Hieronymi Faleti De bello Sicambrico libri 4. et eiusdem alia poemata, libri 8.

발행: 1557년

분량: 303페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

AD FRANCISCUM EST ENSEM,

Alfonsi Ferrariensium Principis filium,ac equestris militiae Caesareae praefectum. AGNANIM v soboles 2 gloria clara

parentum,

Inter Atestinos primus habende duces. Cubditus Aeneas , qu bd fortis uixit Achilles, Hector Iliacae firma columna domuS: Scipio'ubd uicta rediit Carthagine uictor, Quodq; suo exuuias Caesar ab hoste tulit: Et quod nunc uerae fidei tutela decUSq; , Inuictus Caesar conspicuusq; uiget: Innumeris uatum clarescunt carmina factis, Nomine priscorum magnificumq; ducum. Sici obscura licet, nec tanto Principe digna Clarescent factis carmina nostra tuis. Restituis Belgas, in sestoq; eripis hosti, Subtrahisis duro colla subacta iugo; Tempore quo ductor Celi horum milite septus Vastabat pingues sanguinolentus agro . Inde manet nomen, labor sudatus in hostem, Inde tuus regnat Caesar, ille fugit.

162쪽

Quis tua grandisono celebrabit facta cothurno' Haec tuba Maeonide, haec musa Maronis erat.

AD AN FRANCUM CYPSIUM,

summum Ferrariensium Principis

Procuratorem

O, ne sub obiicibus latitat Vulcanius ignis, Et tamen inclusus spiritus intus inest pNon ne etiam rutilum pluuias post saepe reducit

Delius, ardenti uectus in axe, diem Non ne etiam hunc caeca totum sub nocte latentem Cernimus auratis mane redire comis ρNon ne etiam occultat florentes spina racenaos, Et tamen humenti subrubet uua mero PNonis bruma cadit gelidis comitata pruinis, Cum matutino rore madescit humus Nysaeaeq; latent obducta fronte sorores, Maeonia quamuis tempora fronde vacent. Non arbor, non planta uiret, non gramina surgunt, Cum torpet cano terra perusta gelu At cum flant Zephyri glacie cum terra soluta est, Prata uirent, surgit non prius ausa Ceres. Erumpunt

163쪽

LIBER OCTAVvs. LXXErumpunt gemma tunicis in palmite issis, Luxuria densis quercus opaca comi S. Sic me Gypse puta, quamuis mihi uena pusilla est Carminis, ad laudes surgere posse tuas:

Si tua, quae nunquam patitur reticere poetas, Inspiret nati mollior aura meae.

Cassar Fregosius loqui tui. v quis iam rebus firmet sua uota se

Succedunt laetis tristia temporibus. Dum Veneti fueram miles dui'Orq senatus, Omnia, quae poterat, sors mihi larga dedit. Gens praeclara meum uenerata est Gallica nomen, Quin etiam Hispani me tremuere duceS. Vidit Sinstabilis sors me super aethera uectum, Risit & ex alto traxit ad ima caput. Nanque ego Rhincon solus dum iungor, adoras Turcarum a Gallo qui modo missus erat, Heu misere occumbo insidiis exceptus iniquis, Mergo xin medio corpus inane Pado. Sic reges regna ipsa premunt, sic tempore paruo, Maxima quae fuerant, praecipitata cadunt.

164쪽

POEMATUM A LETI

MONODIA IN CAMILLUM

fratrem caris Simum.

His 1Μ1vri transacta tuae cito tempora uitae, Ah nimium celeres in tua fata deas. Tu tamen o facili nutu qui sidera torques, Necte iterum fratris fila resecta mei. Motus erat dictis, cum protinus ora Camillus Sustulit . tremulo hos fudit ab ore sonos. Iam mihi summa quies, iam praemia laeta parantur, Dulcis adest tandem funeris hora mei. Sed uos scena in eo quid funditis ore querelas . Quid iuuat emeritum detinuisse uirum ZN5 me blandus honor, no me labor improbus auri, Non reuocci toto quidquid in orbe iuuat. Quid mihi, si cantus inter molles i choreaS Fluxissent omnes ad mea uota dies PSed tandem sessum uocat in sua regna clientem Christus, ct hinc celeri me iubet ire pede . Vos igitur stat res, genitorq; o uide ualeto, Et mea sub memori condite dicta sinu.

165쪽

AD DIVAM IVNI PER AM

Malatestam. Vis tua sideras aequantia lumina nam D maS, Et placidos uultus iunipera aspicio, Pallada tunc uideor Cyprinq; uidere dolentes Inuidia sparsis crinibus ingemere Et merito, nam pulclara nimis spectacula praebes, Insidet roseo mirus in ore pudor. Quaq; moue artus, artus opobal fana spirant, Ignivomas iaciunt lumina mota faces Mirantur Phoebusq; pater, doctaeq; sorores, Dum lepidum profert blandula imgua melos. Seu raderis, saetae Charites comitantur cuntem, Sive sedes, tellus suggerit alma rosas. Et circunstrepitant risus, faciles t cachinni. Quidquid agis, tota es Gratia, tota VenUS, O decus egregium, rara o clarissima Arma, Diona polo, a summo digna Tonante rapi. Aurea fatales ducant tibi pensa sorores, Nec decus eripiant saecula longatUUm. Sed qub me miserum retrahit tam du a cupido Aeterni ut cupiam quae mihi causa mali

