장음표시 사용
12쪽
Continentes sunt libri huius epistolae eum superioribus , ut haec ipsa prima illa esse videatur , quam proxima superiore , postero die se daturum promiserat. Scriptae porro sunt partini ex itinere, dum ex provincia rediit; partim ex suga, quam,
audito Caesaris adventu, cum consulibus totoque senatu exse
quutus est. Nam quum ad I rhem prid. non . ianuarii aceessit, ibidemque spe triumphi , quem sibi frequens se nutuq ut ipsemel seribit ad Tironem, effagitabat, moratur: xlii Lal. Rhr. nuntio illo, i ut diximus, accepio, coactus est exire . atque eam rogItationem omittere. Etenim quum in sententiam Scipion s S.C. factum esset, ut ante certam die in Caesar Oxere itum dimitteret: si non saceret, eum adversus Rem p. iacturum viileri; ei qua S. C. M. Antonius, Q. Cassius Tribunus plebis intereessissent; de intercessione relatum , acerbissimeque decretum suisset: illi, urbe cedentes, ad Caesarem se, qui tum erat Ravennae , contulissent : Caesar, iis maxime auctori hus, traiecto Rubieone, Ariminum, quod Erat Extra provinciam illius, quum venisset, lanius pavor repento Drbem invasit, ut passim suga turpi,sima saeta sit. Continent autem Epistolae priores, a prima usque ad decimam . quae incip t Subilo consilium emi , haesitationem, sollicitudinemque Cieeronis animi , quonam modo cum Caesare Pompeioque se gereret, quuin utrique esset amicus, et illum D terque suis annumeraret: posteriores usque ad finem libri, quom multa alia, tum querelam de Pompeio; tum sine ratione gesta esse omnia ab illo atque geri : aecusationem Caesaria impudentiae , legationem L. Caesaris ad Pompeium et Consules, C. Caesaris nomine ; et quae illi ad haec responderint. Raliqua
13쪽
privata sunt. Scriptae porro sunt illae , L. Paullo, C. Marcello Coss. Illud etiam sciendum , ab suisse Ciceronem annum et menses circiter octo. Profectus est enim in provinciam ineunte Maio . Ser. Sulpicio et M. Marcello Coss. in eaque et ita itinere L. Paulli et C Marcelli consulatu consumpto, ad urbem suit prid. Non. Ian. consulatum L. Lentulo et C. Marcello ineuntibus. I. Ser. Athenis circa XV kal. Nov. A. V. C. 7 3. Br iter rmetit ea, quae siveriore epistola scripserat ἔ; rogat, ut impendente bello ciuili inter Caesarem et Pompeium de
omni statu suo cogitet a: cohortem suam, abstinentiam quamdiu simularant, ear tremo proconsulatus tempore deposuisse
queritur 3; petit ut se in triumpho consequendo adiuoet 4 . de Philotimi fraudibus carendis et persequendis monet S. CICERO ATTICO S.
Dederam equidem L. Saufeio literas, et dederam ad te unum, quod quum non esset temporis milii adscribendum satis, lamen hominem tibi tam familiarem sine incis literis ad te venire nolebam. Sed, ut philosophi ambulant, has tibi redditum iri putabam prius. Sin iam illas accepisti, scis, me Athenas venisse prid. idus Octobres; e navi egressum in Piraeeum
tuas ab Acasio nostro literas accepisse; conturbatum, quod cuin febre Romam venisses; hono tamen animo esse coepisse , quod Acastus ea, quae vellem, de allevato Corpore tuo nuntiaret; cohorruisse R autem
me, quod tuae literae de legionibus Caesaris assurrent;
Philo,omi Plii losophus enim San- taedis i me ante in Epieurei, quia se ius, ex haerexi ΕΡieurea : et omnos molles. Mare. philosophi. quia praeter sapientiam ci Nimpe epist. ad A t. VI, s. nihil eutant, tarde solent ambulare, ta) Εrn. coni. contermisse.
