Religionis plausibili olympo, cujus magnitudem uterque sol adorat, de quo merito illud Virgilii Canorum

11쪽

Q I TUM ASSERTUM J si rho My non esse solam peccatorum re .

mi sionem , sed interiorem hominis renovationem. Sess. 6. cap. 7. Synodus Tridentina do. eel. In qua sententia habetur peccati remissio non praesupposita , aut pure Conco mirans Iustificationem , sed in illa actu formaliter Ines usa , saltem ut essectus seeundarius illius. Est autem de fide, asserit Beliarnia lib. 2. de Iustificat. cap. a. yoscationem feri per formam 3nhaerentem, non solum quantum ad interiorem renovatronem , sed etiam quantum ad peccatorum remissionem. Statuitur igitur quaestio de remissione peccati mortalis personalis triplici concitisione ab Authoribus coinmuniter definitas Agimus ergo de remissione peccati, quae est vere, & rigorose talis, perquam ne dum peccatum detegitur, ut dicebant haeretici , contra quox Cone ilium Tridentinum verum Sc pet quam peccatum totaliter abraditur , & expellitur , de hae

rso asserimus 3 Be potentia Dei absoluta non posse peccatum habimale personale remitti per solam

eondona ionem extrinsecam. . Minerυalis parapitur Palaestra die x Sept. Vesperea luce in hac vir itii sancto PF. Clericor. R gular. I ιn. domo sacra , uba ά fensurus a stabit P. SALVATOR DEESPINOSA , fu, auspicii, P. BARNABAE CON-

12쪽

VIRO EXTATICO,

Ami DUO DIVIN E LUCIS

CUJUS COR AD iNSTAR ELIOTRO

PION SOLEM JUS Cm,S INVARIABILI

SECTABATUR OBTUTU . UNDE PERENNIS

PRAESTANTISSIMO,

SOLERTIQUE ARTIFICI,

QUI SIC EX AEQUO ACTUOSAE,

ONTEM DL ATI UISQUE VITAE IN

UNUM CONTRAXlT OPUS IIT IN UTRAQUE

ET QUI SIC PROPRiUM SIBI NOMEN

JACO3 VENDICAVIT , SUPPLANTATORIS

ZELATORI

DOMUS DOMINI ARDENTISSIMO,

l RAEDICATORI

AMORIS DEI FERUENTISSIMO,

IN CUIUS CORDE , VELUT IN ODORIFERO

13쪽

CLARISSIMO IGITUR HERO

NON M INUS G E N E R E, QUAM SANCTITATE CONSPICUO, NE A Pol iTANAE NOBILITATIS

CAR A C CIO L AE FLORI,

i RUBESCENTI,

j VEN. P. N. FUNDATORI

CUIUS IAM IAM CAUSA

BEATIFICA TIONIS,

ET CANON IZATIONIS

PROPOSITA NvPER IN CONGREGATIONE

HUIC ERGO INTEGERRIMO DUCTORI

HAEC THO ISTICA THEOREMATA THEOLCGICA

BAETICA CONGREGATA FAMILIA

PRO CUMITIIS PROvINCIALIBUS , CORDE,

14쪽

ST a V em gratia , quemadmodis m Tradent. s Synod. ab credenάum sub parva DTI anathematis Uecrevit , Dibina quesitas ιna an ma Inhaerens , ac veluti splindor quidam, in luα , quae animarum nostrarum machias dele , e. ita Cath. Rom. jussu i ii U. edit. tract. de Sacramento Rapt. Ex otibus verbis certissime constat , turpiter errasse haereticos nostri temporis assterentes , gratiam dumtaxat esse extrinsecum Dei favorem , & benevolentiana extrinsecam Dei, perquam anima redditur Deo grata , α ab eo extrinsece dilecta. Conveniunt tamen omnes Theolo. gi cum D. Thom. hic arti c. R. ex illo a. Petri t. Per auem maxima , c e pretxosa nobis promissa donavit , ut per haec efficiamini Divina consortes naiarae. Gratiam esse participationem naturae Divinae. Sed quia natur

Divina participari potest secundum physica , quae hλ-bet nempe Deum constituere , Si radicare virtua iter actus vitales in ipsum sicuti est tendentes : Et etiam participari secundum conceptum moralis rectitudinis , qua ratione sanctitas est , Deumque totum de . nominat sanctum : Exorta est inter Theologos lis: Angratia habitualis sit formalis participatio naturae Di yinae sub conceptu naturae ξ Nos Doct Ange'. sequentes in praesenti art. 3.3c 4. partem affir

mativam tenemus.

