장음표시 사용
11쪽
Sed post haec etiam antiquiora tempora reges praefuerunt Germanis. Alemannorum. Francorum, Gothorum. Quadorum. Burgundiorum ratio. Tum. Populorum aeges aefert Ammianus marcellinus quibus et alios Dio . Cassius addit Praeterea ant uissimorum Germaniae regum nomina adfert et quo se invicem exceperint ordine, docet Aventinus ). Nec vero omnes Germaniae antiquax populos recensere, nec eorum enarrare reges animus est Germaniae civibus caesaris, Tacitique aetate non inusitatum incognitumque suisse regis nomen, regiamque dignitatem jam ex iis quae modo allata sunt, satis perspicuum est. Et quum gentium Plurimarum, quam olim Patriam vi,stram incoluerunt, aeges Caesar jam et Tacitus commemorent: nihil obstare mobis videtur quominus et aliis suos fuisse existimemus, etiamsi eorum nulla injecta si mentio. Quam- vix enim concedamus, alia inter alias gentes eorum fuisso nomina, aetamen ipsa, quos rinci es dixerunt alii, alii duces, reges denique alii
convenire eandemque fuisse omnium et dignitatem et Potestatem, nomine tantum regis a nonnullis rePucliatio. nost eo, orix cessamus. Id autem,
priusquam progredimur, Praecipiendum videtur lectoribus, ne sibi, quales nunc Germaniae praesunt, in antiquae illa Germania fingant reges omnibus enim accuratius emcussis, diligentiusque iis, quae de his regibus monumenta incorrupta tradunt inquisitis, praete nomen nihil hisce mgibus relinqui, facile intelligemus. Quare iam hoc nobis inprimis agendum est, ut, quae fuerit regum Germaniae antiquae conditio, quae potestas, quantum Occupata opera, animoque multis iisque molestissimis laboribus distracto, fieri potest, I rius distinctiusque doceamus. Etenim si, quae jam his nostris temporibus regum est, potestate metunu Omnes, et eum tantum regem dicendum Putamus, qui imperium
12쪽
habet liberum 11ngulare, Perpetuum et hereditarium, a cuiusque nutu Interris ipsi subjectis pendent omnia cui jus vitae necisque Cui legum ex arbitrio ferendarum imponendorum pro libidine tributorum belli denique et inferendi, et depellendi et componendi potestatem damus nullus
omnino in antiqua illa Germania re fuit. Non autem solum plurimum abfuerunt a potestate et majestate eorum, qui hodie Germaniae imperant Populis, reges illi antiqui, sed nec eo etiam tempore aequum fuit omisnibus jus aequumque imperium magnumque inter eos intercessisse discrumen, ipse, quem saepius testem producere debemus, Tacitus indicat, dum additctiris itidem , nec amen hyra libertatem quasdam gentes regnata olim fuisse, auctor est. Tantum enim abest, ut in unius Populi quasi corpus coaluerint, et sub eodem fuerint jure ac nomine omnes, licet unius originis uniusque linguae gentes Germaniae, ut Potius ne foederibus quidem junctae, perpetua inter se Geront bella Haec enim Maaπima Germanis fui laus, quam latissimas, circumia vastati sinibus. solitudines habere. . Hoc Propritim virtutis sortitudinisque onistimarunt, expulsos agris finitimos cedere, neque quemqusim Prope se audere conis sistere simul hoc se fore tutiores arbitrati, repentinae incursionis timore
sublato 6). Bella cum finitimis gesserunt, causas e libidino arcessentes: neque imperitandi prolatandique quae possidebant, sed, ut circum ipsos quae jacebant, vasta essent omni Τ). Hinc Chamavi et Angrivarii Bructeros expulerunt, et cum Cheruscis in aeternum discordarunt
Catti D. Magnes sibi iraesidio esses hoc Germanorum in se invicem odium probe intelligentes Romani, nihil magis in votis habuerunt, quam ait Vid. Iul. Caef. de B. G. Lib. VI, 23.3s Pomμοιι. Mola de Situ Urb. Lib. III, 3.
