Hieronymi Faleti De bello Sicambrico libri 4. et eiusdem alia poemata, libri 8.

271쪽

LIBER DUODECIM Vs CXXIIII

ANDREAS AVER A MEMMES DOR FHieronymo Faleto. Pignus amicitiae legi tua carmina nostrae Falet Ausonia fama, decusci lyrae. Quae duplici nostram meruerunt nomine laudem

Maiorem nostro quam queat Ore cani. Primum nanque tua Immates diuine poema

Iudicio scito tale fuisse meo. Quale sub Aonia decumbens molliter umbra Luderet aurata Delius ipse chely. Tanta meas tenuit tumuis dulcedinis aures Tam mihi suave dedit cum tua musa melos. Tunc ego Parnassi te uertice montis in alto Vidi Phoebeos didicisse modos Et tua Pegaseo tinxisse labella liquore, Ambrosiaq; tuam te pepulisse famem. Nunc tibi nil deest, nil uates culiissime, praeter

Quae crines ornent laurea serta tuas. Haec tibi Pieriae concinnat cura cateruae

Et mox ne dubites illa parata dabit. Prima tuum fuit haec laudandi causa poema, Altera nunc sequitur causa canenda mihi. Nam quod pro gemmis, pro fulua munere massae, Et pro spumisero pectore fortis equi:

272쪽

Proci aliis donis, quorum possessio nulla, Quod tibi sit fundo deficiente doces Integrum summici refers mihi pectus amici,

Cui foedus sirimae iungis amicitia . Haec ego tam grata capio tua munera mente,

Quam procul aurifero dona petita Tago. Diuitiis cunctis ea Crarii praesexo gaZis, Proq; isto grates pectore dico tibi. Si mihi praestabis fidi Pollucis amorem, Ne dubita, nostrum cor tibi Castor erit,

Uiue precor a te uiuacis saecula cerui, Illustret nomen turba nouena tuum. AD HIERONYMUM FALETUMCornelius usus. Bis tua iam nobis Hieronyme docte dedisti Carmina, quae decies sunt repetita mihi. Carmina Peligno quae sunt placitura poetae, Iudicet ipse Maro de meliore nota. Nos altum reticere doles, sed credere noli Contemptu id fieri docte poeta tui. Dicere rusticitas prohibet, non rite putasti Non facere ad faciles iura seuera iocos. Caeterum amicitiam, mihi qua nil tale merenti, Iungier ex animo candidiore cupis. Hanc

273쪽

LIBER DUODECIMUS CXXV

Halic quidem Falete tibi, doctisq; paratus Praestiterim, knulli cessero in officiis. IOANNES BAPTISTA CINTIVS

Giraldus Hieronymo Faleto. Nulla tuum nobis monstrarunt carmina nomen, Carmina, quae nuper cripsit amica manus, Ast animus, quo te praesentem cernere a eis, Subscripsit numeris nomina certa tui . Vtq; mihi semper fuit ingens cura Faletl, Sic laetor curam nunc te habu ille mel, Atque optasse notis me scribere magnas lutis, His i Priviorum concelebrare decuS, Amphitryoniadem grauior aut dicere uersu,

Vel molli Cyprin concinutile lyra, Regia uel Tragico pulsare ad pulpita planctu, Ouo bene uiuendi semita certa datur. Haec potui cecinisse olim nunc ferior 'as Ingenii nobis quod fuit ante tulit, Nunc mus, quondam fluxit qui diuite uena, Aret, intactum nostra Thalia gemit Atque dolet steriles agros, S semma paria, Non profecturo semina paria Olo. Huac penitus sileo studium nec inutile tento.

274쪽

At tu, cui Phoebus numeros, carmina dictat, Plectere queis potis es numina magna Deum, Ne cillaarae ciues percurrere pollice Ordas, Et fidibus laetos concinuisse modo S. Qui tibi sic parias aeui uenientis honores, '. Et numeris tollas nomen ad astra tuum. Interea posco, liceat sposcere quicquam,

Repraestes, pepigit, quod mihi pacta fides.

Nec furi faueas, nostram qui surripit artem, Prodidit indicio ac turpia furta suo. Coniugis egregiae tarde sic forma senescat: Sic uideas natae pignora grata toeae. DIDAC PYRRHI LUSITANI, AD ASPA-ra Sardum,&Hieronymum Faletum amicos. Caspar, antiqua Ligurum de gente Faletus Non,ina sunt Pyrrho semper amanda suo. Alter Acidalios sequitur, quibus ardet, anaores, Alter Atestinos ordine ducit auos Et cum mollis amor duris longum absit ab armis, Ingenii fama sertur uterque pari. Nimirum numeros illi uocemq; ministrat Regia, in nodum torta puella comam. Olli plectra mouet, praestatq; in carmina uires,

Quo si emit umbriferi principe ripa Padi.

275쪽

Dii precor, Alcide quibus est domus inclyta cordi,

Sanctaq; cum magno cura Renata uiro, Caspara o insignem uatem seruate Faletum. Dimidium uita est ille, uel ille meae. BAPTISTA SARRACCVS. Hieronymo Faleto. Tu Falete ornas, faciso me carmine laetum, Exiniis &letlao nomen &ipse meum Omne aeuum uiuas felix, te uiuere iustum eit, Qui fallis laethum, cunctaq; laeta facis. D in M. Dat tibi Faletus quod uiuas tempus in omne Ferrin hac poteras conditione mori. Nam dum te celebrat, Marcs huc remeasse Maro Ostendit miro carmine, Seloquio. nem P M. Protinus ut legi tua carmina docte Falete, Obstupui,&dixi, grande Maroni opus. Sed postquam ex titulo sensi me errore teneri, Clamavi, hoc cuperes composuisse Maro. FEDERIcVS SCOTVS Hieronymo Faleto. Dum Sentinatis Baldiq; uoluna in uerso,

276쪽

POEMATUM

Nasonis achrimosa meas vox sertur ad aures, Exulo ubd rursum culpa Falcte tua est. lndolui, legesq; putans odisse poetam V quondam, inde hominem protinus eripui. uaeq; colo tecum communia tecta remisi. fortunatos qui meruere frui. GVLIELMUS BOSCVS, FALETO. Accepi carmenq; tuum, missamq; salutem, Hanc legere, hancq sinu condere saepe iuuat.

