장음표시 사용
371쪽
De Auditus organi libus Lib. It L s
utrumq; impetum,acerrime tutaretur, illi duo alia osiicula,item duo musculi, ratione inflexionis, assistere debuere quae, dum malleus, cum tympano,aut introrsum, aut extrorsum pellitur, quasi moderatores clauorum , motima cohibeant, atque sistant; ne ultra praefinitum quendaui terminum fiat non aliter, quam in horologijs, feri eae illi eminentiae, temporis, ne VlteriuScircumuoluatur, fines constituunt. Os i ula autem malleo ob cauitatis inaequalitatem duo addi debuere quippe ir cu=pistis mal ansere, verbi gratia,ubi recta magi cauitas,unum tantum ei adsistit oblonoto sta eum duo os m. pes, siue mauis incus, cuius extremitas, Ouali forma,basin stapedis aemulatur Qus se ' 'I duo malleo opitulantur, ad cedendum& obluctandum motui interno Etenim . . D G is quando agitatione,ac impulsu aeris interni,tympanum,& malleus extrorsum aguntur, Incus egressum mallei, cui per gingi mon coarticulata est, dum ad praefinitam peruenit metam, terminat. Caeterum in eo motu, malleus valide incudem comprimit; unde haec duabus apophysibus, tanquam fulcris, donata est; altera ossit petro cis Deus Δοb. so, versius mastoeides antrum, annitente; altera longiuscula,stapedis acie, perbere cruribus donata. ac eleganter firmata. Alium usum stapes malleo non praestat, Sesideo ipsi mediate famulatur. Est autem instar' edis excavatus pertusus, ac peruiuS, Vt non circu cur sape pertu ductione tantum externa; sed etiam interni, ac prope tota figura 'apedem reserat, in hunc usum, ne aeri innato, atque sono, adytum, ad cochleam, prohibeat. Excepta acie sua, qua Incudi annexus est,&parte stapedis basia exprimente, qua Cur stupes parte ostio Cochleae, est prςpositus, lutus, ac liber visitur, Ut parte, qua Incudi anne ea qu. superiore Xus est, D ab ea, velut suspensius, pendet, ac libratur, deorsium nonnihil aoi,aefle 'ρ
cti possit; ne lacus in vehementi, ac violenta sui compressione, ob eius immobili eode se si eu-tatem, cedere nonnihil, atque mallei cessionem, ad certum terminum adiuuat G deat ac ι-ur. prohiberetur Tabulae sunt, ac nugae prorsuS, hunc ab Incude, hanc una cunx, e ,
malleo, membrana,veluti susipensa,pendere, ac librari,ut secilius ac melius sionum
recipiant, deserantque amuis campanae, tintinnabula, aut alia quaecunq; ' 4m m r. anora, vehementius, melius, ac longius senent, laro aut cordae tantum appensa Anti
quam secus Magna enim disserentia est,suspensum else,Niconcuti,ac persectius, is a teram facilius sonare; de suspensiunaesh,&non percuti, nec senare, sed sonum aliundias ψης γα eao proficiscentem deferre. Neque ut suspensio illic ad persectius sonandum; ita hie V ad sonum persectius deserendum, ficit: siquidem, ut ictum, atque motu11b expeditiorem, ac perfectiorem efficiendo, illic id praestat illa hic, non modo ad sonipei sectiorem delationem non facit, sed bona delationi impedimento est. Commoda optima foui quippe soni transuectio, quietum corpus, seu medium postulat. Hinc aer inqui, μοδι sti Ri
tus, non tam commodus est .ad senum deuehendum, ut quietus, ac ab omni pro prio motu liber, ut fusius infra demonstratur Atque ideo absitardissime sentiunt, opinantes ossicula auditoria voluntarium, sensibilem , acinorum motum in auri bus edere. Quemadmodum quoque confirmat, absentia requisitorum, pro soni uisorie productione, necessariorum Motu , quem ego in Ossiculis agnosco imbecillior alipVando pejenae languidior est, quam quod aerem conturbare, aut pro soni editione frangere, Vs δἰ leat. Quod si fiat tu auribus motus aliquis, qui persentiatur, is alia se nora praeter
naturalia, non Olbicula lequitur neque voluntarimSel , aut naturalis, sed pi aeter excitatur. naturam, ac violentus. Insuper, nullo Corpore, OsSicula operta sunt; quia osse ut 'sic tum corpus, in vivente, durius, Occurrebat,quo Obducta sonum meliUS,atqueexa Aia 'eo, b, ,hbctius conseruarent: si molliori ipsis corpore inuoluta essent, allidentem sonum sori si Izian suscarent. Non igitur, sicuti alia corporis nostri ossa, ita haec tria ossicula bypore aliquo, operiri, aut debuere, aut potuQre In qualibet aetate, magnitudo eo tari: ium, periecta est, atque aequJliSi quia CF le, inquauiS aetate, tympano pericu
372쪽
lum imminebat. Porro praeter Incudem &sapedem, mallei in interno impulsit, cessionem sistit alter internae auris musculus; De quo atque eius socio iam deinceps.
