장음표시 사용
11쪽
VII coliti iturillius, duae inpriinis Caussae luerunt. prinumi quoniam ea tandein ration luin qua D certa eXistinia renitis lunt quae ab lectione ulis te emendatione inperfecta posteris curis relin lucremus, plane
et plene explicari posse intellegetia inus. tum quia tu credibilis
I erigit siue αφυῖα si uo non IliasSe hii manius castigari uidebatur. iJuare uideatu penes isto A in hoc genere iudici ulla est, i mn quid intersit inter γραιμματικου αγραόμματου annuam sedulitatem et uiginti dierum eam operam quae quantumuis tenuis a uirium mediocri late tamen uiam ac rationem artis Sequatur curtaliaque a disciplinae seueritate commendationem habitura esse uideatur. quod si Iuaedam olidae ius correxisse non nullis uideamur, probe meminerint is talein si hi Pertrius ipse corrigendi licentiam sumpserit,
ut scilicet ex litteris I RO εἰ 1REΤtal si'. T' 153 ellicet et
IIaec liabeto de origine imiusce libselli. noliculi in praelandi munus tripertitum est ilo codice, de libro, do scriptorse.
longe celuberrimus Lundini libros manu scripti S rerum germanicarum excutiens cum a Paulo noctii cher a qui gallico nomine de Laxarde dici nunc mavolt linguae Syriacae muniam ulis ibidem
operum nauante de cuilice syriaco saeculi Xl palimpsesto coin-monefactus eqsul, dispectis sula oculorum acie aliquot uerbis rei imronianarum scripturem tu membranis 4 alere intellexit: ulteraque peregrinationu londinen Si n. CiIimccci.v per mensis uel Ohri S partem in illo accuratius cognoscendo uel Satus eSi. Namque iS EDd EX ex monasteifio S. Mariae Deiparae liuod in desertis Nitriae situm est cum aliis libris inss. circiter quingentis adlatus v. ClIlICC CXXXXVuin nauseo britannico repositus est ei indice lT2l2 signatus. constat autem foliis quadratae formae membraneis Xlli, quae ad quaterniones X et Xl inlegi fi olim codicis syriaci pertinebant, Ioannisque Chrysostomi quasdam humilias continet: quae grammatici latini fragmento litteris cui si uis quas uocant exaratu Super Scriptae .suiit; duarum enim paginarum hi extant indices ste verim. et de aduerbio. grammatici denique sub uerbis uestigia sal antiquae
Scripturae apparent, quae ad annales amplissimos Grani) Lic Duilirso by Cooste
12쪽
niani pertinere quinque soliorii in tituli docuerunt. XIII illa syriaci codicis solia ita iuncta erant, ut VIII priora integrum quaternionem efficerent, cuius tamen primum et tertium soliorum paria LI HII et III VIJ ab syrio Chrysostomi librario ita inuersa erant,
ut historiae romanae ab inferiore margine legendae essent, folia VIIII et X eodem modo inuersa membranae continuatione cohae- rerent, relicua tria Singula glutini tantum uinculo continerentur duodecimo item inuerso, tertio decimo Syriaci solum libri particulam exhibente. Foliorum antiquissimos titulos G. H. Perlgius indagavit hosces. I r inferiore margine LICINI 1M solii VIII nullum indicem rimatus est L ΙΙ uersi superiore margine LICIMΛΛls. VII r stip. m. LIB. XXXV s. lIΙ r mg. inser. LICI MANIL V1 u in . in s. LIB. XXXV s. IIII u m. sup. LICINIΛMs. V r m. su p. LIB. XXXVI
s. X u m. ins. LIB. XXVIII s. XI r m. Sup. LIB. XXVI uel XXVI ls XII ii m. ius. LIB. XXVIII his indagatis ot soliis VIII recto et I uerso itemque IIII uersi uocabulis aliquot descriptis Berotinum PertZius redux - relicua enim persequi temporis angustiis cohibito non licuit - statim kalendis nouembribus ad academium de inuento suo rettulit. insequenti anno Carolum Augustum Fridericum silium Londinum misit qui
membranarum lectionem ad finem perduceret . qui kalendis martiis Opus adgressurus non codicem sed singiuas XIII schedas inuenit nouis numeris insignivis. etenim interea quo commodius membranae ter scriptae tractari possent, mi Sei curator S non solum dissoliti codicem, sed etiam litteras syriacas recentiores caute abibliopego aqua ablui iusserant cs. Perigi iis p. 223. 0ua re ut priorem soliorum ordinem restitueret, quos paginarum indices pater enotauerat adhibuit: et cum ipse iam in singulis schedis
