장음표시 사용
261쪽
An tibi materies sterili. cum Delius ipse Ad tua sit uates concelebranda minor. An dedignatur uates siccurrere Uati, Quem iuuat Aoniam saepe mouere lyram Nil horum in causa est, dices Falete quid ergo Ah pudet, at uatem uera referre decet. Iam mihi sumptus erat calamus, a sumpta papyrus, Iam Deus in nobis,d leue murmur erat; Cum tua respiciens, ne non uidisse uiderer, A tanto fuerant quae mihi missa uiro, Obstupui ueluti subito cum rusticus aulana Principis ingressus, nescius ipse sui est. Vtq; manere solent orbati lumine Solis, Qui radios acie sustinuere diu: Sic ego uel rerum prae maiestate tuarum
Territus, d multo lumine caecus eram. Tantus in his splendor, tantus quocunque reuertor Cumq; colore decor, cuinq; decore color
Quare age te praesta, qua possim parte tueri, Aut oculos aquilae iunge Falete mihi.
Attamen incepi tenues deducere uersus, Accendunt animos nam tua facta meos. Rursus at hic nocuit tantarum copia rerum,
Meu inopem subito copia magna facit, Cumq;
262쪽
Cumq; uolo factum de tot tibi millibus unum Scribere, ab innumeris hinc feror, inde trahor, Ut sistet a uentis diuerse flantibus acta. Cum uariat tactum flamma subinde locum. Scilicet, ingenue fateor, tua ponere facta Ut decet, ingenii est uberioris opus Ergo tacere meos praestat, doctissurae uatum, Quam de tam multis dicere pauca modOS.
Adde quod, ut possem laudes aequare canendo, Vix ad sumendos suppetit hora cibos. Hoc quoque quale vj des properatum carmen, ami- Ne me morosum difncilem ue putes. cis Cernis ut indicium ueluti currentis in illo est, Ductaq; sunt ficili qualiacunque manti. Quid si quis tamae credens, maiora putabat Condere me in siccum iudicet, inde leuem Iudicet in sicco nanque exit saepe lapillus, Cum lapis in mediis conspiceretur aquis. quotlas homines, quoties nos filii timago Rerum nunc longe qua modo uisa prope, Quis non contendat, Rogium si auscultet Aisam,
Peligni similes uatis habere modos Sed nimis hoc prope Theseo nam foedere nobis Iunctus, amicitiae forsitan ille fauet.
263쪽
Quis uidet in pleno radiantia sidera coelo, Atque unum toto hoc grandius orbe putet e Ergo age deposito rerum uelamine, quidnam
Res habet, ex aliis inspice quidue tuum. Sed puto uidisti, suspenso ac carmine saepe Dixisti, hic ne ille est, ille poeta grauis ZIlle ego sum, tenui cui semper contigit Ore Dicere, at extolli semper amice tuus. AD VALET UM; IO AN NESBergos a CaesaraugustanUS. Pauca licet dederim, sed magno ficta labore, Tu contra dederis carmina multa mihi; Non magis idcirco est obnoxia nostra Falete Indiga musa tuae, quam tua larga meae. Nanque tibi facile est cretes effundere uersuS, Ardua res nobis , difficilisq; nimis Scilicet Aonidum tibi contigit cis ministro, Nectareasq; sacri sumere fontis aquas Ipse loci ignarus, quo fixit Pegasus ungues, Emendicatos iungo alete pedes.
Plura tibi restant, ubi carmina plura dedisti Mulia potens, si das multa, quid inde petis' An petis aequali reddatur gratia merto P Ut iubet Ascrae musa diserta senis.
264쪽
Ah nescis quanto uersus compono labore, Vt uix de uena pauperiore fluant. Quid, quod eos ad te paruis ego mitto tabellis, Ut si quando uacet, terq; quater i legaS. Tu tantum recitas, nec vult tua Musa uideri, Et mauis uersus ut leuis aura ferat. Eia age Tantalicis iam nos precor erue poenis, Extinguat i sinas ut mea musa sitim. E M. Quid precor innumeris oneras me uersibus folle Quid tibi uis non hoc nostra Thalia petit. Non petit alierno tecum contendere uersu, Non adeo uana rusticitate tumet. Marsya dum Phoebo studuit par esse uideri, Direpto poenas tergore morte dedit. Sed quid ego mitto mittis tu carmina suimmo Id cum Bergosa iure Falete facis. Id facis ut nunquam mihi sis obnoxius ulla Parte, sed ut totus debeat usque tibi. An metuis forsan superem te uersibus Q quam Corda superuacuus possidet illa metus.
Sufficit b clari lampas clarissima mundi, Sufficit ingenio sic placuisse tuo. Magna
265쪽
LIBER DUODECIM Vs. XXIMagna decent alios uates tua munera nostra Attrectare nepta a carmina sancta manu Nam quae sunt decori, vati data carmina docto Ingens indigno dedecus illa serunt. Sed nunc qui potero nutanti serre Thaliae Auxilium i nimio pondere pressa cadit. Succumbat, neque enim fas est pugnare Tonanti Undenoq; tuo sit minor illa pede.
Que charites, que Phoebus amat, do istaeq; sorores, Deq; Iouis cerebro nata Minerua colit, Cui se Calliope totam debere fatetur, Et suae quo nunquam ducit Apollo choros, Et cui totius Parnassi credita cura est, Oui a ripa uatum uersibus ora suis ulcem mentis fructum donum i Thahae Carmina dans laetos nos hilaresq; facit, Ille cur elogio non est dignissimus omni, Dignus ab Andino Maeonideq; cam Adde quod humana probitate Paletus abundat,
Carmina dignatus mittere carminibus.