stetitis usus. Alterius muscu-busus. Arantius inire ponendo, culi ab osse cuneifom
Petre Aramitiuelius rone musculo auditus via confutatur Ossicula motu, ac attritu suo strepitum φι perpetuo in aurib. si
Cur musculi, ad obibendum mallei motum,adbiabiti. non tu
Choria tui. ἔδεε Chordae quibusdam attritisti, imibatio.
VSCULORUM Internae auris, alter malleo, contra intemnum impulsum, alter contra externum famulatur. Qui a me priamum inuentus est, ac in meatu auditorio existis, in Concham, tendinem transmittit, eum maiori mallei processulo adnectens, hic partem mallei intus inclinantem extrorsum trahendo, ac compressionem eius, in incudem, factam, sic moderando , ipsi contra internum propugnaculo existit. Qui ab osse cuneisormi prognatus, per semitam auditus organi,vltimo a me loco descriptam, in Concham, ad ceruicem mallei, delatus, eique insertus est, ipsi contra alterum impulsum, opem Laestat, eius introcessionem definiens. Etenim, cum tympanum,aeriSexterni irruptione, cum malleo, intro agitur, ii musculus, eorum fistit motum ne ultra praefinitam metam, tympanum, cum malleo, intropulsum, rumpatur Arm-tius huius Musculi usum, tradit esse, malleum, ac ei connexum tympanum, cum ob aeris externi violentam allisionem, intropulsa sunt, naturali ac pristina positioni restituere. Quod si ita esset, malleo, nihil assisteret, quod eius motum, ad intra moderaretur; usic tympanum,etsi ei a circumserentia, ad sui medietatem usque, malleus praetensius sit, a periculo non esset vindicatum Est alius, qui tradit, hunc musculum, malleum & connexum et tympanum, introrsum vellere, cum impetu aeris interni extrorsum commouentur Alterum vero contrario motui seruire Verum, huius doctrinam, ipsa Anatomes consulat,prssertim in illo priori musculo Etenim cum hic musculus, ceruici mallei adnatus sit, versus principium suum trahens,mableum, quoad caput, introrsum ratione caudae vero, qua membranae copulatus, ipsum cum tympano extrorsum mouet. Deinde etiam, his musculis tribuitur, cocus sto,&attritio ossiculorum, quam perpetuus in auribus strepitus sequatur; quem tamen non omne,persentiant. Verum de hac doctrina, non plus quam de nugis, kfabulis aestimandum esse , requisita soni producendi, is edisinterni conditiones, pers licue conuincunt. Porro suit illud munus, cohibendi motum mallei mu
sculis,s voluntarijs instrumentis conamissumiit sicuti, variae sunt aeris, ad membranam, impulsonesi sic cohibitio, ac sistentia motus mallei,varia seret. Ad hanc
sane sun tionem, non ligamenta, eodem semper tenore agentia sed musculi voluntarismotus organa; qui cum quadam analogia,& mensura operantur,& plus minusue prout opus est, contrahendo sese,& laxando, aeris varijs impulsionibus,quarum quidem varietas, in maioris,minorisque ratione,consistit, vario motu resistere poterant. Venio ad chordam. Haec vero illam, quam cum tympano malleus habet connexionem, firmius colligat. Quinetiam ille ipsi usus, qui chordae, quae in tympano, militari membranae, subtensa est, tribuitur Nam docetur a nonnullis ipsam ex exceptione verberationis, factae, a tribus ossiculis, aerem percutere intemnum. At hoc dogma, inde etiam confiitatur, quod motus receptionem impediat. Hactenus de illis, quae ad tympani tutelam custodiamque fabricata sunt. Verum,
cum nullum istorunt, tympanum, malleum, reliquaque Ossicula, naturali suo habi
373쪽