166쪽

O MATUM FALETI

O N ego fortunas Croes , Licinici potentis

Expeto, no quidquid uoluit arena Tagi. Optatis modo det uotis me posse potiri Iulia, Persarum non ero rege minor. Tantum forma ualet, tanti est spectata uenustas, Et qui sidereo splendet in ore nitor . Huic est forma potens, sunt aemula lumina flammis, Lumina quae possent sollicitare Deos. Haec candore niues uincit, superat i rosarum Fulgorem, in toto corpore nulla nota se . Quidquid agit, siue incedit, sue accubat, aut stat, Aut sedet ornat eam subsequiturq; decor. Iuppiter hanc uideat, subito descendet Olympo, Fiet olor, satyrus, taurus, dc Amphytrion. Ah ubi te uideo, promittit spes mea de te, Tu nihil a semper claudis iniqua fores. Cur mihi perpetuas noctes ingrata querenti Ante fores, surda respuis aure preces PScisis uerus amor sibi uiua uincula poscit, Scis ut coniunctos mutuus ignis alat. rgo

167쪽

Ergo meis fueris quoties ita uicta querelis, Et cum despicies uota precesq; meas; Imprecor iratos superos umbrasq; silentum, Nec minus anguicomas in mea fata Deas. Nanque prius mundo tellus alimenta negabit, Phoebus, occiduo ducet ab axe dies, Et Tagus Eridanum Xantusq; augebit Iberum,

Effluat ex animo quam mea Vita meo.

Sic me uexat amor, sic me ligat ille uolentem, Et saeua imperio me premit usque suo. Qua mihi diuitiis, anima mihi dulcior ipsa, Carior est geminis quae mihi luna inibus

Hei mihi anulata es cur Iulia Z nam mihi uita Inui facit, nec lux, nec iuuat ulla quies Vivere non possum sine te mea Iulia quaeso Elige me ne uelis uiuere, me nemori. Me sub amore tuo consumat longa senectus, Tu mihi primus amor, tu mihi serus eris Effugere hoc nunquam potero, seu Nestoris annos, Sive eoo Phoebeae tempora uatica Pam.

168쪽

AD EANDEM.H4 v, quid sine te solitos incendis amo res Iulia, deliciis semper amica tuis e Te sine nulla iuuant pueri non tela, nec arcus, Quid rogo uic nobis te sine dulce nihil. Iam tibi connubii spes est, uenit ecce maritus Rusticus, thalami scandere sulcra cupit. Proh tua Thersites est qui connubia poscit, Qui reddet turpem est; tuumq; torum. Qui stabulis foetas solitus depellere uaccaS, Lanigeras blitus pascere semper oues. Ah quoties illum uidigestare per urbem Lactentes uitulos, cornigerum i pecus, Ducere irrantes hircos, hirtasq; capellas, Et potum pastos nocte dieq; greges di omiserum, rigidus turbat mea uota bubulcus,

Iniicit audaces in mea iura manu P. Ah morior, cum tam turpes intrare penates

Curias, ct uili subdere membra uiro. Oscula praeripiet diuum redolentia nectar Scilicet ore obdo, quod nisi uirus olet. Quale

169쪽

LIBER OCTAVVs. LXXIII

Quale sub in sernis stygius canis efflat auernis, Quale uel indomita stillat ab inguine equae. Haec didicit pastor manibus dum mulctra teneret, Ad se blanditiis pelliceretq; gregem

Illic inculto primum se exercuit Ore, Illic compressis dentibus ille fuit. Illicd simili revirescent omnia fato Semper in exitium Iulia bella tuum. At tu fallacis fugies tam dira mariti Basia, congesto quae modo selle madent. Et mihi si credes', constanti uoce negabis, R uilicus in thalamo ne cubet ille tuo.

Ne te decipiat moneo, tua si bona nescis Seruare, ad me me nuda puella ueni.

Non ego es danai nec dicere uera pudebit Haerebis semper pectore sola meo

O quam grata quies, o quae tunc gaudia sumes, Gaudia, qua possint sollicitare Deos. Ac rursum formosa meis stringenda lacertis Euge ueni, uenias, euge puella ueni. Basia non deerunt etiam geminata papillis Et uenient geminis ingeminata tuis. Magna peti fateor sed si non digna probantur, Hoc tecum ueteris pignus amoris habe.

170쪽

Ne liceat partes illi tractare latenteS, Hoc precor, semper sit tibi uirginitas.

AD ANTONIUM A GRANUELA

Antistitem Attrebatensium amplissimum. AMDvDv ausculto pronam suspen- sus m aurem.

Quae noua sit capiti gloria parta tuo. O utinam praesul rutilo splendere tiara Dixi et crines nuncia fama tuo S. Iam prouectus' quo gelidos spumante per Xes, Coepissem Borea frigora dura pati. Donec Caesaream tandem deductus ad aulam, Optata aspicerem gaudia tanta mihi. Virgo. lare portus fidei quae conscia nostra est, Adq; tuos ferret me Dea sancta pedes. Visa mihi insomnis Granii elae stirpis imago, Vici solet, nobis dulcis imago fuit. Forma orat adsimilis qualis cum surgit ab ortu Delius, ct roseo ducit ab axe diem. Serta refulgentes cingebant laurea crines, Qualia Pegasides, qualia Phoebus habet. I is ego tam uariis formis agitatus, ocellos Erexi cupido protinus ipse meos. Tum

SEARCH

MENU NAVIGATION