13쪽
non aleretur illud solum, sed etiam augeretur nihil majorem sibi adserro posse utilitatem quam hostium discordiam. Qua eadem, non tantum Germaniae, sed totius sere Europae sibi subjiciendae ratione, usi sunt etiam nostra aetate callidissimi Romanorum imitatores, Francois Galli Foed Tum autem, quum duo inprimis sint genera, quorum alterum aequum alterum iniquum dicere solent, illiusque ea sit ratio, ut, qui id inierunt, . his eadem sint jura illud inter Germaniae gentos, eo saltem, quod hoc loco respicimus, tempore locum non habet. Ad alterum autem quod attinet, hoc quoquo abhorruisse a majorum consuetudine, quo minuam edamus, Julii Caesaris, Taciti aliorumque nos impediunt auctoritates. Hi enim quum de Germania loquentes, clientum clientelarum saepius L cilem mentionem, satis hoc argumenti est, nonnullas ejus gentes, aut ignobiliores, aut jam fractas, suisque rebus dissisas se in aliorum contiesisse fidem, atquo aut tributa quaedam solvisse audi alia Praestitisse quasi servitutis ossicia. Consecuti sunt hac re sine dubio, ut, quorum in fide essent, hi contra alios I uuMIIum fere H Κῶ Muruli Trevirorum Clientes; sic Centrones, Grudii, Levaci, Pleumoni, Gorduni sub Nerviorum; sic aliae nationes sub Suevorum, aliae denique sub Cheruscorum fuerunt imperio Ut autem sanπisso inter se ejusmodi foedera Germaniae populos in aprico sit inde tamen minime dici potest, eandes assummo re publicae formam, qui inter se in societatem cocieriti t. Abierunt quidem in varias multo magis parte populi nullo modo inter se juncti: in eo tamen de aliis rebus dissidentes mirifice congruerunt omnes sere Germaniae gentes, Summum imperium, Summamque omnium rerum Potestatem non esse Ii conferendam. Nullus fuit, Caesarem si audimus, Germanis in pace communis magistratus, sed princia Pes regionum atque pagorum inter suos lia dicebant, controversias minum
y DCL Serabo Lib. VII, p. 8 sq. edit Basil Iul Gef. de B. G. Lib. IV, . h. V, 39. Lib. I, Io Tacio de moribus Germ.e6. Annal. Lib. II, 45.
14쪽
hant, litesque dirimebant. Quum vero bellum civitas aut illatum de fendit aut intulit, magistratus, qui eo bello Praeessent, ac vitae necisque haberent potestatem sunt electi ). aTime huic rei respondet, quae deliine fuit reipublicae Saxonum antiquorum ratio ' . Sed habuisse suos
reges Plurimas certe Germaniae gentes jam supra victum est.
Satis tamen angustos regum illorum potestati limites fuisse positos, satisque parum eis in cives licuisse, nemo mirabitur, quem, quantum fuerit Germanorum libertatis studium, non fugit: siquidem eam Germanum Scythicumque bonum vocant scriptores . Romani, regnoque Arsacis fuisse acriorem perhibent q). Quam cum summa cura lummaque Opcttuendam existimarent, facile colligitur, eos neminem regnare Passos ID,
unde periculum libertati esse Posset Germaniae regna, qualiacunque fuerint, non fuisse hereditaria, nec lege quadam succedendi ad alios venisse, sed populo Permissam fuisse regum electionem, non est ambiguum; quicquid balbutiant de ea re, qui vel historiarum antiduitatis eue plane rudes, vel adulandi nudi m I LIdini curpiter dediti, vel Patriciatus sui hereditati sive nebula sive splendore circumfusi et obcaecati, vel alia qualicunque causa Permoti, de Civitatis gerendae scientia denuo restauiaranda, multa quidem, sed Plane intalia, absurda et errorum plena in lucem nuper emiserunt. Rege enim, Tacitus ait, e nobilitate sumia.xunt Germani, et in conciliis principes elegerunt, qui jura Per pagos et vicos redderent Begis autem idem a principis interdum valere nomen, qui judicant, minime mihi errare videntur. Haud obscure id ipse innuit Tacitus, in Germanorum conciliis mo regem vel principem
Ilia Cain de B. G. Lib. VI, 23.