is destituta, restituat, ac in pristinum statum ponat, necessarium omnino est, ossitacula illa, desinente irruentis aeris impulsu, sponte sua, tympanum ver interuen OG siseu tu mallei, cui colligatum est, ad priorem positionem,& habitu m recurrere. Et cer rei emia aeris
thita se habent, ita conserinata, &alligata sint, quod sibi absque cuius iam alte 'It 'rius opera, ad sui recursumo restitutionem abunde sussiciant. Cia IT
NERVO Auditorio,ac alijs nonnullis,insensium nostrum incurrentibus, prius mihi agendum esset, quam ad aerem implantatum,transeam. Cum autem et ex dictis intelligi possint, cis istaeis vel ex se satis nota, aut satis communia, ac vulgata sint, quae hic hominηω si
de ij dicenda eslenhea omnia missa faciens,statim ad internum p accedo. Quoniam hi ad soni receptionem, ac delationem,au zz 'r' ribus implantari debuit, ad illud munus, aptius,5 promptius
obeundum tenuis, purus, Omnis soni expers, quietus. immobilis, ac denique, multus,4 copiosius, factus est. Equid j uis Spurus, promptius,&perfectius Cureteri iam senum recipit. Percrassum enim,&nebulosum aerem, nus, nonnis infirme in inquide,&obscure desertur. Vnde Aristoteles, in problematibus,sect 11. probi i quaerens, cur voces nostrae, grauiores sint, tempore hyberno, quam aestiuo re cis,iari ἡλο
spondet, quod aer interior, hyeme, exterior, crassior est crassior autem, uti nauta αἴ sit, tardius mouetur. Similiter. magis pertinenter, ad hunc locum, probi et eiussi sectionis, quaerens Cur nox, ad audiendum, aptior est, quam diesὸ respon L is , det; virum, ut Anaxagoras ait, quod aer interdiu stridet, a sole concalefactusta Vaptior is Tobstrepit; noctu requiescit; utpote cum Omnis calor abfuerit tunc autem audiri quaeque, melius possunt, cum nullus strepitus. An quod per inanius, facultas au'diendi amplior, quam plenius, datur. Est autem aer interdiu densus vidui luctaradjsque restitus sit noctu autem rarior, quod ex eo, ignis,s radij, decessserunt αππquae corpora esse dixeris. Omnis Vero expers seni, distincte, ac integre, non con 'fuse, non obscure, omnes a seris Occurrentes, soni differentias haurit; ἡ contia sinis contrario modo affectus sit, contingit. Cuna enim, interior remittitur exteriori illi occurrenti essicitur, Ut motu interioris strepitus, motum exterioris retor clueat, atque offuscat. Qua etiam ratione, si duo simul loquantur, minusseau ditant, occursu, repulique, mutuo accedentis soni. Et ideo rursus Aristoteles, ET, probi. 29. dictae sectionis, quaerenS; cur Oscitantes minus audiamus respondet' oscitando torpentem flatum, in faucium sinibus excuti; qui etiam aures subit pletque, ac strepitum ciet; sicque extrinse Sintrantem sonum offuscat Ou hain aurium tinnitu sibillo, ac sonitu accidit, ideo auditus tunc disseili4zae, c
Porro non solum, ab omni strepitu liberunt sed quietabes
ad soni extrinsecus intrantis, receptionem, aptissimum esse, te contra inoui rum, ac motu aliquo agitatum neptissimum, ratio dictitat,"idianae '' experientia comprobat. Quis enim stequenter accrebro non erru aea ventis commotum, ac turbatum, senum offuscare. Quod etiampotestinati festissimum cuiqm fieri, hoc exeinplo; quod si aquainoupatur,&ir bad specierum vis ilium receptionem, representationem inepta fiat si au
quieta seruetur, Econtra seres habet Demum ititudo aedo: i ta in iu
374쪽
ia et Iulli Casserti placentini.
