C. Valerii Catulli elegia ad Manlium [microform]

발행: 1788년

분량: 84페이지

출처: archive.org

분류: 문학

21쪽

v. 4 Sane hoc singulare existimo exemplum, quod dicat Poeta semus indicaturum, quod illae posteris narrent idque adeo Italus sollertissimus Castelvetro Vari Critiche p. r. reprehenderat in Catullo, cuius frigide

i v. 46 pro et In Cod Bodlei et at in uno Leidensi nec, et inaltero 'η iai Huri haecfacite et aruterius volebat et facite hoc fama loquatur anus. in egre b. - gio Codice Dacis olim de la Valliere, nunc meos aperte charta, In Medice is VI ta . . in . M., alter carta Com Paret Reliquisere, cena ut et duae Principes Venetae me ic i. . i. et aut curya, quorum hoc alladio ebcebat, secundo Poetae interpret Ais.1soo. Sed ab anno iam di in Vicentina et Rhegiensi exhibitum charta, et deinde in omnibus aliis firmissimum huic lectioni praesidium situm est in

imitatione Martialis lib. II epigr. 4: Gentibus et populis hoc te mihi, Prisce Terenti, Fama fuisse loquax chartaque dicet anu . Aehilles Satius, Catulli enarratorum longe omnium praestantissimus, quanquam timide, legendum proposuerat cera', idem tamen charta Graecorum comparatione defendi posse, professus. Imo hoc ex Aeschylo expressum esse, ωολέγει γέρον ραμμα, iudicabat Cl. Valchenarius, qui loquendi formam suo . . . , t uo cmore illustrat in not. ad Euripid. Phoenis. v. o3. adde ossium ad Catul i. . . . - Ix q. p. I. et cupium ad Theocrit T. II. p. 394 charta loqui dicitur s.cto 3 etiam ab Ovidio xx Her. 244. paene exciderat addere, Ialisa in margine aliquot Codicum, vel suprascriptum legi. a V. 47.

22쪽

V. 7. in multis Codd. ut in duobus meis et indiceis, relinquitur hic spadium, in altero Medice et uno Leidensi nullo spatio relicto deest versus longus in Datiano et octodecim aliis codd. annotante charta Regia sic Gnecam supplevisse, legitur hic: Omnibus et triviis vulgetur fabula passim.

idemque in sola editione Rhegiensi quo patet indicio, huic cum codicum secta,

a plerisque diversa, convenire; nam in margine Codicis Datiani Vallieariani, et octo aliis Codd. caeterisque editionibus omnibus, alter versus habetur: Omnibus inque locis celabretur fama sepulti. quem Scaliger recte eiecit Solita sagacitate vidit chraderus, in perdito versu requiri sententiam Ennianae similem Navi volito Viν per ora virum. v. 48. pro Notes atqrie in uno Gudiano est Innotescatque in uno Leidensi deest que laudat Curessatque in hoc versu Muretus lib. VI ar Leci cap. I . memoriae lapsu, credo ibidemque eo abutitur ad probam Ennii lectionem labefactandam lib. II Annal: Ergo postque magisquo ire nunc gloria claret. ii: .. pi quem miror e correctione Muret laudari a Broukhusio ad Propert. m.

23쪽

so Deserto in Manli nomine opus faciat.

Ergo magisque magisque ire nunc gloria claret. ici eum recte Broukhusius doceat, ultimam in ergo ab antiquis non corripi ' -

quo in genere unus restat Ovidii locus V Her. 59 L. G o M Hs ritis ergo meis, alii rediture, redis,p', ubi legas per me licet ironIce: ecce. Et de Emalo quidem mecum sentire, video nunc Cl. Iac Frid. Heusin-gerum ad recentissimam Ciceronis editionem de T c. 2 . pro Ne reposui Nec unius et triginta Codd. et omnium forsan, quae Aldum praecesserint, ditionum lectionem , Excerptis etiam nonymis, Caeciae et Variantibus Latini Latinii confirmatam exposterioribus Editionibus sola, puto, Gryphiana Ast. 56 habet etiam lac, reliquae is, secutae Aldum , qui illud forsan ex notae Parthenianae signatura repetiit. pro sublimis , quod ossius ex uno Codice notaverat fu9mnem, et Guarino iam observatum subtili , mihi nusquam occurrit post hunc versum in sexdecim minimum Codicibus interseritur, seu integre, seu corrupte, versus superior Iucundum cum aetas sorida ex ageret item in editione omnium Principe I 72. v. so Deserto in ManM J primus quidem sic edidit Muretus confirmante nunc Cod. Balugiano, Calpurnius tamen amo'. Ι 8 I, eumque secuti Parthenius et Idus dederant ieserto in Massii antiquiores Venetae Principes, . iaci Rhegiepsis excusum habent In deserto aliis, lectionem Codicum apud me quatuordecim , apud ostium duorum, cuius tertius Cod loco Manlii no- a mi-

