Angelo Fusinato Concordiensi episcopo solemniter consecrato Valentino Chilesotti

발행: 1851년

분량: 35페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

yorii Barbudiei in hoc Seminarium solemniter translato habitu fuit ab egressis professore Valentino Chilesotti, ac typis

commissa, nunc iterum prodit tuo novi ne insignita. Haec et magnum nobis leniet Tui discedentis desiderium, et Tibi Concordiensis Ecclesiae regimen suscipienti non mediocre alperet solatium. hibet enim picta velut in fabula tot perennia ac prorsus singularia beneficentiae ac am ris pignora, quibus institutor ac pater cumulapii Seminarium suum, tu quo Tu

2쪽

et alumnus, et profe33οr, et rector ingenio, doctrina, prudentia, aliisque virtutibus eaeeelluisti. Ghibet praestantissima Episcopatus munera, ac officia, quibus religiosissime perfunctus est Barbadicus, quaeque Tu eodem duce ac patrono sapienter adimplebis. Quare, dum Tibi de tua dignitate gratulamur, nobisque de nona Seminarii gloria gaudemus, eae0uum hoc amicitiae nostrae, et obsequii testimonium perhumaniter eaecipe.

4쪽

Divinae historiae aeta et instituta cum reputo, Si perni pietate consilii gestum esse intelligo. ut praestantia quaedam aut caelestium beneficiorum pignora, aut victoriarum signa, aut instrumenta virtutum ibi potis-Simum asservarentur, ubi praesto essent qui grati animi ossieto obstricti religiosius ea colerent, fidelius emstodirent, et avitae gloriae stimulis incitati exemplaria tanta, magni semper et novi aliquid spirantia, studiosius imitarentur. Ubinam inclytus ille gladius, quo bellileus Pastor, postquam minantem illam proceri comporis molem landae jactu deiecisset in terram, gentem suam metu ac de eore Iiberavit Z Ubi legis tabulae, ubi virga quae sponte fronduerat, et urna aurea reliquium habens lectissimae illius dapis, quae inunenso populo desertissimas arenas pervaganti et diuturnae Pinregrinationis labores delinivit, et sterilis solitudinis reparavit inopiami Omnia in templo Salomonis; ut semper recens acceptorum munerum species dum quotidie

5쪽

ante oculos multitudinis versaretur, nunquam animis excideret recordatio. Quod si ex hujusmodi sanctissimis praeclarissimisque monumentis alia diu irreperia et inhonora aliquando latuerint, alia vero a patriis quasi sedibus profuga externos sibi hospites cultoresque quaesierint, ubi primum contigit ea in lucem proferri, vel ad suos redire, in plausus maximim itum est, animique multorum derepente conversi ad placandam laesi Numinis indignationem, et ad Uus gloriam promovendam. Τraducitur arca Domini post varias vices

a domo Obededom in arcem Sion ἰ Quid non laetitiae et religioni datumi Qua transit. cadunt passim Victimae. redolet libaminibus aer, concrepant filii Levi in cymbalis et citharis et nabliis et lyris. gestit in jubilo omnissos Israel: Rex ipse prae gaudio saltat ante illam; et

qui saltantem in eorde suo temere despiciunt. caelo vindice puniuntur i . Reperitur in aerario templi augustum Volumen legis, quod perierat, ipsa Mosis manu deseri plumi Dei et illico regnator Iosias depravatas populi eonsuetudines, ubique lueos et simulacra evertit, pietatem toto regno collapsam instaurat 23. Quid Nehemiast Altaris igni post longas habilonicae captivitatis

aerumnas mirabiliter restituto, eeleberrimum sestum

instituit, et diem ignis jubet appellari 33. Haec prisca

Oracula et doeumenta sacem nobis praeserunt, et Sol mnem hujus diei celebritatem laustilatemque denun-eiani. Venit enim. venit. seu potius majore eii In gloria