13쪽
re seri tutos esse ad pristitii codicis solia lituit ei OS Schedarii in re etiliores sibi persuasit lioc modo N
l3r13llis lan iter ne an Sectis coniectauerit, Pusica disputabimus. interim pergamus in narratione. Carolus igitur Perigitis iam ad resuscitandas auli piissimas litteras ab utroque posteriore librario tanta cum diligentia cultello erasas, ut paucissimis locis exceptis nulla sere uestigia i selinquerentur, ammonii sulphurati liquore ute-hatur, cuius ope primo temporis momento antiquissima scriptura reuocari, deinde grammatici uerba apparere solebant. atque is liquor exteriori hus membranarum partibus et leuioribus satis aptus erat; ad interiores oli in carni proximas' in quas iniquissime cultelli saevierant liuo minus e Ilicacius adiumentum Giobertinum adhiberetur, prohibuit cura lorum religio. in liedimenta liraeterea lectionis summa erant, quod ei saepissimo alterius fantiquissimae manus uestigia religiose ab ultera i grammatici 4 pressa sunt , ut utriusque distinctio esset dissicilis, et pristinae litterae crassioribus syriacis apicibus obscuratae sunt. ad quae accedebat caeli lon-dinensis natura qua euertisse Perigius narrat, ut 'continuis sere imbribus nehulisque obrutus uel medio diei tempore ad lucernas confugeret' neque raro prorsuS diuersos ab enotatis apices pisdem locis conspicere posteris diebus sibi uideretur. Ceterum in Liciniano solum occupatus grammatici latini si agmento in quo Iuvena- Duiligod by Corale
14쪽
l fili et Martialsem laudari ab Ed. Bondio audiit prorsus neglecto a. d. Ill iii. iiiii. linem operi inposuit. Pauca de codice pristino Lictilia iii addenda sunt: ii ii ii talis
suissut i pia proro Ιωrtχius omisit. nam haec dictu uix opus suntiniam iptam Ille pagiliam binis columnis, columnam iliconis is ita tei nis uorsibus coiitineri, soliis iterias scriptoris nomen, rectis libri numerum inseribi. Originem itero codicis qua i si insignis liberalitate alteri p. Cair. n. saeculo ille adsignat: quod quo modo tueaturii id erit ipso. cui qui ot codicis Liui pilleat tot saeculo VII exarali )m minerit et ambrosi aliarii in Plauti multi branarii in relicuarumve illine fluit ilo saeculo nun sunt post riolis, fidem non habubit, sed codicona Liciniani no suo ii elustior in saeculo illi into Ia que posteriorem
octatio ilico iudicabit. luto enim caelo distant quae in codicibus uel quarti saeculi reptisiuntur litterarum A D Ε II M V formae ab
eis quas in scripturae i x inplo Pert iana se oditioni adii inclo conspicimus. nos Niel, lilirio ipio Ille gratiissium auctore usi ii ii Frontonis codicom bobiensem huic et litterarum formiS coni pendiisque et orthographia simillimum ad VII saeculum reserebat sad Froiit. p. XXXVJ, septimo librum scriptum esse persu: Sutii liabenniS. itas pie etiam grammaticus liber quem quinto Saeculo Liciniano superscriptum Psse Perigi iis sexistimat antispillatis specie aliquantum suexuet atque ad nonum fore detrudetur. etenim V illuni saeculo exaratum esse uel ideo parum liabet probabilitatis, quod Martialis auctoritate uix ullus ante Priscianum grammaticus u SuS ESt. Vt autem quem locum in pristino codice Liciniani laciniae tundinenses Occii pauerint indagare possimus, uideatnuS nil III Syriaci codicis ordinem recte Pertrius adseculiis Sit: qua in re ut
breuitati studeamus, illius soli a latinis numeris, singulas Schedas piae Perigio filio praesto suerunt arabicis sigilificabimus. Editur igitur schedam 12 esse s. V ratus, cum ΙIlI quod 5 esse intellexit) et V una membrana continuata esSent, et tecit ut eodem
torem non nimiae cetero pii breuitatis senarrasse statuendum sit. simile quiddam commisit scheda 4, quae ad annos DCI,XXIlI-V13 Εhis seripuirae exemplum inuesties in Champollioriis libri Paleographie cles classiques Latins' Par. I 839ὶ tab. Ill.
