장음표시 사용
11쪽
sumque reperiri, qui plurima commoda ex Academia quoque in omnis sexus atque aetatis homines ipsamque Rempublicam nostram universam uberrime redundare negavelit. Nam ut taceam, tot elegantissimos nobili sinosque juvenes, quibus lautior sors obtigit, non spernendas facultates ex aliis Germania oppidis celebrioribus ultro tributas huc conferre, id quod Principis in Saxonia Viri judicio confirmare possem, si tantum nomen in hac umbra producere fas esset ut taceam porro, plurimos eorum, qui liuc confluxere, ut doctrinae morumque pra: cepta a nobis haurirent, eadem in liberos vestros, Cives, summo studio traducere, iisdemque optima virtutis semina a pueris instillares istud certe praetermittendum non est, quod tot pii parentes, quorum liberi apud nos literis incumbunt, bene nobis precantur, proque fortunis nostris, pro store atque incolumitate huius Academiae apud Deum immortalem assidue diligenterque intercedunt Hinc & decus Chonos & laetissima rerum mnium facies ; nulli hic strepitus, nulli tumulius, rara inter utrumque Senatum dissidia, pacata, tranquilla, exoptata omnia. Sed de Academia atque hujus potissimum diei celebritate, qua splendidiorem augustiore De nunquam vel parentes nostros, vel nos ipsos videre contigit, in hoc tanto gravissimorum virorum ac literatissici ruin hominum concursu, verba facere publica que solennes divino Numini gratias decernere jussus sum ab illis, quorum nutui voluntatique obstrepere religioniΛ
12쪽
duxerim. Quamobrem etsi sim in eloquentiae studio plane nullus, quippe ab ingenio aliisque virtutibus, quae
Oratorem reddere queant disertum, parum instructus, vestro tamen judicio obtemperandum video, Patres conscripti, qui id muneris mei rationem postulare censuistis, ut ad exemplum Viri doctissimi, JOANNIsFRID ERICHI, qui cum ipse publice IIistorias explidaret, fata omnia vicissitudines Academia inde a primis initiis luculenta oratione ante hos centum annos exponere jussus est, esuperiorum temporum memoria quaedam repeterem, quae ad Academiae nostra gloriam augendam amplificandamqὴ plurimum pertinerent. Cum vero crambem bis coctam apponere longaque ac taediosa oratione aures vestras o fendere, Auditores, nolim, e tot eruditissimis Viris, quibus Lipsi inde a primis initiis coruscavit, paucos quosdam quis enim omnes enumerare ausiti producere in medium brevissimisque elogiis hoc tempore exornare constitui; qua re illud consecuturum me arbitror, ut non minus Juvenes Studiosi exempla habeant, qtiae quasi in illustri posita imitenturin sequantur, quam ut alii tantorum nominum memoria jucundissime afficiantur. Id dum paro, ad vos me converto, Auditores omnium ordinum honoratissimi, utque de Viris maximis incompto sermone dicturum vestra benevolentia atque favore tu ri ne detrectetis, auresque vestras per breve temporis spatium benigne mihi commodetis, submisissimo animo decenterque rogo atque contendo.