6쪽

rediit ad nos quoque gladius alter, quo graVissimis Vulneribus confossus pluries cecidit in serorum gigas; rediit arca Testamenti, labula Spiritus sancti, virga disciplinae, manna sapientiae, gratiae liber, sax caritatis; r diit quod laetis oculis hic tandem intuemur, quod eomplectimur, quod Oseulamur, quod tamquam missum e

caelo munus una omnes gratulantes nunc primum solemniter consalutamus, invictum illud et beneficentissimum B. Gregorii Barbadici Con. Quo recepto, Videmur quodammodo redivivum hodie recepisse ipsum p trem, et illum patrem; quo reeepta, diuturna disjunctio eo unctiores animos reddit, magis nIagisque c-cilians cor patris ad filios, et in filiis augens recolendi sollieitudinem, reclamandi studium, obediendi sedulitatem . Grates interea vobis publico persolvimus, Vantiades Virgines, quod salesiano in hortulo inlaetum hoc et odoriserum lilium tam integre evicistis, tam fideliter, dum licuit, servastis, et tam pio nobis reddidistis. Ohereditas pretiosa, in qua plus consequitur qui ac-eipit, quam possideret qui largitur l Et erat potior locus in terris ullus, qui cor illud exciperet . quam hic, ubi ille effudit divitias sapicntiae, Vigilantiae. magnim centiae suae, et quem eo usque dilexit, ut tamquam cor gregis sui respicereti Benedictus Deus, qui noS V luit novo hoe paterni amoris Iocupletare thesauro, hilarare praesentia, et lanta hane domum columna sulcire. Effundito itaque, quid moraminit adclegentes, e

7쪽

ram illo corda vestra, ct sicut apes circumvolantes s vum, laeti ruite in oscula, sumite psalmum, et date tympanum in insigni die solemnitatis vestrae 5 . Vestrum est hoe sesium. vestra haec pompa, Vester hic

dies: dies ignis: ignis, qui templum hoc totumque domicilium novo splendore et calore compleat; ignis. qui corda quaeque permeans, Si qua sunt gelida incendat, si qua dura emolliat. si qua lenta aut remissa excutiat, firmet vaga, arida secundet, detergat Omnia mundano pulvere, et caelestibus ornet incrementis; ignis denique. qui frigidam quoque dicentis linguam talium heroum laudes attingere sormidantem admoto ealculo excitet, repurget, inflammet, ut se ipsa hodie major audeat aliquid non loco, non tempore, non munere, quod prositemur, nec clientium votis, nec auditorum Sapientia, nec elementissimi Antistitis exspectatione, nec tanti Patroni dignitate prorsus indignum. Salve igitur, laus mea, et decus meum, et gemma coronae meae. Hic Tevenerabuntur silii tui, donec ab illa ara ad ultimae tubae sonitum alia gloria circumfluens una cum tabernaculo corporis tui rapieris in niissibus obuiam Christo in aera εὶ, et divina in templa pervolabis. Congratulamini, amici, quod talem draehmam inpenimus 7 , in qua novum obsidem habemus propensissimae in nos paternae voluntatis. Adest scilicet, ut luceat; adest, ut

Protegat. Hinc speculum, inde scutum: primum ad imitationem. alterum ad tutinain.

8쪽

I. Quod radix arbori, id eor homini. Ex ea trunei soliditas, ramorum porrectio, soliorum Viriditatus, s

rum Omnis ac fruetuum copia: quorum multiplex sorma, Varia magnitudo, diversus Sapor naturam ejus manifestant. Ex hoc pariter exeunt cogitationes, assectus,

eolloquia, mores; ex quibus illius indoles deelaratur. Ac primum quidem eor hominis in vultu, tamquam in

speculo, maxime elucet. Tacitus enim eordis interpres, conscientiae indeae 8ὶ, animi imago vultus est. Ab oecursu faciei, ait Sapiens, cognoscitur sensatus. Amictus eo oris, et risus dentium, et ingressus hominis

