Scholia antiqua in Homeri Odysseam, maximam partem e codicibus ambrosianis ab Angelo Maio prolata, nunc e codice Palatino et aliunde auctius et emendatius edita a Philippo Buttmanno

221쪽

orari s S. E.

i In P. tamen mendose primo loco ista 'ριγενέτησ, altero α θρηγενέτη*. Et αἰθριγενετη ibi etiam in lemmate v. m. 2 in Homeri textu est neo δε κυματ εαξεν. a In om texi νότο βορέη ρώβάλεσκε φ. In Mediol magna confusio. Hoc enim lemma corrUpium in Abubo contextui adhaesit ita: εὶ νυ μοι τό μεiζoν quo facto

novum lemma VPerinductum g -- γενηται.

222쪽

ro a Scholia in

x E IIar . Porsonus IIaec tantum excerpsit Tινὴ - μηχανησο δε - nce omisso D, sestinantius redo aut per Correctio-Heni Sei vera orem emendationem ipse verborum contextus mim

223쪽

i Ex hoc potissimam accus&tivo apparet fuisse qui hanc for , inviam ita dividerent licit uere vel Meiic v. Schol. li., SSI.)2 Nimirum ob accentum, Tai in partic Pers Paenultimam, in oristo Diem (σσχμην, συμενοexierlaam a sine OCcupat. Nunc έσσυμενο referendum est ad illa pληλάμενοσ, κηχέμ-oc de quibus vid Granim. m. ampl. S. S. Obs Is cui addere hoc ver-hum neglexi.s In Mediol ubi haec adhaerent scholio Ila ruc insextum G, et mox verba M. AM Wo Omili

224쪽

1 Sic omnes ante Barnes qui nullum codicem quod alias facit laudans reposuit oυδτεσσα. Vera autem est emendatiori id.iaot s s. m. quod, ut Obies vat Ern scribendum Eoνδυσσα.

225쪽

1 Mirum in mendosa hac scriptura conspirare codices Q. Hari Pal hic et mox in alio scholio Zηφεὶ ρρic.); item Elymol M. p. 16s, is Veram autem Scripturam, in his scholiis nimirum esse Wδφσσῶν Lm re ipS a patet; nam explicatio ta- γειοσ, ἐπὶ γη vocem Spectat ab odor formatam tum est monio Eustallii et Schol. Hari ad v, 136.

s In Pal. μονψδειc sed illud sine dubio verum, quanquam

haec vox de eo qui est solitarius, lilande mihi nota non est. Turbatum esse aliquid in hoc scholio vel ex eo apparet quod non satis clara inde emergit Aristotelis et Tatio et argumentati, quae ut conjectando elici possit faciant fortasse variestates codicis . Nos observamus Inonem quidem revera eo epitheto, qualecimque illii est, hic non appellara immo cum dicitur eam olim fuisse eoioν αυδυσσαν, manifestum est, Dunc, ubi ea sest, hoc epitheton non amplius cadere in illam. Deinde non tacebo parum sollertes fuisse terdum in grammaticis his minutias anti quiores; qui hic quidem naturam formationis in sic Pro non perspexerrant, Uae nunquam surpatur nisi de iis quae referta sunt aliqua re aut naturam ejus induerunt ut vel per linguae rationum fieri plane non possit ut ovδη σσα, γλυσσα dicatur auae sit in terr in utra Manifestum est itaqii hunc qua dem Inon locum referendum esse ad eum usum qui est clara ubi

hominum epitheton est αυδ μι h. e. μέροψ cf. l. , hor. aequo loquente. Tamen illa eri in de Circe et Calypso explica-

226쪽

et innatant

228쪽

σιν. Pal.

229쪽

nominantur .

πε. B.