13쪽
Nondum suas sedes hoc in loco Musae collocaverant, nondum stabilita firmis legibus fundata erat ,
cademia, cum D ANTE ALIGRE Rius Florentinus, bonarum artium de omnis eruditionis avocor atque in staurator illo tempore praecipuus, e patria exul Lipstam accedere luctuosamque DICEM ANNI caedem elegantis simo carmine deploraret cujus viri adventus pra lusisse quodammodo videtur iis rebus, quae centum post annis evenere, quo tempore tot Viri excellentissimi aliunde exciti in hanc urbem nostram magno literarum commo do confluxere. Ut itaque veniam ad eam aetatem, qua penitus consecrata fuit literis Philurata nostra, non desunt etiam e vetustissimis, quorum memoriam conservari ad posteros propagari fas est. Inter praxipuos ejus temporis Theologos memorant VINCENTIuM Ru NE Rura, qui Fratribus Serenissimis, FRIDERICO ILHELMO, auctor suasorque fuisse perhibetur, ut Academiam hoc in loco excitandam decernerent. Io ANNIS vero Hor PM ANNI, qui primus sacrarum literarum apud nos Professor extitit, in Misenensium postea Praesulatum evectus, ingens in Concilio Constantiensi nomen fuit nec minus quondam celebris Ico LAus EI GELrus, qui non sacras modo literas, verum Iura divina iumana, ipsamque Philosophiam omnem, e leganter pro genio seculi explicavit, dignusque fuit ha bitus, qui in Serenissimis Saxonia Ducibus 4 Martis- burgen P sule ipsaque Academia nostra ad Basileense
14쪽
concilium ablegaretur, ubi habitis Ionge gravissimis orationibus incredibilem sui admirationem apud omnes concitavit. Non memoro sequentis seculi Duumviros clarissiunos VICTORIΝu STRIGELiu Μ, cui ut anteae Satana, quae ejus considiis stabat, ita paulo post adventum situm e nostra quoque Academia, dubium num ali rum invidia, an sua culpa emigrandum fuit, JOANNEM FEFFINGE Ruxi, qui ut post GEORGII Ducis excessum purissimum Evangelii lumen inter Lipsienses nostros extolleret, nulli labori nullisque studiis aut vigiliis pepercit. De L TR quoque Mose LLANO, qui GEORGII hujus jussu pia atque luculenta oratione prae . fatus est, antequam Lutherus hoc in loco cum Eccio pro 'ero sanctoque Dei cultu animosius congrederetur, side A si POER ME Mo, qui circa eadem tempora Theologiam haud perfunctorie tractavit, rectius infra edisseram, ubi elegantiorum litterarum promotores praecipuos enarrare constitui. Celebrandus vero ante alios hoc loco est Nico Aus SELNEcCERu , dignissimus Melanchthonis discipulus, quem oculum ipsi acerrimumaue docIγιnae a Luthero in aurata Querseus Gomum B etam sperasesen jure meritoque vocari, nemo inficiabitur. Nec forte praetereundus V I, C E N Tu res inici
cxius, de quo idem plane Hemicus IIceptaerus, quod de Nepotiano Hieronymus praedicabat, illum nempe assidua de diuturna lectione pectas suum bibliothecam Chri
15쪽
s E CULARIS. 9sti secisse et enim esset in dicendo adstrictior, nemo
tamen doctrinam ejus desiderabit, qui vel nuper editos in Esaiam commentarios evolvet, quibus viri pietas, candor, humanitas ubique elucent, ut optandum sit, ea quoque, quae in Psalmos, Matthaeum item, Marcum Lucam commentatus est, e tenebris, quibus sepulta jacent, in lucem aliquando produci. Nihil de GEORGIO WE INRI cI Io, que ni Suadam Lib e em vulgo vocant, mihi de PoLvcΑRpo LusERo dicam, qui Iesiuitis nostros secessionis ab Augustana Confessione insimulantibus strenue acriterque cum summo Saxoniae Theologo Matthiamo ab Hohenere restitit. magnus uterque, sed utroque major H EN Racus HoEPPNERus erat, qui si nihil post se reliquisset, praeter aureos illos de justificatione a Carna commentatarios, ut reliquit plurima, immortalem certe nominis sui famam apud omnes fuisset consecutus. Nec minor Hoepisero discipulus Jo. HuLsEΜANNus erat, qui, si quis alius, vera atque genuina divitiae sapientiae principia tanta prudentia atque facilitate exposuit, ut idem