24쪽

Nam mihi quam dederit duplex Amathusia curam,

Scio

minis spatium reliquerat vacuum. In deserto ali quatuordech alii mihi Codices exhibent, tres alii, unus item ossio praestantissimus Corvini Regis Codex: Deserto in Mallii chartaceus aibantis Manlii in deserto. in Vallieriano antiqua manus correxerat: Deserto in Manlii , et in marginest v Inde sepulcrali nomini opus faciat Raphelengius Deserto in Malli. Scaligeranum, In deserto Eii, ab aliis iure explosum est nec satis certa est Maraeilii coniectura se defert Auli, quam Vulpius et Corradinus amplexi sunt.

Vossius, Deserto Manlii. quidem Catullum scripsisse existimo: Deseris Manu in nomine Eleganter autem Vulpius o nomine refert ad nomen, Manisti statuae subscriptum. v. I parum variat leetio huius versus cum enim Amathusa sit in codicibus fere omnibus, matutia tantum est in Cod. aibantis, Vallieriano et

secunda Veneta, maluntia in primo Mediceo, altero Scibantis recentiori, et editionibus, caliger antiquioribus, qui Amathusa restituit, cognitum iam Fuseo in nota aliter caliger olim senserat in notis ad Cirin v. 242. Heinsus ad Ovid. III mor. xv, 1 praesert formam Amathusa, liceto eo. es' Amathuntia tuenti non omnino se opponat mihi quidem haec valde suspecta est. Magis variant in explicanda Voce duplex interpretes plerique intellexerunt fallax, dolosati item Burmano ad Valer. Fl. d. VIII. V. 235. quo sensu Graeci . ,πλω dicunt vid. l. Ruhnhenium ad Timaeum. aerreius ,- 1 HV huc trahebat Ovidii v ast. I. geminos Amores Platonis in Sympos p. - - s I 8a est. Bipontin Venerem geminam, Coelestem et Uulgarem sive an-3 - A. demam quemadmodum et Meursius ad Lycophr. p. I 34. quos refellit Schra- P, x Hi Ii, i derui ad Musaeum v. 42. Parthenius iam , quanquam sibi non satis con stans , ad duplicem Catulli amorem referebat Sed primus Meursius in ' , i, , ,. - 'i' ' Cypro l. I. cap. . pag. 22 et Vossius, qui et ipse utriusque serua amorem respici putabat, ad Veneris effigiem barbatam, sive maris et feminae, in Amathunt custam , allud ostendit. quibus adsentitur enti ad Horat.

lib.

25쪽

lib. I. arm 6 v. . quam Venerem is 6υνο in claret luce collocavit

antiquarum litterarum inter Gallos inprimis peritus, Eruditiss. l. 'Archer

Memolae sur Venus p. 46. Glossa autem Hesychii, qui de ea agit in v. Ἀφροδιτο ad Aristophanis locum deperditum explicandum pertinere Videtur secundum Macrobium lib. III cap. 8 digmis etiam, qui conferatur, Lil Gyresdus Histor Deor Syntagm. III in Barbata Venus . m. 38O. v. g. corruerit praebuerunt mihi sex et viginti codices, et antiquae editiones ad unam omnes, quod probabat Fruterius Potestas Verbi corruo ... Ἀνιο, νη. activa nititur loco Plauti Rudent. II. I, 8, ubi eam defendit caliger u. Lucretii I. V. V. 37 quanquam enim Lambinus ibi dederit Proruere codex Vossianus cum caeteris servat corruere: Varronis Iu de L. L. c. 3I. Appuleii Metam. VIII p. 3o, ubi probat Oudendorpius. In Catullo Cod. Caeciae agnoscit polluerit, quod X mss. etiam profert uarinus. - - ui Palatinus tamen membranaceus et Commetinianus, torruerit, quam optimam 'i, ii iis io O stis et verissimam lectionem iudicabat Achilles ; eademque, tanquam versui se h , --