14쪽
et egisse tecum , ut videres, ne quid pikortitiα eius, quem nosti, nobi S noceret; de quo iani pridem ad ioscripseram. Turannius autem secus tibi Brundisii di xerat; quod ex iis literis cognovi, quas a Xenone , optimo viro, accepi. Cur fratrem Provinciae non praefecissem, exposui breviter. Haec sere sunt in illa epistola. 2. Nunc audi reliqua. Per fortuna si omnem tuum
amorem, quo me eS am Plexus, Omnemque tuam prudentiam, quam mehercule in omni genere iudico sin-
statu in eo cogites. Videre enim mihi videor tantam dimicationem, nisi idem deus, qui nos melius, quam optare auderemus , Parthico bello liberavit, respexerit rempublicam ; sed tantam , quanta nunquam fuit. Age, hoc malum mihi commune est cum omnibus. Nihil tibi mando, ut de eo cogites. Illud meum Proprium προμη , quaeso, suscipe. Videsne, ut te auctore sim utrumque complexus 7 Ac vellem a principio te audisse amicissime monentem , Αλλ' ἐυζὸν ουποτε Θυμὸν ἐνὶ ο Θεσαυ ἔπεQες. Παγῶος. a sed aliquando tamen persuasisti, ut alterum complecterer , quia de me erat optime meritus; alterum
Turannitis autem Ilaee partieulaeausa fuit Olim . ut ego putatim hune loetim totum lia legenduin esse : cur fratrem p Oineiae non praefecissem .hrmiter e Ostii: Turiannitis atilemaeetia tibi Brundusii Αιaerent, quod ex hi, literis e gnosei, quas .... iacce . nisae. ete. COR. a Sebii istius aliique . conser te, quod ortu in puto ex eonoerte leuio nico modo pronuntiato: po set et
unum pertinentem, ulram partem eligam. Caesaris . an Pompeii. Mas.
15쪽
EPISTOL4RVM AD ATTICVMI Oquia tantum valebat. Foci igitur: itaque est eci omni obsequio. ut neutri illorum quisqua in Θsset me carior. Haec onim cogitabamus: nec mihi , Coniuncto cum Pompeio, soro necesse Peccare in republica aliquando;
nec, cum Caesare Sentienti, Pugnandum esse cum Pompeio ; tanta crat illorum coniunctio. Nunc impendet, ut et tu ostendis , et Ego Video, Summa intercos contentio. Me autem Uterquo numerat suum, nisi
sorte simulat alter. Nam Pompeius non dubitat vere enim iudicat), ea. quae de re publica nunc sentiat, mihi valde probari. Vtriusque autem accepi eiusmodi
literas eodem tempore. quo tuas; ut neuter quem quam omnium pluris sucere, quam me, videretur.
Verum quid agam 3 non quaero illa tillima si enim
castris res geretur, video Cum ait vo vinci satius esse, quam cum altero vincere) , sed illo, quae tum agentur, qu tam venero; ne ratio absentis habeatur, ut
exercitum dimittat. Dic; M. TvLLi. Quid dicam 7 Exspecta, amabo te, dum Atticum conveniani 7 Non est locus ad tergiversandum. Contra Caesarem I ubi illae sunt densae dexterae Νam ut illi hoc liceret, adiuvi, rogatus ab ipso Ravennae de Caelio tribuno plebis.
i Fortasse verius sic enim: ut Eria
Ctim ni ero Niseere Caesare, qui patriam velit oppugnare. COR. Die Setistis est: quum rogatior scritentiam , dicamne tit me exspectent, tum te eonsvlainy Nugae. Non enim erit a iis ad tergiversandum. Statim enim eogar Aieere . quid sentiam. Dieam igitur contra Caesarem, ne absentis ratio habeatur, cui dexteram dederim . fidem me meam obstrinxerimp Non possum. Nam ut ei liceret . adiuvi rogatus ob ipso Ravennae: tib ipso nutem' oi in m a Cnaeo nostro ia illo divino eonsulatu. Aliter sensero; et quian non possim tacitus praeterire. nee dicere eontra Caesarem , pro Caesare loquutus fuero ' αἰδέομni non solum Pompei m , sed reliquos etiam cives, teque ipsum inprimis laudatorem saetorum et seriptorum meorum. NALAsP.- me, M. Tulli est solemnis formula qua con sules ut ehtintur in rogandis sententiis
Vide Bilison. de Form. lib. I. Densae) lunetae et implexae. Pop. De Coelio) Vt N. Caelium timi- Cinsimum meum, trihunum plebis indueerem ad legem serendam de lia.
16쪽
Ab ipso autem y etiam a Cnaeo nostro , in illo dixi nolertio consulatu. Aliter sensero 7 αἰδέομα non Pom. peium modo, sed Tρῶας, καὶ Tρωάδας. II ουλυδάμας lant πρωτος ἐλεγχείην κατο σεν - Quis Τ tu ipse scilicet
laudator et faciorum et scriptoriam meorum. Hanc
ergo plagam effugi per duos superiores Marcellorum
Consia Iatus, quum e St actum de provincia Caesaris. Νunc incido in discrimen ipsum. Itaque, ut stultus primus suam sententiam dicat . mihi valde placet de triumpho nos inoliri aliquid; extra urbEm esse cum iustissima causa. Tamen dabunt operam. ut eliciant sententiam meam.
