장음표시 사용
121쪽
LACEDAEMON. ΕΥ. ARGIVUS. ET BASTETANVS. SCRIBA QVAESTORIVS SCRIBA. AEDILITIVS. CIVIS. ADLECTUS OB. H. AEDILITATIS. HOC. OPUS
S. VIII. Ne quis vero putet intra Luropae tantum fines stetisse AEdilitatem, age,
ad reliquas, quae Olim notae fuerunt, Orbis terrarum ParteS contendamus : mirum
enim si nulli in his fuerint AEdiles, quos
evidens utilitas, & urbis dominantis exemplum commendabat. Ailae vero civitates dum pererro, nullos adhucdum reperi,
qui ad nostros pertineant. Forte quod initio, post mortem Attali regis Pergament, liberae fuerant; & quamvis, vieto Aristonico, Proconsuli parerent, tam ParCλtamen earum politiae & magistratuum ad nos venit memoria, ut aequus hic judex mihi postulandiis sit, qui in id tantum quod facere possim, non quod res postulat, me condemnet. Unicum metropolis Smyrnae, a multis civibus Romanis frequentatae , Agoranomum sive AEdilem dedit marmor Arundellianum, nunc OXO-niense II 6. quem in latissimo significatutantisper ad municipales referre licea , donec magis idoneus inveniatur. Verba lapidis hune in modum Latine conVersa. vulgavit Humphridus PrideauS Pag- Ιε9
122쪽
tos CAP. III. DS AEDILIUM NECEHITATqErexit M. Paterniamo patri T. FZ Onesinii Paterniani viri sui se T. FZ. Onesimo
Paterviano, Praefecto armorum dedituo magnarum Dearum Nemesitum, magis o equitum , cotodi rotularum, Prutavi primo, AGORANOMO, Quaestori civitatis , s alios magis ratus honoris studio
executo. In Africa provinciarum arce planiora AEdilium vestigia invenio. Ammianus namque lib. XXVIII. cap. 6. circa annum natalis Dominici trecentesimum &septuagesimum, Valentiniani tempore, Nicasium AEdilem Leptitanum vel OLensem occisum memorat. Non quidem signate definit, utra in urbe gesserit AEdilitatem, nec nostra id scire interest; cum utrique& Leptitani & OLeiis es in Tripoli Asriucana Romanorum coloni fuerint. Ut alios mittam, Julianus noster in L 3O. D de l. subiit. en parte quarta colonium Leptitanorum a quodam substitutam proponit; &Paulus Leptim magnam a Divis Severo &Antonino juris Italici factam esse prodit in 1. sn. D. de censib. Item nummus apud Hol-stentum in annotat. ad Ortelium Pag. Ι3 duos boves praefert, terram aranteS, cum
hac inscriptione: C O LO NIA AELIA
Ambas quoque, ut Marcellinus, conjungit Silius lib. III. Vs. 2s6.
123쪽
Sabathra, tum Tyrium inlus, Sarranaque Leptis , Oraque Trinacrios Apris permissa co-
Praeter has colonias Aptungis etiam, sive Authumnis, Africae municipium , ΑΕdiles inter alios magistratus habuit Augentium & Caecilianum. Acta purgationis Felicis, Episcopi Apiungeniis pag 276. Nam cum posteriori tempore asieniret Iu- gentius scriba Augenti, cum quo AEdilatem forsan AEdilatum in administraOi, dictavi epistolam idem collegae & Pag. 278. Venit illo iterato cum collega meo, cum quo fui AEdilis. Rursus pag. seq. AEliann proconsul dixit, quis est ille, quem venire desideras ' Caecilianus dixit, is entium, cum quo sui AEdilis. At quo anno fuerit non liquet. Sine dubio sub initium saeculi quam ii, quia purgatio facta est, ut inscriptio docet , Constantino Maximo Augusto et Constantino juniore nobilissimo Caesare Consulibus, qui annus Christi est CCCXX. Unde perperam ea Gesta a Jacobo Gotho-fredo, in Chronologia Codicis Theodoliani, ad annum CCCXV, pejus a Baronio
ad annum CCCVI. reseruntur, qui Postzrior eo nomine notatus est ab Henrico Valetio in Lusebium de Schismat. Donatist. Illud saltem unusquisque eX his et ProXi'
124쪽
me adducto Ammiani testimonio perspieit, diutius in municipiis et coloniis AEdiles perseverasis, quam in Urbe matre, ubi cum aliis magistratibus, translata Constantinopolim imperii sede, sublati fuerunt.
