장음표시 사용
2쪽
7쪽
D actorum in Aiae Sophocleo aditu in amanam atque aeamupraenuntiandis.
Unum ex viris doctis adhuc illi quaestioni solvendae operam masse Scio R. uhlenbeckium, virum doctissimum.' Viam autem atque rationem, quam ille vir doctus ingressus sit, prorsu improbandam esse censeo, cum certa quasdam leges, quibus poetae in fabulis fingendis usi essent, constituere studuerit. xistimabat enim actores, antequam introirent scaenam, praenuntiatos non esse nisi liberorum partes agerent' item actore praenuntiatos non esse, primum cum portis in pariete ductili exstructis de quibus in commentatione mea de re scaenica fabulae Sophocleae, quae Aiax inscribitur, ratis-laviae I 9 composita' iam accuratius egi in Scaenam prodirent ), deinde cum magna perturbatio exsisteret, aut res celeriter agendae essent', tum cum personae ex latebris procederent'), denique si actores ab actoribu aut a choro vocati in scaenam prodirent, eos praenuntiari non oportuisse.'Quas leges si quis examinaverit, intelleget vhlenbeckium nulla ratione ac disciplina adhibita parum accurate in eam rem inquisivisse, quippe qui non satis rationem sententiarum atque fabularum dispoSitionem perspiceret, sed singulis locis, quibus actores aut praenuntiabantur aut non praenuntiati scaenam adibant, collectis in universum de personis praenuntiandis iudicium ferret. irum quoque Videtur, quod actores Vocatos et
praenuntiato secernit neque enim minus Vocando quam praenuntiando spectatores de
8쪽
- personis in scaenam progressuris certiore fiun Ouod vero vir doctissimus dicit nisi liberos praenuntiato non S a choro 3 propterea quod chorus ex liberis compositus sit, prorsus errat, cum nihil intemit, utrum liber an Sero in scaenam prodeat sed utrum homo maioris an minoris dignitatis gravitatisque Sit progressurus Itaque cum leges, quibu Poetae Si Sint nullo Pacto possint requiri, causas, quibus poeta in Aiacis fabula componenda adductus Sit, ut aut actores introituros
praenuntiatos aut actore e Caena egre S Suro Sese Me abituros praenuntiantes induceret indagemus lUlixes et inerva praenimitari non Pomunt, Cum nemo aut in scaena aut in orchestra adsit antequam illi procedan Idcirco poetae alio modo prospiciendum erat, ne spectatores de illis in dubio Menti Quod ita effecit, ut actores se ipsos appellantes laceret Minerva enim Vlixem, Ulta minervam alloquitur his verbis vers o 'An is, εἶ - Λαρτων, δέδορκα σε
Qui ubi paululum colIocuta sunt, Minerva Aiacem vocando in scaenam introiturum Praenuntiat
τέ βαι-- ως ἐντρέα τ' -υυόχους Quibus dictis Aiax in scaenam Progreditur. Haec quidem causa Praenuntiandi intercedere mihi videtur, ut spectantium animia Aiacem progressurum intendantur, quoniam eius persona reliqua maritate atque dignitate Merat Atque ut Aiax progremum praenuntiatur, ita se abiturum dicit his verbis Vem. II6. χωρῶ προ εργο ν' τουτέ - ν ἐφὼυαι,
Νeque vero dissicile est intellectu, cur Aiax se discessurum eme praenuntiaVerit nam quid in animo habeat, dicat necesse est, ut illa verba cum iis, quae TecmeSSa choro paulo post de Aiace reserat conectantur In qua quidem re minoris momenti esse equidem arbitror, quod actor Se abiturum esse praenuntiat, quam quod dicit, quid factum Sit Intercedit igitur haec causa, ut illa actio Cum sequente con latur.