ris, conducit ad plenam soni receptionem minime verb, ut plures sonos, quipῆς myrobatio quo sim, eodem tempore, fiunt, atque ex diuersis locis prodeunt, simul. uno, apeC-travit m qii-ης dem tempore recipere valeat. Non enim ob partium multiplicitatem,sonDS pN
i , Im, excipit, a qualibet eius parte, recipitur, quicunque in aurem illabitur. y ' Quia ita clue, aer ingenitus, purus, ac tenuis, ni experS, quietUS,&m mobilis,Aὴμ Ph denique copiosus, atque multus est, sonum facilius, exactius, ac plenius reCipiti Porro ipse receptum sonum non cognoscit, indicatque; sed ad neruum V cogno- Iabitur, recipi scatur, deuehit. Quod, etsii a Philosophis, &Medicis nonnullis pernegetur, duo tamen inter alia potissimum, abunde mihi demonstrant. Primum, quod nequeat, actio aliqua animae, ab eo, quod animae expers est, edi alioqui enim eliceret ani-ρ' ma,sunctionem, ubi ipsa, non ressidet Atae congenitus, manimatuSeit Enim P - μη μψ' uero, rationi consentaneum, subtilissimum, tenuissimum, atque aereu '' ' corpus , an ma informari po1se. Et si sorte, non repugnaret, aliquam portiuRVR iri 'i με tam corporis animati , admodum subtilem, tenuem esse, siquas aeream cun ε' ζ' ta postulat, ratio facultatis,inibi, sedem habentis; licet totum corpus,Vt integrum animae persectibile, non possit, in tanta raritate, aptum esse, ad animae insormatio' nem; at illud tamen adhuc obluctabitur, quod animi, tam sentiens quam Vege tans, corpori, eiusque partibus, mediante hunndo radicali, innati caloris participe, inlicereat atque aut illius absumptione, aut huius exstinctione, excedat emigretque. Quis enim, in tenuissimo Ilio, rarissimoque spiritu, humidum vitae, fixum, ac radicatu esse, eumque vita vegetante, ac sentiente frui, alleuerabit; Alterum, quod in omni alio sensus organo,medium internum detur, distinctum a parte principali,5 cui tamquam praecipuo instrumento debeatur organi actio Sicuti, cxempli
tia, in organo spectus, medium inte num censetur, albugineus hu
375쪽
De Auditus organi sibus Lib. III. ir a
Ddicationibus Auricularum. Cap. XIL
IDEM US, Iniquis, omnibus iumentorum generibus, aures externas, sessis esse marcidas, pauidis micantes, subrectus surentibus, resolutas aegris. Quod aliunde me hercle non accidit, quam uod corpus animae passionibus corrumpatur, 3 anima a corporis motibus, non sit impassibilis, atquemitod quodam foedere,&inter se confligant, resanentur, tandem sibi mutuo compatiantur. Et s uae conueniens est, corporeas dispositiones, animae virtutes, ac potentias sibi mutuo correspondere Unde etiam informandis corporibus,s instrumentis animorum natura, Vnum alte
ri consormat, pro tali anima, etiam talevi non quodvis corpus exstruit. Atq; ideo varia in hominibus auricularum discrimina; siquidem animi hominum vari,ac multiplices. Et quidem magnae aures, hominis sunt, habentis animam fatuitatis parti
cipem; longaeuam tamen, bona retentione, ac memoria dotatam. uocirca Aristoteles ad Alexandrum, magnas aures, asserit, testari, magnae fatuitatis, sed bonae retentionis, & memoriae hominem; in sui vero Physiognomonicis, asininum. Pota Iemon, Adamantius, stolida naturae, indicia esse Albertus ex Loxo, magnas
prominentes aures, stoliditatem Mimprudentiam Signare dixit, sed perperam ex se garrulitatem addit. Vnde vulgo, contra eos qui in studi)s,vel moribus, vel dictis deliquerint, protensii indice, auriculari digitis, auriculas sint magnas imitan tur, S sibilum addunt. Ad hoc Persius
Unde aures equorum iumentorum saepe fommam ac statum
compatiuntur. Corpora animis conformantur. Cuphciis auricula non eadem in omnibus e Magnae aures
quali anims conformes quale homine testetur. Affertus argu