15쪽
pertinet, ad s. VIIII, scit eda autem is , ubi de anno DI XXXXuagitur, ad s. X relata. sed ut hasec sint uera ad unu ni siue filialernionem libri inde ab XXVII iis pie ad XXXVI immo XXXVIII uid.
I erlχliis p. 25ὶ pertinuerint - nihil enim obstat quo minus tale monstrum codicis singamus - , relicuas persequamur PertZii rationes. soliorum VIII et I par ut supra diximus inuersutia huc olim ordine suisse necesse est VIII u VIII r Iu Ir - 1 r 1 u Sr 8u: splorum unius I,aginae sede certo indugata relicuae quo ordine Seexceperint, cXtra dubitationem positum est. cum autem s. Ir idem esse quod nunc 8 u signatur ex coniunctis patris et filii si . Viladnot.) testimoniis cuiuissinium sitat, patet quam sibi C. Perlinius non constiterit hoc ordine positis paginis
Vita tamen difficultate ipiam statim expediam quaestio turliata eSi. etenim Perigius pater cum indicem s. VIII dispicero initio non potuisset, postea ad describendum s. VIII cuius in altera paginane apex quidem comparuit adgressus in alterius paginae margine uestigia nominis LI CIMAM conspicere sibi uisus est, cuius nullam litteram filius rimari potuit . quam paginam i ii eandem esse ut lues. VIII u lanispiam ex patris schedis editor p. tu referre uidetur. ipiod si veruin esset, Liciniani nomen oporteret in eo margine positum fuisse quo libri numerus adscribi debebat. quod ne animum induceremus credere cautum est. nam s. VIII rectum a patre descriptum esse PertZius ipse praes. p. II testatur: qui in his tantis turbis id profecto ordine instituit, ut quibus errores sui corrigerentur ea insciens ipse adferret. ergo hic paginarum ordo est:
Sed largiamur Perigio, quod multum probabilitatis non habet, duo inter s. VΙΙΙ u et I u intercidisse solia spraes. p. VIII), quid ita
proficit 3 nascitur utrobique in quaternione quasi quaternio. Sed liuid quaternionem dicimus 3 plurimos quaterniones vastum illud antrum conplectetur. nam s. VI et III et natura et narrationis Duilirso by Go rate
16쪽
tenore cohaerent, itemque s. VII et II: admirare igitur lepidam pristini codicis compositionem lol. V X XII VIII AB I. . . . VI III VII II. . Vs III IIII nillil de his ultra: ipsi inquiramus denuo. Dubitari nequit de loco schedarum quae nunc 8 5 l sunt, quippe in quibus ex lentquae Perigius pater de soliis syriaci eodicis 1 ΙΙΙΙ VIII descripserat. ex his solis uestigiis colligi debebat eum qui codicem
dissoluisset numerosque inscripsisset, quia extremorum soliorum locus uideretur mutanduS esSe, ah. Octatio orsum relicua ex ordine
numeris signasse, ita lamen ut ex copiis soliis in uersis quorum alia ratio erat numeros in syriaci codicis soliis rectis notaret: quod qui accurate inspexerit ita esse cognoscet. iam s. VI et di cum sola indicem LIB. XXXV in margine exhibeant, uides aut 2 et 3 ut uoluit Pertatus, aut 3 et 2 hahita esse: quorum uirum praeseras in promptu est. s. II idem esse quod 7, et IIl quod ij, et Perlχius statuit et nos statuimus. restat igitur L V cui cum schedam 12 respondere ille iudicasset, quantas turbas excitauerit
diximus. nec e longinquo repetenda est quae ad s. V reseratur Scheda. namque ex temporum ratione Solum s bella 4 a. u. c. DcI xxvi - v) coniungi cum s. III Ι - 5 a. I, cI xxvi) potest. Sed
obicies titulos. quidl si in reclo s. V extare LIB. XXXVI Pert-Zius pater, in scheda 4 uersa LICINI 1M filius testatus est Τ si in eisdem XI soliis in quibus VI librorum numeriis pater, V filius rimatus est, quinquiens scriptoris nomen ille, sexiens hic se legisse dicit cs. PerlEius p. VI sq. nam illud manifestum est
tuam egregie illa nostra de schedarum numeris c0niectura, si LV notatum est 4, confirmetur. Itaque ad relicua accedimus. de quibus certum est ultimum f. XIII atque 9, et s. XI atque lieadem esSe: uides eandem quam in prioribus rationem, cum ante
hos duos annos numeris insignirentur, in soliis VIIII - XIII obtinuisse. igitur quo minus s. XII et 10 eadem habeamus, cum utrique LlB. XXVIII inscrthatur, nihil obstat. denique folia X et VIIII quam pulcre seditor indagaverit cum itideri miis, id unum restat, ut nunc ea schedas 12 et l3 esse dicamus. quod enim Dissi tred by Go rate
17쪽
XIII in s. X ii margine inferiore G. II. Pertritis LIB. XXVHI, in sciteda 12r XXXVIll Carolus legit, alterum in cin ore positum est eo magis reiciendo quod, cuius iterum consulis a. i,i xxxxii mentio fit s. l2r, Graccinis quid uno post anno Di.xxxxii) egerit, Scriptor liliro XXVIII s. XII - 10) enarrat. et quo modo factum sit, ui s.