S. I. AEdilis in Italiae cimitatibus , Roma Cetustioribus, ώπα αῆ aedis dictus; dissert ab aedituo. Ennius a Gentilis emendatione Cindicatus. Aidilis pro AEdilis , more Graecorum. II Ediles magisnatus ab aedibus potissimum sacris nomen accepGrunt. Lipi ius, Theophilus, Perottus refutantur. Cur interdum Edilis ycriptism et sicalptim di uiritur. III. Coloniae bilingves, maxime Neapolis, de qus plura. AEdiles in cisitatibus Graecanicis dicti ἀγορανbiuis . IV. paTCiuS ἀς ομοι , sed tamen ita Vocati, contVa C actuin. V. Alii fuerunt Oeconomi. Panc,ollus n latus. Paulus ad Rowanos illustratur. Arcarius sircae publicae prae et tus. VI.
Patres cmitatrem, Logistae is Curatores diserunt ab AEdilibus. Cuccii Sc plastis Gentilis lapsus.
125쪽
g. I. T Toc capite Grammaticorum penula II nobis induenda erit, atque de etymologia vocis AEdilis ejusque synon mis statuendum paullo diligentius, ne ante fractam nucem nucleum petiisse videamur. Maec enim minuta nili probe cognoscantur, ad majora nunquam gradus fieri potest; neque magis indignum juris studioso erit, ad vocum origines descendere, quam doctrina praestantes olim Viri, Caesar, Varro, Tullius & Plinius circa verborum potest, ' tes fuerunt occupati, ac prisci juris conditores maximae IIbi laudi duxerunt, juris laqueos non alia re magis, quam diligenti verborum investigatione solvisse. Audi ham , ait Suetonius , memoria patVum, quo dam e Grammaticis statim e ludo transiisse io forum, atque in numerum praestantissimorum patro'orum receptos. Simpli-
cIssima autem, ut opinor, ad veram originem procedemus via, si primo in propriam &inativam jοῦ ΑΕdilis significationem inquisiverimus: notum enim jam ante AEdilitium magistratum in Latio fertur AEdilium nomen, nec isto invento recenti novitate fuit effictum: nam et Urbes quaedam Italiae majorem longe aetatem jaetant,
quam ipsa Roma, sive a Romulo condita, live, ut alii Volunt, instaurata. Sic Tunculi et B0n0niae initia Dominicus Barnabas
126쪽
ros CAP. IV. GRAMMAT. QUAEDAM 'Matthaeus, in mem. antiq. Tuscul. tom.
VIII. Thes Ital. pari. pag. 3- et Joh. Baptista Agocclius, in epist. ad Dulcinum tom. VII. ejusdem Thes . quingentis ante Romam conditam annis numerarunt. Sed horum fides sit penes ipsos. Nos audi mus quid Sextus Pompejus scribat: AEdilis, inquit, initio dictus est, qui aedium non lautum bacrarum, sed etiam privatarum curam gerebat: postea boc nomen re ad Magistratus translatum est. Ita hunc locum , communi Eruditorum suffragio, constituerunt Criticorum antesignant, Fulvius Ursinus et Josephus Scaliger: nam quod commate primo, post verba initio dictus, vulgo Vox Mag ratus legitur, abundat, illucque e linea sequente librariorum incuria irrep:it. AEdilis ergo proprie dictus, est Vir aedium curator, nomenque ab ipsa retulit, ab aedis, aedilis, ut ab heri herilis, ab ovi ovilis, a viri virilis , syllaba postrema παραγωγην adjecta: UltimuS in legitimus, finitimus ; tumum in meditullium; limus in postumus; et ex sententia Servii Jurisconsulti liminium, in postliminium, apud Ciceronem in Topicis. AEdis autem, Pro aedes, in primo casu dixerunt VetereS, auctore Varrone libro I. de Vita pop. Rom. apud Nonium: Haec aedis, quae nossc est,
multis annis possistita sit, eaque non sacra
127쪽
tantum Deorum domicilia, sed et pros na , publica et privata aedificia significarunt. Nam quod Ctharisius et Diomedes scribunt: si aedis dixeris, templum signis.
