Everardi Ottonis, JCti & Antecessoris, De aedilibus coloniarum et municipiorum liber singularis : in quo pleraque, ad veterum politiam municipalem pertinentia, explicantur

발행: 1732년

분량: 540페이지

출처: archive.org

분류: 로마

131쪽

inquit Agrius, ut arbitror eadem casesis, quae te, rogatio aditimi. Itaque si ita est, ut annuis , morere oportet nobiscum, dum ille re rictur, nam accersitus ab AEDILE, cujus procuratio hujus templi est, nondum rediit , ae nos, ut exspectaremus se, reliquit , qui rogaret. Ljusdem l significatus vestigia recentioribus etiam temporibus permanserunt, quibus Curato-l ris Ecclesiae munuS ac dignitas, in colle- C nonicorum, AEdilitas appellata es .endit hoc eruditus Cangius in Gloss. L. L. ex charta Fol cuini, Episcopi Terva-nensis, apud FOlcardum lib. I. de mirac. S. Bertini cap. 7. AEdilitatem seu cusoriam inius basilicae, & alia Lietberti Epit scopi Cameracensis: AEdilitatem, Gero Praeposturam, quae mei juris erant , huic ecclesae contuli. Haec hactenus de origine& proprietate vocis AEdilis. F. ΙΙ. ordo nunc postulat, gravissimis uti auctoribus confirmemus, eadem hac

significatione, id vocabuli tributum suisset magistratibus, qua Urbanis, qua Munic, palibus, qui junctim nobis in hac quaestione considerandi sunt. Illos vero Plebejos & Curules AEdiles a cura aedium si Crarum, ceu potissima munerum parte, nomen accepisse, auector est Dionysius

132쪽

xu CAP. IV. GRAMMAT. QUAEDAM CZP- 9Ο- νυν , in illit , κατὰ

Accedit Festus, in epitome Pauli Diaconi: Plebei diles non minus populique plebei scito, quae de eo magistratu creando fi ragium tulit , ut sacris aedibus praesent, bulit constituti. Pomponi US etiam in l. 2. I. - I. de origine juris: Itemque ut esent, qui aedibus prinessent, ' quibus omitia Dita plebs deferebat: duos ex plebe constituerulit, qui etiam AEdiles appellati sunt. Ecce Triumviri lii non ajunt, sed clamant , ab aedibus

sacris tantum AEdiles Romanos nomen tulisse. Principio enim in veterum simplicitate et paupertate aedium profanarum non tanta cura, luxus typhusve, ut Censores eis praepositi in muneris partem sumere debuissent AEdiles , qui jam, sub specie servandorum Plebiscitorum , Cereris aliarumque aedium sacrarum curationem tibi arrogarant. Ad Censuram enim quarumcunquzaedium inspectio pertinebat , auctore Livio lib. IV. cap. 8. ubi de origine ejus disserens', ait: Sub ditione ejus Maglytratus publicorum jus privatorumque D rum. Verum. Postquam Censores, crescente postea Romanorum censu et potentia, tot aliis oneribus essent gra-Vati ,

133쪽

vati, aedium quoque privatarum cura A L-dilibus cessit, & tandem, Censura sub Principibus mortua, ea plane ad AEdiles trans lata est. Inde Varro lib. 6. de L. L. A

ditis, qui aedes sacras N privatra Wom a. ret, & Priscianus lib. . 8. Apia Latinos

autem dignitatum nomina pleraque ex V -

sis vel nominibui nascontor quae faciunt ' Verba , ut Consul a conbuleado, Dictator a dictando, seu tor a quaeren ,MAEdilis ab aedibus. Haec de aedilibus urbanis: Quis Vero neget in coloniis es municipiis idem AEdilium etymon fuisset ubi in primariis

muneribus aedium & sacrarum & privata-l xum curam habebant , ut insta ostendemus. Nec spernenda videtur Lipsit sententia CV .l Iz. de Magistrat. Rom. existimantis, anti- quae originis esse AEdilis nomen, nec prii mum Romae A. V. CCLX. natum, sedi cum Praetoris, Dictatoris aliisque honoruml Vocabulis ab Italiae civitatibus adscitum; quarum magna pars, ipsa Roma Zntiquior, vix sine AEdilitio Magistratu consistere potuit. In eo tamen Lipsius jure vapulat a Ruperto ad i. 2. g. 21. d. o. I. quod Pom-l ponium de etymo AEdilium taxat: nam licet quam maxime apud Latinos vetustior hic magistratus & nomen ejus, nil tamen errant Dionysius, Festus & Pomponius, , quod Romanorum AEdiles ab aedibus f H cris,