3β Beda Histor eccles gent. Angi. Lib. V II. 9 CL Luean Pharsal. Lib. VII. 33 neu de morib Germ. p. 37. acie de morib Germ. c. 7 et I a. '
15쪽
audiri, dicens, utrumque quidem auctoritate magis suadendi quam iubendi potestate Hinc, quos reges appellarunt alii, eosdem ab aliis Princiyis nomine esse ornatos omnino fit verisimilo. Eo facilius, ut hoe Credamus adducimur, quum quem antea regem lyse direerat, Italum eo consilio a Cheruscis postulatum esse deinde perhibeat, ut riuolyis locum apud eos impleret Neque regem flagitasse Cheruscos ego quidem crediderim, quum et ipsi ad depellendum regno suo Maroboduum, ob regis nomen apud populares invisum, bellum sumserint, Marcomannisque auxilium tulerint. Contendentibus igitur inter se, quae de Germanorum. quibusdam gentibus Iul. Caesar, Tacitus et Strabo referunt, minime in incerto relinquetur, mullum nisi nominis discrimen tuter reges Principesque intercessis Classico alae Trevirorum praefecto, regium fuisse genus. et Pace Lelloque clarum originem tradit Tacitus et riuum Inducioma-τum, a quo genus traxit Classicus, principem fuisse Trevirorum assirmet Iul. Caesar F, Iulium Patissum et Claudium Civilem regia stirpe apud Batavos fuisse, idem Tacitus memor i aD scoation autem I fidem tria huimus, non reges sed Principes habuerunt Batavi Reges autem si neu de morib. Germ. c. I. Mox rex vel Princ*s, Proue eas cuique, Proiae nobilieas, Praue decus bellorum, prout secundia, audiuntur, auctoritate magis suadendi, quam Iubendi
16쪽
sumserunt, principesque tu conciliis. slegorunt Germani, regia omnino potestas, quae demum et fuerit, a Populo cuicunque volebat, est delata, atque hic ratum nomen imperiumque essecit. Eodem modo primos Romanorum reges fuisse creatos, Servium ullium autem primum injussu Populi, voluntate Patrum regnasse novimus 3 . . Regiae autem stirpis in regibus eligendis habuerunt rationem marores, et nunquam temere nisi sanguine rorimum regem preellarunt. Quam autem sibi in regibus creandis recte concessam Putabant Potestatem, eadem in abrogando illis imperio si sunt. aroboduus, cui regis nomen vimnium invidiam conflaverat, emo empulsu est ' . rmipius quem pro libertat bellantem favor habebat, quum Pulso Maroboduo ipse egnum assectaret, libertatem popularium ita adversam habuit, ut dolo tandem Propinquorum caderet ' . Catuald Hermiindurorum opibus Pulsus est, quummarobodui regnum occupare in animum induxisset y . Idem Vannio, Suevis a Druso Caesare imposito, accidit Quem regem salutaverat Cheruscorum gena, tandem secunda fortuna in superbiam prolapsum, diutius regnaro non est passa 3 . Itaque mobile hoc regum. Germaniae imperium recte vocat Velleius 3 . . Verum enim vero hoc non antiquissimis solum Germanis usurpatum est, sed nec qui deinde vixerunt a majorum institutis desciverunt. Se
psit haec consuetudo, solemneque suum servarunt Germaniae populi, etsi a DLirius Lib. I. 5I. aeui s Annal. II. 4 seq.
17쪽
in alias deinde traserint regiones Fuit iste Inter Burg dos introduri mos, ut rex rιi Pud eos amellabaι- Hendinos, Potesate removeretur, si sub ea fortuna itubavori belli, vel segetum myiam rima meri terra. Eodem fere modo de Gothis imoinius decimi iaculi scriptor dum rex eis dis inest a suis interimitur. D ddit Gregotius Turonensis qui Saeculo semio floruit qui libuis inmo, vise stibista une regem. Inveteravit adem etiam inter cano agendi ratio. nobilium autem ordine semper Teges suos evocasse Germano atquo hanc nobili stirpe oriundorum fuisse praerogativam, ut ad hoc dignitatis fastigium eveherentur soli, non uno loco confirmat Tacitus. I ter testimonia quibus iam nitimur, rimum suo iure occupat locum saepiaus jam laudatum illud, quo ex nobilitate cumsisse eos eges defendit.