o Iane , a tergo, cui sta ciconia pinsit ec manus, auricidas, imitata est, mobilis albas
Rhases stolidos, ait sed longaevos, nam optimam calidis humidi proportionem demonstrant unde longaeui homines sunt Plinius ex Aristotele scribit, ondae esse vitae, homines auribus amplis. Sed magnae, arrectaeque ultra modum hon nis sunt, habentis animam stultam,& loquacem. Quamobrem ab Aristotele in animalium libro, traditum stultitiae &c. loquacitatis indices, illas es e. Idem ab Avicenna 1. de animal adnotatum, cum dicit; quando prima pulpa, scilicet auriunta iungitur cum carne faucis, id est , mandibulae, stultum, vanum significat. Contra' vero, valde paruae aure debentur animae stolidae, ad furtum procliui laesurio
Ideo Aristoteles ad Alexandrum, scribit has stolidum latronem luxuriosuit hominem significare. In suis vero Physiognomonicis, Sinaijs ingenio respondentem, quasi malorum morum dicas, furemis libidinosum depingere ait. Si Ga lenus, in eo libro, Quod animi mores, corpori temperaturam sequantur ubi ait
res paruas, ait, malorum morum indices este Polemolavi Adamantiu ex natui auribus, malignos versutos ac Veteratores,cognosci, fixerunt Aures paruae serim tensae,sicuti in cambus, vel tanquam circumcisae, similiter aures breuesta leti se animae stolidae conueniunt. Quapropter primae, Vt a Polemone scriptum oriritimus, secundae, ut ab Adamantio adnotatum, tertiae, ut ab Alberto e Lo
ditum, stultum hominem ars uunt. Porro longae, & an usta auferum, ac parum eXtensiae correspondent. Ideo apud Polemonem scriptumi id Inuidum, paruum hontinem demonstrare. Id que Alberiti qu6que&
quali animo conformes, quale homine notent.
Valde par almres quasi animo eonformes et qualem hominem Lgnent.. uali io correspondeant et qualem homine te
stenthraures paruae, prosim et e lassiqvam cis
curiss breues edi pressae. Longa angu-' quasi animo
376쪽
Nimium mundia: res et nouexsculptae quali animo tribuaturo qualem hominem induent. .essulptae aures qualis animi qualisque sint ob
t Vediocres aures arrect ad qualem aniamum pertineat, a qualem hominem significent. Curium optimarum descriptio ati x tra ita. Augustus aures fortitus fuit mediocres
gves rubeat,presertim in pudeυ- citis, quibus maxime rubent'
defactis aures sumera bescant,iratis oculi Cur traque aure magina ex parte perforatasn fra cyus, quam dextra cons)l detur 'Cur vellicantes aurem tussiant. Cur inter Gesta dum, auris sca
tor tradidere Insuper nimium rotundae aures, e non exsculptae, animae indocilis propriae fiunt, quarum illas idcircis, Albertus, has Adamantius Polemon coniunctim, docilem hominem arguere, testantur, E contra exsculptae, ad animam docilem pertinent. Hinc Polem Onvi Adamantius, eas docilem hominem pr. es purare, alunt. Demum optima animae atque ad honestissimos mores propens, mediocre aures' arrecta conueniunt. Videbit utique quis, ait, in Physio nomonicis Hi itotelesio canum optimos, moderatas aures habere Mediocres itaque,viam rectas optimorum Oriuu notam esse, cripsit, animalium libro, Quod a Galeno i)idem verbis est aster im Polemonis Ad mantius, Quadran ulares, aureS non excedentes magnitudinem, virilem hominem & bonum manifestare, inquiut. Adamantius praeterea virilem, egregij sensibus praeditum. Oxus optimae, &pollentis animae aures, ita describit Semicircularis convexa linea, in medio albquantum ex parte cola uexa versus centrum, magnitudine mediocres, capiti decenter adhaerentes, hediocriter pilos iam de criptionem ex Loxo Albertus rescit, Medi Ccres aures Augustiana habuisse, reser Suetonius ac proinde praeclaris
moribu OrnatuS,&animi dotibus pr. epollens, ascriptoribus designatur.