In his Beretosam, quo nil dabis amplius unquam,
266쪽
Nempe Cy theriadum mystes amat ille poetas,
Quem uis dissimili cedere sacra colant Vive Falete diu supplex ego numen adoro,
tempora amicitiae, ne det auara meae
Neve tuum quatiat nomen, sed tempore longo Uet tibi nobiscum carmine posse loqui. D E MOSicut ubi plenum liquido cratera Falerno 'socero accipiens aurea dona pener Laetatur stabili concordis foedere lecti In sua tecta serens illius laribus Sic me syncero donatum pectore carmel V ad tuus liquido conspicoretur amor. Uulcius o hybles carmen mila melle, repleuit Laetusa, ct a clarimas pene Falete dedi. Musaq; uisceribus nimium ingenio amoueiadis Uimouit proprio pectora nostra loco. Saepeci deficiunt sirenum ut cantibus illa Carminis illecebra semisopuli tui. Optaui quoties, missis utrinque daretur Carminibus tecum posse Ealete loqui Lia loquor ingressus certamen dispare uena Aurea da nobis, aerea reddo tibi. Quana
267쪽
Quana felix illud momentum temporis, in quo Pectora petioribus sic coiere fuit. Saepe quod la aud ullo contingere posse putaras Tempore diuina contigit illud ope. Grande tuum est carmeia,nec paruis uiribus, inges: Est uena est torrens ingentiq; tui. Cloria nec pedibus nostris accedere maior Illa, quam merito dat tibi fama potet . Fama dat, ut debet, diuini nomina uatis, Si possem numeris accumulata darem. Sed si parta meae felicia stamina uitae Adneat, ct Lachesis longius illa trahat, Uberius multo scribam, maiore camoena. Fama tibi interea tanta sat esse potest.
M. Carmina mitto iterti, quid enim nisi carmina mitta PNon habeo, satis est , si tamen illa probas. Et nisi Musa tui nimium studiosa Falete Quas merita est , poenas garrulitate luat, Dignatam uenia est quod ego sum tardus&impar officiis, partes suscipit illa mea S, Teq; ideo toties iterumq; iterum i reuisens Hoc facit, ac nunquam sat facit illa mihi. II Fallitur
268쪽
Fallitur ala, si me meritorum mole tuorum Hoc tantum faciens exonerare putat. Namque laic humano probitas admixta lepori, Et sancta mores integritate tui, Atque tuum nomen, quod mundus uoce perenni Liberat inuidia, conspicuumq; facit. Assidua hinc nostros subeundi cura penates, Atque tuae immensum foedus asDicitiae. Et quod is semper, tuus est Berzosa Faletus, Gaudes cum subdo, non minus ipse tuus. Haec immensa adeo cum sint, ct maxima, non uis Posi undent ausus propositum si meum ZErgo quis ingrati nomen Berzofa subibit Missa mane, tulit hic nam mihi Phoebus opem. Sum tuus, ct poterit dissoluere debita tempus, Sum tuus, hoc nostri symbolon est animi. D E M. Scribis, ego sile, promitto carmina, nunquam Mitto, me segnem sorte Falete putas. Quis precor, ignauus quamuis sit miles, inersq; Audacter nollet te duce signa sequi Non hac nos ergo, non hac ratione silemus.
Non est segnities: sollicitudo mea est. Dum
269쪽
Dum mala contemplor, qua cingunt pectora, musis Leuitimum nequeo tempus amice dare. Nec uacat, ut uellem, quod sentio dicere uersu, Infortunato tam uacat esse mihi. Sum miser, assixusq; graui intabesco dolori, Ut orauius doleam fert alimenta dolor. Viues, sed in tenebris, &lux mihi nulla refulget, Nec mea dum constat uita ne mors ne liet. Quaeq; dies studiis tulit haec incommoda, finem Sola est aerumnis morte daturam eis. Accedatq; prius, quὶm sit Beretosa Faleti Immemor, klachrimas finiat illa precor. Illa feret secum, siquid peccasse uidebor, Illa raues culpas cst subitura meaS. Nam puto cum gemitu, quisquis nos notat amicos, Defuncto reddet talia uerba mihi. Hic Beretosa iacet, qui par facturus amico, Crudelis nisi mors impedullet, erat.
Id dicent omnes, ct quae tua maXlma uirtus, Vna satis populi uox erat Una tibi. Sic deuincta tuis reddis mea pectora uerbis. Vt collata queat gratia nulla magi S.
Carmina dum mittis, dum comiter usques V Dumq; etiam, misero quid mihi desit, habes
270쪽
Nil conferre uiden poteras, lais amplius unquam ui uas officiis nos onerare tuis Ah nescis quod cum des mihi nihil ipse rependam, Hinc bona pars nobis anxietatis adest. Nanque superueniens cura noua cura priori, Fluctibus ut fluctus, turbida corda facit.
Non quia non magni, quidquid facis ipse Falete, Et taciam δε ducam numinis instar ego, Sed quod dum semper facis, hoc succumbere cogis,
Dum si leuare cupis, me magis usque premis: Ne premeres, aliqua si possum parte referre, Quod debere tibi mens sibi nota uidet. Sed si dum nequeo, pateris, nec poscis ut impar Id possim. , faciam quod potes, atque a Ct S. Pendeo deq; tuo nutu simul atque renutu, Et uolo uelle tuum, nolo i nolle tuum Vt i aliquatio loquar, nec semper symbolus adsim, Inuitus dedit hoc carmen Apollo mihi. Atque adeo in uita cernis decurrere Uena, Ingrati tamen est turpe subire notam
Ergo quod fidus, quod sum tibi debitor , illa