5. Ridebis hoc loco fortasse. Quam vellem etiamnunc in Provincia morarit Planc opus fuit, si hoc impendebat. Eisi nil miserius. Nam παρεργον, Volo te hoc scire; omnia illa prima, quae etiam tuis litoris in caelum serebas, Ut trηκτα suerunt. Quam non est facilis virtust quam vero dissicilis eius diuturna simulati ol Quum enim hoc rectum et gloriosum Putarem ex annuo sumptu. qui mihi decretus esset, me C. Caelio quaestori relinquere annuum, referre in aerarium ad IIS L. R ingemuit nostra cohors, omne illud
henda Caesaris absentia ratione. Ma . Αιδεο axi Vereor Troianos et Troianas. Pol amas mihi primus Wo-hrtim inferet. Iliad. Z. 4έa. Marcelloriam ) Quia pro Detus estati te in provinciam, quam M. Nareellus referret de successione Calliarum. Et anno proximo, consule C. Μareello. de proviueia decedens. tamen ad urhem non peruenit, tri- hos mensibus in itinere consumptis.
ιγ Saulitia h. l. est l. q. sistitistatiquis. Cieero. qui superiorihus verbia fassus eeat, se nescire. si in se natu iuberetur sententiam de his rebus dieete, quid dicturus esset . ut nee Caesarem, nee Pompeium ossenderet, iocose eum altilium appellat. qui se absente in senatu primus sententiam diceret. Itaque nillil opus est eorrigere ut vilius, quod Ernestio in mentem venit.
Eatria) Nam triumphare volenti urbem ingredi non liee L Coa. δού παρεργου γ Obiter, Erinηκτα , Cadtica , quae cito su
17쪽
I aEPIsTOLARvM 1 D ATTICVM putans distribui sibi oportere; ut ego amicior invenirer Phrygum et Cilicum aerariis, quam nostro. Sed me non moverunt. Nam et mea laus apud me plurimum valuit; nec tamen quidquam honorifice in quemquam fieri potuit, quod praetermiserim. Sed haec suerit, ut ait Thucydides, - λογου non inutilis. 4. Tu autem de nostro statu cogitabis: primum, quo artificio tueamur benivolentiam Caesaris; deinde de ipso triumpho, quem video , nisi rei publicae tem pora impedient, ευποριπον. Iudico autem tum ex literis amicorum, tum ex Supplicatione ; quam qui non decrevit, plus decrevit, quam si Omnes decresset triumphos. Et porro assensus est unus , familiaris meus, Favonius; ulter iratus, Hirrus. Cato autem et scribendo assuit, et ad me de sententia sua iucundissimas literas misit. Sed tamen gratulans mihi Caesar de supplicatione, triumphat de sententia Catonis: nec scribit, quid ille sententiae dixerit, sed tantum, supplicationem eum mihi non decrevisse. Redeo ad Hirrum. Coeperas eum mihi placare; perfice. Hahes Scrofam, habes Silium. Ad eos ego Eliam antea scripsi, et ad ipsum Hirrum. Loquutus enim erat cum iis commode, se potuisse impedire , sed noluisse; assensum tamen esse Catoni, amicissimo meo, quum is honorificentissimam in me sententiam dixisset; nec me ad se ullas literas misisse , quum ad omnes mitterem. Verum dicebat. Ad eum enim solum, et ad Crassipedem non scripSEram.
supplieationem non deeerneret. tamen in sententia sua summis me laudibus omavit, quum diceret. innoeentia potius . et mansuetudine mea,
quam vi mili inm. aut benignitate
deorum, provinciam Esso servatam.
is autem sisit M. Cato. ut Fam. ep. 5. lib. 15. NA . Outii J Inititiam Catonia in suppli-eatione noti decernenda Caeaar eon memorat. laudes. quas in ilii idem
18쪽
S. Atque haec de rebus forensibus. Redemus domum. Diiungere me ab illo volo. Mirus est ευρατης. germanus Lartidius. , τα μάν ποτε χθαι ἐα μευ, ανυμενοί περ. Reliqua expediamus. Hoc primum, quo accessit cura dolori meo : sed hoc tamen , quidquid est, Precia num , cum iis rationiblas, quas ille meas tractat, ad . misceri nolo. Scripsi ad Terentium ; scripsi etiam ad ipsum, me, quidquid possem nummorum, ad apparatum sperati triumphi nil te redacturum. Ista puto δ
αμ ε απτα fore: verum ut lubebit. Hanc quoque suscipe Curam, quemadmodum experiamur. Id et ostendisti
quibusdam literis , ex Epiro an Athenis datis ; ct in
Cato sua sententia tribuit, dissimulat. ID.
erat, astutissimus et ealidissimus veterator est habitua: talem Philotimum dicere possum , et Laetidium. h. e. lysseum vocare. θλnN. Λdv. zo. s. Nougalito non placet haee interpretatio: qui Lartidium putat famosum olim fuisse, uobisque incognitum furem. Nee vero Manutius aliter. AN.
aeta sunt, Omittemus, licet eum moe
rore. Iliad. T. 65. et Ad dolorem e morte Preeii Meessit cura expediendae haereditatis. 3 Schulet. Ita ptiis. Aμεαπτα Si ad te pecunia iii trium.
phi apparatum redigetur . non erit quod Delum meum Philotimus accuset , lauquam ei non eonfidentis. quum te, non quemvis, illi praeseram, in pecunia triumphali, non
domestiea: αμεμπτα, causam accu
sandi nullam. MAN. Otiemadmodiam experiamur ius nostrum persequamur, et quasi inius Philotimus voeemus. COR. Mil. ut triumphom assequar.