de eo, quod Quintilianus alicubi de Tullio, amrmare queamus : iste se rosec λέ- , cui HuLsEMANNusias placebu Quanta is dexteritate versatus est in conventu Lipsiensi, cum de Apologia Pupillae ordinum Evangelicorum adversus Pontificios adornanda consilia inirentur Quanta prudentia moderatus est collo,
16쪽
quium Thorunense, cujus etiam historiam reliquit luculentissimam' u LsEM ANNO discipulum & se cetarem adjungo HIERONYΜu KRONAYERuris quo viro nemo fuit in rebus divinis apertior, ordinatior, distinctior. Nemo Theologiam universam hoc ordine complexus, tam eleganter, tam concinne omnia disposuit atque explicavi: nemo melius reconditos pocalypseos sensus eruit, evolvit, exhausit nemo illos, . qui dulci pacis nomine fallentes quasvis male feriato rum hominum de religione sententias inter se commiscent 'uasi conturbant, fortius repressit, oppugnavit, consecit. Sed quid de An TiNO EI Esto dicam in quo viro utrum prudentia incomparabilis, an modestia, vel doctrina ipsa magis celebranda sit, Iiaud satis habeo compertum. Etenim quemadmodum in aliis doctrina, in aliis facundia, aut linguarum cognitio, principue commendatur, nec omnes, quod junt, omnia possunt, ita quamvis Ex Esto nostro nihil eorum' nimio natura negasset, quae Theologum reddunt v quequaque Conmmmatum, hoc tamen creditum est in eo singulare prorsusque eximium, quod rebus singulis, quae ad explicandas sacras Literas requiruntur, ita fuerit instructus, ut plane ad ἐξ γησιν natus factusque esse videretur. Et si Silesiis obstricta est Philura a nostra, quod primus ex ea natione Rector, IOANNEs OTT MuNsTER BERCI us, facultates suas plerasque
17쪽
sECu LARIS. omnes Collegiatis, quos vocant, Collegii B. Virginis
adolescentibus studiosis legavit, habebunt vicissim Sil sit, quod GEr Esto nostro, qui Lipsie natus fuit atque educatus, acceptum referant, cujus quippe consiliis effectiam est, ut Serenissimus Elector IOANNES GEORGIUS II pientissimum me Larem LEOPOL D UN missis legationibus expugnaret, quo sancta religio, quae mortuo ultimo Piastorum Principe in Ducatu Lignicen si, Brigensi I. Ohlaviensi tantum non sepelienda erat, per complures annos sarta tectaque com
servaretur Quanta enim fuerit hujus viri apud optimum Principem auctoritas, iublice constat, ego
e mutuis utriusque Epistolis, quae hodie in doctissimi Nepotis, Collegae mei longe suavissimi, manibus sunt,
non sine maxima aflimi delectatione cognovi. Sed ad reluiuos propero, in quibus CHRISTIANus CSA MuEL LANGIus, Pater&Filius, Occurrunt, qui tametsstriptis in lucem editis famam nullam quaesiverint, nister principes tamen sui temporis Theologos doctissi mosque disertissimos Viros ure meritoque numerati sunt Nec GEORGIuΜ MOEBIu M omiserim, qui si non aliis, quae reliquit, riptis racellentissimis, certe edito de Oraculorum Ethnicorum origine contra Antonium an ale opere erudito oppido atque eleganti, nomen apud exteros quoque laudemque non exiguam consecutus est, iraeterea patriae suae, hoc est, Marti
18쪽
burgensium res gestas notatu digniores diligenter consignavit, quae cum plurima contineant, in quibus Br tussius feliciter emendatur, in Capituli Martisburgensis Archivo curatissime hodie custodiuntur. Sed inprimistratis mittere nequeo Triumviros in divinis non minusquam humanis artibus clarissimos , APPOL Tu Μ, SCHER ZERuM, LBERTr, quorum praeceptis atque
