Epitome trium terrae partium, Asiae, Africae et Europae : compendiariam locorum descriptionem continens, præcipue autem quorum in Actis Lucas, passim autem euangelistæ & apostoli meminere. : Cum addito in fronte libri elencho regionum, urbium, amnium

발행: 1534년

분량: 325페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

d li

7쪽

E PII OMETRIUM TERRAE PARTIUM ASIAE

AF cAS ET E OPAS COMPENDIARIAM L o. corum descriptionem continens, praecipue autem

quorum in Actis Lucas,passim autem Eua gelistae 3c Apostoli meminere.

ADDITO IN FRONTE LIBRI ELENCHO

regionum, bium,amnium,insulariquorum Nouo testamento fit mentis,quo expeditius pius Lector quae uesit,inuenire queat.

8쪽

AD GEOGRAPHIM C A N

Quo tendis Peregrine,uel quid erras Longa ambage diu,moras* perdis Quae terrae loca,fluminum meatuS,Vrbes, qui mariS accolae potentis, Qua ditis Asiae patent recessus, Aut qua Marmarici fremunt leones, Seu cui uecta dedit puella nomen, Terram seugiferam 8c uiris potentem Quam passim memorant sacri Sc prophani, Si uidisse iuuat breui libellor Hoc Compendiolum perambulato, Hic stant Mercurii duces columnae. Infesso pede,nec labore multo, Per terras, pelagusin fluctuosum Te mira vADIAN vs arte ducet.

9쪽

DITO VIRO D. HENRICII O

BVLLINGERO AMPLISSIMAE ECCLESIAE Ti

gurinae Episcopo oachimus Uadianus S. AB ET haec nostra aetas, uir doctissime,complusculos Euanget' ministros,pios quidem illos & diligentes uiros, qui immodica quaridam, ut milhi uidetur, scripturarum uenera etione adducti,in ea sunt haeresi ut existiment presbyteris ad pascendum gregem Domianicum uocatis, non licere praeter scripturam uere sacram ulla philosophiae partem legere aut tractare. Huius enim nihil esse quod ad

1alutem noliram attineat, nec quadrare ut quae sunt hominum soleritia inuenta ad coelestem illam & 'a Deo reuelatam philosophiam adhi. beantur: Pastorem esse debere qui Ecclesiae praeest, non contemplaatorem, nec aliud illi spectandum magis quam ut plurimorum salus,cioctrina illa, quam Apostolus sanam uocat, quaeratur. Eam nec in hominum placitis consistere, neque ab ulla naturae parte praestari, sed ex unico illo & inexhausto fonte aquae uiuar in uitam aeternam salientis, qui quidem in scripturis prophetarum & apostolorum ceu amplo quodam in labro contineatur,haurire oportere. Quam opinionem& Catabaptistar de internae uidelicet uocationis sufficientia persuasi, non semel apud nos publicis in congressibus cum clamore & strepituita,suo more,tuebatur,ut in totum N linguarum peritiam eloquentiae studium supploderent atque exibilarent. Illorum aute existimatio, tametsi in speciem non multum aliena esse a veritate uideatur,propter abusum studiorum 8c artium quem proximis aliquot saeculis stupor quidam, & ut sic dicam, publicus hominum ueternus orbi inuexerat: tamen propius intuenti constabit, arbitror, errorem esse non minus pernitiosum quam illorum fuit qui negarunt sacras literas sine ope philosophiae unquam recte aut doceri aut intelligi posse. Ac mi hi quidem si alterutram in sententiam eundum pedibus esset, tolerabialius uideretur in eam peccare partem, quae abusum doctrinarum adimitteret, modo interim essent qui probe uterentur, quam illam proin bare sententiam quae honestarum artium studia prorsus tollenda esse , de ecclesius arbitratur. Dignum autem foret admiratione, quo nam nolis Pacto uenerit usu, ut quemadmodum ab ipsis ecclesiae cunabulis ad Aufi ''nostra usque tempora nunquam haeretici defuerunt qui apostolicam doctrinam loco mouere, Sc suam ingerere suerunt ausi, ita sane neque

10쪽

IOACHIMI VADIANI AD ab illo hominum genere uacarit ecclesiae, qui in re Christiana studio

philosophiae N aliarum artium bonaria cognitione uehemeter abuteaerentur. Dignum inquam admiratione foret,nisi constaret no omnem spiritum ex Deo esse, sed sancto illi omnis ueritatis authori alium in mundo contraponi, erroris authorem & mendacia parentem, qui abisitio in ueritate non stetit, cuius non aliud maius studium quam ut per speciem quandam recti,ipso rerum optimarum abusu imponat,& sic callide in errorem incautas mentes praecipitet. Qui suam quandam

telam in Christo tentando orsus, mox & cum ipsis apostolis, ut olim cum Mose cOgres,s,miraculorum fidem magicis praestigiis suis subis uertere conatus est, prius quidem in Simone Samaritano, deinde in Elyma Cyprio, quoru utriusque scriptura meminit,mox paulo quum Philo hia. hac a parte parum profecisset, facile persuasit Philosophiae ne ad huis milis doctrinae famam sese submitteret,sed cristis erectis stultitiam crucis haberet contemptui. Quod quidem non apud illos modo est asseis

cuius a quibus derisi sunt apostoli, id quod es Paulus ab Atheniensi, bus passus est, sed & his persuasit,qui cum nomen Christo dedissent,

in consortium ecclesiae iam recepti erant. Caeterum elati peritia carnis,

quum humiliora Sc simpliciora uideretur quae prodidissent apostoli,

quam ut in eis acquiescendum putarent,ingentia quaedam,ut ipsis uia debatur,sed reuera otiosa,superuacanea,& impia commenti,maximis erroribus sunt inuoluti,ut non iniuria Septimius Tertullianus uetus

author in libro de Pra scriptionibus haereticorum, Philosophiae triae huat quod in ecclesia passim haereses extiterint. Valentinus enim Plastonicus fuit, & Cerdonis discipulus Martion Stoicus: sed & Ptolomarus Valentini, & Appelles Martionis discipulus, cum a magistris nihil uariarint, de rjsdem sontibus suas hausisse fabulas credutur. Iam Amiu. R Arrium sunt qui tradant philosophicorum dogmatum abusu deceptum, quo minus errorem de substantiae patris ac filss inaequalitate

uitauerit,malueriti ratiocinado, etiam admonitus,placere sibi, quam ex simplici scripturarum traditione tenere ueritatem, ut ex ea scintilla

adeo res est pestilens peruicalia) incendium natum sit Constantino Magno imperante,quod ecclesias & Orientis & Occidentis non uno saeculo grauissimis odisss, & ceu intestino quoda ac plane ciuili bello, alternate,ut fit,principia fauore,afflixerit: neque in hoc discordiarum finis post Eunomium negantem spiritui sancto quicquam cum patrepetibus. & filio esse commune, Pelagius ille Britto, qui Augustino iam senitantum negotii peperit, itidem e suo latibulo emerges asserebat hominem posse modo uellet, sine peccato esse, es ex solis meritis absque gratia salutem assequi. Cuius errorem ex Pythagora 8c principe Stoliscorum Zenone manasse, contra Pelagianos scribens diuus Hierony

SEARCH

MENU NAVIGATION