tantum fidius legeret, iam iiic ilis e p. 22 explicare studuit. Uuae si recte disputata sunt, lianc patet suis Se syriaci codicis descriptionem
Sic satis uia munita promptus est ad antiquissimi codicis Ap rium coi tectura adsequendam aditus. Membranae continuatione duase schedae ex libro X XVIlI discerptae X et VIII 13 cohaerent: quaecum neque temporum interuallo -. uersantur enim in annisus xxx xl et it - magno distineantur neque alteram altera excipiat narrationis continuatione, duo inter utramque intercidisse soli an ' PSSe PSl statuamus. ex eodem et quaternione et libro desumpta est sched a XII singularis qua de I . Lentulo cos. anni iii xxxxii traditur; quin ipsi solio VIIII adiuuctam fuisse contendore eum considentia licet. iam amplissimus intercedit hiatus. anno nim ii xx xxvltu quae uela sint, traditur soliis VIII ot I: quae ita rorum similitudine coniuncta sunt, ut nisi quae in ipsis legi discernique nequeunt, nihil inter ea merito desiderari uideatur. id tantum iure ambigetur, prioremne an posteriorem locum f. VIII obtinuerit. illud Perigi iis statuit, poteratque eo prodiare quod prodigia ante res gestas a Scriptore narrata esse uiderentur. uertim lamen cum ex rerum natura magis sit consentaneum pugnae ad Arausionem commissae Ii audito nuntio 'quassam' ciuitatem plpro temporum iniquitate capta illa a Rutilio cos. consilia esse, quam haec Seculam esse pugnam illam, nec obstet prodigiorum mentio quae infausti diei luasi uaticinia rebus ipsis adiungere scriptor non Sine artis specie poterat, efficitur ut s. I collocandum esse ante VIII putemus. quod MummSenuan quoque sensisse apparet ex hist. rom. uol. II p. l76 ed. ali. Secutilii r quibus Diuitia oste
18쪽
XIIII res geStae 3nnis DCI xvii et D I xviiii -x exponuntur, libri XXXV
duo solioruin paria VII III VI II: inter quae totidem eiusdem quaternionis paginae quot extant interciderint necesse est. quae restant s. V et IIII eius quaternionis qui sequebatur illum de quomodo dictum est, uid senti ir fuisse tertium et sextum. neque enim quattuor paginis trium quattuorue annorum memoriam expedisse miramur eum qui s. V recto paene tres annos comΡlexus Si. Uuas ob caussas sic sere ad antiquissimum codicem rediguntur quae supersunt schedae
li qualornio libri XXVIIIlII qilaternio libri XXXIII IlII quatoria in libri XXXV
19쪽
Kehedarum numeri recente paginae ed. Pertza
li. 23 24 II. Ex eis quae dispiuauim iis iam de Liciniani lii storiis coniecti ira capi potest. supersunt enim libri uigestini octaui, suppr- sunt trigestini sexti reliquiae: quae cum in rebus gestis annorum m xxx xl et mn xxvl uel Sentur, qui inter illos libri interciderunt modo plus modo minus unusquisque VIIII uel X annorum spatium complexi uidontur esse. ipiod si quis in relicuos quoque lihi os res ruina nas similiter dispertitas fuisse ratus non ab urbe condita spua regibus exactis orsum esSu scriptorem coniciat eiusque opinionis in testimonium lio et quod libro demum XXVI de institutis Τa quinii Prisci breuiter explieatur is. XI u), uereor ne alia omnia suadeat et ratio et consuetudo ueterum. ne Iue uero ab incendio urbi S R. CCCI XIIu, unde Claudius Uuadrigarius initium fecit, Licinianus exorsus esse potest: nisi de eis temporibus quorum rarior extabat memoria longiorem eum fuisse quam de recentioribus existim austris. Minus certum est de tempore ultra quod Liciniani historiae non processerint iudicium, sed ad ueri aliquam speciem adduci potest explorata scriptoris aetate. extant enim s. IIII r de Crispi Sallusti historiis ea uerba, quae licet argumentis euincine pleat, sentiamus tamen uix quemquam scribere potuisse quin tempori eius aequalis notio illo et inusitato condendorum annalium