15쪽

T OMINAE , qua perfecti

eaprimunt cum qui conveniunt , de

t stilo Deo dicuntur , sicut summum bonum, primum ena , alia hujusenodi. Sic

d eata Divina habent aliquem peculiarem modum a creaturis, sive factis. , sive factibilibus imparticipabilem. In lineae entis est ens a se , stibiisiens in ipsa plenitudini essendi , actus purus omnis po tentialitatis expers, tam pbysice, quam metaphysice : infitiatus, , omni limitatione carens : in linea durationis aeternus:r in linea operativa omnipo 'tens - in linea. locativae immensus t init in ea boni summum bonum : in linea . eri ipsa veritas r in linea intellectiva. suus intellectus, i intellemo , spe cies impressa , & expressa , sdum objectum , & alia huiuisiodi, quae nulla creatura creata , & Crea. bili participari possunt participation C , inquami , convenientiae formalis in his praedicati

16쪽

TERTIUM THEOREMA. V - πιν perfectiones ereatus desumen

dus es penti majorem accessum , erconIuu

ris perfectionis. Ita Doct. Ang. I. payr. quaest. a. art. 5. Ex quibus verbis co igitur , grxtiam habitualem excedere simpliciter inperfectione quamlibet formam substant alem. Difficultas esse potest , num dicat talem excessum re inspectu visionis beatae F Ad quod sequentes Sanctum Anselm. in Monolog. affirmative respondemus. Respectu tamen unionis hypostaticae gratiam esse simplieiter imperfectiorem propugnamus 3 quia prae.

dictus modiis c ut supponimus , conjungit substantialiter, & in unitate personae. Gratia verd accidentaliter dumtaxat. Disputant tamen: Theologi, an posibilis se gratia habitualis specie distincta, praestantior gratia habituali, quae modo datur Huic difieultati oecasionem praebuit D. Thom. inpraesenti quaest. 1 12. art. . in quo inquirit: gratia sit maior in uno , quam in alio F Sed quia D. X m. elare loquitur de maioritate inten liva, ut patet ex illis verbis a S. Ocict. relatis: ded ex parte subiecti potes gr/tia suscipere magis, vel minuas parti negativae adhaeremus.

17쪽

sub tui mine 'DE BORDAS,

Q P. R. Theorema U est quoddam fer3 , ' ut , ictum feri autem orάρ uiur ad esse i rei ;- spro rie conet mi fri , creari ; quibus 1 con uenit isse : quod η idem condiemis proprie M istentibu . Ita D. Thom I. pari. quaest. 3. art. 6. Hinc eusn g ratia sit accidens , cur non competit propriiὶ esse, subsistere , non competit proprie creari , igitur educta est potentia obu dientiali a animae rationalis : An dentur in nobis virtutes infusae , ' uae sint perfectiones habituales Non dubitatur a Theologis. Et mera id , nam : e. xitas est definita a Concilio Tridentia ses . g. cap. I. ubi inquit e mc smnia acci't homo Infusa a Deo, icilicet , Mem, spem se e r charitatem P Istas vet3 phyafice dimanare a gratia , est clara mens D. Thom: plutibus in locis, S praecipue hic quaest. It O. a It. lyart. quaest. 62. art. a. Lis tandem grais vis est inter Theologos: Num gratia habit ualis distinguatur rea: er ' emita cive a charitate 3 Nos doctrinam D. Thom. serpetuo sequetues I. a.

18쪽

Apud Emmanuelem de la Puerta celebris Univers statis , Regiaequc Societatis Typographium Latinum atque Litteralium Chata cherum Fusorem, in vico de las Siete