Marcomannis praeterea Quadisque Teges anserunt, nobile Narobodin et Trudi Enos. reiam celebrant criPinres Iulii Paulli et Ilia originem, quom alteri, generis permoti nobilicate iagnum Hetulerunt Cherusci. Insignis vero nobilitas, aut magna Patrum merita, Principum dignati nem filiis etiam assignamni. Multum enim omnino et honore et auctoriis late inter Germanos valuisse hunc nobilium ordinem, Induciomari exemis plum probat. Eam enim, cur a sui discedere et ad Caesarem venire no
nus est quasi fenior inter cives a vocabulo e vetus, sonen, et dyn homo, quibus vocibus etiamnum utuntur Cambri in Britannia. Patet hac actiteri hujus vocis explicatione Hendinum eum i significare quem coe lingua macula uermania appellare solemus. Cf. I aeheeri Glofarium V. Elte anu P. 366, 36 Aimoin Histor Franc. i. H. go
18쪽
ne omnis nobilieaeis discessu lebs royter i mdentiam Iaberestris.. ' Nec hac in re a majorum institutis defleXerunt posteri. Longobas-dorum reges Adaiangi fuerunt et rarici reges habueriint de prima et nobiliorum familia. Qui Bajuvariis praefuerunt duces, semper degenere Agiles morum esse debuerunt et otii em malorum famuli civitatum rectores sumserunt. 3 Neque enim apud Germanos, anis liquissimis etiam temporibus, una eademquo omnium civium fuit condi.tio, sed agnationibus familiarum, certisque hominum ordinibus disti cti fuerunt status, atque multuni omnino inter diversa illa hominum generariam Tacit aevo interfuit Liberti, inquit, ore multum fuμr se vos fune, raro aliquod momentum in domo, nunquam in civi te, exissePeis Euntaxat iis gentibus, quae regnantur; ibi enim et Dyer uingenuos, et DPer nobiles ahendunt Totidem etiam deinde Germanorum gentes constituisse hominum ordines jam Samonum tantum exemplo docebimus. De his damus rem8nsis , ,Quatuor, disserentiis enaMilla consistit, nobilium scilicet e liberorum libertorumque et servorum. -Et id legibus firmatum, ut nulla ars in computandis conjugiis propriae se sortis terminos transferat, sed nobilis nobilem ducat uxorem, et libarriliberam, libertus conjugatur libertae, servus ancillae. -
19쪽
Regum autem electionem inaugurato auspicatoque factam esse quia 4ubitabit In comitiis creatos esse reges, jam probatum ivimus. De hac enim maxim moment Te omnes omnino fuerunt consultandi. Conventus insmodi publicos in locia editis habitos esse, saxumque ascendisse supra reliqua eminens, ut conspicuus esset omnibus, qui pro concion dicturus erat, Rempla apud scriptores historiae antiquae Passim obvia vincunt 'D Suffragia nubem non omnes iniisse, fiamst inragiorum ius Penes omnes fuerit, sed hoc Pagorum inprimis principibus fuisse commissum, a vero non est alienum. Inserviisse iis in hac soIemni regum creandorum ratione, lapides in hunc usum comportatos, electumque re gem in eminentissimo, quem in reliquorum medio posuerant, populo sese ostendisse, ex monumentis antiquis constat. 7 Sed alium adhuc, quem in regibus principibusque creandis coluerunt majores, ritum descriabit Tacitus Caninefates, inquit, rinionem claritata natalium ius nem, mys situm scuto more gentis, e sustinentium humeris Dibraeum, ducem elegerunt, Non autem alii disti s solum, sed et aliae gen tes hunc secuti sunt morem neque duces tantum sed etiam reges hoc modo sunt creati. Ita unichramus, eradu in manum hasta, regem eonsutile Childebereti '' , eodemque fere ritu Bernardus Saxoniae
dux, regni curam commisit Henrico II. ' Idem fuit Longobardorum institutum. De his enim ainefridus Hildebrandum in regem leva- D id Morro Murtisin insita Olai m. I P. VI α 54. ' id Stephantis ad Saxon Grammat. p. 9. Ah Magnus Histor. Ooth. Lib. XXI. c. I. lata Magnus Hist. Popul septentrional.
20쪽
merunt , contumque, seu moris erae, eradiderune. conratiustiae persequitur Gregorius Turonensis: Io Neum, inquit, Iaudentestam Palmis qua m vocibus, ctrae evectum DPra se regem orsitu runt. Gundobaldus Parma fumostras, rex levatus est, idemque cum tertio gyraretur, cecidit, ita e vix manibus. circumstantium fistentari esset. λ Eiusdem ritus, regumque etiam apud GOtho creandorum modi, Plurima inempla prodiderunt sciatores Haec autem potestas, quam in eligendis pellendisque regibus sibi vindicaverant imajores, cum eo anime tendastret, ne quis imperium singu-
Iare assectando, libertati officeret, eamque imminueret: non mirum est, omnem eos Tationem. ad id retulisse, nihilque magis egisse, quam ut a Ctius cohiberetur regum potestas, me quid per eos detrimenti caperet res- Publica, et, qua utebantur, illius forma, immutaretur. Quodsi igitur rationes recte subducimus, nomine quidem, non autem Potestate, duo si encipias, aeges illos fuisse apparebit. Tria autem quum, ut observarunt alii, inprimis sint, in quibus maxime Nersatur reipublicae forma consultatio de iis, quae ad salutem communem Pertinent, magistratuum electio atque onstitutio, et denique iurisdictio haec omnia Penes Populum fuerunt in Germania antiqua. Nos ne Programmatis imites excedamus, breviter omnia complecti cogimur, et hoc loco jam sussiciat, quaedam tantum, quibus res illaistratur simul Et Probatur, in medium. attulisse.
Convocandus et in consilium adhibendus erat populus, si quid de
reipublicae summa constituendum erat tantumque abfuit, ut illo invito ac non consentiente, decernere aliquid licuerit regibus, ut ei posius sive