Quam bene Mus ars b Hieronyme semper alumnus e dixi, nec spes irrita nostra fuit. En dictant spirantq; tibi dicenda amoenae

Certatunq; fauent, inq; Helicona trahunt. Hoc ceptana pede curre uiam, patri tuumq;i omen Cumaeos prose ad usque dies. ALVARUS MENDO ZA FALETO Martia quod miles concurris fortis ad arma

hortem animum laudo docte Falete tuum' od non plebeio dicaris fanguine cretus Natales laudo docte Falete tuos. 'inod teneas leges simul ciuilia raEt studium laudo docte Falete tuum' Carmina quod scribis pulchris lepidissima musis Ingenium laudo docte Falete tuum.1DEM.

277쪽

LIBER DUODECIM V s. CXXVIII D E M.

Fallere Faletum qua possis arte poetam Ingenium studiumq; arsq; laborq; dabit. Vincere Faletum qua possis arte poetam Inpenium, liud rumq; arsq; laborq; negat. AD HIERONYMVΜ FALETUM,

Ioannes Ber ZOla. Praesidium, Latiar decus immortale Thaliae, Et merito a Clario culte Falete deo. Non tam nostra potest,nec tam temeraria Musa est, Vt conferre pedem audeat illa tui S. Sed quia te colimus, nec dum nos noueri ulliSVsibus,d nescis forsitan ipse coli. Hos licet invitis musis Apolline uersus Mittimus, obsequi maxima signa mei. MARCI ANTONII ANTIΜACHIAd aletum. Falete Aonidum decus immortale sororum, Bel ica qui altiloquo pectine gesta canis,

Aeternum uiues, aeternum nomen habebis,

Quod nec post cineres deleat ulla dies. Diuini id uatis carmen, uirtusq; meretur Virtus perpetua digna uirere rosa Hinc per me nullos quaeras tibi laudis honores: Est meritis quando maxima parta tulS.

278쪽

MIsta petant alii quibus est ignotus Apollo,

Et nulla possunt arte parare decus. I M. Natura ingenium multis dat mentis acumen, Doctrinam eloquium, cum si lepores ales, Candoremq; aliis, uerum haec qui singula solusi'ssideat, quouis iudice rarus laomo est Rarus homo est ideo Paletus iure uocandus Haec quoniam, ut uideo, singula solus habet. Verba soluta naodis, numeros seu scribat amicis

Tam faciles docto promptus ab ore modos Sive canas elegos, seu martia bella reponas, Heroas quando ducis in armaman US. Insurgis quantus Phoebaeo agitatus ab oestro Abs te cum referunt scripta Maronis opus. Hinc lauro es dignus, cedro cum ligna loquaris Et patria ex illas gloria rara tuae. STE

279쪽

LIBER DUODECIM Vs CXXV MISTEPHANUS ATTANEUS DE LIBELLO Falet ad lectorem. Non plures Indo conduntur in aequore gemmae, Hoc quam Falet nobile condit opus. Nulla tibi hic deerunt quantulauis rara legenti, Tristia seu cupias siue seueram agi S. Munera sunt fulvis Hermi potiora meta lis, Quae tibi tam culto carmine Musa tulit. Hae Gon ignis edax, non durum euertere ferrum Nulla uel ira potest, nulla abolere dies Hunc igitur tibi sume libens, hunc uolue libellum, Hic lateri assiduus sit comes usque tuo. BAPTISTA SARRACCVS. Dulcisono solus celebrat te Musica cantu Faletus, quid tum Z quae doceo, ipse canit. A D. Musica te solus potuit celebrare Ealetus . Nimirum is solus noster alumnus adeli. LILII GREGORII VIR ALDI. Cum mea Musa cadat, tua surgat ad astra Falete, Ah me quaeso senem carmine tolle tuo. LUDOVICI VALENTINI

Tu cui permultum est aeris, cui libra Falete Appensum libra quod placet aere paraS,

280쪽

OEMATUM Sic me lance tua ingenii pensum, atque repensum

Non tibi sic salsa res, sed sum absque aeret cesse in

nere tuo, o utinam sic sine libra etiam. ALPHON SI BIE VLAQVII. I alete Ausoniae decus immortale amoenae, 'gurum antiqui gloriamaona soli, me licet nullo fueris mihi tempore notUS, ra cunctis ego te cogor amare modo, o quam nectare conspersum rore poema erlegi cupidus terq; quaterq; tuum. Illic nam castos licuit mihi noscere mores, Inde tuam noui cum probitate fidem. Perreus est, quicunque legit tua carmina, si non V otinus addictus seruiat ille tibi. I M. Dum canit altisono Manto tis carmine vates Quae Phrygius Latiis intulit arma uiris Ipse furore grauis Phoebaeo et concitus cestro Fatidico tales edidit ore sonos.

mid miserum Grin ea pater hic deludis alumnum, Negligis innocuos Andiadum ci choros Nam mihi pollicitus fueras tu saepe precanti,

Irrita nec demens uota futura rebar. Primus