134쪽

ri CAP IV GRAΜΜΑΤ. QUAEDAM Vcris , plebiscitorum receptaculis , nomenlartitos ajunt: ita enim in coloniis, quae ab exemplo urbis matris hunc magistratum sumserunt, negandum soret, AEdiles ab aedibus esse dictos : quod nemo dixerit. Tenendum igitur est, AEdiles ab aedibus tuendis nomen sortitos esse; quia hoc princeps eorum fuit munus, cui tamen accesserunt alia etiam graviora. Suboluit hoc ipsum Theoplatio, ad F. 7. de jure nat. Ngensi quod autem subjicit, Omnium ma-Σime ad verum accedere, AEdiles nomensumsiste ad adewndo, quasi adites, quod facilis plebi ad eos aditus esset, aegri sunt

somnia et nugae merae. Consentientem tamen habet Perottum, in cornu copiae, quique huic praeivit Festum, sibi ipsi contrarium, in voce AEdilis: Dictus est autem AEdilis, quod facilis ad eum plebi aditus

esset. Erroris caput et fons iste, quia pedes, quasi quae Plano pede adirentur, dictas putarunt; id quod quam erroneum sit supra vidimus. Denique illud leve est, sed tamen moneo, nil sententiam nostram turbare, quod in librorum membranis quibusdam erilis, et ED.POTEST in lapidibus,

et in Glossario αγο ανιμο editis , scriptum is Venitur: nam qui marmora et antiquissimos codices manu scriptos triverunt, satis scimi, quam multis in nominibus diplathongitu

135쪽

AD VOCEM AEDILIS &e.

in limplices sint inutatae, et contra Sic Pedagogus, Νevius , LiuiliuS, et sexcendi ta alia. Apud Spartianum, ili Pescennio

Nigro, sic incipit epigrammR: Terror Agaptiari Niger adfat limitis

Vide Scaligeri indicem corporis Gruteri ni eorum, quae ad Grammaticam pertiaent , Salmasuriri ad Capitolini Macrin ca P. X I. Brittonium libro ling. n. q.8. DauS-quejum vol. II. Orthograsth. Pag. I . Causa consulionis ab inscitia librariorum et lapicidarum repetenda vide itur , qui sine Grammatica ulla lege, aurium Vestigia set cuti sunt. Quamvis enim Veteres, ors corum more, non AE sed AI scriptitarint, raro tamen posteriores illam secutos invenies , sed a Tiberii et Caligulael temporibus, suavitatis gratia, perinde ani nostri temporis litterati, dipthongum AE non multo aliter, quam liinplex L extulerunt. Id quod ex Trimalchionis joco apud Petronium, et Caligulae in Juris consultos jactantia apud Suetonium, ostendere natur Janus Rutgersius lib. IlI. var.ile i. 4 cap. s. Sed vid. Lipsius de recta Pron. cap.

g. lli. Qitae vero des AEdilium nomine dicta sunt hactenus, ad magnam tantum Italiae partem, easque colonias provinciM

136쪽

,16 CAP IV. GRAMMAT. QUAEDAM

les pertinent, quae in loca vacua et dest ta deducebantur: in his enim, spreta loci Vernacula, sola Romanorum dialectus imvalescebat, ac Magistratus Romanis nominibus designabantur. Alia vero earum erat ratio, quae cum indigenis commixtae, aut in agri partem receptae, linguam PriOIetim incolarum, ad quos inductae, non abolebant ; sed vel utraque publico usu recipiebatur , aut etiam , quadam utriusque permixtione, in unum eundemque sermonem coalescebat. Id quidem Urbs imperiosa intendit, ut ubicunque suum diffunderetur imperium, ibi et Latinae Vocis honos vigeret; quo isthoc praesidio obsequentiores essent nationes, et commercia magis vigerent; quum inter dissimilis sermonis homines amicitia ViX coalescat. Sc1o

etiam quid de Hispanis et Gallis Strabo; de Britannis Tacitus; de Afris Apulejus memoraVerint; nec tamen omnino Victos et

debellatos linguam suam abjecillie vel ex eo patet, quod Siculos trilingues vocat Apu-Iejus lib. XL Metam. quia Graece, Puni- 'ce, Italice loquebantur; & vel soli bilin gues nummi in uno solo cust, ejusdem que loci inscriptiones Graecae et Latinae hoc ipsum testantur. Ipsius Italiae ParS, quae in Graeciam Siciliamque vergit, multiS civitatibus ex Graecia prosectis oppleta fuit;

137쪽

quariun pleraeque jam Varronis aevo clautate erant donatae. Pliniu lib. XXXVI. cap. s. Pasiteles in Graecia Italiae ora, civitate Romava donatus, cum iis oppiadis. Magistratus tamen suos, ut quaevis alia, Graeco nomine designabant, auctorpOvidio lib. IV. Fast. Vs. 63. Nec tibi sit mirum , Grajo rem nomiliedici Itala nam tellus Graecia magna fuit. Verum non est, cur de Graeco AEdblium nomine solliciti simus , cum ex supra dictis jam pateat, Atheniensium AEdiles Agoranomos et Astynomos appellatos esse,

a quibus haeo vocabula ad Graecanicas quas Vis civitates sunt translata, et ipsis etiam AEdilibus Romanis, ob munerum similitudinem apud scriptores Graecos tribuuntur. Actum agerem, si multis hoc Probare conarer , quod ii etiam norunt, qui nondum aere lavantur. Adjiciam tamen verba Hieronymi ad Rusticum monachum , de Vivendi Et prius quidem , ait, ab AEdilibus, quos Graeci appellant,