quenti apprime conveniens , placebat Turnebo lib. xv Advers. cap. I. h. - Ω-- 'qui tamen satebatur, corruere pro delicere et pessisndare posse dici torruerit probabat quoque Gilanius in Indice Lucretiano, et primus recepit caliger, inde Raphelengius aliique huic ortueri posthabuit etiam suam ipsius coniecturam Lambinus, qua codicis lectionem exhorruerit secutus divinaverat exercuerit . in noti ad Lucretium lib. II v. 26. Corradinus reistinet quidem corruerit. sed ordinem verborum hunc constituit quo genere Amathusa in me corruerit; cui simile sit Horatiano, in me tota mens Venus corpuerit pro corripuerit coniiciebat Marylandus in notis penes nae ineditis. -- qin quo-'genere; non Variant Codd. nec ditiones Scaliger comparabat 'illud Ciceronis III ad Attic quod optimo genere facere non sicuit; sedi,

26쪽

isti ab Ernestio nune tempore restitutum est idemque evenit in altero, quo Scaliger utitur loco I de Ossic. c. 2 Eum, quicum bella geras , tam molli genere appellari vulgatum enim ibi nomine vir doctus exemplari Leidensimam. o adscripserat: i. e. quemadmodum, non Lucretius saepe quod genus pro in usurpat Lucilius Satyr lib. .:o D ut scintillae, infracturis quod genus olim . Ferventi in ferro.qui locus apud Nonium V Stricturae cap. I. 77 paulo aliter egitur Pon D α Ο

tanus tamen maluerat hic cenere, et Heinsius torruerit cinere quibus non cedit Schrad Od. V. 4:eedit Schraderus, qui tentabat in qua me torruerit Venere ut Horat. amore, qui me praeter omnes expetis Mossibus in pueris aut in puellis urere v. 3 et . . t in membranis aibantis et duabus Venetis est ardentem. pro lampha in uno Vaticano Vndas pro Oetaeis in variis cetis, certis oetis, Oethis , Oileis, Oetiis, ortheis, etheis, quae nihili sunt, et a primis iam Ed, toribus ex melioribus , ut opinor, Codicibus correcta. pro Malia est in Mediolanensi Amalludia in meo Mati,ilia, in Colbertino Mutilia in Leidensi Mamlia, in altero meo et Hamburgens missis, in qu tuo et viginti Codd. et in Excerptis Minturni et Ruhnhenianis Manliave Mausia Manlia Veneta H. Mausia altera Veneta Rhegiensis et Vicentina, Massa Aldus cib, Aquam Manliam vocatas esse thermas a L. quodam Manlio, qui cum Catone iugum Thermopylarum per abrupta evaserat, ex Plutarcho in Cat. mai P. 3 3 C. Credebat Turnebus lib. XXIV. Advers. c. s. sed de aqua hac Manlia tacet Historicus.

Vossius

27쪽

Li mphaque in Oetaeismalia Thermopylis;

Vossius ex Cod commetiniano hie legens Daulia omnem Geographiam,

Historiamque Naturalem, quae vocatur, conturbat, auctoresque, quos adhibet, omnes perperam exponit iure iam eo nomine reprehensus a summo Hemlherhusio ad Lucian et p. IIa partemque erroris ossianicbrrigit Gronov. lib. Libs. c. s. p. s. quid, quod Codex Commetinianus , manu Brouhhusii, Drahenburchi et Bumanni excerptus, mon Daulis mihi praebet, sed Dauia. Veram autem videtur loci Catulliani lectio. nem iam dedisse Parthenius '. I 86 nempe Mata, multis inde repetitam, et Codice Corvini, Vallieriano, et Palatino membr. apud me On- firmatam; quam primus eruditionis luce illustravit mVnus caliger, Vossi iuvene temere repreliensus ad Scylacem. Remotissima huius nominis origo estiatus , Amphictyonis via Am3ri filius, qui uaebi nomen dedit secundum Stepnanum By2. Hanc urbem potius Mαλέα. dictam fuisse crediderim, quam Mαλιως, ut vocat Byzantinus in h. v. Certe Ionica sive Attica forma Mi λία eam appellat Scholiastes . . Sophocl. Trachin I96 nec aliud voluisse videtur Callimachi Scho is f , - - hastes ad hymn. in Del. 287 Maλια, πολις Τραχινος uti logo Pro Mηλός. nam i λι constanter, non rbs. sed regio vocatur Herodotus L VII. s. 98, ubi consulti Wesset. Cammachus l.