9쪽
- i Minerva autem et Ulixes se abituros esse non praenuntiant, cum nihil sit, cur, quae facturi sint, cognoscamus. Muc accedit, quod adhortatione deae dialogus optime finitur. Versu mo. Quo δ' αὐος σωκεν a choro recitato Tecmessa ex tentorio in Scaenam prodit Quam cum non videat, priusquam Scaenam pSam adierit, chorus praenuntiare non potest. Idcirco poeta chorum TecmeSSae nomen appellantem linducit VerS. M. r ἐνihi κται τῆς ευμαρέας
λέγ', ,αὶ σὲ λέχος δουριάλευτον στέρως νέχει θούριος ἔ-
Atque Tecmessa dicit vers. 346 Mου διοίγω προσβλέπειν δ' ἔξεστι σοι
Aiax igitur ipse illis exclamationibuS, priuSquam OnSpiciatur, Spectatores certiores facit, ubi versetur Fraeterea ex chori et TecmeSSae verbis dilucide patet Aiacem intentorio versantem conspectum iri. suo cur poeta fecerit, facile intellegi potest. Etenim nullo pacto fieri potuit, ut porta tentorii Sine ulla cauSa aperiretur Quapropter poeta actionem ita instruxit, ut exclamationibus Aiaci et Verbi chori atque Tecmessae signi ficaret, quae sequerentur. Iam igitur haec TecmeSSae Verba pertractanda sunt
VerS. 43. Ἀρποντι νυνεω ν λελειυμένου λυγων; Ac primum respiciendum est Eurysacem a Tecmessa vocari oportere, cum aliter apte fieri non potuerit, ut ille in scaenam produceretur Neque dissicile est intellectu, cur Tecmessa paulo post haec verba fecerit; VerS. καὶ ὁ κουι ει τροσαδιμν δ' ἐγγυθεν. Aiax enim, quem post scaenam ductilem in eccyclemate Versari in commentatione mea demonstravi'), filium appropinquantem videre non potuit quare ex TecmeSSa quae-
10쪽
- sivit, num ille veniret. Ad quae Tecmessa aliud sano respondere non potest nisi filium iam a ministro afferri. Tecmessa igitur Eurysacem Vocando praenuntiavit, ut actiones inter se conecterentur. ostquam chorus Cecinit Aiax, quem Tecmema Sequitur, ex tentorio in scaenam procedit. Qui ob eam causam praenuntiari non potest, quod neque abactoribus neque a choreulis prius conSpicitur, quam in ipsam scaenam prodiit. Recte igitur,uhlenbeckius dixit personas, quae per portas in Scaena ductili exstructas scaenam adirent, non praenuntiari. Sed hoc quidem addo fieri posse, ut actores ipsi exclamationibus se introituros praenuntient, velut Aiax antea ipse exclamationibus se in eccyclemate conspectum iri praenuntiavit. Aiax ut primum Tecmessa in tentorium rediit, ipse dicit se abiturum esse his verbis: Vers. mo. γε γὰρ Is ἐκε ij οποι πορευτέον ἰριεῖς rra recitas δροτε, καὶ ταχ' ων ιι I N
Quod cur dixerit, nunc indagemus Scaenae exornatione mutata' Aiax progreditur Spectatores haudquaquam certiores faciens aut de illa regione aut, unde in eum locum pervenerit. Itaque nisi antea dixisset, quo abiret, nullus conexu cum antecedentibus exsisteret Fortasse dicet quispiam Aiacem, cum in eum locum emeniSSet, Commemorare potuisse, unde venisset. Sed poeta id quidem propterea evitasse mihi videtur, quod accommodatum non erat ad animi affectum Aiacis, ut, priusquam Se ipse necaret, spectatoribus exponeret, unde VeniSSet. Qui ubi abiit nuntius a Teucro missus post versum I8. recitatum in Caenam procedit. Quem a choro praenuntiari non oportet, cum id neque rerum conexu exigat, neque eiu persona magnam dignitatem prae se serat. Ipse autem, a quo miSSu Sit, et quid velit, enarrat his verbis VerS TIT. ἄνδρες φιλοι, b inino προώ- mo,
κρημνιυμ ιιέων δὲ προφω- -ρο πιον κυωζεται τοῖς πωοι δεπει- -ιου. Quisus auditis chorus Tecmessam vocando praenuntiat his verbis vers. 7 id δαῖα ἐκιε - δυ' ιορον γένος, ορα ιιοα- τονδ'Quor heri γενειρε ror ἐν χρε τουτο su χαίρειν τινα. Ut enim antea Eurysaces a Tecmessa Vocatus in scaenam ducitur, ita Tecmessa choro vocatur, ut e tentorio egrediatur, quoniam aliter atque vocata apte tentorium relinquere non potuit, praesertim cum Aiax iussisset eam in tentorio deos implorare, ut ipsius vota audirent. Versu BI προ ρο ἔργου - ποδῶν - φεται a choro recitato Tecmessa atque nuntius Scaenam choreulae orchestram relinquunt, ut Tecmessae mandata exsequantur