Grammatica Gallica, ex celebrioribus grammaticis collecta, in pluribus aucta & emendata studio & industriâ Thomae de la Grue, ..

151쪽

36 De verbo passivo ct reciprocis

mous dies almes, vel, ulmee1, ammirar, seu, vos estis amati, Vel, amatae: iis fise si B, vel, essissent almees, amantur, seta, illi sunt amati, vel, illae sunt amatae. Et sic generaliter de omnibus temporiabus di modis secundum conjugationem

supradicti vecti substantivi. De verbis reciprocis.

In formandis verbis reciprocis seu reflexivis magna non reperitur dissicultas et activis enim proponenda stat pronomina me , te ,se,noM , di πο- , V. g. Haimer, se amare.

Indicativi praesens, Ego me amo

Singulariter. D neaime, ego me amo: tu t'manes, tute amas: it Palme, ille se amat. Pluraliter.

Min nous almons , nos nos amamus: το- πο- aimen , Vos vos amatis: itis ai-ment, illi se amant. Et sic de caeteris , ut in verbo simplici

atmer , amare : tantum notandum est,

quod in temporibus compositis sit usurpandum verbum substantivum , Utre, σα

152쪽

De verbis recyroc. ct neutr. I ij Perseistum compositum,

Ego me amavri Singulariter. Temesuis ame, ego me amavi : in Hesaxime, tu te amavisti : sifes alme, ille se

amavit. Pluraliter. Nous mus sonmetes a es, nos nos amavimus : vous ustus estes a D, Vos vos amavistis: itissent a D, illi se amaverunt, δα. . verbis neutris. Verba neutra non disserunt ab activis in coujugatione, nisi quod haec pro auxiliari verbum amist, habere: illa vero verbum substantivum , esse: accipiant, v. g. amer, amare : habet in praeterito

composito, is a /, amavi: & imber, cadere, e contrario habet, D Dis imbe, cecidi

De impersnalibus.

Impersensia fiunt a tertia persena singulari verborum, quae iunt vocis activae mediante particula , si, ut, si emve . ubi notandum est, quod vera impersenalia ,' ut , iiDut, oportet: pluit:

153쪽

8 De impersonalibus.

iltonne, tonitruat: M. ab aliis verbis οὐ ginem non trahant, Miluod particulam,on, quae impersenalibus passivae vocis instruit, minime recipiant. Sequitur exemplum impersensis vocis activae.

Indicativi praesem, Oportet.

Imperfectum, Oportebat.

Persectum simplex, Oportuit.'

Perseimini compositum , Oporuit.

Plusquamperfectum, oportuerat.

IlaioitDis. Futurum, Oportebit. Esauisa Impeti alia vocis passivi particulam.

, accipiunt.

Indicativi praesens, Amatur.

154쪽

ve irreguiar I. Conjulat.

Imperfectum, Amabatur.

Persectum simplex, atum fuit.

Persectum compositum ,

Plusquampers. Amatum fuerat.

l Futurum, e mabituri

Alii modi secundum activorum cori gationem usurpantur tertias persenas sim gulares cujusque temporis sumendo.

De verbis irregularibus primae ConjugationiS.

Prima conjugatio secundum commul nem Grammaticorum sententiam unicum irregulare habet, nempe, alter, ire: nihilominus sunt quaedam verba, quae aliquam patiuntur irregularitatem, sicροί-

lueris

155쪽

1 o De irregulari

Iure, polluere: quod habet in Participio passivopolia, pollutus: dc nonpollue: ti m , texere , quod habet, rissis , textus: in participio , dc quod caret praeterito simplici

Caeterum, omnia . quae in anomalis quatuor conjugationum non observabuntur, mationem regularium generaliter ωquentur.

De verbo Indicativi praesens, Eo.

Singulariter Ius, tu vas, siva. , Pluraliter. Mus a s, voru alliae, iis M. Duar, pro prima a recte loquentibus non ustrpantur.

singulariter. I 'a s, tu Misis, sialisit. Singulariteris Mus adtons, uous albed, iis assirent..

Imperfectum simplex, i.

156쪽

Pluraliter. Nous an es, v- algaser, ili

ent.

Perfectum compositum, ιοι

Singulariter. - - , qublilis. Pluraliter, Mons , assin, qu salsient.

Optativi praesens, Eam.

Singulariter. rasile, tu rides, it aiae. Pluraliter. allios . τρω aidien , iis rident.

Impersectum primum, Iram.

157쪽

I42 irregular. I. c fugat. mpersectum secundum, Iram.

Singulariter Tmis, tu irais, ii mit. . Pluraliter. Nous trires, uous irise , sis iratem. Caetera tempora composita conjugantur , ut in verbo sum , ut antea di-.

Ρῶsens hujusce verbi in quibusdam. phrasibus habet vita futuri, v. g. Monseurs'en ma demam, id est, syen ira , Dominus discedet cras : nos in m allans bien-tosd'io, id est, Muspartirons bien-tost, brevi hinc abibimus: sequentes etiam phrases notandae sunt: ib ma de ma vis, id est , iImporte, vita mea periclitatur: comme mus 3 allen, id est, de quesi rem uousprocedem, quo modo agis: cela is bien Ding, id est, ceu rega de beaveoup δε choses, vel, il-- porte beauestu, multum interest: iis'en ma

miae , id est; cesprocis de mi st, imminet

meridies. Ex ipse verbo fit reciprosium mediantibus particulis se&en, Penadem, abire et jemen et v, abeo: tu Hen vas , abis, &C γ' ger, id est, retourner, reverti: non esst in usu.

158쪽

De ire uiar. I. Conjugat.

Hic notandum est quod externi dicunt

verbi non perpendentes quod intelligitur de loco, in quo sumus, ad locum a nobis distantepa, dc quod aliquem ducentes ad nos, vel post nos trahamus: licet quidem

dicere, ouue uous que mus HIous ensembo. vis eamus simul λ vel loquendo de aliquo tertio, ut, uoutiduous alger avec Museur, vis ire cum Dominoὰ nam tunc temporis ipse, cui loquimur, , & a nobis discedit: oportet igitur sintelligendo de nobis hilis uti verim , venis , si faviqied

cum : dc nunquam , si fautu 'si auge, oportet ut eat: avre mus , ibit nobiscum, d c.

De irregularibus, seu anomalis secundae Conjugationis. . Bomaeir, ebullire.

159쪽

ia 4 De irregular. 2. conjugari

Courir, currere. Indicat. praes)e coins, curro: tu c-s, ri

Praetetitum simplex, D Gum curri. . Praeteritum compositum, Tu couru, cucurri , M. Futurum, Ie coins, curram, d C.

formir, dormire.

Feris.

160쪽

De Dregulari 2. Conjugat. 14s

Ferir, percutere. Solus infinitivus est in usu icitur enim, fans vfmr, id est, s afraper annus up, nullo dato ictu.

mir, odisse. Indicat. praes 'My. &non, si is, odi

I r , Oriri. Hoc verbum habet tantum, isse, id est, ortus, quod sit in usu. inentir, mentiri.

Mouris, mori. Indicat. praes meurs,morior: tu meum,

Praeteritum simplex, ye mourus, mO tuus sum, &c. Praeteritum compotum, ye suis mori, mortuus sum, dcc. o Futu..