Civis urbis, sive oriensis huius regionis . quam Livius XLII, o

Maliensem vocat, incola dicebatur Mαλιευ Strabo I. VII p. I 3. . . n. p. 38. . p. 6ST B. p. 66 I. C. P. 662. B. atque adeo apud eundem l. I. p. 9 rescribendum Mαλιεω pro Mαλεων' intelligit enim sinum Maliacum; confer . IX. p. II 8. C. non intelligit Maeλ- Peloponnesi promontorium, quod laedo ad Stephanum etiam Catullo quantitate refragante obtrudebat Pausanias l. I. c. a. p. Sq. l. X. c. 23 Properan et eod.

lib. c. 8, ex Flburgii restitutione , probata alchenario ad Herodot VII

28쪽

tractum describat, malim totam a mala manu S lac supp'stam credere, quam cum ossi ad Catul. p. 25 et 8 illic A Gεῖ corrigere. Herodotus . VII. l. 32. f. I96. I. I 6. Cumque apud Demosthenem contra Neaer. p. 379, 2 Editiones varient, non minori iure 1λιεν , quam --ε ι..i- '' αλιευς dixerit. Sophocies Trachin I97. Thucydides III, set, qui nescio an et Mηλιεαι scripserit lib. V. c. S, ubi bellum Locrorum eo 'Iτω, ας - --λαίους, μeρου memoratur de Ocrorum certe, tonensium et Maliensium vicinitate constat ex Herodoto II. I. I 6. et Strabone l. x. p. 66 B. iterum Thucydides . . c. I. Xenophon Hellen. III. S. 6. IV. 2 Io. et restituta l. 3, 23, ut sibi constet. Eandem reddendam reor Aeschini de fals leg pag. 43 pr Mαλεεῖς. utitur Praeterea Mηλιευ Diodorus I. XI. ι 3γ, bo - -.ι - . ' a. v. et ex restitutione erilingit et lectione non controversa l. II, 77. xv, 37; qui, ne sibi adversetur, eosdem recipiat l. v v. o pro MisM.7 . At hic Melienses inter et Malienses distingues videtur l. xv IlI, II: Mηλιεῖ δὲ πλην Μαλεων ' imo vero scripserat Auctor Λαμμ- sola enim ex Maliensibus urbs Lamia, in qua et circum quam inde dictum, Lamia-- eum bellum gestum est, a partibus non Atheniensium , sed Antipatri stabat

vide fin cap. seq. M.λ εv Occurrit quoque apud Antonin Liberal cap. a. - i. o. ', init Aelianum Var Hist. III, I p. 2oo et Oratoribus confirmatur ab Harpocratione V. 'Aμφιάυοm' est apud Stephanum v. Αἰνία, Λαμία et Me ix.. Scholiastam Aristidis apud Valchen ad Herod. III. f. I not. Is Scholiastam Sophocl. l. c. et qui Harpocrationem descripsit , Suidam ex correctione ineri. Propagavit idem Malus eiusque cives, nomen ad sinum maris adiacentem, Maliacum dictum Theophrasto de Vent. p. II Scymno Chio, inversibus, quos ineditos videtur proferre Scaliger ad nostrum Catulli locum p. 9M , Livio l. 27, O l. 3S, 37. l. 36, S. 22. 29 Straboni l. VII. p. io A. l. IX. P. 618 C. P. 14 B. p. cis C. P. SI A. p. 638 B 66 B. 662. A. semel αλ ει I p. 652, 1. Maliacum Pomponio Melae TQ -'' l. l. c. a. f. S. Plinio M. N. l. IV, 7. F. 99 pausaniae l. I. c. - dia cinis t. o. c. I S. l. 1. Q I corrigente Amasaeo et Sylburgio P neque enimia obo , Me ,- '' aut ausaniam solum dixis. Lamiacum, credendum est, aut Lamia, quam mαλ ' ρ ' Stephanus Maliensibus attribuit, extra urbem nomen extendit ut frustra sint ostitus ad Catul. - 2S , almerius in Exereit in Auet. r. p. 278, et Berkulius ad Steph v. αλιι , . confusa esse haec nomina, Lamiacus et Malia

cus i

29쪽

ω, statuit etiam Casauboivis ad Strabon. . . p. 685. A. Maliacus sinusia ti, pia a 6- dicitur Heliodor L 2. P. 2S.I26. Stephano v Μαλιε . Lucano I, 367λωανιψ aquae Maliacae, ubi non secus atque in Catulli Ioeo, nonnulli I geminant. ηαλιακῖν κίλπον dixerunt Thucydides l. s. c. 96 Diodorus XI S ex emendatione Palmerii Scholiastes Aristidis apud Veschen. ad Herod. IIII. 31 not. II. ineschyla ad Pers. . 38. et Sophoclis ad Trachin v. 638 et 6 3 Anti illiores Iones et Attici frequentias Μηλιε vel MηMοῦ κ λπο, Sc., lax p. 33 Aeschylus Persis V. 88 Herodotus l. I S. 33 Thucydid Qv IOo; VIII. f. 3 Aristophanes in Lysita. v. I, 71 Polybius I. IX Hist. c. I . l. I p. x. I. Legat. XIII p. 8o4 Philostratus de vit. Stiphist. l. 2. c. 3 ex emendatione Ualchenarii ad Herod. III I. I. Quam formarum familiam sic confirmat Stephanu v. Μῆλοι οἰώ ἐν επι