T IN Fine superioris libri,problemata aliquot, ad auris actio nempertinentia, in medium protuli, sua cuique addita solutione; ita nunc aliqua quaesita, pulchra, ac siitu cognituque digna recens ebo, ac singulis etiam breuiter suas dilutiones subiungant. Quaelitur ergo unde auriculς, etsi natura sua extremeexangues, sint tamen valde rubicundae, praesertim pudefactis PDicitur id accidere, quod humor, inanem partem adire, aptus natus est. Et quia, per pudorem calor excitatur, qui facile resoluit, 3 lique- facit sanguinem, copiosior ille orto pudore ad aures accurrit, easque maxime rubicundas reddit tur deinde, Quamobrem pudefactis, aures summe rubescant, iratis oculi 'Respondetur, quod pudefactis oculi refrigerantur, quia pudorm oculis est, nec res icere valent, quos pudor tenet; Calortem transit, quae posterior est, atque aures Petit; nam hae fatis ex aduerso possit aestuat. r tis contra calor in oculos, totamqlle faciem reuocatur, sed conspect ior, in culis est, videlicet albi eorum coloris ratione Tertio quaeritur Cur utraque aure magna ex parte perforata, sinistra cyus, quam dextra consolidetur inde mulie res, alteram, marem vocant, inquit, Aristoteles, alteram foeminam. Respondetur, quod partes sinistis humidiores calidioresque sunt, At quae habitu huiuscemodi sunt, consolidari facilius possunt; unde in plantis etiam tenellis, atque viridibus
coitus, concorporandique viaio, facili us agitur. Et vero ulcera iuniorum, promptius compaginantur, quam seniorum Partes vero sinistras esse humidiores, argumentum quod meliore sunt atque effoeminatiores. Quarto quaeriter, Cur in scalpentes, ac vellicantes aurem tussiant Respondetur, quod e friectione ista aurium, humoris aliquid liquescat atque in lictum ex aure in palatum vergentem, ex eo in asperam arteriam illabatur ac Pulmone Spetat, sicque tussim excitet. Quinto quaeritur, Cur inter oscitandum, auris scalpenda non fiὸ Respondetur, quod tympanum etiam spiritu infletur,cum oscitamus Illum enim aurium sinus in redi, inter oscitandum, indicium est, male audire nos oscitando quare sicuti ex temo aeri sonanti
377쪽
D, Auditus organi sibus. Lib. III. dir
nanti resistit, ne ingrediatur, ita lauriscalpio resistet, minimeoue cedet; sicque di facile continget. Sexto quaeritur Cur urinantibus, sub mari, aures rum Api soleant Respondetur quod rinantes spiritum retineant, qui retentus tym rum os panum inflet vehementius, acria flexibilius reddat. Unde quia irrumpenti auuae minus cedere valet, eius impetitione, rumpitur. Ab aere in spiritus retentio ne non rumpitur, quia aer aqua mollioreli, molliori dili uptio dissicilior, ouam duriori. Proinde vi mantibus, extra mare tympanum minus periclitatur Septimo quaeritur, Cur inmus, sub mari urinantibus aures rumpantur si te uti ipsis mitillatum sit Respondetur, oleum efficere, ut aqua subintrans facit V ' Vt resiliat quomodo in parte corporis exteriori peruncta fieri nouimus dum autem facile relabitur,ictum tympano nullum inuehit, itaque disrumpere non potest.