Uendentium coercebatur rabies. Cui comitem tabo Theophilum s. 7. Instit. de J. N. et G. Qui Latine AEdiles dicuntur, a

tur hi generaliter, tam de municipalibus , quam de urbanis : si quis autem specialiorari a testib

138쪽

11 Ch P Iure iturat; n0n aegre inveniam te eque enim Herenni in Modestinus auctorida in in defugiet , ibi in suis, quos Gramce scri ossit, excusarioniim libris e Philoso. phos inam ines facit ob yyoαιωή, hoc est AE, dilitate inlusicipali, in l. 6. 8 D.- csscit. Hunc excipient Balil ia- libri, nobiles illae Orientis exuviae, in quibus lib. zO tit. I. Ulpiani Verba ex L l3 3. S. D. locati hunc in modum conVertuntur: 'Eαν

menbur m conduxero, eas AEdilis fregerit. Iidem lib. 38 tit i. textum Callistrati in L 17. S. 6. D. de excusat. re lint:

απολυοντα . AEdiles privatis muneribus, non rutela ex ruuntur. Strabonis quoque locus iste ad AL diles colonicos pertinet lib. IV.

ut Kemausi inoenias Romanos, qui Asidi-hratis N ou esturae bonorem sint coijecuti. Denique lapides etiam testes cieo dolabra litteratos; quod genus qtielia admodum librorum usti prius est, sic etiam longe praestantius. Apud Gruterum pag. I l. num. s. Lyttiorum civitatis Flavius laudatur AropANOMOΣ GiIS. ATOPANOMl AN Taenarientium praesert lapis apud Reinelium cl.

139쪽

im, qui AEdilitate abierunt, ut Onomasticum exponit, leguntur in inscriptione Neapoli visa, apud Julium Caesarem Cap

cium Antiq. & Hist. Neapol. cap. I s. Nec mirum i Neapolis Graecae erat originis, Livius lib. IX. c. IO. GraeCR urbS, Cicero pro Archia cap. s. Tacitus XU.

Annal. cap. 33 totaque Vitae rationem Graecanicam sectabatur. Strabo lib. V. pag. 246 Plurima, vertit Xylander, ibi etiam nunc Graecorum institutorum buperseunt vestigia, ut om sita epbeboTum, coetus, fratris, , Graeca nomina, Romanis rebus imposita. Diu fuit inter sederatas, unde exules in ea esse potuerunt, auctore Polybio lib. VI. cap. 12. Italici juris municipium vocat Tullius pro Archia cap. 3 &lib. XIII. epist. 3O. recepit etiam sorte Coloniam Romanam, quia GENIVS & ΡΑ TRONUS COL. in lapidibus a Capacio

cap. 8. Antiq. allatis leguntur, Ri quo tempore, quibusve IIIviris ea sit deducta, non satis liquet: neque Capacius novit, quid decernat, & Camillus Peregrinus de Camp.set differt. II. cap. 2I. honoriS CRusia tan tum coloniae nomen ei datum Opinatur,

quia eodem jure , quo coloniae Latinae, usa suerit. Illud certum, etiam Latine ibidem AEdiles esse appellatoS: nam Julius Fronto, in lapide apud CaPac. cRP-

140쪽

CAP. IV. GRAMMAT . QUAEDAM

22. ALD. dicitur; eoqiue dubiae I'triae imscriptio , sed Neapoli visa, referri potest, in qua OB. II OREM. AEDILIT. legitur, apud Gruterum Pag. ρῖε. num. 6.3c Reinelium class. ΙΙ. n. 21. F. IV. Sequitur ut alterum , quod Atheniensium AEdilibus solemne vidimus , nomen nostris etiam assertum eamus: id quod si cesserit feliciter , erit quod mihi gratu- labor; cum Viri magni, juratis animis, ex una quas cera , illud abiudicandum eis pronuntiant. Ac primum quidem, nomina si rebus consentanea esse oportet, non aliud magis, quam Astynomorum, a.dit,bus competit. Urbis enim suae quique

Crant curatores , opera publica faciunda locabant, probabant, ac maXimam Pamtem in Astynomiae muneribus erant Occupati ; quidni ergo idem nominis sortiti fuissenti Discretam , fateor, Athenis fuisse

Agoranomorum & Astynomorum provinciam, nec licuille cuiquam hisce duobus muneribus simul fungi: non ideo tamen in municipiis & coloniis Romanis perindescissa fuit, cum utraque in his, tanquam minoribus , potuerit conjungi, ac ab AE.-dilibus Ilviris, IV viris, vel VIIIviris recte ornari. Qtiid Z quod in Urbe matre Cicero , AEdilis de lignatus, sibi urbem tuendam esse commissam ait, V. Verr. CZP.

SEARCH

MENU NAVIGATION