19쪽
Scr. lirutulisti a. id. iv kal. Dec. A. V. C. . 7o3. Is undisium se Menisse i; Allies inualitudine se conturbari signi-seat α; Sollicitudinem de Tironis morbo fuιαur, et Curii in eo curando diligentiam laudat 3; Articum filiola sua dei clari laetatur 4: addit pauca de triu hi s e S, et Catonis maliuolentia 6: de Chrγsmyi liberii discessu 7: de periculis reipublicae 8. CICERO ΛTTICO S.
Beundisium venimus v II kal. decembr. usi tua selicitato navigandi: ita belle nobis navit ab Epiro lenissimus Onchesmites. IIunc πιο δειοφοντα, si cui voles
των νεωτερων, pro tuo Vendita.
a. Invalitudo tua me valde conturbat; significant enim tuae literae, te Prorsus laborare. Ego autem , quum scium , quam sis sortis, vehementius esse quiddam suspicor, quod te cogat cedere, et propemodum infringat: etsi alterain quartanam Pamphilus tutis mihi dixit decessisse, et alteram leviorem accedere. Terentia vero , quae quidem eodem tempore ad portam Brundisinam venit, quo ego in portum, mihique
obvia in soro fuit, L. Pontium sibi in Τ rebulano di
xisse narrabat, etiam eam decessisse. Quod si ita est. quod maxime mehercule opto; idque spero tua prudentia et temperantia te consequutum. 5. Venio ad epistolas luas, quas ego sexcentas uno tempore accepi, aliam alia iucundiorem , quae qui
i) Veniti, ab Otiel esuin Epiti
20쪽
i bilem erant tua manu. Νa in Alexidis manum amabam. quod tam P pe accedebat nil similitudinem tuae literae; non amabam , quod indicabat te non valere. Cuius quoniam mentio facta est; Tironcm Patris aegrum reliqui, adolescentem. ut nosti et adde, si quid vis , probum : nihil vidi melius. Ita quo careo aegre. Quamquam videbatur se non graviter habere; tamen sum Sollicitus, maximam quo spem habeo in M. Curii diligentia, de qua nil me scripsit Tiro, et inulti nuutiarunt. Curius autem ipse sensit, quam tu vellesse a me diligi, et eo sum admodum delectulus. Et mehercule est, quam facile diligas , αιτουμ in homine urbanitas. . Eius testamentum deporto , Ciceronum signis obsignatum , cohortisque praetoriae: fecit palam si te ex libella, me ex teruncio. 7 In Actio Coccv
i) Sie optime Manutius et Grae ius. vulgo male Alexidis animum
ed. Ald. bis est manum. Cicero enim nit a. in iis literis quas Attietis propter invalitudinem Alexidi die asset. huius mantim amasse, quod tam prope ad Alliei et irosen phtim aeressisset, non amasse quod Allieum haud valere indicasaei. α) Legendum videtur adolescen- rem e dilum, ut nosti , adde, si Mis, πιο --Aυυχ u Nativa. vernaeola. 3) M. Bom. al. Et meheretile est quem Inviti diligas. Λυταχ v in homine tirbanitas est, quod Eruetilius re,ilitiit. ε) codd. Ms . mite eorrupti iti
Tormnes. eitia res amentiam detortorium. in Cruseil. estis est testamen. iam da tortorium ; in decurtalo eius est Iesici mentum de tori ri uncis. Optimo Nati utitis eorrexit clitis testamen
tum depores Romam, quod iam Mich. Brutus reeepit. In quo tamen Romam, quod per se intelligitur. Ernestitis omisit. Nautitii eoi rectionem plane confirmat loeus epi l. 3 liti itis libri
s) neredem miam Iacere , ut iam
Bonitis monuit, est eum sie facere ut nuneupatio a testibus exaudiri possit.
es. Digestor. lih. XXVIll. Tit. l, Ieg. et i ; ex Vlpiani lib. II ad Sabiti. m.
Frustra igitur Emestius voc. Patim delendam esso putavit. r) Ea liboliti est ex quatuor tin elis tribus stellieis, serimulo: ea tertineis est ex uncia et quinque seri piutis , qnae paries quia non exhauriunt totum amem . intelligendum est ex reliquis partibus alios script , quos nominare non soli operae Cleo acini I. F. Grorio. . lib. II de pee. veti.