis oppressione Apostoliet ostri ministerii munus obire unquam praetermittamus. Quapropter, ut fideles ibi degentes sciant, et universus Catholicus Orbis cognoscat, a Nobis vehementer improbari ea omnia, quae a uexicanae Reipublicae Moderatoribus contra catholicam Religionem, Ecclesiam, ejusque sacros Ministros, Pastores, leges, jura, proprietates, et contra hujus Sanctae Sedis auctoritatem gesta sunt, Pontificiam Nostram in hoc amplissimo Vestro consessu apostolica libertate Vocein attollimus, ut praedicta omnia decreta, ac cetera, quae ibi a civili potestate cuin tanto ecclesiasticae auctoritatis, et hujus Apostolicae Sed is contemptu ac tanta Religionis et S
erorum Antistitum et ecclesiasticorum praesertim hominum jactura, ac detrimento Sancita sunt, damnamus, reprobamus, et irrita prorsus a nulla declaramus. Insuper Os OmneS, quorum opera, consilio, jussu illa patrata sunt, gravissime monemus,
ut serio reputent poenas et censuraS, quae ad Versus Sacrarum personarum et rerum, atque ecclesiasticae libertatis e potestatis Violatores, profana lores, ei hujus Sanctae Sedis iurium usurpatores ab
10쪽
Apostolicis Constitutionibus, aerisque Conciliorum
Canonibus sunt constitutae. Nunc autem haud possumus, quin ex animo gratulemur, et maximas, meritasque laudes tribuamus
Vonorabilibus Fratribus illius Reipublieae Sacrorum tistitibus, qui proprii episcopalis muneris optime
memores singulari firmitate, et constantia Ecclesiae causam impavide propugnarunt, et invicto animo dura quaeque et aspera pro ipsius Ecclesiae defensi ne perpeti sunt gloriali. Debito quoque laudum praeconio illos omnes tum ecclesiasticos, tum laicos viros prosequimur, qui catholicis sensibus vore animali, et illustria suorum Antistitui exempla sectantes in id ipsum suos etiam labores pro viribus conferre haud miserunt gravissima omnia subeuntes pericula et discrimina. Atque etiam summopere collaudamus fidelem exicana Reipublieae populum , qui
ex parte longe maxima vehementer dolens, et indignans tam tristia et iniqua contra suam religionem, suosque astores acta, nihil antiquius habet, quam ei catholicam profiteri idem, et suos piscopos omni amore et obsequio prosequi, ae Nobis , et huic Petri Cathedrae firmiter constanterque -dhaerere. Quocirca in eam spem erigimur ore, ut dives in miserieordia Deus super illam vineam suam propitiatus respieiat, et eam ab omnibus, quibus tantopere migitur, malis eripiat.
Iam vero non minori moerore conficimur, Venerabiles Fratres, ob gravissima sane damna, quibus celesia in plerisque meridionalis etiam Ame-