Octauo quaeritur Cur afluente in aurem aqua, oleum, quo inde humor effl t in ' D stillamus P nullo namque humore alio essivit. Respondetur, quod oleum, persum reuisma aquae Innatat ipsique adhaeret,unde elabens illam secum trahit; vel quod ait rem lubricam reddat, ut aqua facile iacta aure labatur ac foras emicet. At liee; '
gnatae naturae, sunt enim ambo aerea, ac modice frigida. Nono Cursissem nt in tus aures, is bombussedetur strepitu externo' Respondetur, quod minorem so nitum, amplior strepitus dissipat, ac euertit Decimo qu. ur, Cur intinnitu au tium digito in ipsas indito motum excitemusrRespondetur, Auditorium meatum ir se ampliari, &sipiritum, qui sonitum excitat, digeri atque transmitti Quinetiari, ' Undecino quaeritur, Cur Pliniub libro undecimo cap.qF. scribat imam aurem memori locum siri cum tamen, non in aure memoria, verum si sensitiva sit in edi 'bro, si intellectiva, inanimi substantia, insiit, ac resideatὸ Respondeturq olim frons erat, sacra Genio digiti Mineruae genua misericordiae, ita auris me 'mori: Deae. Vnde prisco ritu, in ius ducturi quempiam, aurem vellicabant in stantes eum, quem quasi testem mentinisse vo ni tentesque QR ςxi m,m Sileno, allusit Virgilius, illo carmine. Qmςmor,
sanerem reges, fi praelia, ervibius aurem Vesiit, , admonuit, pastorem, Tis Pre, pingum Tocere vortet om deductum acere Ormen. Diiodecimb quaeritur Cur audiendi seni facile abortunatum offendi notest: βrR' Giει pueri namque, Vel alapas cepe surdastri redduntur. Respondetur obibesim D idq ρ tentiam, eandem serme condi zz usquedi
quoque audiendi facultas reinum dis, lubile: nacta est iiii, i
m ρ ρ tondetur, quam suas rigiditateneri P
partem, illico petere ingus autem Omne neruis ossit is, ac detribuqi eis 'mum est, quod natura constent terrena, ac moida Decimo i inito ri
detur, eos senos quidem naso, ex motu agitatione humo um hin rem occupant; varietatem autem oriri, ex humorum diu is , ' ' Τῖφη V
Sibilum ex flatu tenui, exiliter elabente'; mullum
378쪽
i 6 Iulii Casset si Placentini.
dam spariter lingua muti sint Solet resiponderi eos, qui nunquam audierunt,nullum potuisse dioma addiscere, quia auditus, sensiussit disciplinae , ac ideo obmute- 2 Verum haec responsio, recte a nonnullis improbata ac reiecta es Namsi1 ideo tantum obmutescunt surdi, cur gemitus, S suspiria,quae pathemata sunt naturalia, difficulter edunt Deinde, an non,ut primi rerum inuentores,verba,& dictiones ingerent, quibus animi sensa ,s conceptus exprimerent, si eas proserre pos seni Hominem quantumuis surdum, ratione, ad inuentionem armauit natura , . Caussam autem veram reijciunt, in neruorum linguae auris communionem, quam primo libro, ubi de neruo auditorio verba facio, aperui. is Postremo ac vitimo quaeritur. Quam ob caussam surdi ab ortu
irae: - ψοζni reddere, per nares soleant Respondetur ideo id
reddere pre , esse , quod surdi, a natura etiam muti sint, aut parum res sole mutis absint, muti autem,quia compresso sunt ore, spiritum ad nares impellunt. Additur , quod violentius spirent na
ribus, quo fit, ut nares laxiores fiant, exitum