eas, id non est Izrpetuum, ut recte an madvertit Vossius de arte Gramna. lib. I. de analog. P 63. Glossae Veteres: AEdes ἀυλαὶ ναοι. Plautus Alin. Aet. I. sic. 3. v. 6 AEdis nobis area est, aurem sum ego. S ne profanis mage convenit, si originem sequimur: dicta enim est aedis, non ab aedi to, aut adeundo, ut Verrius & Varro scripserunt; neque ab Mor, Ut Nunnelius contendit ; neque ab a sacro, quem Captabat , obscuritatis horrore; sed ab antiquo αῖτος; quod ea notione pro domicilio & habitatione usurpavit Pindarus , interprete Lustathio, apudVossium in Limol. &Menag. in amaeni S amoenitatibus cap. 39. Indecides pro aedes, & AIDILIS pro AEdilis
in saxis vetustis legitur, apud Gruterum pag. 69. n. II. I 29. n. 3. & . n. a. fuit enim pene eadem vetus Latina, quae antlia qua Graeca, ut etiam eaedem utriusque luterae, quod Halicarnashus & Plinius scribunt, ipseque Fabius agnoscit lib. I. cap. maxima ex parte Romanus sermo ex Graeco conversui est. Idem cap. 7 fritabam, cujus secandam nunc E literam ponimus,
varie per A N I emerebant. sistra em-
128쪽
1M C AP. IV. GRAMMAT . QUAEDAM
er, ut Graeci, qllidam 'gulariter tan- Ium , cum in dativum Cel genitisum incidissent: unde pictai vestis, aquai. Sic in antiquissimis monumentis & libris saepe milius, Casar, mitus & Mainius legiatur, & in antiqua inscriptione, qua L. Scipionis Barbati tilii elogium expressum est:
Recte igitur Pompejus AEdiles, ait, initio dictos, qui aedibus non facris tantum, sed etiam privatis praeessent. Vetus Glossarium Latino Graecum eum etiam, qui iisdem in aedibus adolevit, AEdilem interpretatur .' AEdilb , , Scipio Gentilis, libro singulari Originum, in oed tui, huc pertinere putat illud Ennii, Medea exule apud Nonium: Antiqua berilis, s a crisos corporis, uiuid sic extra aeriis exanimata eliminas' Pro herilis lem AEdilis. Sed vereor ut rectet nam Ennii versus, eodem modo bis a Festo laudati, translati sunt eX hoc Euripidis loco in Medea, qui herilis retinendum suadet: ita paedagogus nutricem, iij dam custodem herilem alloquitur:
Ad aedium sacrarum procurationem quod attinet, ea semper aedilibus ades' propria fuit o
129쪽
suit, ut Marcus Terentius Varro, ille qui vivus & videns Romanorum doetissimus dictus, AEdilem pro aeditimo posuerit, quod recte docuit Salmasius in exercit. ad Solinum pag. IO87 ex his ejus verbis apud
Nonium: sum illo venio video Gallorum frequentiam in templo, qui, dum esset caenae hora, jamque allatam apponeret ADILIS signo e sui, Deam Gallantes Cario detin bant studio : eoque sine dubio respexitGlossarum auctor, ubi scribit: AEduilis,
quin etiam Latinos , primitus erat, qui templum Verrebat & ornabat; deinde qui illius curam habuit; postea qui facra aliaeui Deo ludis solemnibus faciebat. C
ve tamen AEdilem eundem puteS, Cum aedituo: utrumque enim aedis sacrae tutorem & muneris cura & honos discernit, licet uterque ab aedibus dictus sit: namVossius & Perizonius, cum Gellio lib. XII cap. IO. aedituum ab aedibus derivant; at Gronovius ad Gellium lib. VII. cap. I. Pauli etymologiam in I. I. D. de tutel. ab aedibus tuendis, Lucretii auctoritate, qui aeditaentes dixit lib. VI. vs. I 273. magis probat. Quicquid hujus est, peditimuS, Velut perpetuus custos, in aede sacra noctu diuque praesto erat, eam aperiebat &claudebat, auctore Plauto Curc. Act. I. sc. 3-
130쪽
se. 3. & Livio lib. XXX. cap. 7O. supplicantes ad simulacra adducebat, Seneca epist I,& vasa sapra, res litigiosius Ope que, more frequenti in fanis depositas, a saerile-
furibus vindicabat, Cicero lib. II. de
. cap. I 6. Plin. lib. 33. CZP. I. L 7. g. 2.D. de minor. L s. su. D. d of l. 3I. 3. D, de donat. l. 77. g. 36. D. de leg. 2. l. . s. a. I. IO. g. I. D. ad L DL pecvl. juncto Raevardo I, Var. cap. In Sacerdotibus denique ministrabat, & Omnia, quae ad
munditiem tutelamve templorum facerent, procurabat, Unde a Graecis νεωκοραζ, et hi WopbFlacus a Scaevola Vocaim in I. 2O. LI. D. de auli. legat. AE.dili S Vero non habitabat in aede sacra, sed, ut omnia sartatecta essent, sedulo operam daebat, ejus que dicto audientem esse aediruum Oportebat. Idem Varro hoc ipsum docet, lilla Lde R. R. cap. a. cujus Verba recitabo: Sementinis, aut, seriis in aedem Telluris Ceneram, rogatus ab AEditimo, ut dicere didicimus a patribus nostris , Et corrigimur a
recentibus urbanis, ab AEdituo. Ostiendi ibi C. Fundanium, socerum Meum, P Q Agrium Equitem Socraticum, se P. Agra sum publicanum ,spectrantes is pariete pii tam Italiam. Quid quos bis, inquam, num feriae Sementinae otiosos huc adduxerunt, ut