enuneiant de illo s). Vultis ergo, auditores praestanti simi, qualis et quanta virtus illius cordis fuerit, pedispiceret Gregorii adhue adolescentis faciem contemplaminor. Bane sibi dividunt gravitas et mansuetudo; mixtaeque gratius enitent, pellueido verecundiae quasi velo eonteelae. Oculus ejus custos disciplinae: nusquam avolans nisi cum virtuti paruisset. Risus autem nunquam cuimus, aut ineptus; sed qui vel indicet, vel provocet caritatem; tam modestus et rarus, ut laetius monitor alienae levitatis esse possit; tam Seuer , ut qualibet tristitiae nube excussa, dum cordis hilaritudinem nunciat, ori gratiam non minuat, sed augeat 10 . Vc-Stitus illius, incessus, gestus, habitus, omnia, nil nisi insigne virtutis sin. Ante hoc speeulum sistite vos primum, o Pueri, et quaenam fuerit Gregorioli indoles, atque solatia, paulisper inspicile.

9쪽

Quinquennis cum esset, audissetque sorte tympana militum, conerepantiaque arma, minime ille expallescere, sed ejus ore laetae scintillae absistere et emicare. Id tamquam faustum mariti vigoris argumentum exei-Pere omnes et admirari, et secundos exitus patriae portendere. Sed virtus isthaec non ad saueiandum, sed ad sanandum erat. Aliis certaminibus, aliisque victoriis tum proludere visus est magnus Puer. Ad praelianda scilicet praelia Domini, eaque non eum barbaris gentihus, sed eum voluptatibus, lenissimis hostibus, adeunda ; non ad densos armatorum euneos, sed ad pravos

inertium mores profligandos, et ad corda quaeque hominum non plumbea grandine, sed caelestibus telis vulneranda parabatur. Solatia illius nunc ex edito loeomulla de Deo tandere puerili facundia; nunc nexo genu noetu diuque ad plures horas orando perStare; semper autem haerere lateri magistri sui adeo libenter, uleius foetetatem atque praeeepta jucundissimae rustieati nis otio anteferret 123. Hoe eodem speculo VOS quoque, adolescentuli grandiores natu, quotidie uti volo, ab eo ut discalis lubricum aetatis vestrae integre incorruple-que decurrere. ab eo nunquam a litterarum studiis religionis ossicia dissociare, ab eo amicos deligere. Etenim ille, humanus quidem in omnes, sed sibi prudens. Paucos tantum familiares habuit, et non nisi optimum quemque et probatissimum, quos sive adiret sive admitteret , nihil esset de jactura ton loris aut candoris

10쪽

alla

ttinendum: non ignorans ad Virtutem aut vitium permagni reserre, quicum quiSpiam consuescat. Sed long im esset singillatim omnes cujuscumque aetatis et ordinis ad hoc speculum compellare. Illud potius in medio ponam et in varias Partes versabo, unicuique relinquens ultro sibi, quod magis expedit, eligendum. Gregorius itaque ciun a prima juventute omni custodia serpasset cor suum, tradidissetque ad uigilandum diluculo ad Dominum is a), saepe illud alacriter Deo obtulisse erediderim his verbis: Paratum cor meum, Deus, paratum cor meum si ), paratum scilicet ad ad-Verea, Paratum ad prospera: idque intcrprete ac duce D. Bernardo i5ὶ: cujus lectio, merum pietatis mel, ipsum vel morbo Iaborantem mirifice recreabat 163. Totum sane humanae vitae tempus dexteri et laevi casus, veluti dies et noctes, perpetuo diseriminant. Has inter vicissitudines versamur et agimur omnes. Felix, cujus cor nec secundis rebus elatum, nec fractum ad- Versis serpit Domino die ac noete 17 . Talis Barbadicus, qui duplex hoe belli genus utrumque sane arduum et periculosum, a quo vel sortissimus quisque sere non redit victor, nisi saueius, animo tam invicto sustinuit, ut nunquam ipsi potuerint nee tristia constantiam commovere, nec laeta moderationem insicelare. Itaque ab adversis sibi campum aperiat oratio nostra; quorum nomine ea veniunt, quae paci, quae vitae, quae famae moleSta contingunt. Hoc maloriun conssi tu, multiformi

SEARCH

MENU NAVIGATION