institutione plerique profecerunt, qui vel Theologiam vel Philosophiam magno plausu juvenumque studiosorum concursu hoc tempore apud nos profitentur. PRIDERI Cu RAPPOL Tu primo nominabam, qui ut in Poesi ita excelluit, ut nemo esset Poetarum Veterum, quem non exprimeret felicissime, nemo recentiorum,
quem non longissime superaret, ita Philologus quoque erat incomparabilis, procul omni dubio in divinis quoque eximium quiddami stiturus erat, quanquam praestitit haud vulgaria, si eum citius ex inseriori ad
superiorem cathedram evocari contigisset. Subtilis. mus Philost,plaus IOANNE ADAΜus SCIIER ZEnus erat, sed Gheologus perspicacissimus, qui tanta vim tute acerrimos eclesiae hostes, eddium Holterum, Schillerum, ortialium, Schemerum, Bellarminum, tum Calvinianos inprimis QSocinianos oppugnavit, ut malleus liatreticorum jure optimo dicendus esset. De Alberio II Imperatore memorant, quod nunquam hilarior alacriorque fuerit visus, quam cum pugnam cum ' hoste Dj9jliae by
19쪽
hoste ingrederetur, QSCHER Ze Rus quoque noster, quoties conscendit cathedram, totus gaudio exultare visus, , cum ad ortamen veniretur, tanta celeritate adversarium undique adortus eii, ut eum uno plerumque ictu prostraverit atque pessum dederit. Denique quid de VALENT1N ALBERTI dicam, Philosopho, Oratore Poeta Theologo quoque excelle tissimo. Hunc virum, cui me ipsum quoque plurima debere profiteor, prolixissimis ad coelum laudibus extollerem, nisi me vestra, Auditores, praesentia brevitatis admoneret. Et in omnium quidem manibus versatur, ut cetera non attingam, elegantissimus ejus libellus de eo, quod Religionum inter es, e quo summi Viri ingenium, doctrinam, prudentiam facile unusquisque Velut ex ungue leonem cognoverit. aestant Io Bi-
quorum ille animo virili ac forti, hi aequanimitate modestia omnes sui temporis Theologos superabant. Ille in oratione potens, acutus sonorus erat, lai lenes prono fluentes alveo, ille multis , hi paucis libris in lucem editis illustre, omnes vero de Ecclesia Dei immortaliter meriti. Sed hactenus plura ferme de Theologis dixi, quam temporis hujus patitur angustia, quare de Iciis, Medicis reliquis strictius edisserendum mihi video. Non morabor quidem ex amplis-siuno ICtorum ordine illos, qui sub ipsis Academiae ini-
20쪽
tiis floruerunt, in quibus primo utique loco nominandus foret Acollus A DEVIT Ius, de quo, minita lia supremos in utroque Iure honores cum Itinis mimo, celeberrimo viro,capesseret,non vane in publica Panegyri dixit, quisquis dixit, duo tum lumina accensa Italis aeque ac Germani itisse. Nam ut Panormitantis magnum inter Italos nomen consecutus est, ita inter Germanos quoque R AD Evi Tius parem suo tempore habuit neminem,tantamque de se opinionem concitavit, ut ipse FRIDERICLE BELLICOSUS ejus potissicinium ingenio atque consiliis Electoralem dignitatem a Sigismundo Imperatore se
consecutum fateretur. Taceo pariter T, Tot om um
Bunc xsDORFr, qui deinde Antistes Numburgensis,& ARNOLDuM EsT PHALum, qui post maximas in Septentrione lites sua auctoritate compositas, Episcopus Lubecensis constimius est. Celebratur vero inter ICtos clarissima imprimis stirps Pisaeonio- Rura, e quibus SIMON cum a praeceptore suo Iasone Maynosequentius audivisset verba illa. calamus est, qui facit cium, ad scribendum potissimum animum applicuit, moxque ob prudentiam, probitatem, doctrinam insignem, ingenium autem tantum, quantum id convenit existimari, quod summorum ICtorum imgeniis expetitum sui , GEORGIO Duci commendatus, Prosestaris primum munus in hac Academia, postea QCancellarii in aula Principis supremam disgnitatem omnium consensu dui stagiis accepit Qusmvirum