genere dudum commotus esset. quam ob rem cum non multo post annum I ccxx - nam inter annum I ccxv et D cxvmi et
scripsisse et edidisse historias Sallustium Kriletius ad historiarii mreliquias p. XIIII s I. probauit - Licinianum scripsisse probabilo sit, ad Caesaris mort em libros ille produxisse uidetur. quod autem C. Perthius edito Liui inmortali monumento Liciniani libros neque scribi neque euolgari potuisse p. XV statuit, tam subtili rationum Diuitiam by Cooste
20쪽
XVIartificio euicit, ut quicumque per otii opportunitatem litterarum deliciis reficero sese solent, ipsi ut legant adhortemur. Annales Liciniani libros editor non ininerito uocauit. uno enim annui cuiusque spatii uiliculo copidauisse scriptor uidetur quae diuersissima genere et loco sine arte adnecti solent: miracula, res urbanae, italica , externae. an s. Vr ludis circensibus seditionem tilaterranorum interposita et particula putas cum arte necti' quamquam omnis sere in his reliquiis rerum uarietas aut ita coagmentari solet aut quasi cyclopia regula aptari. uerum apertissimum annalium signum Perigi iis indagatiit consulum nomina rebus eodem anno gestis praeposita quasi titulum , veluti l . Vil Ir de a. u. Dcxxxxviiu lilius cos. collem Manili'. eadem uerba Bernaysius et uom insenus - nisi sorte utrumque Perigius praue intellexit - in silicia existimant. at iidem Grani opus annalium uice conditum fuisse libenter concedunt' clamat ille. quasi ullus um- si iam scriptor Romanus eiusdem anni consules simul memoraturus ita alterum alteri praetulisset. quasi porro antea portenti S enumeratis opus eSSet, quam magi Stratuum Ianmina traderentur. quasi deuii lue uerba ius iitrandum a iunioribus exstgit' nullo antea uiro nominalo ad quem referri possent quisquam omnium tam sagax foret hariolus qui de senatu dicta esse perspiceret. ueniam igitur dabis locum paullo accuratius inspicientibus. Narrantur primo loco portenta Rutilio et Manlio cos. - non ut PertZius uoli it n. Dcxxxxviii: cs. Iulius Obs. 42 p. l 24 Ialui. - nuntiata, extremi quid primo aditentantium Cimbrorum metu factum sit. interponitur
Manli exilium; inde ad Manli collegam Rutilium transitus sit. quid igitur 3 tunicine an senatum' putabimus ius iitrandum a iunioribus exegisse Τ nimirum Rutilium penes quem in Italia tunc erat imperium. itaque cum ille quasi titulus' ad uolgare enuntiati subiectum reuocatus sit, tum uero adnotationem margini adscriptam in Liciniani uerba foede inculcatam esse simul est patefactum 'hoc anno Pomperius natus est solus superere. ponit aeque adque Cicero'.
sed quid his faciemus 3 Ciceronem III non. iaiular. , Pompeium pridie kal. Octobres a. Dcxxxxvul natos esse omnes consentiunt auctores. constat XXIIII annos natum de Iliarba rege Pompeium
triumphasse a. u. DCI xxm: annos natum XXV IIII idus mari.
triumphasse Licinianus tradit s. V r. ilaque, ut sibi ipse con-Disiligod by Corale