Ex his autem formis Doricas tantum Romani pro more assumserunt, Mais litis, aliacus, Muliensis, quarum duas ipse orcellinus desiderat, licet veram in Catullo lectionem Malia laudaverit v. Thermoniae. Caeterum apparet, quo iure huic Catulli loco apud Achil Statium Taurelius Lamia, alteri ossius p. 27 ingerere voluerit; praesertim cum primam vocis corripiat Menander apud Suidam, ut locum constituit Ben-lleius:

nimirum dicta est civitas Lamia ab Herculis stio amo Stephanus Bret.

V. Λαμία Σ Certa correctione Berhelii, quem vide; et adde vid. ix Hor.

4, primam in iam corripientem, et Diodor. 1 v, ii n.

Quod ad situm attinet et naturam loci, unde Catullus comparationem desumserit, omnem regionem Maliensem , quae sinum Maliacum ad Orientem habet , inclusam cingunt montes Trachinii, quorum extremi ad Orientem Oeta vocantur Herodot. I l. 76. 98 LiV. 6 IS; alitisima, qua parte ad Thermopylas vergit Strabo l. I p. 65 A. Mbent autem Oetam ad Occidentem Thermopylae Herod. I. II. c. 76. undes Sophocleum πετραῖα Scholiastes Trachin. v. 638 Xplicat διατοεν α ξει. DL Ade

30쪽

ιρει τῆ ληκύθαι. in huius valle, ut videtur, Duram fluvium ad opem Herculi, cum cremaretur, ferendam emersisse, fama fuit secundum Herodotum l. II l. 98 et Strabon. d. l. C. Hine Minervam laboranti Herculi calida excitasse lavacra , qui finxerit, primus occurrit Pisander, Herodoto quatuor saeculis, et quod excurrit, secundum nonnullos antiquior, apud Scholiastem ad Aristoplia Nub. O 7:

Pisandro fidem habuerit Pindarus secundum aenobium Provere. I, 49 p. 67, et Phileas, vetustissimus Geographus, apud Harpocrationem et tymologum V. Θερμοπυλαι unde liquet, hileae nomen restituendum Suidae eadem v ubi nunc male vocatur Φιλαν-c in Cod. autem eid. λοilaeae. Vida de eo ossium de Historicis Graecis l. 3 p. 4or, et MauS-sae ad Harpocres Pisandri sententiam referunt etiam Hesychius v. Ηροδεκλεια λουτρα ' Scholita a Sophocl. Traehin. 6'8; Suidas in 'Hρακλεια ψωρα. Ibγcus autem, et ipse Herodoto saeculum antiquior , a Vulcano Herculem calidarum aquarum lavacro donatum dixit, secundum eundem Scholiastem d. descriptum a Suida v. 'Heα κλεια λουτρα Herculem etiam sibi ipsum a. lida balnea paralle, sunt qui narrent apud Hesych. d. l. Quiequid sit de Ructore Herculea lavacra in proverbium abiere quod specta Aristopha- . . o ira ne Nub. I 7 et Proprie sic dicebantur omnia, quae sponte, nulla arto: s. 'φν λ' tui λ μ υ . adiuvante, e terra apparuerant vide Aristidem Orat. I. p. 64. d. Cant.

ua...pi, inde dictarum, faucibus, sive ingressu Herod. l. II. c. 76 Livius sis. u. - IS; Strabo I. IX p. 6S B. Appianus Syriae. p. 7o d. Steph. Eustathius in Dionys Perieg. V. 437. Easque thermas indigenae ollas, sive eusc appellabant Herodot. d. L de quali Coorum Chytrino, specie serventis ollae, aporem emittente, et tamen frigefaciente , agit Benileius ad Callimachi Mirabilia p. 432, et 2γTe ou eci cravitates terrae, unde fontes Oriantur, ex Hesychio docep.

SEARCH

MENU NAVIGATION